Аъзои фирории ташкилоти экстремистӣ-террористии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон пас аз фирори худ, бо ёрии хоҷаҳои хориҷиашон сомонае бо номи “паём.нет” созмон дода, пйравонаш дар он пайваста изҳороту баёнияҳои беасос нашр мекунанд. Онҳо барои худро сафед кардан ва ҳақиқатро пинҳон намудан хабару гузоришҳои ҳангомаҷӯёна, муғризона ва бардурӯғро паҳн менамояд. Ҳайати “эҷодӣ”-и сомонаи мазкур худро донандаи ҳама соҳаҳо ҳисобида, аз худ пайваста диншинос, таҳлилгар, ҳуқуқшинос, сиёсатмадор метарошанд. Онҳо худро чунин вонамуд мекунанд, ки гӯиё пайваста дар ғами миллати тоҷиканд. Вале дар асл, агар ба таҳқиқ назар афканем мебинем, ки онҳо пайваста он манфиатҳоеро таблиғу ташвиқ мекунанд, ки ҳамагӣ бар зарари миллати мо мебошад. Ин пайравони ҳизби мамнуъ ва террористӣ ҳизби худро байни мардум ҳамчун ҳизби исломӣ муаррифӣ намуда, аз номи исломи ноб сӯистифода мекунанд.

Онҳо мехоҳанд, бо таблиғи “ғояҳои исломӣ ва пуштибонӣ аз аркони он” мардумро фиреб диҳанд. Лекин амалу кирдори онҳо ҳамеша нишон медиҳад, ки ин ҳизб аз замони пайдоишаш танҳо барои як ҳадаф - расидан ба сари қудрат кӯшиш мекунаду халос. Қудратхоҳии ҳамин ҳизб буд, ки дар солҳои навадум кишвар ба минтақаҳо ҷудо шуд ва ҷанги шаҳрвандӣ оғоз шуду аланга гирифт. Вале ҳамеша некӣ бар бадӣ ғолиб меояд ва далелаш шармандавор мағлуб гаштани ин аҳриманнажодон дар ин ҷанги таҳмилии бародаркуш мебошад.

Бо ин ҳама русёҳӣ ва авомфиребӣ ҳамоно манфиатҳои маблағгузорони худро ҳатто бо қиммати ҷон ҳифз мекунанд ва мехоҳанд дар Тоҷикистон боз ҷанги шаҳрвандиро роҳандозӣ намоянд, албатта бо дастгирии хоҷагонашон. Бо ин амалҳо борҳо собит кардаанд ва кардаистодаанд, ки хизматгори ҳалқабагӯши хоҷагони худ ҳастанд ва аз онҳо канданӣ надоранд.

Вақте ба сомонаи тундгарои ин ҳизби террористӣ сар мезанем мебинем, ки хабару гузоришҳои бардурӯғ ва хушомадгӯёна бо ишора кардани кадом як созмон ва ё ширакати номаълум гузошта шудаанд. Масалан, чанд хабару гузорише, ки рӯзи 17-уми моҳи ҷорӣ дар сомона гузошта шудаанд, далели ин гуфтаҳост. Чунин омадааст, ки “Тоҷикистон дар феҳрести кишварҳое омадааст, ки саёҳат хатарнок аст. Ширкатҳои сайёҳии International SOS ва Control Risks чаҳор кишвари Осиёи Марказӣ - Тоҷикистон, Ӯзбакситон, Туркманистон ва Қирғизситонро ба феҳристи давлатҳое шомил намуд, ки саёҳат ба ин қаламрав бо хатарҳо тавъам аст.” ё “Тибқи як назарсанҷие, ки созмони Transparency International нашр кардааст, дар Тоҷикистон бештар аз ҳар кишваре пора медодаанд. Беш аз 50 дарсади пурсидашудагон иқрор кардаанд, ки дар ҳамин наздикӣ пора дода буданд”. Ин гуфта ва манбаҳои зикршуда дуруғ ва беасос будани суханҳои овардашударо ба таври возеҳ нишон медиҳад. Шумораи сайёҳон дар кишвари азизамон сол аз сол ба тадриҷ афзуда истодааст. Шароитҳои лозима низ дар сатҳи ҷавогӯ ба сайёҳон муҳайё карда шудааст. Вуруди ҳамарӯзаи сайёҳон худ далели гуфтаҳост. Ва ё аз пурсиши бедараки пурсишшавандагон доир ба додани пора.

Дар ин матлабҳо мебинем, ки онҳо бо истифода аз бӯҳтон, дурӯғ, ҳимояи манфиати хоҷагони худ номи кишвару миллати моро ҳамеша ба пастӣ мебаранд. Бо суханҳои бедалел ва дурӯғҳои ҳангомадор мехоҳанд, диққати мардумро ба худ ҷалб созанд. Бо обу ранг додани дурӯғҳои худ мехоҳанд ҳақиқатро аз мардум дур намоянд. Вале имрӯз мардум ба таври дақиқ чеҳари аслӣ ва дурӯғини ҲНИТ ва пайравони онро шинохтааст. Мардуми саодатманди тоҷик имрӯз дарк кардааст, ки ин тундгароён ба ҷуз расидан ба хостаҳои худ дигар ҳадафе надоранд. Бо пахши ҳазорҳо хабару гузоришгунаҳои бемантиқ, муғризона ва дурӯғ дигар онҳо барои худ ҷойгоҳе нахоҳанд ёфт. Ба ҳамаи мо аён аст, ки онҳо манфиат гуфта пеш аз ҳама ҷайбҳову нафсҳои худро ба назар мегиранд.

Миллати бедор ва ҳушёри тоҷик дигар ба ҳеҷ ваҷҳ гӯш ба чунин сафсатаву бӯҳтонҳо намедиҳад. Зеро кайҳо боз аъмоли бешарафонаи роҳбарону пайравони ҲНИТ ба ҳамаи мо маълум аст. Онҳо бо бегонапарастӣ пардаи номусу ҳаёро аз руӣ худ бадар карда, коре ҷуз хиёнат надоранд.

Давлатбахт НАБИЕВА,
муаллими Донишкадаи молия
ва иқтисоди Тоҷикистон