МАОРИФ ВА ИЛМ
Ҷумъа 29 Март 2024 06:10
“Мардуми мо ҳанӯз аз бомдоди таърих мардуми соҳибватан ва давлатсоз буда, ниёгони арҷманди мо дар саргаҳи давлатдорӣ қарор доштанд ва намунаҳои нахустини ҷомеаҳои мутамарказ ва давлатҳои муқтадири таърихиро ба башарият ато карданд”.
Эмомалӣ Раҳмон
Имрӯз шоҳид мешавем, ки бо ҷурми демократия, озодии сухан, матбуот, таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон, дастгирии башардӯстона ва ғайраҳо бисёре аз давлатҳои соҳибиқтидор ва созмону ташкилотҳои гуногун манфиатҳои миллии халқу миллатҳо ва давлатҳоро зери по карда, мақсаду ҳадафҳои нопоки худро дар дохили онҳо амалӣ менамоянд. Дар ин самт мо насли ҷавони Тоҷикистон пеш аз ҳама, бояд зиракии сиёсиро аз даст надиҳем. Мо ба озодии сухан ва матбуоте арҷ мегузорем, ки бар зидди манфиатҳои миллии мо тарғибот набарад ва баръакс онҳоро дар худ инъикос намояд. Мо бояд ба ҳамон ВАО-е такя кунем, ки бо мақсадҳои ғаразнок ва иғвогарию ҷудоиандозӣ таъсис наёфта бошанду аз ҷониби гурӯҳҳо ва давлатҳои махсус маблағгузорию пуштибонӣ наёбад. Мо ба ҳамкорон ва шарикони стратегие эҳтиром мегузорем, ки манфиатҳои миллии худро бо манфиатҳои миллии мо дар як сатҳ гузоранд ва якхӯраву якрӯя бошанд. Чунки мо низ баробари тамоми давлатҳои дигар ҷузъи ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳастем ва субъекти комилҳуқуқу мустақили муносибатҳои байналмилалӣ мебошем ва шарикони давлати мо бояд ҳамаҷониба ба ин арҷгузорӣ намоянд.Чунки паси ин манфиатҳои миллии мо меистанд.
Ҳанӯз чор сол қабл дар Паёми солонаашон Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 22 декабри соли 2016 чунин иброз намуда буданд: “Ҷавонон бояд аз ҳама қишрҳои ҷомеа бештар фаъол бошанд, ташаббусҳои созанда пешниҳод намоянд, дар ҳаёти сиёсиву иҷтимоии Тоҷикистон бо дасту дили гарм ва неруи бунёдгарона ширкат варзанд, амнияти давлат, манфиатҳои миллӣ ва шарафу номуси ватандориро ҳимоя карда, худро аз ҳама хавфу хатарҳои номатлуби ҷаҳони муосир эмин нигоҳ доранд ва парчамбардори ин сарзамин, марзу бум ва кишвари муқаддасамон бошанд.”
Таърихи тамаддун ва дастоварҳои арзандаи кишварҳои абарқудрату мутамаддин собит менамояд, ки омӯзондани насли ҷавон, фароҳам овардани имконоти ташаккулёбӣ ва муҳайё намудани омилҳое, ки ба рушди зеҳниву ҷисмонии онҳо замина мегузорад, асоси рушду пешрафти ҳар кишвар аст.
Имрӯзҳо мушоҳида мегардад, ки давлатҳои алоҳида барои идомаи тараққиёти соҳаҳои иқтисодии худ дар бисёри ҳолатҳо ба захираҳо ва боигариҳои табии давлатҳои рӯ ба тараққӣ ва нисбатан хурд дастдарозӣ менамоянд ва манфиатҳои миллии онҳоро нодида мегиранд. Мо низ аз ин раванд фориғ нестем. Бо дарназардошти ин, мо ҷавононро зарур аст, ки роҳу воситаҳои ба талаботи ҷаҳони муосир ҷавобгӯи истифодаи захираҳо ва боигариҳои табии худро ба манфиати миллиямон донем ва бо истифода аз онҳо давлати соҳибистиқлоли худро тараққӣ диҳем ва зиндагии шоистаю арзандаро барои сокинони кишвар муҳайё намоем. Бояд донем, ки имрӯз мушкилтарин кору амал барои мо-ҷавонон дар раванди бархӯрди манфиатҳои давлатҳои абарқудрат ҳифз карда тавонистани манфиатҳои миллӣ мебошад. Барои ин сатҳи баланди донишҳои замонавӣ, тафаккури муосири сиёсӣ, таҳлили дақиқи равонӣ, ақидавӣ ва сиёсӣ ба мо ҷавонон зарур аст.
