Имрӯз дар Тоҷикистон садҳо ҷавони баору номус ҳаст, ки аз имкониятҳои фаровони дар 30 соли Истиқлолият муҳайёшуда, баҳра бурда, на танҳо ҳаёти солиму шоистаи хешро бунёд намудааст, балки дар рушду пешрафти Ватан ва ҷомеа иқдом мекунанд. Теъдоде аз ин ҷавонон намунаи ибрат барои наслу оилаҳои нав мебошанд.  

Соҷида Мардонаева, аз зумраи ҷавонони муваффақи давраи соҳибистиқлолӣ буда, давоми зиндагӣ ва кору фаъолияташ ба дастовардҳои зиёд ноил гардидааст. Номбурда баъди хатми Донишгоҳи давлатии Хоруғ ба номи Моёншон Назаршоев нахуст дар донишгоҳу баъдан ба Мактаби маълумоти касбӣ ва давомдори Донишгоҳи Осиёи Марказӣ ба кор ҷалб шуда, ихтисоси асосиаш иқтисодчӣ аст. Бар замми ин, феълан Соҷидабону соҳибкори хуб буда, дар Хоруғ сехи муҳрабофӣ дорад. Дар он гушвору ҳалқаҳои ҳархела, дастпонаву гарданбанд ва дигар лавозимоти ороишии бонувон сохта мешаванд. Яъне маҳсулоти он ғайр аз бозори дохилӣ, инчунин талаботи беруна дошта, то Амрикову Федератсияи Русия ва дигар кишварҳои олам харидори худро дорад.

Феълан С. Мардонаева тариқи баргузории тренингу семинарҳо ва дигар чорабиниҳои судманд дар мактабу донишгоҳҳои кишвар ва берун аз он ҷавононро аз муосиртарин нақшаҳои бизнесӣ, роҳҳои худташаккулдиҳӣ ва рушди соҳибкории хурду миёна бархӯрдор месозад.

Ба гуфтаи мавсуф, то имрӯз ҳамаи дастовардҳояш ба туфайли Истиқлоли бузурги кишвар рӯи даст омада, ӯ шабу рӯз шукрона аз он мекунад, ки дар як давлати маҳбубу озод ва дорои имкониятҳои зиёду зебо умр ба сар мебарад.

“Истиқлол неъмати бузургу волотарин буда, ҳар чизе, ки дорам, маҳз аз хайру баракат ва эҳсони он аст. Модари ду фарзандам ва эътимоди қавӣ ба ояндаи боз ҳам неки Тоҷикистони азиз дорам”, - афзуд, С. Мардонаева.

Ҳамроҳ Мародасенов ҷавони дигар аз ноҳияи Роштқалъа дар оилаи зиёӣ ба камол расидааст. Марҳум киблагоҳаш Ёрасен Шербеков аз беҳтарин омӯзгорони физикаю математикаи Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон буд ва ҳамеша барои ҷигарбандаш соҳибмаърифатӣ, поквиҷдон будану ҳалол зистанро меомӯхт.
Ҳамроҳ баъди хатми донишгоҳ касби падар гирифта, сипас бо заҳмати хеш дар ноҳия корхонаи дару тирезасозиро ҳам бунёд намуд. Ҳоло номбурда нафақат талаботи дохилии ноҳия, балки маҳсулоташро ба шаҳри Хоруғ, ноҳияҳои Шуғнону Рӯшон ва дигар навоҳии вилоят интиқол дода, аз он фоидаи хуб мегирад.
Мавсуф баҳри рушди фаъолияти хеш, дастрасии бештари аҳолии ВМКБ ба маҳсулоти пластикии аълосифат ва ҳамзамон осонӣ овардан ба мардуми шаҳр ба наздикӣ дар Хоруғ низ филиали корхонаи болозикрро ифтитоҳ намуд. Ҳамроҳ Мародасенов падари се фарзанд буда, худро аз ҷавонони хушбахти даврони истиқлол меҳисобад. Зеро ба ҷуз аз суд овардан ба ҷомеаву хеш, ҳамакнун панҷ нафар ҳамдеҳагонро соҳиби ҷойи кори доимӣ намудааст.

“Аз Истиқлолу озодӣ гиромитар чизи дигаре нест. Ин давраи тоҷбарсарии тамоми тоҷикони дунё буда, он тавре бояд ҳифз шавад, ки ҳамаи наслҳо аз он ифтихор намоянд. Садҳо қавму миллатҳои сайёра ва аҷдодони мо низ орзуи истиқлоли комил карда, танҳо баҳри ин ҳадаф ҷоннисориҳо намудаанд. Инак, 30 соли пурфайзи ин неъмат дар кафи дасти мост ва моро мебояд, ки ҳар рӯзу шаб аз худамон бипурсем, то бо кадом қиммат барои ҳифзи он омодаему дар рушди Ватан чӣ ҷидду ҷаҳд кардаем ва оё ҳамаи имкониятҳои Истиқлолро ба таври васеъ истифода менамоем?! Албатта, посух ҳоло ҳам пурра равшан нест”,- гуфт, номбурда.

Албатта, баҳрабарии ҷавонон аз давраи соҳибистиқлолӣ танҳо қатрае аз баҳр буда, агар ҷавонони кишвар ҳамаи имкониятҳои мавҷудаи онро дар амал татбиқ созанд, шубҳаи дигаре нест, ки Тоҷикистон аз ҷиҳати иқтисодӣ боз ҳам устувортар мегардад.