ФАРҲАНГ
Ҷумъа 26 Апрел 2024 10:39
15 – уми июн дар кохи “Суруш” – и шаҳри Душанбе бо дастгирии Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳфили эҷодии корманди рӯзномаи “Ҷавонони Тоҷикистон”, шоир Нуруллоҳи Ориф баргузор гардид.
Маҳфили мазкур бахшида ба рӯзи Ваҳдати миллӣ ва ҷашни 30 – солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон доир гардида, дар он Абдулло Раҳмонзода, раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, шоирону адибон, ихлосмандони шеъри ноби тоҷикӣ ва ҷавонон иштирок намуданд.
Дар оғоз Абдулло Раҳмонзода, раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба эҷодиёти шоир Нуруллоҳи Ориф суханронӣ намуда, таъкид кард: “Боиси ифтихор аст, ки мо имрӯз дар яке аз чорабинии муҳими адабӣ, фарҳангӣ ва эҷодии шоири маҳбуби кишвар, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Нуруллоҳи Ориф, ки бо ибтикори маҳфили “Адибони ҷавон” - и Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати кишвар баргузор гардида истодааст, иштирок дорем. Пеш аз ҳама ба шоири маҳбуб барои баргузории чунин як чорабинии бофароғат изҳори сипос намуда, дар фаъолияти минбаъдаи эҷодиашон барору комёбиҳо хоҳонам. Барои иштирокчиёни имрӯза, ҷавонони сарбаланду саодатманд, адибони ҷавони кишвар ду ҷашни пуршукӯҳ, 24 – умин солгарди рӯзи Ваҳдати миллӣ ва 30 – солагии Истиқлоли давлатиро сидқан шодбош мегӯям”.
Номбурда дар идомаи суханронӣ таъкид намуд, ки: “Шоиру наққош ҳарду зодаи тахайюлоти бадеӣ буда, дар қаламрави эҷод баробар ранҷ мекашанд. Барои ҳамин мояи ифтихор аст, ки Истиқлоли давлатӣ дар коргоҳи эҷодии шоирону нависандагон ва пешравии ҳар як фард саҳмгузор шуд. Мақсади ҷамъ шудани мо низ он аст, ки аз эҷодиёти як шоири кишвар, шоире, ки дар ҷодаи эҷоди каломи бадеъ, навиштани шеър басо заҳматкаш ва пайваста дар такопӯст ҳаловат барем. Чунин саъю талош боис шуд, ки дар адабиёти имрӯзаи тоҷик аз шеърҳои эшон истифода мебаранд. Зеро доманаи эҷоди шоири тоҷик хеле фарох аст. Инчунин метавон гуфт, ки ӯ дар авҷи камоли эҷодист ва умед аст, ки боз ҳам ашъори рангину дилчасп барои ҳаводорони назм эҷод хоҳад кард”.
Дар ҷараёни маҳфил ҳамчунин Мубашшир Акбарзод, адабиётшинос ва Олиҳаи Муҳаббат, корманди Иттифоқи журналистони Тоҷикистон шоир Нуруллоҳи Орифро бо шаби эҷодиаш табрик намуд.
Баҳри болидарӯҳии иштирокчиён чандин шеърҳои тозаэҷоди шоир аз ҷониби сарояндагони маҳбуби кишвар сароида шуд.
Шоир Нуруллоҳи Ориф дар деҳаи Кафтари ноҳияи Шамсиддин Шоҳини вилояти Хатлон таваллуд шудааст. Мактаби ибтидоиро дар зодгоҳу миёнаро дар деҳаи Доғистон ба итмом расонидааст. Аз хурдӣ ба ҳунари наққошӣ пардохта, дар ин ҷода истеъдоди хубе зоҳир кардааст. Баъди адои хизмати ҳарбӣ касби ронандагиро омӯхта, аз соли 1986 то нимаи соли 1989 дар Омӯзишгоҳи омӯзгории ноҳияи Ленин (Рӯдакии ҳозира) таҳсил ва бо рӯзномаи ноҳиявии “Насими айём” ҳамкорӣ кардааст. Чанди дигар дар зодгоҳаш ба кори таълиму тарбия рӯй оварда, баъдан дар Муассисаи роҳсозии ноҳияи Шӯрообод (Шамсиддин Шоҳини ҳозира) рассомӣ кардааст. Сипас котиби масъули рӯзномаи навтаъсиси “Насими Теҳрай” таъин шудааст.
