МАОРИФ ВА ИЛМ
Ҷумъа 19 Апрел 2024 12:24
Камоли нури имон, худ камоли нури ирфон аст,
“Фурӯғи субҳи доноӣ...” фурӯғи Тоҷикистон аст.
Ду сол аст, ки дар қаламрави ҷумҳурӣ озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” таҳти сарпарастӣ ва роҳбарии Президенти маҳбуби мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷараён дорад. Банда яке аз он ҷавонони хушбахтам, ки довталаби ин сабқати зеҳнӣ ба шумор меравам. Мутолиа шахсро комил мегардонаду ҳастиро зиё мебахшад. Маҳз ангезаи назму наср аст, ки аз рӯи номинатсияи адабиёти муосири тоҷик дар озмуни мазкур иштирок намуда, то ба даври ниҳоӣ расидам. Дар давраи ҷумҳуриявии озмун, ки тӯли якчанд рӯз дар пойтахти дилороямон - шаҳри Душанбе доир гардид, сабқатнигорони асили озмунро аз тамоми гӯшаҳои Тоҷикистон ба ҳам овард. Ман намояндагии шаҳри Душанберо ба дӯш доштам ва бо аз бар намудани 101 ғазал ва теъдоди 135 асари бадеӣ дар давраи ниҳоии озмун ширкат намудам.
Хотираҳо аз озмун хеле рангину афсонавианд. Зеро ҳанӯз, дар давраи аввали озмун иштирок намудан аёнам гардид. Бо саҳеҳият дарки амиқ намуда, ба даври дуввум омадагӣ гирифтам. Китобҳо рӯз то рӯз саҳфагардон мешуданду кулвори андешаҳоям ғанӣ мегардид. Ҳамин тариқ, давраи дигари озмун фаро расиду бо ғолибиятҳо фарсахҳоро убур менамудам. Ниҳоят расидам ба давраи ҷумҳуриявии озмун, ки беҳтаринҳо дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба ҳам омада сабқат менамуданд. Вақте ашъори пурғановати шоирони рангинхаёлро дар саҳна назди ҳакамон ироа намудам, аён буд, ки аҳли каломи мавзун хуш мепазиранд. Чеҳраи ҳар довталаб бозгӯи ҳассосияти хосе буд. Мекӯшидам, ки вожаҳои тару тоза гӯям ва тасаввуроти бардоштаамро аз китоб иброз созам. Ҳар лаҳза дил дар пайроҳаи ваҷду эҳсос роҳ мепаймуд. Ҳакамон ба суолгузорӣ пардохтанду фурсате оромӣ ба миён омад. Устод Боймурод Шарифзода - раиси аъзои ҳакамон шумораи осори манзуму асарҳои матлуби мутолиакардаамро пурсон шуданд ва дар ин лаҳза ҳадафе гузоштам, ки ҳарчи бештар бояд хонд. Аз сӯи дигаре пурсиши ашъори устод Гулназари зиндаёд маро ба дарёи маънӣ ғуттавар сохт. "Дилам бар Рӯдакӣ сӯзад, ба ҳоли зиндагӣ сӯзад" зери ин мисраҳо шеърро қироат намудаму аъзои ҳакамон хуш пазируфтанд. Аз силсилағазалҳоям шоир Аскар Ҳаким интихобан пурсон шуданду ман бо ихлоси хосае аз таронаҳои дилнавози Ҳочӣ Ҳусайну Озарахш ёдрас гардидам. Бо маром шеър мехондаму дар самои пурситораи орзуҳо бол мезадам. Аз ҷониби дигар ҳисси ватандӯстӣ маро беқарор месохт...
Ҳамин гуна, бо иштирок дар озмун андешаҳоям фурӯзонтар гардиду ихлосам ба китобу китобхонӣ барҷастатар. Маҳз ба висилаи озмуни мазкур ҷомеа бори дигар рӯ ба китоб овард. Асарҳои аз ёдҳо зудудашуда аз сари нав саҳфагардон шуд ва насли хушрӯзи даврони истиқлол аз шамими маънӣ фархунда гашт.
