Ҷавонони арҷманд!

Пайравони Пешвои миллат!

Ҳамаи Шуморо, ки рушду пешрафт, бақои давлату миллат ва фардои дурахшони Тоҷикистони азиз аз донишу афкори созандаатон вобаста аст, ба муносибати Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон самимона шодбош гуфта, бароятон сиҳатмандии комил, комгориву комронӣ ва муваффақиятҳои беназирро хоҳонам.

Воқеан имсол мо шоҳиди он гардидем, ки дар Тоҷикистони соҳибистиқлол зери сиёсати хирадмандона ва дурбинонаи Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Ҳукумати мамлакат давоми як моҳ аст, тантанаҳои ҷавонӣ идома дорад.

Дар асл, имрӯз ҷавонони ватандӯсту ватанпарвар, ворисони асили миллати тамаддунофари тоҷик, матину қавиирода ва далеру шуҷои кишвар, дар тамоми самту соҳаҳои Тоҷикистони соҳибистиқлол бо боварии комилу ғайратмандона фаъолият намуда, дар пешрафти мамлакат ҳиссаи муносиб гузошта, барои ободиву пешрафти Ватани маҳбубамон софдилона хизмат намуда истодаанд.

Дар даврони соҳибистиқлолӣ ба миллати тоҷик, бахусус ҷавонон муяссар шуд, ки дар соҳаҳои муҳим ва афзалиятнок донишу маҳорати худро такмил дода, дар арсаҳои гуногун давлату миллати худро муаррифӣ ва ҳимоя намоянд. Иштироки ҷавонон дар чорабиниҳои муҳими сиёсию иҷтимоӣ ва фарҳангии байналмилалӣ далели ин гуфтаҳост. Бахусус, ғолибияти толибилмони макотиби миёна ва олӣ дар олимпиадаҳои минтақавию байналмилалӣ, дастболо шудани варзишгарони муваффақи кишвар дар мусобиқоти минтақавию ҷаҳонӣ ва парафшон шудани Парчами миллии Тоҷикистон, намунаи барҷастаи ифтихор аз давлату далатдории ҷавонони тоҷик арзёбӣ мегардад.

Дар ҳошияи дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллат барои насли ояндасози кишвар мо ҷавонон вазифадорем, ки бо ҷалби васеи зиёиён ва дигар сохторњои дахлдор ҷиҳати ҳарчи зиёдтар огоҳӣ пайдо намудани ҷавонон аз таъриху фарҳанги халқи тоҷик, арзишҳои милливу умумибашарӣ ва равандҳои глобалии ҷаҳони муосир корҳои муассирро дар байни ҷавонон вусъат бахшида, иштироки боз ҳам фаъолтарашонро дар раванди эъмори давлати миллӣ ва ҷомеаи пешрафтаву мутамаддини иҷтимоӣ таъмин намоем.

Аз суханрониҳои пурмуҳтавои Пешвои ҷавонпарвари миллат борҳо дарк намудаем, ки давлату Ҳукумати кишвар ташаббуси пешниҳодҳои созандаи ҷавононро ҳамеша дастгирӣ менамояд ва барои амалӣ гардонидани онҳо тамоми имкониятро фароҳам овардааст ва мову шумо ҷавононро аз ҳарвақта дида, бисёртар водор месозад, ки ба таърих, забон, расму оийн, анъанаҳои миллӣ ва махсусан озодиву мустақилияти хеш арҷ гузошта, бо зиракии сиёсӣ, ҳисси худшиносиву худогоҳӣ ва хештаншиносӣ онро ҳифз намоем.

Чуноне, ки Пешвои муаззами миллат зимни мулоқоти худ таъкид намуданд, “Ҳадафи бузурге, ки мо дар назди худ гузоштаем, яъне ба сатҳи кишварҳои пешрафтаи ҷаҳон баровардани давлати тоҷикон аз бисёр ҷиҳат ба он вобаста аст, ки ҷавонони мо то чӣ андоза дар самти азхудкунии дастовардҳои илму техника ва технологияҳои муосир, инчунин, омӯхтани забонҳои хориҷӣ ҷаҳду талош менамоянд”.

Рӯй овардан ба илм, илмомӯзӣ ва бахусус илмҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ, забономӯзӣ ва аз худ кардани техникаву технологияи замонавӣ, барои рушди устувори иқтисоди мамлакат ва таъмини рақобатпазирии кишвар дар арсаи ҷаҳон қадами устувор мегузорад.

Маҳз мову шумо қудрат дорем, чун пешбарандаи илму фарҳанги миллати хеш ва посдорони мероси аҷдодӣ ба наслҳои оянда хизмати арзанда намоем.

Аз ин лиҳоз, имрӯз ҳар яки мову шумо – ҷавонони хушиқболи Ватанро зарур аст, ки ҷавобан ба ғамхориву дастгириҳои давлату ҳукумат бо илму дониши қавӣ, ақлу заковати зеҳнӣ, истеъдоду малакаи фитрӣ, қобилияту ташаббусҳои наҷиб, иқдомҳои бунёдкоронаву ақидаҳои ҷолиби созанда, касбу ҳунари воло ва бо дарки баланди масъулияти инсонӣ ва ватандӯстиву хештаншиносӣ дар рушду инкишоф ва ободиву шукуфоии ин сарзамини биҳиштосо саҳми арзандаи хешро гузоред.

Бо чунин ниятҳои нек бори дигар ҳамаи Шуморо ба ифтихори Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон муборакбод гуфта, ба ҳар як ҷавони кишвар саодати рӯзгор, иқболи баланд, ваҳдату ҳамдигарфаҳмӣ ва ҳисси баланди ватандӯстӣ орзу менамоям.

Рӯзи ҷавонон муборак, ҷавонони хушиқболи Тоҷикистони соҳибистиқлол!