ФАРҲАНГ
Панҷшанбе 14 Ноябр 2024 08:47
Зарина Бадаловаро аллакай зиёде аз нафарон мешиносанд ва ба ҳунараш таҳсин мехонанд. Номи ӯ ё дар анҷоми намоишномаҳои театрӣ гуфта мешавад, ё дар анҷоми филмҳо навишта мешавад ё дар гурӯҳи овоздиҳандаҳои нақшҳои филмҳои хориҷӣ зикр мегардад. Корманди Театри давлатии ҷавонони ба номи М. Воҳидов буда, 15 сол аст, ки рӯи саҳнаи ин театр ҳунарнамоӣ мекунад.
Ба наздикӣ мелодрӯз дорад ва дар рӯзе, ки зиёд мегӯем аз ишқу муҳаббат мерасад ба синни 35-солагӣ. Яъне дар 14 феврал. Бо ин баҳона чанд вақт пештар рафтем суроғаш баҳри суҳбат. Ӯро дарёфтем машғули тамрин дар рӯи саҳна. Хеле пуршиддат кор мекарданд кулли ҳунармандон. Хушбахтона, чанд лаҳзае аз дунёи кор ҷудо шуд барои анҷоми суҳбат ва мо бо пешниҳоди 35 суол рафтем сайри 35 соли Зарина Бадалова.
600 СОНИЯ ДАР ИМРӮЗ
Ошиқе зодаи рӯзи ошиқон
1.-Ҳоло рӯи саҳна машғули тамрин будед. Рӯи намоишномаи наве коре мекунед?
-Бале. Мо имрӯзҳо рӯи намоишномаи наве бо номи “Ношинос” кор карда истодаем. Муаллифи асар Владимир Зайкин буда, дар таҳияи саркоргардони театр Қамариддин Мирзоев омода шуда истодааст. Умедворем ин намоишнома ба зудӣ пешниҳоди тамошобинон мегардад ва хуб низ қабул мешавад. Чунки мавзуи он дарди инсоният, яъне инсофу виҷдон аст.
2.-Дар миёни ин ҳама кору ташвишҳо фарорасии зодрӯзро фаромӯш накардаед?
-Зодрӯзи ман як рӯзи хос ва аз дигар рӯзҳо фарқкунанда аст. Яъне рост меояд дар рӯзи ошиқон. Аз ҳамин хотир ҳатман, ки ба ёд меояд. Бароям қариб панҷ соли охир чун анъана шудааст, ки ҳар 14 феврал як намоишномаеро, ки дар он нақши марказӣ дошта бошам, интихоб мекунам ва бо кумаки маъмурони театр онро рӯи саҳна намоиш медиҳем.
3.-Дар зодрӯзи имсола қарор аст кадом намоишномаро пешниҳод намоед?
-Имсол моноспетакли “Актриса”-ро намоиш хоҳем дод. Се соли охир ман ҳамин намоишномаро пешниҳод месозам. Чунки дар ин намоишнома худам танҳо нақш мебозам ва дигар ҳунармандонро банд намекунам.
4.-Кӣ аст аввалин табриккунандаи ҳар зодрӯзи шумо?
-Албатта, модарам.
5.-Дар ин 35 сол буд зодрӯзи зиёд хотирмон ва бо тафовут аз дигар рӯзҳои тавлид?
-Бале. Зодрӯзе, ки 30-сола мешудам, хеле хотирмон буд. Чунки дар ин зодрӯзам 10-солагии фаъолияти кориамро ҷашн гирифтем. Модарам ба тамошои намоишномаи ман омада буданд. Гули дӯстдоштаамро оварда буданд. Ҳамкорон ҳам дар канорам буданд. Бо онҳо якҷоя тантанавор ҷашн гирифта будем.
6.-Чуноне ки гуфтед зодрӯзи шумо рост меояд ба рӯзи ошиқон. Пас, Зарина Бадалова имрӯз худро ошиқ эҳсос мекунад?
-Бале. Одатан вақте аз ошиқ шуданҳо сухан мекунем, ҳар нафар пеш аз ҳама дар бораи ишқу ошиқӣ миёни ҷинсҳо, яъне марду зан меандешад. Аммо, набояд танҳо чунин бошад. Мо бояд ҳамеша ошиқ бошем ба ҳамон чизе, ки аз ҳад зиёд дӯсташ медорем. Ман дар зиндагӣ модарамро бисёр дӯст медорам. Вақте соҳиби фарзанд гардидам, боз ошиқ шудам ба духтарам.
7.-Кадом нақшаҳо амалӣ нашудаанду онҳоро мегузаронед ба соли ҷадид?
-Ҳоло хеле нақшаҳое ҳастанд, иҷро накардаам ва мехоҳам дар имсол ё солҳои баъдӣ онҳоро анҷом диҳам. Аммо, барои ман аввалин нақша ин нигоҳ доштани саломатӣ ва ҳифз кардани он аст. Чунки агар саломат бошем, баъдан метавонем дар атрофи дигар нақшаҳо ҳарф занем. Як талоши дигарам ин аст, ки мехоҳам сарфакор бошам, маблағ ҷамъ кунаму соҳиби хона гардам ва ояндаамро беҳтар созам.
800 СОНИЯ ДАР ДИРӮЗ
Шикастанҳо, уфтоданҳо бархостанҳо...
8.-Шуморо модар танҳо ба воя расонидааст. Бе ҳузури падар чӣ гуна бачагиеро пушти сар кардед?
-Падари ман албатта зиндаанд. Аммо имрӯзҳо мо хеле кам дар робита ҳастем бо вай. Шояд аз ин рӯ дар вуҷуди ман меҳре нисбаташ нест. Ӯ як бор аз ман пурсид, ки чаро дар ҳама мусоҳибаҳоят номи модаратро мегӯӣ, аммо боре аз ман ёд намекунӣ. Ман гуфтам, ки чӣ гуна номи шуморо ҳам гирам, ки дар ягон ҷои зиндагии ман нақши шумо нест. Модарам мо чор фарзандро ба танҳоӣ бузург кардаанд. Дар бозор менишастанду фурушандагӣ мекарданд, то моро хӯронанд. Баъзе нафарон имрӯз бо як истеҳзо мегӯянд ба ман, ки ту духтари ҳамон равғанфурӯш нестӣ. Ман бо як фахр мегӯям, ки албатта ман духтари равғанфурӯшам. Бо як ифтихор мегӯям, модари ман натанҳо равған, инчунин меваю дигар хӯрокаҳо низ мефурӯхтанд. Шабу рӯз меҳнат мекарданд, ки мо аз чизе кам набошем. Ҳатто аз падарам барои мо алимент низ талаб накардаанд. Аз ин хотир, ҳамеша мегӯям, мо бо нони бозор калон шудаем, на бо нони дуздию талбандагӣ. Бо ҳамон меҳнат ҳамаи моро калон карданд, бо ҳама чӣ таъмин карданд, хононданд ва имрӯз шукр, ки самараашро дида истодаанд.
9.-Шумо бидуни хоҳиши модар омадед ба ҳунарпешагӣ. Чӣ медидед он замон дар ин соҳа?
-Ростӣ, он замон ин як ҳавас буд. Аммо модарам мехостанд, ман ҳамшираи тиббӣ бошам. Вақте ба як бемории сахт гирифтор шудам, модарам бисёр тарсиданд, ки маро аз даст медиҳанд. Аз ин рӯ, гуфтанд духтарҷон агар сиҳат шудию ба по хестӣ, ба куҷое мехоҳӣ дохил шав. Ҳамин тавр, ман донишҷӯи Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати ба номи Мирзо Турсунзода шудам ва он ҳавас дигар ба як ишқи бузург табдил ёфт.
10.-Аввалин нақшро бароятон Нозим Меликов дода будаанд. Чӣ гуна интихоб шудед аз ҷониби ин коргардон ва чӣ гуна омадед ба Театри ҷавонон?
-Бале. Устод Нозим Меликов ба мо дар донишкада дарс мегуфтанд ва соли 2008 буд, ки гуфтанд дар Театри ҷавонон ҳунарманди ҷавон нест. Танҳо як нафар буд, ки ӯ бемор шудааст ва мо туро дар як намоишномаи ин театр банд мекунем. Ҳамин тавр, ба ман дар намоишномаи “Рӯзе дарозтар аз қарн” дар таҳияи коргардон Султон Усмонов нақш доданд.
11.-Дар ҷое мегӯед, вақте дилгир мешудед, бо модаратон дарди дил мекардед ва модаратон бо як ҷиддият мегуфтанд: шикас-танат? Пас нарез. Оё дар аввалинрӯзҳои фаъолият дар театр зиёд азият медидед?
-Фикр мекунам, ки дар ҳама соҳаҳо мешавад дилсардиҳо, рашку ҳасад, пешподиҳиҳо. Барои ман низ чунин буд ва баъзеҳо сабаб шуданд, ки қариб буд, тарки саҳнаю театр кунам. Албатта, дар бораи ин чизҳо зиёд сухан гуфтан намехоҳам ва мехоҳам танҳо моли гузашта бошанд. Танҳо ҳаминро мегӯям, ки он вақт ҳама фикр мекарданд, ки тамом Заррина рафт аз саҳна. Вале баъди таъкидҳои модарам ман дубора омадам сари кор, ки фикр мекунам ин сахттарин зарба барои онҳо буд.
12.- Оё бархӯрди ҳунармандони ҳирфаии ин театр бо шумои ҷавон хуб набуд?
-Баръакс бисёр хуб буд. Ҳамеша дастгирӣ мекарданд. Хусусан, устод Нозим Меликов, муаллима Раҷабгул Қосимова, Абдулмуъмин Шарифӣ ва дигарон пайваста кумак мекарданд, бароям маслиҳатҳо медоданд.
13. –Пас, сабаби дилсардиҳои он замон фазои театрӣ набуд?
-Фазои театрӣ буд албатта. Аммо на ҳамаи театрбудагон он вақт саҳм доштанд. Баъзан чизҳое ҳастанд, ки мисли асрори ҳамон корхона бояд боқӣ монанд ва агар мо онро берун барорем, баъд ба мо мегӯянд ҳамин аст мардуми фарҳангӣ?
14. -Ҳоло модару дигар атрофиёнро ҳунарманд буданатон чӣ эҳсос медиҳад?
-Модарам то ҳол аз касби ман розӣ нестанд. Дигар атрофиёну наздикон ҳам ба ман мегӯянд, ки ту чӣ дидӣ дар ин касб? Ту метавонистӣ бо ин забонёбию ҷасоратат як соҳибкори хубе шавӣ. Вале ман мегӯям ин касбро дӯст медорам, чун бо ин касб зиёд нафарон эҳтиромам мекунанд. Боз ҳастанд зиёде аз наздикону дӯстон, ки бо ману ин ҳунарам ифтихор мекунанд.
700 СОНИЯ ДАР ТЕАТР
Вақте ҳунарманд ороишгар аст
15.-Моноспетакли "Актриса", ки шумо он ҷо нақши марказӣ доред, соли 2018 дар фес-тивали “Фазои ҷавонӣ” дар Сочӣ соҳиби 5 диплом гардид. Яке аз онҳо "Беҳтарин нақши занона" буд, ки ба шумо дода шуд...
-Бале. Ин намоишнома аз рӯи асари драмматурги қазоқ Карина Шадимова дар таҳияи саркоргардони Театри давлатии ҷавонон Қамариддин Мирзоев ба саҳна гузошта шудааст. Албатта, бо талошҳои коргардон бо кӯшишҳои банда ва дастгириҳои раиси вақти Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиш маблағи роҳкиро ҷамъ карда, ба ин фестивал рафтем. Бисёр тарс доштем, ки накунад ин ҳама касоне, ки моро дастгирӣ кардаанд, сархам созем. Аммо хушбахтона бо сари баланд ва бо як не, балки панҷ диплом баргаштем.
16.-Ҷое мегӯед, ки дар он ҷо шумо рақибҳои тавоно зиёд доштед ва бо дидани онҳо фикр кардед, ки соҳиби ҷоизае намегардед. Бо чӣ ба ин қарор омадед, ки онҳо аз шумо бартарӣ доранд?