Умедҷони АМОНӢ,
донишҷӯи ДДФСТ
“Фурӯғи субҳи доноӣ...” фурӯғи Тоҷикистон аст.
Ду сол аст, ки дар қаламрави ҷумҳурӣ озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” таҳти сарпарастӣ ва роҳбарии Президенти маҳбуби мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷараён дорад. Банда яке аз он ҷавонони хушбахтам, ки довталаби ин сабқати зеҳнӣ ба шумор меравам. Мутолиа шахсро комил мегардонаду ҳастиро зиё мебахшад. Маҳз ангезаи назму наср аст, ки аз рӯи номинатсияи адабиёти муосири тоҷик дар озмуни мазкур иштирок намуда, то ба даври ниҳоӣ расидам. Дар давраи ҷумҳуриявии озмун, ки тӯли якчанд рӯз дар пойтахти дилороямон - шаҳри Душанбе доир гардид, сабқатнигорони асили озмунро аз тамоми гӯшаҳои Тоҷикистон ба ҳам овард. Ман намояндагии шаҳри Душанберо ба дӯш доштам ва бо аз бар намудани 101 ғазал ва теъдоди 135 асари бадеӣ дар давраи ниҳоии озмун ширкат намудам.
Хотираҳо аз озмун хеле рангину афсонавианд. Зеро ҳанӯз, дар давраи аввали озмун иштирок намудан аёнам гардид. Бо саҳеҳият дарки амиқ намуда, ба даври дуввум омадагӣ гирифтам. Китобҳо рӯз то рӯз саҳфагардон мешуданду кулвори андешаҳоям ғанӣ мегардид. Ҳамин тариқ, давраи дигари озмун фаро расиду бо ғолибиятҳо фарсахҳоро убур менамудам. Ниҳоят расидам ба давраи ҷумҳуриявии озмун, ки беҳтаринҳо дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба ҳам омада сабқат менамуданд. Вақте ашъори пурғановати шоирони рангинхаёлро дар саҳна назди ҳакамон ироа намудам, аён буд, ки аҳли каломи мавзун хуш мепазиранд. Чеҳраи ҳар довталаб бозгӯи ҳассосияти хосе буд. Мекӯшидам, ки вожаҳои тару тоза гӯям ва тасаввуроти бардоштаамро аз китоб иброз созам. Ҳар лаҳза дил дар пайроҳаи ваҷду эҳсос роҳ мепаймуд. Ҳакамон ба суолгузорӣ пардохтанду фурсате оромӣ ба миён омад. Устод Боймурод Шарифзода - раиси аъзои ҳакамон шумораи осори манзуму асарҳои матлуби мутолиакардаамро пурсон шуданд ва дар ин лаҳза ҳадафе гузоштам, ки ҳарчи бештар бояд хонд. Аз сӯи дигаре пурсиши ашъори устод Гулназари зиндаёд маро ба дарёи маънӣ ғуттавар сохт. "Дилам бар Рӯдакӣ сӯзад, ба ҳоли зиндагӣ сӯзад" зери ин мисраҳо шеърро қироат намудаму аъзои ҳакамон хуш пазируфтанд. Аз силсилағазалҳоям шоир Аскар Ҳаким интихобан пурсон шуданду ман бо ихлоси хосае аз таронаҳои дилнавози Ҳочӣ Ҳусайну Озарахш ёдрас гардидам. Бо маром шеър мехондаму дар самои пурситораи орзуҳо бол мезадам. Аз ҷониби дигар ҳисси ватандӯстӣ маро беқарор месохт...
Ҳамин гуна, бо иштирок дар озмун андешаҳоям фурӯзонтар гардиду ихлосам ба китобу китобхонӣ барҷастатар. Маҳз ба висилаи озмуни мазкур ҷомеа бори дигар рӯ ба китоб овард. Асарҳои аз ёдҳо зудудашуда аз сари нав саҳфагардон шуд ва насли хушрӯзи даврони истиқлол аз шамими маънӣ фархунда гашт.
Умедҷони АМОНӢ,
донишҷӯи ДДФСТ
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед