Ба занон дар тренинг супориш шуд, ки ба шавҳаронашон бо матни “Азизам, ман туро дӯст медорам!” паём фиристанд. Ҷавоби шавҳарон ба ин тартиб буд:

1. Ту кистӣ?
2. Эҳ, модари фарзандонам, беморӣ-чӣ?
3. Ман ҳам туро дӯст медорам.
4. Боз чӣ шуд? Ягон ҷои мошинат вайрон шуд-чӣ?
5. Боз чӣ мехоҳӣ?
6. Боз чӣ кор кардӣ? Ин дафъа намебахшамат.
7. ?!?
8. Ба ҳар тараф нагард, фақат гӯй, ки чанд пул лозим аст?
9. Хоб мебинам-чӣ?
10. Агар росташро нагӯӣ, ки ин СМС-ро ба кӣ фиристоданӣ будӣ...
11. Ман гуфта будам, ки камтар нӯш. Агар аз ман хаста шуда бошӣ, баромада меравам.
12. Чизе ки мехоҳӣ, ҷавоби ман – не!