Аниса ЁРАСЕНОВА,
донишҷӯи ДМТ
Эмомалӣ Раҳмон
Имрӯз шоҳид мешавем, ки бо ҷурми демократия, озодии сухан, матбуот, таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон, дастгирии башардӯстона ва ғайраҳо бисёре аз давлатҳои соҳибиқтидор ва созмону ташкилотҳои гуногун манфиатҳои миллии халқу миллатҳо ва давлатҳоро зери по карда, мақсаду ҳадафҳои нопоки худро дар дохили онҳо амалӣ менамоянд. Дар ин самт мо насли ҷавони Тоҷикистон пеш аз ҳама, бояд зиракии сиёсиро аз даст надиҳем. Мо ба озодии сухан ва матбуоте арҷ мегузорем, ки бар зидди манфиатҳои миллии мо тарғибот набарад ва баръакс онҳоро дар худ инъикос намояд. Мо бояд ба ҳамон ВАО-е такя кунем, ки бо мақсадҳои ғаразнок ва иғвогарию ҷудоиандозӣ таъсис наёфта бошанду аз ҷониби гурӯҳҳо ва давлатҳои махсус маблағгузорию пуштибонӣ наёбад. Мо ба ҳамкорон ва шарикони стратегие эҳтиром мегузорем, ки манфиатҳои миллии худро бо манфиатҳои миллии мо дар як сатҳ гузоранд ва якхӯраву якрӯя бошанд. Чунки мо низ баробари тамоми давлатҳои дигар ҷузъи ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳастем ва субъекти комилҳуқуқу мустақили муносибатҳои байналмилалӣ мебошем ва шарикони давлати мо бояд ҳамаҷониба ба ин арҷгузорӣ намоянд.Чунки паси ин манфиатҳои миллии мо меистанд.
Ҳанӯз чор сол қабл дар Паёми солонаашон Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 22 декабри соли 2016 чунин иброз намуда буданд: “Ҷавонон бояд аз ҳама қишрҳои ҷомеа бештар фаъол бошанд, ташаббусҳои созанда пешниҳод намоянд, дар ҳаёти сиёсиву иҷтимоии Тоҷикистон бо дасту дили гарм ва неруи бунёдгарона ширкат варзанд, амнияти давлат, манфиатҳои миллӣ ва шарафу номуси ватандориро ҳимоя карда, худро аз ҳама хавфу хатарҳои номатлуби ҷаҳони муосир эмин нигоҳ доранд ва парчамбардори ин сарзамин, марзу бум ва кишвари муқаддасамон бошанд.”
Таърихи тамаддун ва дастоварҳои арзандаи кишварҳои абарқудрату мутамаддин собит менамояд, ки омӯзондани насли ҷавон, фароҳам овардани имконоти ташаккулёбӣ ва муҳайё намудани омилҳое, ки ба рушди зеҳниву ҷисмонии онҳо замина мегузорад, асоси рушду пешрафти ҳар кишвар аст.
Имрӯзҳо мушоҳида мегардад, ки давлатҳои алоҳида барои идомаи тараққиёти соҳаҳои иқтисодии худ дар бисёри ҳолатҳо ба захираҳо ва боигариҳои табии давлатҳои рӯ ба тараққӣ ва нисбатан хурд дастдарозӣ менамоянд ва манфиатҳои миллии онҳоро нодида мегиранд. Мо низ аз ин раванд фориғ нестем. Бо дарназардошти ин, мо ҷавононро зарур аст, ки роҳу воситаҳои ба талаботи ҷаҳони муосир ҷавобгӯи истифодаи захираҳо ва боигариҳои табии худро ба манфиати миллиямон донем ва бо истифода аз онҳо давлати соҳибистиқлоли худро тараққӣ диҳем ва зиндагии шоистаю арзандаро барои сокинони кишвар муҳайё намоем. Бояд донем, ки имрӯз мушкилтарин кору амал барои мо-ҷавонон дар раванди бархӯрди манфиатҳои давлатҳои абарқудрат ҳифз карда тавонистани манфиатҳои миллӣ мебошад. Барои ин сатҳи баланди донишҳои замонавӣ, тафаккури муосири сиёсӣ, таҳлили дақиқи равонӣ, ақидавӣ ва сиёсӣ ба мо ҷавонон зарур аст.
Аниса ЁРАСЕНОВА,
донишҷӯи ДМТ
Эзоҳи худро нависед