Хабарҳои кӯтоҳ
Ҷумъа 19 Апрел 2024 06:58
Ҳанӯз аз давраҳои пеш олимону файласуфон бар ин назар буданд, ки ҳасад аз хислатҳои манфури башарӣ аст ва он байни одамон тухми нифоқ, бадбинию хусумат мекорад. Барои ин, дар фаъолиятҳои ҳаррӯза мебояд, ки эҳтиёкор буд ва ҳамаи кору аъмолро дар тарозуи ақл санҷида, баъд рафтор кард.
Чанд рӯз пеш дар як ҷамъомад бо наворбардори ҷавоне, ки қаблан дар идораи телевизион ва радиои маҳаллии “Бадахшон” фаъолият менамудааст, гуфтугӯ доштам.
Вақте аз ӯ пурсидам, ки чаро аз телевизион рафтааст? Магар он ҷо кори хуб набуд? Ӯ дар посух гуфт:
- Аз як тараф шароити зиндагӣ маҷбур кард. Чун падарам ба нафақа баромаду таъминоти моддии хонавода комилан бар дӯшам афтод, бо пешаи худам дар ин идора дигар натавонистам кор кунам. Вале аз ҷониби дигар ҳасаду рашки баъзе одамон боис шуд, ки корро ҳарчи зудтар тарк намоям.
- Охир, ҳасад миёни корамандони идораҳои маҳаллӣ бошад, туро аз он чӣ зиёнест? - шӯхиомез пурсидам ман.
Ҷавон посух дод, ки ҳар гоҳ дар чорабиниву ҷаласаҳои маҳаллӣ ин ё он корманди идораи маҳаллиро ба навор мегирам, шахсони муайян ва баъзе мансабдорон бо ангушти ҳайрату ишорат сӯям нигариста, бароям нишон медиҳанд, ки чаро фалониро ба навор гирифтаму “одами даркорӣ” - ро не?! Ё худ чаро дар Фейсбук танҳо фалону бисамадон муовини раисро мебинему телевизиони маҳаллӣ ҳам бештар аз пайи мақомоти шаҳрдорӣ мегардад?! Аз чӣ бошад, шахсан сурату видеои моро, ки “болотар” аз мақомоти шаҳрдорӣ ҳастем, тарғиб намекунед? Хуллас, чунин такаббуру манманӣ, худпарастӣ ва ниҳоят рашку ҳасади пучу бемантиқ боис шуд, ки бо хоҳиши худ ариза навишта, аз кор рафтам. Лекин ҳоло муътақидам, ки аз ин “рақобат”-и як хел мақомдорон ба тадриҷ ҳамкории баъзе идораҳо суст шуда, ҳоло зертобеъони онҳо низ якдигарро чашми дидан надоранд.
Шояд барои ҳамсуҳбатам ин ҳадди ҳасад кофист, ки оқибати онро равшану возеҳ дарк намуда, аз паёмади он худаш натиҷагирӣ кунад. Вале бандаро сангинтарин ҳасад, ин бухлу хасму душманӣ нисбати ободиҳо дар Тоҷикистони биҳиштосо нороҳат мекунад, ки он мақсадноку ноҷавонмардона мудом аз ҷониби шахсони манфиатхоҳ, гурӯҳҳои террористӣ-экстремистӣ ва саркардагони онҳо сурат мегирад.
Бале, онҳое, ки дар сомонаю расонаҳои хабарӣ, шабакаҳои иҷтимоӣ ҳақиқатро дар назари ҷаҳониён ботил нишон медиҳанд ва пешравию дастовардҳои ҳаррӯзаи миллату давлатро нодида гирифта, мазҳакаҳои фейсбукӣ эҷод мекунанд.
Ин тоифа ё худ корбарони ғаразкори шабакаҳо ба мову хонандагони гиромӣ маълум, ба сурат инсону ба сират чорпо, ба ҳеҷ ваҷҳ аз бунёдкориҳои Ватан ҳарф намезананд, зеро ин рисолати ниҳоятдараҷа бевосита аз ҷониби сарпарастон ва хоҷагони онҳо нақшбандӣ карда мешавад.
Онҳо пайваста миллатро “қашшоқу бесоҳиб” ва халқро “гуруснаву гадо” унвон карда, дар фурсатҳои барояшон муносиб хиёнатро пеша менамоянд ва фитнаандозиро тақвият медиҳанд.
Яъне барои онҳо муҳим нест, ки волотарин неъматҳо - Истиқлолияту Ваҳдат бо чӣ қиммате ба даст омада, чаро ҳифзи рукнҳои асосии давлатдорӣ ва дастовардҳои миллӣ ин қадар зарур аст. Вақте ки ин афрод гулгулшукуфии мамлакат, корнамоии фарзандони воқеии миллат ва рушду равнақи кишварро ночиз мешуморанд, ин бешубҳа ҳасаде аст, ба кору фаъолияти роҳбарияти олии мамлакат, сохторҳои давлатӣ ва институтҳои давлатсозӣ. Яъне ҳасад нисбати ободиҳои бешумор дар зарфи 29 соли соҳибистиқлолӣ ва баъд аз он.
Бузургон беҳуда нагуфтаанд, ки “Худро табоҳ сохт он шахс, ки тамаъ кард” ё худ, “Ҳасудон парҳезгор буда наметавонанд ва агар ҳасад забона кашад, хирмани имонро монанди ҳезуми хушк хокистар кунад”.
Аммо беимонии баъзеҳо кайҳо боз исбот шуд, бахусус дар рӯзҳои аввалу ҳассоси мубориза бо COVID -19 дар кишвар, аниқтараш маҳз ҳамин "фиребмухолифон" - у қаллобон ва авомфиребон дар Аврупо аз фоҷиаи миллӣ базму тараб ороста, дигар рӯйдодҳои ҳаммонанди солҳои пешро ҳам аз пирӯзии хешу нокомии давлату Ҳукумат унвон карданд.
Феълан ба ҳамагон чун рӯз равшан аст, ки ҳар гоҳе Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар гӯшаи кишвар иншооти муҳимеро мавриди баҳрабардорӣ қарор диҳанд, дарҳол бадхоҳони миллату давлат сари “кор” шуда, ҳар як ҷузъи фаъ-олиятро зери “заррабин” муҳокима карда, иғвогариро ба арши аъло мерасонанд.
Дар ин росто Люк де Клапе Вовенарг, нависанда, носеҳ ва файласуфи фаронсавӣ хуб нигоштааст: “Ҳасадро пинҳон кардан номумкин аст: зеро он бедалел муҳокимаву айбдор карда, норасоиҳоро беҳад муболиға менамояд ва иштибоҳи ночизро ба ҷиноят мубаддал месозад. Ҳасад тавассути хашми оҷизу баҳснопазир ба шаън, эътибор ва иззати нафси инсон мерасад”.
Гарчанде шағолони маккори фирорӣ шабакаҳои иҷтимоиро бо ҳар гуна туҳмату буҳтон олуда месозанд, мутмаинам, ки ҳақ ба ҷониби мост. Баробари чунин фитнаандозон, ҳазорҳо ҷавонони соҳибмаърифату баномус, ватанпарасту шуҷоъ ва зиндадил дорем, ки дар мавридҳои зарурӣ посухи чунин хоинонро медиҳанд.
Машҳур ИМОМНАЗАРОВ,
"ҶТ"
Чанд рӯз пеш дар як ҷамъомад бо наворбардори ҷавоне, ки қаблан дар идораи телевизион ва радиои маҳаллии “Бадахшон” фаъолият менамудааст, гуфтугӯ доштам.
Вақте аз ӯ пурсидам, ки чаро аз телевизион рафтааст? Магар он ҷо кори хуб набуд? Ӯ дар посух гуфт:
- Аз як тараф шароити зиндагӣ маҷбур кард. Чун падарам ба нафақа баромаду таъминоти моддии хонавода комилан бар дӯшам афтод, бо пешаи худам дар ин идора дигар натавонистам кор кунам. Вале аз ҷониби дигар ҳасаду рашки баъзе одамон боис шуд, ки корро ҳарчи зудтар тарк намоям.
- Охир, ҳасад миёни корамандони идораҳои маҳаллӣ бошад, туро аз он чӣ зиёнест? - шӯхиомез пурсидам ман.
Ҷавон посух дод, ки ҳар гоҳ дар чорабиниву ҷаласаҳои маҳаллӣ ин ё он корманди идораи маҳаллиро ба навор мегирам, шахсони муайян ва баъзе мансабдорон бо ангушти ҳайрату ишорат сӯям нигариста, бароям нишон медиҳанд, ки чаро фалониро ба навор гирифтаму “одами даркорӣ” - ро не?! Ё худ чаро дар Фейсбук танҳо фалону бисамадон муовини раисро мебинему телевизиони маҳаллӣ ҳам бештар аз пайи мақомоти шаҳрдорӣ мегардад?! Аз чӣ бошад, шахсан сурату видеои моро, ки “болотар” аз мақомоти шаҳрдорӣ ҳастем, тарғиб намекунед? Хуллас, чунин такаббуру манманӣ, худпарастӣ ва ниҳоят рашку ҳасади пучу бемантиқ боис шуд, ки бо хоҳиши худ ариза навишта, аз кор рафтам. Лекин ҳоло муътақидам, ки аз ин “рақобат”-и як хел мақомдорон ба тадриҷ ҳамкории баъзе идораҳо суст шуда, ҳоло зертобеъони онҳо низ якдигарро чашми дидан надоранд.