Шеърҳояш дар рӯзномаву маҷаллаҳои гуногун ва маҷмӯаҳои “Ишқи фаришта” (1993), “Рӯъёи сабз” (1996), “Сояи ашк” (1997), “Бӯсаи чашм” (1999), “Шароби оғӯш” (2001), “Намози ишқ” (2006), “Хуршед дар биёбон” (2006), “Нози Наврӯз” (2012), “Пайғоми офтоб” (2013), “Маскани хуршед” (2013), “Гули Наврӯз” (2014), “Меҳан, эй Меҳан” (2014), “Хандаи завқ” (2014), “Мӯи борон” (2015), “Фироқнома” (2017), “Диёри Ваҳдат” (2017), “Модарнома" (2017), “Исёни ишқ” (2018), “Офтоби чеҳрахандон" (2020), “Барбоси ман” (2021), “Нони офтоб” (2021) ва маҷмӯаҳои дастҷамъии “Арзи меҳр”, “Таронаи Ваҳдат”, “Меҳрномаи Душанбе”, “Садои Душанбе”, “15 баҳори Истиқлол”, “Наврӯзи Роғун”, “Гулбонги Истиқлол”, “Наврӯзи ҷаҳонафрӯз”, “Чакомаи Ваҳдат” ба табъ расидаанд. Чор маҷмӯаи дигараш “Чашми килк”, “Қанди додо” (барои кӯдакон), “Диёри афсона” (барои бачаҳои калонсол) ва “Боҷи гелос” дар интизори чопанд.
Соли 2001 дар озмуни Шӯрои марказии Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон шеъри “Ваҳдат-шиори тоҷикон” – аш сазовори мукофот гаштааст. Соли 2021 дар рӯзи матбуот бо нишони “Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон” сазовор гардонида шудааст. Аз соли 2000 узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон мебошад.
Маҳфили мазкур бахшида ба рӯзи Ваҳдати миллӣ ва ҷашни 30 – солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон доир гардида, дар он Абдулло Раҳмонзода, раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, шоирону адибон, ихлосмандони шеъри ноби тоҷикӣ ва ҷавонон иштирок намуданд.
Дар оғоз Абдулло Раҳмонзода, раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба эҷодиёти шоир Нуруллоҳи Ориф суханронӣ намуда, таъкид кард: “Боиси ифтихор аст, ки мо имрӯз дар яке аз чорабинии муҳими адабӣ, фарҳангӣ ва эҷодии шоири маҳбуби кишвар, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Нуруллоҳи Ориф, ки бо ибтикори маҳфили “Адибони ҷавон” - и Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати кишвар баргузор гардида истодааст, иштирок дорем. Пеш аз ҳама ба шоири маҳбуб барои баргузории чунин як чорабинии бофароғат изҳори сипос намуда, дар фаъолияти минбаъдаи эҷодиашон барору комёбиҳо хоҳонам. Барои иштирокчиёни имрӯза, ҷавонони сарбаланду саодатманд, адибони ҷавони кишвар ду ҷашни пуршукӯҳ, 24 – умин солгарди рӯзи Ваҳдати миллӣ ва 30 – солагии Истиқлоли давлатиро сидқан шодбош мегӯям”.
Номбурда дар идомаи суханронӣ таъкид намуд, ки: “Шоиру наққош ҳарду зодаи тахайюлоти бадеӣ буда, дар қаламрави эҷод баробар ранҷ мекашанд. Барои ҳамин мояи ифтихор аст, ки Истиқлоли давлатӣ дар коргоҳи эҷодии шоирону нависандагон ва пешравии ҳар як фард саҳмгузор шуд. Мақсади ҷамъ шудани мо низ он аст, ки аз эҷодиёти як шоири кишвар, шоире, ки дар ҷодаи эҷоди каломи бадеъ, навиштани шеър басо заҳматкаш ва пайваста дар такопӯст ҳаловат барем. Чунин саъю талош боис шуд, ки дар адабиёти имрӯзаи тоҷик аз шеърҳои эшон истифода мебаранд. Зеро доманаи эҷоди шоири тоҷик хеле фарох аст. Инчунин метавон гуфт, ки ӯ дар авҷи камоли эҷодист ва умед аст, ки боз ҳам ашъори рангину дилчасп барои ҳаводорони назм эҷод хоҳад кард”.
Дар ҷараёни маҳфил ҳамчунин Мубашшир Акбарзод, адабиётшинос ва Олиҳаи Муҳаббат, корманди Иттифоқи журналистони Тоҷикистон шоир Нуруллоҳи Орифро бо шаби эҷодиаш табрик намуд.
Баҳри болидарӯҳии иштирокчиён чандин шеърҳои тозаэҷоди шоир аз ҷониби сарояндагони маҳбуби кишвар сароида шуд.
Шоир Нуруллоҳи Ориф дар деҳаи Кафтари ноҳияи Шамсиддин Шоҳини вилояти Хатлон таваллуд шудааст. Мактаби ибтидоиро дар зодгоҳу миёнаро дар деҳаи Доғистон ба итмом расонидааст. Аз хурдӣ ба ҳунари наққошӣ пардохта, дар ин ҷода истеъдоди хубе зоҳир кардааст. Баъди адои хизмати ҳарбӣ касби ронандагиро омӯхта, аз соли 1986 то нимаи соли 1989 дар Омӯзишгоҳи омӯзгории ноҳияи Ленин (Рӯдакии ҳозира) таҳсил ва бо рӯзномаи ноҳиявии “Насими айём” ҳамкорӣ кардааст. Чанди дигар дар зодгоҳаш ба кори таълиму тарбия рӯй оварда, баъдан дар Муассисаи роҳсозии ноҳияи Шӯрообод (Шамсиддин Шоҳини ҳозира) рассомӣ кардааст. Сипас котиби масъули рӯзномаи навтаъсиси “Насими Теҳрай” таъин шудааст.
Шеърҳояш дар рӯзномаву маҷаллаҳои гуногун ва маҷмӯаҳои “Ишқи фаришта” (1993), “Рӯъёи сабз” (1996), “Сояи ашк” (1997), “Бӯсаи чашм” (1999), “Шароби оғӯш” (2001), “Намози ишқ” (2006), “Хуршед дар биёбон” (2006), “Нози Наврӯз” (2012), “Пайғоми офтоб” (2013), “Маскани хуршед” (2013), “Гули Наврӯз” (2014), “Меҳан, эй Меҳан” (2014), “Хандаи завқ” (2014), “Мӯи борон” (2015), “Фироқнома” (2017), “Диёри Ваҳдат” (2017), “Модарнома" (2017), “Исёни ишқ” (2018), “Офтоби чеҳрахандон" (2020), “Барбоси ман” (2021), “Нони офтоб” (2021) ва маҷмӯаҳои дастҷамъии “Арзи меҳр”, “Таронаи Ваҳдат”, “Меҳрномаи Душанбе”, “Садои Душанбе”, “15 баҳори Истиқлол”, “Наврӯзи Роғун”, “Гулбонги Истиқлол”, “Наврӯзи ҷаҳонафрӯз”, “Чакомаи Ваҳдат” ба табъ расидаанд. Чор маҷмӯаи дигараш “Чашми килк”, “Қанди додо” (барои кӯдакон), “Диёри афсона” (барои бачаҳои калонсол) ва “Боҷи гелос” дар интизори чопанд.
Соли 2001 дар озмуни Шӯрои марказии Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон шеъри “Ваҳдат-шиори тоҷикон” – аш сазовори мукофот гаштааст. Соли 2021 дар рӯзи матбуот бо нишони “Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон” сазовор гардонида шудааст. Аз соли 2000 узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон мебошад.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед