18-уми март Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар вохӯрӣ бо олимони кишвар дар мавриди як қатор мушкилоти дар соҳаҳои гуногуни фаъолият ҷойдошта суханронӣ намуда, аз ҷумла, барои дар амал татбиқ нагардидани рисолаҳои илмӣ-истеҳсолии олимони кишвар дар соҳаи истеҳсолот изҳори нигаронӣ кард. Дар робита ба ин, Роҳбари давлат таъкид намуданд, ки бояд Ҳукумати кишвар ва мақомоти дахлдор дастоварду муваффақият ва камбудиву норасоиҳои илм ва амалияи соҳаи истеҳсолотро баррасӣ карда, вазифаҳоро барои пешрафти минбаъдаи илм ва таҳкими робитаи он бо истеҳсолот мушаххас намоянд.

Ансорӣ Наҷмиддинов, як лоиҳакаш-меъмори ҷавон аз шаҳри Душанбе тарҳи лоиҳаеро омода кардааст, ки мехоҳад аз рӯйи он дар пойтахти Тоҷикистон бинои хизматрасониеро бо фарогирии иншооти гуногуни тафреҳӣ, сайёҳӣ ва хизматрасонӣ бо шаклу тарҳи замонавӣ ва ғайриоддӣ бунёд намояд. Ӯ айни ҳол маҷмааи мавриди назарашро номгузорӣ накардааст. Вале интизор аст, ки бо пайдо кардани сармоягузор барои маҷмааи бунёдшаванда номи муносибе хоҳанд гузошт.

Ӯ мегӯяд, ки лоиҳаро ҳанӯз соли 2018 дар давраи хатм кардани донишгоҳ ҳамчун рисолаи кори дипломияш омода карда буд. Аммо то ин вақт барои дар амал татбиқ кардани лоиҳааш бо сабаби надоштани маблағгузор иқдоми ҷиддие нагирифтааст.

Ҳоло ин лоиҳакаши ҷавон умедвор аст, ки баъди дастури ба тозагӣ додашудаи Роҳбари давлат дар самти амалӣ гардонидани корҳои илмии олимони тоҷик дар соҳаи истеҳсолот барои амалӣ гардонидани лоиҳаи ӯ низ шароит фароҳам мешавад ва сармоядорон бо огоҳ шудан аз ин лоиҳаи ӯ худашон барои маблағгузорӣ меоянд.

-Лоиҳае, ки омода кардаам, як макони муҳташамеро дар пойтахти кишварамон ба вуҷуд хоҳад овард. Он аз 2 ошёнаи зеризаминӣ ва 6 ошёнаи рӯизаминӣ иборат аст. Дар ошёнаҳои якуму дуюми рӯизаминии он марказҳои савдо, сартарошхонаҳо, кошонаҳои ҳусн ва дигар марказҳои хизматрасоние, ки мардум ҳамарӯза аз он истифода мекунанд, ҷойгир хоҳад шуд. Ошёнаҳои 3-4 барои ташкил ва таъсиси дафтарҳои корӣ нигаронида шудааст. Дар ошёнаҳои 5-6-и рӯизаминии иншооти асосӣ толори конфронс ва қаҳвахона сохта мешавад. Дар ин ошёна меҳмонон ва бошандагони бино метавонанд, чорабиниву ҷамъомадҳояшонро дар ҳавои кушод баргузор намоянд ва шабона ҳавои пурситораро назора кунанд. Қабати берунии ин бино пурра бо шишаи махсус пӯшонида мешавад. Он ғайриоддӣ ва ҷолиб хоҳад буд. Барои иқлими шаҳри Душанбе ва дигар минтақаҳои гарми Тоҷикистон бунёди чунин иншоот муносиб аст.

Ансорӣ Наҷмиддинов муаллифи як қатор лоиҳаҳои иншооти мухталиф дар пойтахти Тоҷикистон мебошад. Аз ҷумла, ороишоти фулузие, ки бо тарҳҳои гуногун дар як қатор роҳравҳо ва гузаргоҳҳои кӯчаҳои пойтахт ба чашм мерасанд, маҳсули эҷоди ҳамин меъмори ҷавон аст. Ӯ қаблан дар Пажӯҳишгоҳи илмӣ-таҳқиқотии лоиҳакашии “Душанбешаҳрсоз” ба ҳайси мутахассис фаъолият мекард, айни ҳол бошад, дар КВД “Лоиҳкаш” фаъолияташро идома дода истодааст.