Шояд барои ҳамсуҳбатам ин ҳадди ҳасад кофист, ки оқибати онро равшану возеҳ дарк намуда, аз паёмади он худаш натиҷагирӣ кунад. Вале бандаро сангинтарин ҳасад, ин бухлу хасму душманӣ нисбати ободиҳо дар Тоҷикистони биҳиштосо нороҳат мекунад, ки он мақсадноку ноҷавонмардона мудом аз ҷониби шахсони манфиатхоҳ, гурӯҳҳои террористӣ-экстремистӣ ва саркардагони онҳо сурат мегирад.
Бале, онҳое, ки дар сомонаю расонаҳои хабарӣ, шабакаҳои иҷтимоӣ ҳақиқатро дар назари ҷаҳониён ботил нишон медиҳанд ва пешравию дастовардҳои ҳаррӯзаи миллату давлатро нодида гирифта, мазҳакаҳои фейсбукӣ эҷод мекунанд.
Ин тоифа ё худ корбарони ғаразкори шабакаҳо ба мову хонандагони гиромӣ маълум, ба сурат инсону ба сират чорпо, ба ҳеҷ ваҷҳ аз бунёдкориҳои Ватан ҳарф намезананд, зеро ин рисолати ниҳоятдараҷа бевосита аз ҷониби сарпарастон ва хоҷагони онҳо нақшбандӣ карда мешавад.
Онҳо пайваста миллатро “қашшоқу бесоҳиб” ва халқро “гуруснаву гадо” унвон карда, дар фурсатҳои барояшон муносиб хиёнатро пеша менамоянд ва фитнаандозиро тақвият медиҳанд.
Яъне барои онҳо муҳим нест, ки волотарин неъматҳо - Истиқлолияту Ваҳдат бо чӣ қиммате ба даст омада, чаро ҳифзи рукнҳои асосии давлатдорӣ ва дастовардҳои миллӣ ин қадар зарур аст. Вақте ки ин афрод гулгулшукуфии мамлакат, корнамоии фарзандони воқеии миллат ва рушду равнақи кишварро ночиз мешуморанд, ин бешубҳа ҳасаде аст, ба кору фаъолияти роҳбарияти олии мамлакат, сохторҳои давлатӣ ва институтҳои давлатсозӣ. Яъне ҳасад нисбати ободиҳои бешумор дар зарфи 29 соли соҳибистиқлолӣ ва баъд аз он.
Бузургон беҳуда нагуфтаанд, ки “Худро табоҳ сохт он шахс, ки тамаъ кард” ё худ, “Ҳасудон парҳезгор буда наметавонанд ва агар ҳасад забона кашад, хирмани имонро монанди ҳезуми хушк хокистар кунад”.
Аммо беимонии баъзеҳо кайҳо боз исбот шуд, бахусус дар рӯзҳои аввалу ҳассоси мубориза бо COVID -19 дар кишвар, аниқтараш маҳз ҳамин "фиребмухолифон" - у қаллобон ва авомфиребон дар Аврупо аз фоҷиаи миллӣ базму тараб ороста, дигар рӯйдодҳои ҳаммонанди солҳои пешро ҳам аз пирӯзии хешу нокомии давлату Ҳукумат унвон карданд.
Феълан ба ҳамагон чун рӯз равшан аст, ки ҳар гоҳе Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар гӯшаи кишвар иншооти муҳимеро мавриди баҳрабардорӣ қарор диҳанд, дарҳол бадхоҳони миллату давлат сари “кор” шуда, ҳар як ҷузъи фаъ-олиятро зери “заррабин” муҳокима карда, иғвогариро ба арши аъло мерасонанд.
Дар ин росто Люк де Клапе Вовенарг, нависанда, носеҳ ва файласуфи фаронсавӣ хуб нигоштааст: “Ҳасадро пинҳон кардан номумкин аст: зеро он бедалел муҳокимаву айбдор карда, норасоиҳоро беҳад муболиға менамояд ва иштибоҳи ночизро ба ҷиноят мубаддал месозад. Ҳасад тавассути хашми оҷизу баҳснопазир ба шаън, эътибор ва иззати нафси инсон мерасад”.
Гарчанде шағолони маккори фирорӣ шабакаҳои иҷтимоиро бо ҳар гуна туҳмату буҳтон олуда месозанд, мутмаинам, ки ҳақ ба ҷониби мост. Баробари чунин фитнаандозон, ҳазорҳо ҷавонони соҳибмаърифату баномус, ватанпарасту шуҷоъ ва зиндадил дорем, ки дар мавридҳои зарурӣ посухи чунин хоинонро медиҳанд.
Машҳур ИМОМНАЗАРОВ,
"ҶТ"
Рӯзнома
