Эҳтироми Парчами давлатӣ ва расидан ба қадри он аз ҷумлаи вазифаҳои ифтихорӣ ва қарзи шаҳрвандии аҳли ҷомеаи мо ба ҳисоб меравад. Парчами миллии мо дар қатори парчами дигар кишварҳо дар фарози созмонҳои бонуфузи ҷаҳон парафшон аст, ки мояи ифтихору руҳбаландии мо мебошад. Оид ба пойдории парчам ва аҳамияти он дар сохти давлатдорӣ намояндагони соҳаҳои гуногун андешаҳои худро иброз доштанд.


Муҳтарам ҲОТАМ, адиб:

-Халқи тоҷик дар шумори он халқҳоест, ки таърихи парчамдориашон ба 3-4 ҳазор сол пеш аз ин мансубият мегирад. Дар майдони разму набард парчам сарбозонро ба қаҳрамонӣ, ҷоннисорӣ ру ҳбаланд менамуд. Коваи оҳангар пешдомани чарминашро ҳамчун дирафш – парчам бар зидди зулми Заҳҳок барафрохта, ӯро сарнагун сохт ва Фаридунро ба тахти шоҳӣ нишонд. Гиромидошту эҳтироми парчам ин муҳаббат ба Ватан, эҳсоси масъулият дар назди халқу давлат буда, саф кашидан дар зери он нишонаи ҳамдиливу ҳамбастагӣ, ба дифои марзу буми он омода будан ва ҳифз намудани ҳама гуна арзишҳои миллӣ мебошад. Парчами Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баробари Нишони давлатӣ, Суруди миллӣ ҳамчун яке аз рамзҳои истиқлолияти давлатӣ ва муқаддасоти миллӣ зоҳир гардида, ифодагари дӯстиву бародарии ҳамаи халқҳову миллатҳои кишварамон мебошад. Рангҳои парчам низ ифодагари маъниҳои рамзӣ буда, ҷавонон ва тамоми аҳли кишварро ба муҳаббату садоқат, ҷоннисорӣ дар роҳи Ватан ва ободиву шукуфоии кишвар даъват менамоянд. Ҳамасола ҷашн гирифтани Рӯзи Парчам ин арҷ гузоштан ба Истиқлолияти давлатӣ, ифтихор аз Ватан ва гузаштаи пурифтихори он ва бо азму субот ба сӯи оянда пеш рафтан аст.


Саъдӣ МАҲДӢ, декани факултети журналистикаи ДМТ:

  -Чун муқаддасоти миллӣ эътироф шудани парчам пайвандии он ба ҳар нафари миллат аст. Тамоми давлатҳои дунё Парчам доранд ва он аломатеву нишоне аз давлатдорӣ медиҳад. Парчами мо аввалин парчами дунё мебошад. Яъне, дар таърихи давлатдории дунё парчами ҳеҷ миллате қиммат надорад, ки аз мо. Он нишон аз дирафши ковиёнист.


 Зебинисо РУСТАМОВА, варзишгар:

-Бароям ҳамчун варзишгар мояи ифтихор буд, ки соли 1983 ҳамчун зани муваффақи тоҷик ҷоми СССР-ро ба даст овардам. Тасвири ин ҳолат ғайриимкон аст, чунки ҳангоми ба хотир овардан ашки шодӣ ва ҳиссиёти аҷибе маро фарогир мешавад. Хусусан ҳангоме ки Парчами Тоҷикистон байни чандин давлатҳои он замон барафрохта шуд, ашки шодиву нишот маро гулӯгир кард. Ман тавонистам ҳамчун фарзанди барӯманди кишвар заррае ҳам бошад, саҳми худро дар муаррифии Тоҷикистон ба ҷаҳониён гузорам. Инчунин маротибаи дуюм ҳангоме, дар бозиҳои олимпӣ дар шаҳри Барселона Андрей Абдувалиев ғолиб омад ва парчами Тоҷикистон дубора парафшон гардид, дар он замон низ ҳамон эҳсос маро фарогир буд. Таманно менамоям, ки Парчами Тоҷикистон дар тамоми дунё парафшон бошаду онро чун гавҳараки чашм ҳифз намоем.


Абдулмумин ШАРИФӢ, ҳунарманд:

-Агар ба таърих назар афканем, аввалин парчамдорони таърихӣ ин аҷдодони мо буда, барои адолат, озодӣ ва сулҳу субот парчамро пойдор доштанд. Таърих гувоҳ аст, ки парчам баёнгари давлати соҳибтамаддуну фарҳангсолор мебошад. Бешубҳа, дирафш дар фарҳанги мо, тоҷикон нақши бориз дорад. Яке аз нишонаҳои ба ҳам овардани миллату қавмҳо ин дирафш аст. Ба ин хотир месазад, ки ин рӯзро ҷашн гирифту арҷгузорӣ намуд. Ҳангоме банда дар намоишномаи “Дирафши коваёнӣ” нақши Коваи оҳангарро бозидам, ҳиссиёти аҷибе маро фарогир буд. Кӯшиш менамудам, ки тамоми нозукии ин нақшро ба пуррагӣ омӯзам. Фарҳанги воло метавонад давлату арзишҳои онро пойдор дорад. Парчам рамзи садоқат, фидокорӣ, шуҷоат, диловарӣ ва арҷгузорӣ ба арзишҳои он аст.


Ҷонибек АСРОРИЁН, фарҳангшинос:

 -Барои бунёди давлат асрҳо муқовимату мубориза бурдем, то давлати мустақилро ба даст биёрем. Аз ҳамон даврон як ишораест, ба даврони меҳрпарастӣ. Парчам рамзи мубориза муқобили ҳама ноадолатиҳои Заҳҳок аст. Дар даврони хилофати араб парчам зебу зиннати зиёд дошт, аммо халифаҳои араб онро пора карда, аз парчам осоре намонданд. Ба иддае парчам муқаддасоти азалӣ аст. Гӯё аз қадимулайём пайдо шуда бошад. Дар замони пешин ҳар як қаҳрамон дирафши худро дошт. Монанди парчами Сиёвуш, Рустам, Ковус, Гев ва парчами умумие, ки Гударз посдору нигаҳбони он буд. Дар ҳар як парчам тимсол ва ё намунае вуҷуд дошт, ки ифодагар ва муаррификунандаи шарафу номуси халқу миллатҳост. Ҳангоме ки давлате мағлуб гардида, ба нестӣ меравад, парчамаш нолозим мегардад. Вақте Рустам бо Афросиёб муқовимат намуд, дар рафти набард Афросиёб мағлуб гардида, роҳи гурезро пеш гирифт ва парчамаш аз байн рафт. Ин ҳолат дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ низ мушоҳида гардидааст. Парчам ҷузъиёти як давлат аст. Ҳангоме як варзишгар ва ё олими ҷавони тоҷик дар миқёси ҷаҳон ғолиб мешавад, нишона, рамз ва шарафу шони миллат - Парчам парафшон мегардад.