Имрӯзҳо натанҳо дар пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе, балки дар тамоми кишвар корҳои бунёдсозӣ ва сохтмони иншооти мухталиф ҷараён дорад ва лоиҳакашону меъморони зиёде ҳам дар ин раванд фаъолияти назаррас доранд. Табиист, ки дар чунин ҳолат рақобати шадиди эҷодӣ миёни ин табақаи мутахассисон зиёд мешавад ва яке аз дигаре лоиҳаи ҷолибтару фарқкунандатар ба сармоягузорон пешниҳод мекунанд. Ансорӣ ҳам иддао дорад, ки то ҳол монанди лоиҳаи ӯ дар Тоҷикистон пешниҳод нашудааст ва ӯ бо диду назари эҷодии нав ба ин кор пардохтааст.

- Дар зери бинои асосии маҷмаа мувофиқи лоиҳа дар як ошёнаи махсус аквариум бо тарзе ҷойгир хоҳад шуд, ки одамон аз тагу бари он озодона гаштугузор хоҳанд кард ва аз тамошои ҷонварҳои обӣ лаззат хоҳанд бурд. Ин гуна мавзеъҳои тафреҳӣ дар чанде аз кишварҳои хориҷа бо тарҳу шакли гуногун низ мавҷуд аст. Манфиати чунин маконҳо бештар дар он аст, ки метавон шумораи сайёҳони дохиливу хориҷиро барои тамошои ин мавзеъҳо афзун кард ва даромади хуби иқтисодӣ ҳам ба даст овард. Аз тарафи дигар имкон фароҳам оварда мешавад, ки нафарони зиёде бо ҷойҳои кории муваққатию мавсимӣ ва доимӣ таъмин карда шаванд. Умуман, паҳлуҳои судманди амалӣ шудани ин лоиҳа кам нестанд, ки мо метавонем ҳамроҳ бо сармоягузор дар оянда онҳоро баррасӣ намоем. Ба фикрам, то ҳол чунин лоиҳа дар Тоҷикистон амалӣ нашудааст ва ин кори мо аввалин иқдоми ҷиддӣ дар ин самт хоҳад шуд. Сармоягузоре, ки барои сохтмони ин маҷмаа ва амалӣ кардани лоиҳаи ман иқдом бигирад, кори тоза ва бесобиқаеро дар соҳаи меъморӣ ва соҳибкории Тоҷикистон анҷом хоҳад дод,-мегӯяд ин меъмори ҷавон.

Ансорӣ Наҷмиддинов айни ҳол магистранти Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ мебошад. Ният дорад, дар зинаҳои баъдӣ низ таҳсилашро идома диҳад, ҳамзамон дар соҳаи истеҳсолот фаъолияти хубу назаррас дошта бошад. Ба таъкиди худи ӯ, дар ин роҳ ниёз ба сарпараст дорад ва мегӯяд, ки хоҳиши “бо диду назари нав банёд кардани Душанбеи нав”-ро дорад.

Мисли қаҳрамони матлаби мо мушкили асосии аксари онҳо ҳамин надоштани имкони молиявӣ ё худ набудани таваҷҷуҳи маблағгузор аст.

Соҳибкорон, сармоядорон ва умуман ниҳоду ташкилоти дахлдор ва ашхоси масъулу дорои имкониятҳои хуби иқтисодию молиявӣ бояд дарк намоянд, ки дар ин роҳ иқдом гирифтанашон ҳамеша бар суди ҷомеа ва худи онҳо хоҳад буд. Вақте ҷомеа рушд ёбад, мардум зиндагии осуда ва роҳат дошта бошанд, табиист, ки тиҷорат ва фаъолияти умумии сармоядорон ва соҳибкорон ҳам беҳбуд хоҳад ёфт.

Аз тарафи дигар, дастгирии молиявии эҷодкорон ва ихтироъкорону олимони соҳаҳои мухталифи кишвар дар самти амалӣ гардонидан ва дар соҳаи истеҳсолот ба амал баровардани корҳои илмӣ-таҳқиқотии онҳо, ки бо ҳадафҳо ва нақшаҳои ҳамешагии роҳбарияти давлату Ҳукумати Тоҷикистон мувофиқат мекунад, натиҷаҳои судманди зиёдеро барои ҳамаи ҷонибҳо ба бор хоҳад овард. Яъне аз ин кор дар як вақт ҳам соҳибкорон, ҳам олимону ихтироъкорон, ҳам аҳли ҷомеа ва ҳам давлату Ҳукумат бурд хоҳанд кард. Бурде, ки танҳо пас аз иқдом гирифтан аввалин нишонаҳояшро метавон шоҳид шуд ва натиҷаи комили судмандашро дар ниҳояти кор ба даст овард.