Сиёсатро бисёре аз атрофиёнам зишт унвон мекарданд, вале банда доимо бо онҳо дар ситез будам, ки чунин баҳо додан нисбат ба сиёсат аз адолат дур хоҳад буд. Аммо солҳои охир, бахусус вақте ки чеҳраи ҳақиқии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон ошкор гардиду фаъолияти он дар Тоҷикистон мамнуъ эълон шуд, банда ба ин сифатчинӣ тан додам. Чаро?

Қабл аз ҳама рафтору кирдори роҳбари он Муҳиддин Кабирӣ ба авҷи аълои зиштӣ расиду нафратам нисбат ба ӯву ҳизби дурӯғинаш афзуд. Кабирӣ, ки худ ибораи туркии “қочмаган номард”-ро пешаи кори худ қарор дода, тавре ки дӯст медошт қайд кунад, “аъзои аршади” ҳизбашро номардона партофта фирор кард, ба ҷои шарму ҳаё, баръакс, берӯёна аз ҳар кунҷи деворе мисли бӯқаламун баромад карда, мехоҳад худро сафед кунад.

Ахиран, вақте дар яке аз сомонаҳои беарзише хондам, ки Муҳиддин Кабирӣ дар ҳамоиши байналмилалии Варшаваи Полша оид ба “Падидаи ҳиҷрати рӯзафзуни тоҷикон ба Аврупо” баромад кардааст, вуҷудамро ҳаяҷони аҷибе фаро гирифт. Кабирӣ ба ҳайси кӣ баромад мекардааст? Ҳамчун гуреза? Ҷинояткор? Террорист ва ё (мутаассифона, вожаи “Кидала”-ро тарҷума карда натавонистам)? Аз ин ҳам бадтар – вақте фаҳмидам, ки ӯ ба масоили марбут ба рушди рӯзафзуни ифротгароӣ дар байни ҷавонон баромад мекардааст, воқеан ҳам собит намудам, ки сиёсат зишт будааст. Чӣ тавр? Ифротгаро бар зидди ифротгароӣ баромад мекунад???

Дар ин росто метавон ба гузаштаи чанд сол қабли Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон назар кард, ки дар паи чӣ рӯйдоде фаъолияти он тавассути додгоҳи Олии Тоҷикистон мамнуъ эълом шуда буд. Ҳамагон шоҳиданд, ки ҳамагӣ чанд сол қабл, то мамнуъ эълон шудани фаъолияти ҳизби мазкур, бо роҳбарии Муҳиддин Кабирӣ ҲНИТ ҳамаҷониба аз “Ихвоналмуслимин” пуштибонӣ мекард. Дар партави рӯйдодҳои инқилобӣ дар Миср Муҳиддин Кабирӣ ҳамчун роҳбари ҳизби экстремистӣ-террористии ҲНИТ пешниҳод намуда буд, ки муҳри мамнӯият аз созмони ифротии “Ихвоналмуслимин” бардошта шавад. Ифротгароӣ дар бештари мавридҳо, чун бунёдгароии мазҳабӣ омили нуҳуфтаест, ки ҳадафи он талошҳои аз нав халқ кардани усули тамаддун, бо поксозии он аз навовариҳои бегона, бозгашти он бо тасвири воқеӣ, ки танҳо манфиати якҷониба дорад, иборат аст.

Хусусияти хоси созмонҳои мазҳабии қонунӣ ва ғайриқонунии сиёсӣ, аҳзоби ифротгаро, бахусус ҲНИТ ва “Ихвоналмуслимин” аз он иборат аст, ки онҳо дар асл аз ду созмон – ошкоро ва пинҳон созмон ёфта, дар ҳолатҳои зарурӣ равишҳои амал ва услуби худро тағйир медиҳанд. Чунин тарзи корбарӣ барои мавқеъгирии ин аҳзоб муносиб буда, солҳои охир чеҳраи воқеии онҳо ба куллӣ ошкор гардид..

Дар асл “Ихвоналмуслимин” созмони террористиест, ки аксари гурӯҳҳои терроризми исломӣ дар асоси дастгирӣ ва мусоидати ин ҳизб ба майдон омадаанд. Айман Ал-Завоҳири, ки баъди марги Усома Бинни Лодан роҳбари “Ал-Қоида” гашта буд, низ дар асл узви фаъоли ҳизби “Ихвоналмуслимин” буд. Маълум аст, ки Кабирӣ аз кӣ муҳофизат мекард?.. Имрӯз бошад, бешармона, дар бораи шомилшавии ҷавонон ба ҳизбҳои ифротгаро сухан мегӯяд.

Дар гузориши мазкур омадааст: “М. Кабирӣ инчунин дар бораи раванди муҳоҷират, роҳҳои ҳалли мушкилиҳо, пешгирии гароиши ҷавонон ба гурӯҳҳои тундрав ва ғайра суҳбат намуда, аз муҳоҷирини муқими Аврупо, бахусус ҷавонон даъват намуд, ки қонунҳои кишварҳоеро, ки дар он қарор доранд, риоят кунанд ва аз ҳар гуна андешаҳои тунд ва ифротӣ дурӣ ҷӯянд”. Вале худ қонуниятҳои ватани худро риоя накарда, гурӯҳҳои мусаллаҳ ташкил карда, дар кишварҳои ҳамсоя машқи ҷангӣ гузаронид.

Хонандаи азиз, шояд дар масъалаи “сиёсати зишт” ман иштибоҳ мекунам ва кошки ҳамин тавр ҳам бошад. Сиёсатро сиёсатмадорони асил сиёсат мекунанд. Маҳз афроди ҳарису мансабпараст ва маккору дасисакор чун Кабирӣ сиёсатро зишт месозанд.

Баҳриддин Алиев, ҷомеашинос