Ҷараёни баргузории интихобот ба он равона карда мешавад, ки фаъолияти самараноки мақомоти давлатӣ барои ҳар як шаҳрванд дастрас буда, шароити арзандаи зиндагиро таъмин намояд. Бояд зикр кард, ки интихобот яке аз омилҳои асосии ҷомеаи демократӣ ба ҳисоб рафта, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон низ ҷиҳати шаффоф ва бо риояи талаботҳои дахлдор баргузор гардидани ин маърака аз ҷониби Ҳукумати кишвар чораҳои зарурӣ андешида шудаанд. Зеро дар замони пуртаззоди ҷаҳонишавӣ баргузории маъракаи интихобот чӣ барои масъулин, чӣ барои ҳар як шаҳрванди мамлакат масъулияти бузург буда, дар кишвари мо ин раванд тақвияти пайгиронаи рушди босуботи Тоҷикистон, баланд бардоштани сатҳи некуаҳволии ҷомеа ва рушди устувори иқтисодиётро мемонад.

Набояд фаромӯш кард, ки дар баробари кафолати ҳуқуқу озодиҳои сиёсии шаҳрвандон, таъмини раванди интихоботи шаффофу демократӣ ва муҳайё кардани заминаи мусоиди ҳуқуқӣ аз ҷониби давлат, иштирок дар ин маъракаи муҳими сиёсӣ саҳмгузории шаҳрвандон дар рушди минбаъдаи соҳаҳои мухталифи мамлакат ба шумор меравад.

Мавриди зикр аст, ки эъмори давлати демокративу ҳуқуқбунёд ва ташаккули ҷомеаи шаҳрвандӣ ҷараёни мураккаб буда, барои бунёди чунин давлат таҷрибаи кофӣ ва вақти тӯлонӣ лозим аст. Боиси ифтихор аст, ки дар ин самт ба кишвари мо муяссар гардидааст, ки дар замони на чандон тӯлонӣ ба фаъолияти тамоми сохтору мақомоти давлатӣ тақвият бахшида, ба тариқи Конститутсия ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, гуногунандешии сиёсӣ, таъсиси парлумони касбиро таъмин намоем. Ҳамин аст, ки зимни баргузории ин маърака низ интихобкунандагон дар интихобот дар асоси ҳуқуқи баробар иштирок мекунанд.

Иштирок дар интихоботе, ки бидуни ҳама гуна фишороварию қонуншиканӣ дар сатҳи баланди ташкилию сиёсӣ баргузор мегардад, вазифаи фардии ҳар шаҳрванди кишвар мебошад. Зеро маҳз иштирок дар ин маъракаи муҳими сиёсӣ саҳмгузории мо дар таъмини ояндаи босуботи кишвар ва василаи ширкат дар ташаккули фаъолияти пурсамари мақомоти давлатӣ буда, тавассути баёни ирода ва интихобамон мо фардои неки фарзандони хеш ва насли ояндасозро таъмин менамоем. Аз ин рӯ, бояд ҳар яки мо хуб дарк кунем, ки иштирок дар интихобот рисолати муҳим дар назди миллату давлат буда, ҳар як овоз дар он метавонад, ҳалкунанда бошад.

Дар ин росто, ҳар интихобкунандаро зарур аст, ки бо истифода аз андешаи комил, рушди тафаккури маънавии худ, бо ҷаҳонбинии васеъ ва объектҳое, ки имрӯзҳо ӯро иҳота кардаанд, дар мисоли зиндаи тараққиёти босуръати Ҷумҳурии Тоҷикистон номзади арзандаи худро интихоб намояд. Ҳамзамон, интихобкунанда бояд мутмаин бошад, ки интихоби дӯрусти ӯ роҳ ба сӯи музаффариятҳост.

Мусаллам аст, ки ҷавонони матиниродаи миллати сарбаланди тоҷик бо ҳисси баланди миллӣ, ифтихори ватандорӣ, худшиносию худогоҳӣ ва ҳушёрию зиракӣ, баҳри ҳифзи арзишҳои волои миллӣ, пос доштани обу хоки ин сарзамини биҳиштосо бо диди нав ба фардои дурахшони кишвар иштирок дар интихоботро ҳамчун василаи ширкат дар ташаккули мақомоти давлатӣ дониста, саҳми арзандаи хешро дар раванди давлатсозию давлатдорӣ ва ба таври шаффофу одилона барпо гардидани ин маъракаи муҳими сиёсӣ мегузоранд.

Иштироки фаъолу муташаккилонаи ҷавонон дар маъракаҳои муҳими сиёсӣ, махсусан интихоботи президентӣ аз садоқат ба миллату давлат ва пайравӣ аз ташаббусҳои бузург ба хотири ояндаи боз ҳам орому пешрафта ва ободу зебо доштани онҳо шаҳодат медиҳад.

Дар асл, нақш ва мавқеи ҷавонон дар рушди давлатдории миллӣ, хосатан дар рушди созандагию бунёдкорӣ ва сарсабзу хуррам гардонидани ҳар гӯшаи Тоҷикистон назаррас буда, ин ташаббусҳои наҷибу созанда онҳоро водор месозад, ки аз ҳарвақта дида бештар фаъол бошанд ва дар таъмини суботи ҷомеа камари ҳиммат банданд.

Воқеан, гузашти давраҳои гуногуни таърихӣ дар шинохти марҳилаи давлатдориву давлатсозӣ собит намуд, ки низом ва ё неруи тавонои сиёсию ҷамъиятие дар фурсати хеле ками вақт бозтоб ва ё қобили эътибор мешавад, ки ҳастию тамомияти рисолаташ баҳри хостаҳои миллату ҷомеа ва пешрафти босубот равона гардидаст.

Имрӯз бо эҳсоси он, ки интихобот яке аз рукнҳои муҳими давлатдории миллӣ буда, иродаи халқ дар назди давлат маҳсуб меёбад ҷавонон бо дарки масъулиятшиносӣ бо мақсади ба таври муташаккилона барпо намудани ин маъракаи муҳими сиёсӣ ва бо интихоби дурусти номзади арзандаву содиқ ба миллату давлат дастболо гардиданро шиори ҳамешагӣ қарор дода, мутмаинанд, ки ин амали шоиста ба ояндаи дурахшони онҳо гомҳои устувор мегузорад.

Зеро наздик ба се даҳсолаи охир иштироки фаъоли ҷавонон бо ҳушёрию зиракӣ бо интихоби номзади арзанда, дар раванди давлатдорию давлатсозӣ нақши муассир гузошта, дар ҳама самтҳои иҷтимоию иқтисодӣ, фарҳангию фароғатӣ, оммавию варзишӣ ва маънавию сиёсӣ ба дастовардҳои назаррас ноил гардиданд.

Мусаллам аст, ки ҷавонон дар амалисозии ҳама ташаббусҳои давлату Ҳукумат нақши пешсаф ва ибратбахш доранд. Ин навбат низ онҳо метавонанд, парчами ватандориву ибтикоротро дар роҳи расидан ба ҳадафҳои созанда дурахши тоза бахшида, баҳри ояндаи дурахшону шукуфоии Ватан, ки масъулияти он бар души насли ҷавони кишвар вогузор аст, пешсаф бошанд.

Агар саҳифаҳои пурғановати таърихро дар се марҳилаи гузашта варақгардон намоем, дар зеҳн ва шуури ақлонию инсонии насли хуштолеи миллат - ҷавонон, танҳо муваффақият, дастовард, дастгирӣ ва таваҷҷуҳу ғамхорӣ зам гардида, ин тадбирот бо ақидаи солиму созанда ва интихоби арзанда, онҳоро ба умеди боз ҳам расидан ба дастовардҳои навин ва шоҳид гардидан ба рӯйдодҳои муҳими таърихӣ равона месозад.

Шоҳзод РАҲИМЗОДА, сардори
Раёсати кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Душанбе