Имрӯз дар ҷодаи илму дониш талоши ҷавонону наврасон бобати ба даст овардани донишҳои гуногун хеле хуб ба назар мерасад. Боиси хушнудист, ки онҳо аз комёбиҳо нерӯи тоза гирифта, баҳри боз ҳам рушду ташаккул ёфтани малакаи зеҳнии хеш талош меварзанд.

Саҳобиддин Саидов, хонандаи синфи 11-и мактаби байналмилалии президентии шаҳри Душанбе аз он ҷавононест, ки дар ибтидо малакаи зеҳниву дониши худро дар озмуну олимпиадаҳои сатҳи ҷумҳуриявӣ санҷида, баъдан зимни иштирок дар озмунҳои байналмилалӣ парчами ҷумҳуриро баланд бардоштааст.

“Бештар ба фанҳои англисӣ, русӣ, ҳуқуқ ва иттилоот таваҷҷуҳ дорам. Дар мактаб ҳамеша ва дар ҳама ҳолат талош менамоям, то аз кулли имкониятҳои мавҷуда самаранок истифода бараму сатҳи дониши хешро мукаммал намоям. Хушбахтона, ҳамин гуна таваҷҷуҳи пайвастаам буд, ки дар баробари озмунҳои дохилӣ, инчунин дар озмуну олимпиадаҳои хориҷӣ низ фаъолона иштирок намудам”, - мегӯяд Саҳобиддин Саидов.

“Дар Олимпиадаи байналмилалии “INTEX-ASIA-2017”, ки дар шаҳри Алмаатои Ҷумҳурии Қазоқистон доир гардид, бори аввал дар он иштирок намудам. Иштирок дар олимпиадаи мазкур бароям мушкил буд. Бо вуҷуди душворӣ мо тавонистем, маҳз тавассути донишҳои дар раванди машғулиятҳо аз бар намудаамон яке аз ҷойҳои ифтихориро ишғол намоем”, - афзуд ӯ.

Вай дар ин олимпиада бо пешниҳод намудани лоиҳаи илмӣ дар мавзӯи “Тестҳои ғайриинтернетӣ” сазовори ҷои дуюм ва соҳиби медали нуқра гардидааст.

Ба таъкиди ӯ имрӯз таваҷҷуҳи ҷавонону наврасон ба илмомӯзӣ хеле хуб аст. Дарвоқеъ, имрӯз мо бояд дониш омӯзему савияи дониши хешро васеъ намоем. Зеро танҳо дар сурати донишандӯзӣ роҳи минбаъдаи мо муайяну равшан ва ҳангоми фаъолият дар дилхоҳ соҳа ба комёбиҳо ноил хоҳем гашт.

“Саҳобиддин бачаи хеле фаъол аст, - иброз дошт Омина Сафарова, ҳамсабақаш. – Ба машғулиятҳо доимо бо тайёрӣ меояд. Вақте дарс оғоз мегардаду омӯзгорон ба пурсиши мавзуъҳо шуруъ менамоянд, пеш аз ҳама аввалан ӯ даст мебардораду дарсҳоро ҷавоб медиҳад. Дар роҳи донишандӯзӣ талошҳои бениҳоят хуб дорад. Ҳамин гуна талошҳояш буданд, ки дар олимпиадаи сатҳи байналмилалӣ иштирок ва соҳиби зинаи ифтихорӣ гардид. Дар роҳи минбаъдаи ӯ барору комёбӣ хоҳонем. Мо боварӣ дорем, ки ӯ боз ҳам дар озмунҳои дигар иштирок намуда, бо соҳиб шудан ба мақомҳои ифтихорӣ нуфузи хонандагони тоҷикро дар арсаи байналмилал баланд мебардорад”.

Ӯ дар роҳи дониш мақсади муайян дорад ва мо боварӣ дорем, ки дар оянда низ ба дастовардҳо ноил хоҳад гашт. Воқеан пеш аз ба коре машғул шудан ва ё соҳаеро интихоб намудан, мақсад дар мадди аввал меистад. Ин чиз барои ба чизе дастёб гардидани шахс кӯмаки калон мерасонад. Вақте мақсади муайян ва меҳр нисбати соҳаи мавриди назар ҳар ду тавъам мегардад, муваффақиятҳо худ ба суроғи кас меояд. Пас, дар роҳи донишандӯзӣ мақсади муайян бояд дошт.