-Ду нафар аз духтароне, ки иштирокчӣ буданду онҳо низ моноспетакл пешниҳод мекарданд, ҳоло донишҷӯ буданд. Ҳунари яке аз он ду духтар ба ман зиёд писанд омад ва вақте бо ӯ ҳамсуҳбат шудам, гуфтам, агар ӯ бо донишҷӯияш ин қадар ҳунарманд аст, пас мо хеле ақиб мондаем. Ман фикр мекунам барои ин ба мо дилгармӣ ва дастгириҳо намерасад. Аммо бо вуҷуди ин ҳама мо тавонистем, аз он фестивал бо сари баланду ҷоизаҳо баргардем.
17.-Чуноне ки огоҳем ороиши саҳнаро дар ин намоишнома худатон анҷом додаед ва либосу фарши саҳнаро низ худ дастдӯзӣ кардаед. Чаро? Оё аз ҷониби масъулони театр ба ин намоишнома таваҷҷуҳ набуд ё худатон ба ин майл доштед?
-Аслан, масъулони театр мисле, ки дар хоби ҳафтум ҳастанд. Онҳо бисёр вақтҳо аз ман меранҷанд, чунки ба гуфти мардум гапи ҳақ дораму рӯи шум. Аз ин рӯ, дар ин намоишнома низ ҳеҷ таваҷҷуҳе набуд ва ҳамаи корҳоро барои ороиши саҳна худам анҷом додам. Барои либосу риштаҳои он дастдӯзиҳо низ аз ҳисоби худам харҷ кардам. Барои омода кардани фарши саҳна, ки риштадӯзӣ аст, хеле заҳмат кашидаам ва то ҳол чизеро талаб накардаам.
18.-Чаро "Актриса" ба ҷуз рӯзи зодрӯзатон, ки бо талошҳои худи шумост дар дигар рӯзҳо намоиш дода намешавад?
-Аслан, баъзе маъмурони театри мо дар ин фикранд, ки чунин намоишномаҳои фалсафию психикӣ хоси тамошобинон нестанду онҳоро дилгир мекунанд. Ин аст, ки зиёде аз ҳамин гуна намоишномаҳо солҳост, ки дар реквизитхонаи театр хобанд. Чун дар намоишномаи “Актриса” як худам танҳо нақш мебозам, кӯшиш мекунам, ки дар як сол як ё ду бор намоиш диҳем, ки ақаллан ҳамин намоишнома зинда бошаду намирад.
19.-Аммо худи шумо низ мегӯед, ки театр бояд ҳамқадами замон бошад ва намоишномаҳое таҳия гарданд, ки тамошобини имрӯз худро дар онҳо дида тавонад...
-Бале. Аммо барои ин ки театр ҳамқадами замон бошад, мо бояд асари замонавӣ дошта бошем. Мо драмматургоне надорем, ки чунин намоишномаҳо нависанд. Пас, мо рӯ меорем ба асарҳои драмматургони хориҷӣ. Чун онҳо модернанд ва ҷавобгӯ ба талаботи имрӯза эҷод мешаванд. Мо низ барои ин “Актриса”-ро интихоб кардем, ки он ҷо ҳама суханҳо танҳо аз забони як духтар гуфта намешавад. Он ҷо ҳар сухан аз ҳаёти ҳар нафар аст ва зиёде аз тамошобинон ба ман борҳо гуфтаанд, ки дар ин ё он ҷойи ҳамин суханҳо ман худамро дидам. Ин ба он хотир аст, ки он ҷо дар маҷмӯъ дарди замона гуфта мешавад.
20.- Шумо мегӯед дар ҳаҷв худро дида наметавонед. Чаро?
-Шояд аз ин хотир, ки аз аввал ба ман нақшҳои фоҷиа додаанду зиёд чунин нақшҳоро бозидаам. Ҳарчанд доштам ҳамин гуна як нақши ҳаҷвӣ ва вақте собиқ директори театр Толиб Бобоев онро тамошо карданд, гуфтанд аз ту ҳаҷвнигори хуб мебарояд. Аммо намедонам чаро ҳамин чиз дар вуҷуди ман нест ва эҳсос мекунам, ки ҳаҷв моли ман нест, он либоси ман нест ва ман дар он намеғунҷам.
21.-Мегӯед чандин нафар аз дӯстони Фейсбукии худро тамошобини театр кардаед. Бо ин ҳунари худро таблиғ кардан мехоҳед ё талош доред, мардум театрбин бошанд?
-Мехоҳам бо ин мардумро дӯстдори театр кунам ва ҳамзамон ҳунари худамро ба ҳама нишон диҳам. Онҳо ҳунари маро бубинанд, ба ин восита хоҳиш пайдо кунанд ба дидани дигар намоишномаҳо ва дарк кунанд, ки театр кор мекунад.
400 СОНИЯ ДАР СИНАМО
Ночиз накардани арзиши ҳунар, орзуи нақшофарӣ дар филмҳои хориҷӣ ва...
22.-Чаро дар филмҳо мо кам мебинем симои Зарина Бадаловаро?
-Баъзан филмномаҳои пешниҳодшуда мазмуни хуб надоранд. Баъзан маблағи хеле ночиз пешниҳод мекунанд, ки мегӯям ин ҳеҷ вақт қадри ҳунару ҳунарманд буда наметавонад. Бигзор пушти парда монам, аммо арзиши ҳунарамро ночиз намекунам. Вале боз ҳастанд нақшҳое, ки агар хона ҳам диҳанд, ман барои офаридани онҳо розӣ намешавам. Ҳаминҳоянд баъзе аз сабабҳои дар синамо камтар будани ман.
23.-Шумо ба ин назаред, ки баъзан ҳунармандон дар филмҳо театрӣ нақш мебозанд. Ба адешаатон гурӯҳи ҳунармандони театр аз ҳунармандони синамо бояд ҷудо бошад?
-Фикр мекунам, ин аз ҳунари ҳар ҳунарманд вобаста аст. Масалан, устод Қурбон Собир он қадар ҳирфаӣ шудаанд, ки нақшофарии театрияшон аз филмҳо фарқ мекунад. Аз ин рӯ, шарт нест, ки ҳунармандон ба гурӯҳҳо ҷудо бошанд. Танҳо бояд коргардони филм назди ҳунарманд вазифа гузорад, ки нақшофарии ӯ аз ҳамдигар фарқ кунад.
24.-Хоҳиши иштирок дар филмҳои хориҷиро доред ва барои ин талош мекунед?
-Албатта, орзуи ҳар ҳунарманд аст, ки дар филмҳои хориҷӣ нақшофарӣ кунад. Аммо ростӣ ман барои ин талоше накардаам ва намедонам бояд барои ин куҷо муроҷиат карду чӣ корҳоро анҷом дод.
500 СОНИЯ ДАР АНДЕШАҲО
“Намехоҳам унвондор бошам”
25.- Мегӯед хеле асабиед. Ба фикратон ба ин чӣ боис шуда?
-Бале, ман тез асабӣ шуда, дер ором мешавам. Вале фикр мекунам, аксари ҳунармандон ҳамин гунаанд. Чун кори мо хеле хастагиҳои равонию ҷисмонӣ дорад. Сабаби зиёд асабӣ шудани ман ин аст, ки маро намефаҳманд ва дарк намекунанд. Шояд сабаби асабӣ шудани аксари инсонҳо ҳамин бошад.
26.- Барои будан рӯи саҳнаи ҳунар чизеро қурбон кардаед?
-Бале. Шояд беҳтарин хостгорҳоямро қурбон кардам. Чанд соли ҷавониамро сарфи ҳунар кардам. Ҳамин буд, ки дар 30-солагӣ шавҳар кардаму дар 31-солагӣ модар шудам. Аммо аз зиндагии имрӯза ҳам шукргузорам. Шукри фарзанду хонаводаам мекунам.
27.-Оё имрӯз низ ҳастанд афроде, ки ҳунарманд будани занонро қабул надоранд ва онҳоро "гуноҳкор" меҳисобанд?
-Бале, мутаассифона, имрӯз низ ҳастанд чунин нафароне, ки ҳунарманд будани занро гуноҳ медонанд. Ман то ҳаде шунидаам, ки мегӯянд ҳунармандон нони ҳаром мехӯранд. Онҳо шояд намедонанд, ки мо аз саҳар то шом дар толори дар тобистон зиёд гарму дар зимистон бисёр сард тамрин мекунему заҳмат мекашем, он ҳам бар ивази маоши хеле ночиз. Аммо хушбахтона чунин нафарон каманд нисбат ба нафароне, ки ҳунари моро қадр мекунанд.
28.- Бархӯрди шумо чӣ гуна аст бо чунин ашхос?
-Ман бо нафароне, ки чунин андешаҳо доранд, зиёд баҳс намекунам. Фақат як чӣ мегӯям, ки агар кори мо гуноҳ бошад, шумо равед машғули корҳои гӯё поки худ гардед.
29.- Хеле садои ширин доред. Чаро суруд намесароед?
-Зиёде аз дӯстон низ чунин мегӯянд. Аммо ростӣ барои сароянда шудан, талош ҳам накардаам ва намекунам. Агар пешниҳоде шавад, шояд қабул кунам. Баъзан дар нишастҳои дӯстона аз ман хоҳиш мекунанд ва дар назди дӯстонам сурудхонӣ мекунам.
30.-Сухандон низ ҳастед. Инро аз куҷо гирифтаед, аз оила, мактаб, донишгоҳ ё муҳити театр?
-Сухандонии ҳар инсон вобаста аст, аз фонди луғавии ӯ. Ҳар қадар инсон бештар китобхон бошад, ҳамон қадар сухандон ҳам мешавад. Ман низ пайваста дар мутолиа ҳастам ва ҳоло китоби тозанашри устод Сироҷиддин Икромӣ “Барфи хунин”-ро хонда истодаам.
31.-Дар рафтору гуфтори шумо ҷасорати зиёд эҳсос мешавад. Аз аввал чунин будед ё баъдан қарор додед, ҳамин гуна бошед?
-Дар айёми мактабхонию донишҷӯӣ ман як духтари шух будам. Вале баъдан вақте инсон дар зиндагӣ бо шикасту рехтҳо рӯ ба рӯ мешавад, дармеёбад, ки зиёде аз дӯстон зери ниқобанд, аз ҷониби баъзеҳо хиёнат мебинад, дигар қарор медиҳад, ки забардасту қавӣ бошад. Пурҷасорат будани ман ҳам натиҷаи зиёд шикастани ман аст.
32.- Шумо мегӯед, ки агар ҳунарманди хуб набошам ҳам модари хубам. Чӣ ҳаст исботи ин гуфтаҳо?
-Масалан, вақте духтарамро ба кӯча барои бозӣ мебарорам, ҳушу гӯшам танҳо ба ӯ банд мешавад. Дар ҳоле, ки зиёде аз модарони аз худам ҷавонро мебинам, ки машғули ғайбат шуда, кӯдакони худро фаромӯш месозанд. Ман бо вуҷуди зани корманд буданам, бо фарзандам зиёд вақт мегузаронам ва ӯ аллакай чун як хонандаи синфи якум бо забонҳои русию англисӣ ҳарф мезанаду шеърҳо медонад. Ман бисёр кӯшиш мекунам, фарзандам бе назорат набошад.
33.-Пас, доштани кадоме аз ин унвонҳо бештар ифтихоратон мебахшад: ҳунарманди хуб ё модари беҳтарин?
-Ҳунармандӣ як айём дорад ва мегузарад. То чилсолагӣ метавонӣ дар саҳнаи ҳунар парвози осмонӣ кунӣ, аммо баъд аз он парвозҳои миёнаву паст. Аз ин хотир мехоҳам, модари беҳтарин бошам, ки фардо фарзандам аз ман ифтихор кунад. Ҳамон гунае, ки ман аз модарам ифтихор мекунам.
34.-Ҳоло унвони расмие надоред. Мехоҳед дар чандсолагӣ соҳиби унвоне гардед?
-Ҳунарманди дӯстдоштании ман, ки ӯро нобиға мешуморам Раҷаб Ҳусейнов бе унвон аз дунё гузаштанд. Аммо воло ва нотакрор будани ҳунари ӯро ҳамагӣ медонанду мегӯянд. Яъне, ӯ ва мисли ӯ будаҳоро халқ худ унвон додааст. Имрӯз қадри унвоне, ки ҳоло ҳасту ба ҳунармандон дода мешавад, аслан намондааст. Барои гирифтани он бояд ба сад дар сар бизанӣ. Имрӯз баъзе аз онҳое унвондоранд, ки касе онҳоро намешиносад. Агар унвон ҳамин қадар арзиш дорад, пас намехоҳам унвони расмие дошта бошам.
35.-Барои худ дар соли ҷадиди рӯзгоратон чӣ таманноҳо доред?
-Ҳамеша барои худу дигарон як чиз мехоҳам – тансиҳатиро. Чун агар сиҳатманд бошем, метавонем ҳам хушҳолу хушбахт бошем ва ҳам муваффақу комёб.
Ба наздикӣ мелодрӯз дорад ва дар рӯзе, ки зиёд мегӯем аз ишқу муҳаббат мерасад ба синни 35-солагӣ. Яъне дар 14 феврал. Бо ин баҳона чанд вақт пештар рафтем суроғаш баҳри суҳбат. Ӯро дарёфтем машғули тамрин дар рӯи саҳна. Хеле пуршиддат кор мекарданд кулли ҳунармандон. Хушбахтона, чанд лаҳзае аз дунёи кор ҷудо шуд барои анҷоми суҳбат ва мо бо пешниҳоди 35 суол рафтем сайри 35 соли Зарина Бадалова.
600 СОНИЯ ДАР ИМРӮЗ
Ошиқе зодаи рӯзи ошиқон
1.-Ҳоло рӯи саҳна машғули тамрин будед. Рӯи намоишномаи наве коре мекунед?
-Бале. Мо имрӯзҳо рӯи намоишномаи наве бо номи “Ношинос” кор карда истодаем. Муаллифи асар Владимир Зайкин буда, дар таҳияи саркоргардони театр Қамариддин Мирзоев омода шуда истодааст. Умедворем ин намоишнома ба зудӣ пешниҳоди тамошобинон мегардад ва хуб низ қабул мешавад. Чунки мавзуи он дарди инсоният, яъне инсофу виҷдон аст.
2.-Дар миёни ин ҳама кору ташвишҳо фарорасии зодрӯзро фаромӯш накардаед?
-Зодрӯзи ман як рӯзи хос ва аз дигар рӯзҳо фарқкунанда аст. Яъне рост меояд дар рӯзи ошиқон. Аз ҳамин хотир ҳатман, ки ба ёд меояд. Бароям қариб панҷ соли охир чун анъана шудааст, ки ҳар 14 феврал як намоишномаеро, ки дар он нақши марказӣ дошта бошам, интихоб мекунам ва бо кумаки маъмурони театр онро рӯи саҳна намоиш медиҳем.
3.-Дар зодрӯзи имсола қарор аст кадом намоишномаро пешниҳод намоед?
-Имсол моноспетакли “Актриса”-ро намоиш хоҳем дод. Се соли охир ман ҳамин намоишномаро пешниҳод месозам. Чунки дар ин намоишнома худам танҳо нақш мебозам ва дигар ҳунармандонро банд намекунам.
4.-Кӣ аст аввалин табриккунандаи ҳар зодрӯзи шумо?
-Албатта, модарам.
5.-Дар ин 35 сол буд зодрӯзи зиёд хотирмон ва бо тафовут аз дигар рӯзҳои тавлид?
-Бале. Зодрӯзе, ки 30-сола мешудам, хеле хотирмон буд. Чунки дар ин зодрӯзам 10-солагии фаъолияти кориамро ҷашн гирифтем. Модарам ба тамошои намоишномаи ман омада буданд. Гули дӯстдоштаамро оварда буданд. Ҳамкорон ҳам дар канорам буданд. Бо онҳо якҷоя тантанавор ҷашн гирифта будем.
6.-Чуноне ки гуфтед зодрӯзи шумо рост меояд ба рӯзи ошиқон. Пас, Зарина Бадалова имрӯз худро ошиқ эҳсос мекунад?
-Бале. Одатан вақте аз ошиқ шуданҳо сухан мекунем, ҳар нафар пеш аз ҳама дар бораи ишқу ошиқӣ миёни ҷинсҳо, яъне марду зан меандешад. Аммо, набояд танҳо чунин бошад. Мо бояд ҳамеша ошиқ бошем ба ҳамон чизе, ки аз ҳад зиёд дӯсташ медорем. Ман дар зиндагӣ модарамро бисёр дӯст медорам. Вақте соҳиби фарзанд гардидам, боз ошиқ шудам ба духтарам.
7.-Кадом нақшаҳо амалӣ нашудаанду онҳоро мегузаронед ба соли ҷадид?
-Ҳоло хеле нақшаҳое ҳастанд, иҷро накардаам ва мехоҳам дар имсол ё солҳои баъдӣ онҳоро анҷом диҳам. Аммо, барои ман аввалин нақша ин нигоҳ доштани саломатӣ ва ҳифз кардани он аст. Чунки агар саломат бошем, баъдан метавонем дар атрофи дигар нақшаҳо ҳарф занем. Як талоши дигарам ин аст, ки мехоҳам сарфакор бошам, маблағ ҷамъ кунаму соҳиби хона гардам ва ояндаамро беҳтар созам.
800 СОНИЯ ДАР ДИРӮЗ
Шикастанҳо, уфтоданҳо бархостанҳо...
8.-Шуморо модар танҳо ба воя расонидааст. Бе ҳузури падар чӣ гуна бачагиеро пушти сар кардед?
-Падари ман албатта зиндаанд. Аммо имрӯзҳо мо хеле кам дар робита ҳастем бо вай. Шояд аз ин рӯ дар вуҷуди ман меҳре нисбаташ нест. Ӯ як бор аз ман пурсид, ки чаро дар ҳама мусоҳибаҳоят номи модаратро мегӯӣ, аммо боре аз ман ёд намекунӣ. Ман гуфтам, ки чӣ гуна номи шуморо ҳам гирам, ки дар ягон ҷои зиндагии ман нақши шумо нест. Модарам мо чор фарзандро ба танҳоӣ бузург кардаанд. Дар бозор менишастанду фурушандагӣ мекарданд, то моро хӯронанд. Баъзе нафарон имрӯз бо як истеҳзо мегӯянд ба ман, ки ту духтари ҳамон равғанфурӯш нестӣ. Ман бо як фахр мегӯям, ки албатта ман духтари равғанфурӯшам. Бо як ифтихор мегӯям, модари ман натанҳо равған, инчунин меваю дигар хӯрокаҳо низ мефурӯхтанд. Шабу рӯз меҳнат мекарданд, ки мо аз чизе кам набошем. Ҳатто аз падарам барои мо алимент низ талаб накардаанд. Аз ин хотир, ҳамеша мегӯям, мо бо нони бозор калон шудаем, на бо нони дуздию талбандагӣ. Бо ҳамон меҳнат ҳамаи моро калон карданд, бо ҳама чӣ таъмин карданд, хононданд ва имрӯз шукр, ки самараашро дида истодаанд.
9.-Шумо бидуни хоҳиши модар омадед ба ҳунарпешагӣ. Чӣ медидед он замон дар ин соҳа?
-Ростӣ, он замон ин як ҳавас буд. Аммо модарам мехостанд, ман ҳамшираи тиббӣ бошам. Вақте ба як бемории сахт гирифтор шудам, модарам бисёр тарсиданд, ки маро аз даст медиҳанд. Аз ин рӯ, гуфтанд духтарҷон агар сиҳат шудию ба по хестӣ, ба куҷое мехоҳӣ дохил шав. Ҳамин тавр, ман донишҷӯи Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати ба номи Мирзо Турсунзода шудам ва он ҳавас дигар ба як ишқи бузург табдил ёфт.
10.-Аввалин нақшро бароятон Нозим Меликов дода будаанд. Чӣ гуна интихоб шудед аз ҷониби ин коргардон ва чӣ гуна омадед ба Театри ҷавонон?
-Бале. Устод Нозим Меликов ба мо дар донишкада дарс мегуфтанд ва соли 2008 буд, ки гуфтанд дар Театри ҷавонон ҳунарманди ҷавон нест. Танҳо як нафар буд, ки ӯ бемор шудааст ва мо туро дар як намоишномаи ин театр банд мекунем. Ҳамин тавр, ба ман дар намоишномаи “Рӯзе дарозтар аз қарн” дар таҳияи коргардон Султон Усмонов нақш доданд.
11.-Дар ҷое мегӯед, вақте дилгир мешудед, бо модаратон дарди дил мекардед ва модаратон бо як ҷиддият мегуфтанд: шикас-танат? Пас нарез. Оё дар аввалинрӯзҳои фаъолият дар театр зиёд азият медидед?
-Фикр мекунам, ки дар ҳама соҳаҳо мешавад дилсардиҳо, рашку ҳасад, пешподиҳиҳо. Барои ман низ чунин буд ва баъзеҳо сабаб шуданд, ки қариб буд, тарки саҳнаю театр кунам. Албатта, дар бораи ин чизҳо зиёд сухан гуфтан намехоҳам ва мехоҳам танҳо моли гузашта бошанд. Танҳо ҳаминро мегӯям, ки он вақт ҳама фикр мекарданд, ки тамом Заррина рафт аз саҳна. Вале баъди таъкидҳои модарам ман дубора омадам сари кор, ки фикр мекунам ин сахттарин зарба барои онҳо буд.
12.- Оё бархӯрди ҳунармандони ҳирфаии ин театр бо шумои ҷавон хуб набуд?
-Баръакс бисёр хуб буд. Ҳамеша дастгирӣ мекарданд. Хусусан, устод Нозим Меликов, муаллима Раҷабгул Қосимова, Абдулмуъмин Шарифӣ ва дигарон пайваста кумак мекарданд, бароям маслиҳатҳо медоданд.
13. –Пас, сабаби дилсардиҳои он замон фазои театрӣ набуд?
-Фазои театрӣ буд албатта. Аммо на ҳамаи театрбудагон он вақт саҳм доштанд. Баъзан чизҳое ҳастанд, ки мисли асрори ҳамон корхона бояд боқӣ монанд ва агар мо онро берун барорем, баъд ба мо мегӯянд ҳамин аст мардуми фарҳангӣ?
14. -Ҳоло модару дигар атрофиёнро ҳунарманд буданатон чӣ эҳсос медиҳад?
-Модарам то ҳол аз касби ман розӣ нестанд. Дигар атрофиёну наздикон ҳам ба ман мегӯянд, ки ту чӣ дидӣ дар ин касб? Ту метавонистӣ бо ин забонёбию ҷасоратат як соҳибкори хубе шавӣ. Вале ман мегӯям ин касбро дӯст медорам, чун бо ин касб зиёд нафарон эҳтиромам мекунанд. Боз ҳастанд зиёде аз наздикону дӯстон, ки бо ману ин ҳунарам ифтихор мекунанд.
700 СОНИЯ ДАР ТЕАТР
Вақте ҳунарманд ороишгар аст
15.-Моноспетакли "Актриса", ки шумо он ҷо нақши марказӣ доред, соли 2018 дар фес-тивали “Фазои ҷавонӣ” дар Сочӣ соҳиби 5 диплом гардид. Яке аз онҳо "Беҳтарин нақши занона" буд, ки ба шумо дода шуд...
-Бале. Ин намоишнома аз рӯи асари драмматурги қазоқ Карина Шадимова дар таҳияи саркоргардони Театри давлатии ҷавонон Қамариддин Мирзоев ба саҳна гузошта шудааст. Албатта, бо талошҳои коргардон бо кӯшишҳои банда ва дастгириҳои раиси вақти Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиш маблағи роҳкиро ҷамъ карда, ба ин фестивал рафтем. Бисёр тарс доштем, ки накунад ин ҳама касоне, ки моро дастгирӣ кардаанд, сархам созем. Аммо хушбахтона бо сари баланд ва бо як не, балки панҷ диплом баргаштем.
16.-Ҷое мегӯед, ки дар он ҷо шумо рақибҳои тавоно зиёд доштед ва бо дидани онҳо фикр кардед, ки соҳиби ҷоизае намегардед. Бо чӣ ба ин қарор омадед, ки онҳо аз шумо бартарӣ доранд?
-Ду нафар аз духтароне, ки иштирокчӣ буданду онҳо низ моноспетакл пешниҳод мекарданд, ҳоло донишҷӯ буданд. Ҳунари яке аз он ду духтар ба ман зиёд писанд омад ва вақте бо ӯ ҳамсуҳбат шудам, гуфтам, агар ӯ бо донишҷӯияш ин қадар ҳунарманд аст, пас мо хеле ақиб мондаем. Ман фикр мекунам барои ин ба мо дилгармӣ ва дастгириҳо намерасад. Аммо бо вуҷуди ин ҳама мо тавонистем, аз он фестивал бо сари баланду ҷоизаҳо баргардем.
17.-Чуноне ки огоҳем ороиши саҳнаро дар ин намоишнома худатон анҷом додаед ва либосу фарши саҳнаро низ худ дастдӯзӣ кардаед. Чаро? Оё аз ҷониби масъулони театр ба ин намоишнома таваҷҷуҳ набуд ё худатон ба ин майл доштед?
-Аслан, масъулони театр мисле, ки дар хоби ҳафтум ҳастанд. Онҳо бисёр вақтҳо аз ман меранҷанд, чунки ба гуфти мардум гапи ҳақ дораму рӯи шум. Аз ин рӯ, дар ин намоишнома низ ҳеҷ таваҷҷуҳе набуд ва ҳамаи корҳоро барои ороиши саҳна худам анҷом додам. Барои либосу риштаҳои он дастдӯзиҳо низ аз ҳисоби худам харҷ кардам. Барои омода кардани фарши саҳна, ки риштадӯзӣ аст, хеле заҳмат кашидаам ва то ҳол чизеро талаб накардаам.
18.-Чаро "Актриса" ба ҷуз рӯзи зодрӯзатон, ки бо талошҳои худи шумост дар дигар рӯзҳо намоиш дода намешавад?
-Аслан, баъзе маъмурони театри мо дар ин фикранд, ки чунин намоишномаҳои фалсафию психикӣ хоси тамошобинон нестанду онҳоро дилгир мекунанд. Ин аст, ки зиёде аз ҳамин гуна намоишномаҳо солҳост, ки дар реквизитхонаи театр хобанд. Чун дар намоишномаи “Актриса” як худам танҳо нақш мебозам, кӯшиш мекунам, ки дар як сол як ё ду бор намоиш диҳем, ки ақаллан ҳамин намоишнома зинда бошаду намирад.
19.-Аммо худи шумо низ мегӯед, ки театр бояд ҳамқадами замон бошад ва намоишномаҳое таҳия гарданд, ки тамошобини имрӯз худро дар онҳо дида тавонад...
-Бале. Аммо барои ин ки театр ҳамқадами замон бошад, мо бояд асари замонавӣ дошта бошем. Мо драмматургоне надорем, ки чунин намоишномаҳо нависанд. Пас, мо рӯ меорем ба асарҳои драмматургони хориҷӣ. Чун онҳо модернанд ва ҷавобгӯ ба талаботи имрӯза эҷод мешаванд. Мо низ барои ин “Актриса”-ро интихоб кардем, ки он ҷо ҳама суханҳо танҳо аз забони як духтар гуфта намешавад. Он ҷо ҳар сухан аз ҳаёти ҳар нафар аст ва зиёде аз тамошобинон ба ман борҳо гуфтаанд, ки дар ин ё он ҷойи ҳамин суханҳо ман худамро дидам. Ин ба он хотир аст, ки он ҷо дар маҷмӯъ дарди замона гуфта мешавад.
20.- Шумо мегӯед дар ҳаҷв худро дида наметавонед. Чаро?
-Шояд аз ин хотир, ки аз аввал ба ман нақшҳои фоҷиа додаанду зиёд чунин нақшҳоро бозидаам. Ҳарчанд доштам ҳамин гуна як нақши ҳаҷвӣ ва вақте собиқ директори театр Толиб Бобоев онро тамошо карданд, гуфтанд аз ту ҳаҷвнигори хуб мебарояд. Аммо намедонам чаро ҳамин чиз дар вуҷуди ман нест ва эҳсос мекунам, ки ҳаҷв моли ман нест, он либоси ман нест ва ман дар он намеғунҷам.
21.-Мегӯед чандин нафар аз дӯстони Фейсбукии худро тамошобини театр кардаед. Бо ин ҳунари худро таблиғ кардан мехоҳед ё талош доред, мардум театрбин бошанд?
-Мехоҳам бо ин мардумро дӯстдори театр кунам ва ҳамзамон ҳунари худамро ба ҳама нишон диҳам. Онҳо ҳунари маро бубинанд, ба ин восита хоҳиш пайдо кунанд ба дидани дигар намоишномаҳо ва дарк кунанд, ки театр кор мекунад.
400 СОНИЯ ДАР СИНАМО
Ночиз накардани арзиши ҳунар, орзуи нақшофарӣ дар филмҳои хориҷӣ ва...
22.-Чаро дар филмҳо мо кам мебинем симои Зарина Бадаловаро?
-Баъзан филмномаҳои пешниҳодшуда мазмуни хуб надоранд. Баъзан маблағи хеле ночиз пешниҳод мекунанд, ки мегӯям ин ҳеҷ вақт қадри ҳунару ҳунарманд буда наметавонад. Бигзор пушти парда монам, аммо арзиши ҳунарамро ночиз намекунам. Вале боз ҳастанд нақшҳое, ки агар хона ҳам диҳанд, ман барои офаридани онҳо розӣ намешавам. Ҳаминҳоянд баъзе аз сабабҳои дар синамо камтар будани ман.
23.-Шумо ба ин назаред, ки баъзан ҳунармандон дар филмҳо театрӣ нақш мебозанд. Ба адешаатон гурӯҳи ҳунармандони театр аз ҳунармандони синамо бояд ҷудо бошад?
-Фикр мекунам, ин аз ҳунари ҳар ҳунарманд вобаста аст. Масалан, устод Қурбон Собир он қадар ҳирфаӣ шудаанд, ки нақшофарии театрияшон аз филмҳо фарқ мекунад. Аз ин рӯ, шарт нест, ки ҳунармандон ба гурӯҳҳо ҷудо бошанд. Танҳо бояд коргардони филм назди ҳунарманд вазифа гузорад, ки нақшофарии ӯ аз ҳамдигар фарқ кунад.
24.-Хоҳиши иштирок дар филмҳои хориҷиро доред ва барои ин талош мекунед?
-Албатта, орзуи ҳар ҳунарманд аст, ки дар филмҳои хориҷӣ нақшофарӣ кунад. Аммо ростӣ ман барои ин талоше накардаам ва намедонам бояд барои ин куҷо муроҷиат карду чӣ корҳоро анҷом дод.
500 СОНИЯ ДАР АНДЕШАҲО
“Намехоҳам унвондор бошам”
25.- Мегӯед хеле асабиед. Ба фикратон ба ин чӣ боис шуда?
-Бале, ман тез асабӣ шуда, дер ором мешавам. Вале фикр мекунам, аксари ҳунармандон ҳамин гунаанд. Чун кори мо хеле хастагиҳои равонию ҷисмонӣ дорад. Сабаби зиёд асабӣ шудани ман ин аст, ки маро намефаҳманд ва дарк намекунанд. Шояд сабаби асабӣ шудани аксари инсонҳо ҳамин бошад.
26.- Барои будан рӯи саҳнаи ҳунар чизеро қурбон кардаед?
-Бале. Шояд беҳтарин хостгорҳоямро қурбон кардам. Чанд соли ҷавониамро сарфи ҳунар кардам. Ҳамин буд, ки дар 30-солагӣ шавҳар кардаму дар 31-солагӣ модар шудам. Аммо аз зиндагии имрӯза ҳам шукргузорам. Шукри фарзанду хонаводаам мекунам.
27.-Оё имрӯз низ ҳастанд афроде, ки ҳунарманд будани занонро қабул надоранд ва онҳоро "гуноҳкор" меҳисобанд?
-Бале, мутаассифона, имрӯз низ ҳастанд чунин нафароне, ки ҳунарманд будани занро гуноҳ медонанд. Ман то ҳаде шунидаам, ки мегӯянд ҳунармандон нони ҳаром мехӯранд. Онҳо шояд намедонанд, ки мо аз саҳар то шом дар толори дар тобистон зиёд гарму дар зимистон бисёр сард тамрин мекунему заҳмат мекашем, он ҳам бар ивази маоши хеле ночиз. Аммо хушбахтона чунин нафарон каманд нисбат ба нафароне, ки ҳунари моро қадр мекунанд.
28.- Бархӯрди шумо чӣ гуна аст бо чунин ашхос?
-Ман бо нафароне, ки чунин андешаҳо доранд, зиёд баҳс намекунам. Фақат як чӣ мегӯям, ки агар кори мо гуноҳ бошад, шумо равед машғули корҳои гӯё поки худ гардед.
29.- Хеле садои ширин доред. Чаро суруд намесароед?
-Зиёде аз дӯстон низ чунин мегӯянд. Аммо ростӣ барои сароянда шудан, талош ҳам накардаам ва намекунам. Агар пешниҳоде шавад, шояд қабул кунам. Баъзан дар нишастҳои дӯстона аз ман хоҳиш мекунанд ва дар назди дӯстонам сурудхонӣ мекунам.
30.-Сухандон низ ҳастед. Инро аз куҷо гирифтаед, аз оила, мактаб, донишгоҳ ё муҳити театр?
-Сухандонии ҳар инсон вобаста аст, аз фонди луғавии ӯ. Ҳар қадар инсон бештар китобхон бошад, ҳамон қадар сухандон ҳам мешавад. Ман низ пайваста дар мутолиа ҳастам ва ҳоло китоби тозанашри устод Сироҷиддин Икромӣ “Барфи хунин”-ро хонда истодаам.
31.-Дар рафтору гуфтори шумо ҷасорати зиёд эҳсос мешавад. Аз аввал чунин будед ё баъдан қарор додед, ҳамин гуна бошед?
-Дар айёми мактабхонию донишҷӯӣ ман як духтари шух будам. Вале баъдан вақте инсон дар зиндагӣ бо шикасту рехтҳо рӯ ба рӯ мешавад, дармеёбад, ки зиёде аз дӯстон зери ниқобанд, аз ҷониби баъзеҳо хиёнат мебинад, дигар қарор медиҳад, ки забардасту қавӣ бошад. Пурҷасорат будани ман ҳам натиҷаи зиёд шикастани ман аст.
32.- Шумо мегӯед, ки агар ҳунарманди хуб набошам ҳам модари хубам. Чӣ ҳаст исботи ин гуфтаҳо?
-Масалан, вақте духтарамро ба кӯча барои бозӣ мебарорам, ҳушу гӯшам танҳо ба ӯ банд мешавад. Дар ҳоле, ки зиёде аз модарони аз худам ҷавонро мебинам, ки машғули ғайбат шуда, кӯдакони худро фаромӯш месозанд. Ман бо вуҷуди зани корманд буданам, бо фарзандам зиёд вақт мегузаронам ва ӯ аллакай чун як хонандаи синфи якум бо забонҳои русию англисӣ ҳарф мезанаду шеърҳо медонад. Ман бисёр кӯшиш мекунам, фарзандам бе назорат набошад.
33.-Пас, доштани кадоме аз ин унвонҳо бештар ифтихоратон мебахшад: ҳунарманди хуб ё модари беҳтарин?
-Ҳунармандӣ як айём дорад ва мегузарад. То чилсолагӣ метавонӣ дар саҳнаи ҳунар парвози осмонӣ кунӣ, аммо баъд аз он парвозҳои миёнаву паст. Аз ин хотир мехоҳам, модари беҳтарин бошам, ки фардо фарзандам аз ман ифтихор кунад. Ҳамон гунае, ки ман аз модарам ифтихор мекунам.
34.-Ҳоло унвони расмие надоред. Мехоҳед дар чандсолагӣ соҳиби унвоне гардед?
-Ҳунарманди дӯстдоштании ман, ки ӯро нобиға мешуморам Раҷаб Ҳусейнов бе унвон аз дунё гузаштанд. Аммо воло ва нотакрор будани ҳунари ӯро ҳамагӣ медонанду мегӯянд. Яъне, ӯ ва мисли ӯ будаҳоро халқ худ унвон додааст. Имрӯз қадри унвоне, ки ҳоло ҳасту ба ҳунармандон дода мешавад, аслан намондааст. Барои гирифтани он бояд ба сад дар сар бизанӣ. Имрӯз баъзе аз онҳое унвондоранд, ки касе онҳоро намешиносад. Агар унвон ҳамин қадар арзиш дорад, пас намехоҳам унвони расмие дошта бошам.
35.-Барои худ дар соли ҷадиди рӯзгоратон чӣ таманноҳо доред?
-Ҳамеша барои худу дигарон як чиз мехоҳам – тансиҳатиро. Чун агар сиҳатманд бошем, метавонем ҳам хушҳолу хушбахт бошем ва ҳам муваффақу комёб.
Эзоҳи худро нависед