ҶАВОНОН
Ҷумъа 29 Март 2024 05:13
Мо ҷавонону варзишгарон, аъзоёни Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон аз таваҷҷӯҳу дастгириҳо ва ташаббусҳои наҷиби Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷаноби Олӣ, аъзои фахрии Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон дар самти татбиқи босамари сиёсати давлатии ҷавонон ва роҳандозӣ намудани ташаббусу иқдомҳои насли ҷавони кишвар изҳори миннатдорӣ намуда, бо иродаи матин иброз менамоем, ки мо зодагони даврони соҳибистиқлолии кишвар, пайравони асили Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон то ҷон дар бадан дорем, баҳри ҳимояи арзишҳои миллию давлатӣ, якпорчагиву ягонагӣ ва осудагии миллати тоҷик талош менамоем.
Мо вакилони Анҷумани XIII Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон вобаста ба масъалаи татбиқи ҳамгироии сиёсати давлатии ҷавонон, баланд бардоштани ҳуввияти миллии насли ҷавони кишвар, густариши рукнҳои давлатдории миллӣ ва татбиқи бомароми сиёсати созандаи Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар кишвар талош намуда, мекӯшем дар раванди созандагиву бунёдкорӣ дар Тоҷикистони азиз саҳмгузор бошем.
Мо – ҷавонон ҳидоятҳои наҷиб ва созандаи Пешвои миллатро сармашқи кори худ намуда, бо набзи ҳаёт ва асри нав ҳамқадам буда, талаботи замонро пайваста дарк менамоем ва манфиати миллату амнияти давлати соҳибистиқлоламонро бо зиракии сиёсии хеш ҳимоя месозем.
Мо ҷавонону варзишгарон, пайравони арзандаи Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарси мардонагӣ, шуҷоатмандиву далерӣ, матонату ҷасорат ва дӯст доштани Ватан – Модарро аз Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон омӯхтем ва ин рисолати бузург ва дарси намунавиро сармашқи фаъолияти худ қарор дода, талош менамоем, ки ба сокинону ҷавонони кишвар содиқонаву софдилона хизмат намоем.
Маҳз дар зери сиёсати оқилона ва ояндасози Пешвои миллат Тоҷикистон дар дунё худро воқеан давлати соҳибихтиёр муаррифӣ намуда, дар муддати кутоҳи таърихӣ аз кишвари гирифтори ҷанги таҳмилӣ ба як давлати ташаббускор дар ҳалли мушкилоти байналмилалӣ табдил ёфтааст.
Соли ҷорӣ дар кишвари соҳибистиқлоламон маъракаҳои муҳими сиёсӣ ҷараён доранд, ки намунаи олии иродаи халқ баҳри ҳимояи манфиатҳои миллию давлатӣ дар арсаи байналмилалӣ мебошад. Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон татбиқкунадаи сиёсати созандаи Ҳукумати кишвар талош менамояд, ки зери шиори “Интихоби ман - ояндаи ман” дар маъракаҳои муҳими сиёсӣ фаъолона иштирок намояд.
Ҷавонон бузургтарин неруи пешбарандаи ҷомеа буда, созандагони имрӯзу фардои Ватан ба шумор мераванд.
Имрӯз мо ифтихор аз он дорем, ки намояндаи ҷавони аҳли зиёи миллати куҳанбунёди тоҷик дар замони истиқлол ҳастем. Мо ифтихор аз он дорем, ки дар амалӣ намудани сиёсати хирадмандона, созанда, бунёдкорона ва инсонпарваронаи Пешвои миллат саҳми худро гузошта истодаем.
Ҷавонони мо имрӯз Ватанро дӯст медоранд ва ҳар ваҷаб хоки онро пос доштаву қадр менамоянд. Аз ин хотир Ватанро мояи ифтихор ва истиқлолияти давлатиро чароғи равшани роҳи худ барои рушди ояндаи кишвар интихоб намудаем.
Мо вакилони Анҷумани XIII Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон, худро дар назди имрӯзу фардои кишвар масъул шуморида, аз тамоми ҷавонони кишварамон даъват менамоем, ки таҳти шиори “Ҷавонон – Пайравони Пешвои миллат” бо мо ҳамроҳ гардида, баҳри пешрафту рушди Ватанамон хизмат намоем.
Шараф ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон! Шараф! Шараф! Шараф!
Мо, ҷавонон ба Пешвои миллат содиқем! Содиқем! Содиқем! Содиқем!
Мо вакилони Анҷумани XIII Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон вобаста ба масъалаи татбиқи ҳамгироии сиёсати давлатии ҷавонон, баланд бардоштани ҳуввияти миллии насли ҷавони кишвар, густариши рукнҳои давлатдории миллӣ ва татбиқи бомароми сиёсати созандаи Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар кишвар талош намуда, мекӯшем дар раванди созандагиву бунёдкорӣ дар Тоҷикистони азиз саҳмгузор бошем.
Мо – ҷавонон ҳидоятҳои наҷиб ва созандаи Пешвои миллатро сармашқи кори худ намуда, бо набзи ҳаёт ва асри нав ҳамқадам буда, талаботи замонро пайваста дарк менамоем ва манфиати миллату амнияти давлати соҳибистиқлоламонро бо зиракии сиёсии хеш ҳимоя месозем.
Мо ҷавонону варзишгарон, пайравони арзандаи Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарси мардонагӣ, шуҷоатмандиву далерӣ, матонату ҷасорат ва дӯст доштани Ватан – Модарро аз Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон омӯхтем ва ин рисолати бузург ва дарси намунавиро сармашқи фаъолияти худ қарор дода, талош менамоем, ки ба сокинону ҷавонони кишвар содиқонаву софдилона хизмат намоем.
Маҳз дар зери сиёсати оқилона ва ояндасози Пешвои миллат Тоҷикистон дар дунё худро воқеан давлати соҳибихтиёр муаррифӣ намуда, дар муддати кутоҳи таърихӣ аз кишвари гирифтори ҷанги таҳмилӣ ба як давлати ташаббускор дар ҳалли мушкилоти байналмилалӣ табдил ёфтааст.
Соли ҷорӣ дар кишвари соҳибистиқлоламон маъракаҳои муҳими сиёсӣ ҷараён доранд, ки намунаи олии иродаи халқ баҳри ҳимояи манфиатҳои миллию давлатӣ дар арсаи байналмилалӣ мебошад. Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон татбиқкунадаи сиёсати созандаи Ҳукумати кишвар талош менамояд, ки зери шиори “Интихоби ман - ояндаи ман” дар маъракаҳои муҳими сиёсӣ фаъолона иштирок намояд.
Ҷавонон бузургтарин неруи пешбарандаи ҷомеа буда, созандагони имрӯзу фардои Ватан ба шумор мераванд.
Имрӯз мо ифтихор аз он дорем, ки намояндаи ҷавони аҳли зиёи миллати куҳанбунёди тоҷик дар замони истиқлол ҳастем. Мо ифтихор аз он дорем, ки дар амалӣ намудани сиёсати хирадмандона, созанда, бунёдкорона ва инсонпарваронаи Пешвои миллат саҳми худро гузошта истодаем.
Ҷавонони мо имрӯз Ватанро дӯст медоранд ва ҳар ваҷаб хоки онро пос доштаву қадр менамоянд. Аз ин хотир Ватанро мояи ифтихор ва истиқлолияти давлатиро чароғи равшани роҳи худ барои рушди ояндаи кишвар интихоб намудаем.
Мо вакилони Анҷумани XIII Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон, худро дар назди имрӯзу фардои кишвар масъул шуморида, аз тамоми ҷавонони кишварамон даъват менамоем, ки таҳти шиори “Ҷавонон – Пайравони Пешвои миллат” бо мо ҳамроҳ гардида, баҳри пешрафту рушди Ватанамон хизмат намоем.
Шараф ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон! Шараф! Шараф! Шараф!
Мо, ҷавонон ба Пешвои миллат содиқем! Содиқем! Содиқем! Содиқем!
Эзоҳи худро нависед