Гоҳе ифодагари азму ирода мегӯемаш, гоҳе равшанибахши роҳи мардум. Гоҳе санади муқаддас мехонемаш, гоҳе бахтномаи тақдирсоз барои умум. Гоҳе василаи озодӣ мешуморемаш, гоҳе сабаби ободӣ. Аммо ҳамаи ин гуфтаҳо ҳар яке ба номаш воқеан арзанда аст. Ҳамагӣ як китоб аст, вале китобест пур аз ҳарфи дили халқ. Китобест барқароркунандаи адлу инсофу ҳақиқат. Китобест эҳдокунандаи боварию эътимоду эътиқод ба халқ. Бале, ин ҳамон Конститутсия аст. Китоби роҳнамову роҳкушо.

Ҳамеша инсон ба ҳуҷҷату санад боварии хос дорад. Ин аз қадим чунин омадааст. Шоҳони хирадманде ҳамин гуна санадҳоро кашф карданд. Санаде, ки озодиҳои инсонро таҷассум менамуд. Бо гузашти вақт мукаммалтару мушаххастар гардиду Конститутсия ном гирифт. Ҳоло барои инсонҳо ин ҳуҷҷат ба кафолати адолату озодӣ табдил ёфтааст. Мардуми ҳар давлате, ки дорои ин китобанд, сарбаланду ифтихорманданд.

Тоҷикистон низ ба ин гурӯҳи давлатҳо шомил аст. Ба давлатҳое, ки озодии халқаш дар ҳуҷҷати муҳиме таҷассум гардидааст. Ба давлате, ки дар он инсон ва ҳуқуқи ӯ дорои арзиши олианд. Тоҷикистон бо убур кардани кулли монеаҳо, рафъ намудани ҷумла мушкилиҳо, пушти сар кардани ҷангу ҷидолу хунрезиҳо ва расидан ба истиқлолияти воқеӣ азм намуд ба таҳияи санади ҳуқуқӣ. Санаде, ки бояд ин истиқлолиятро қонунӣ гардонад. Санаде, ки тавонад, озодии халқро таъмин намояд. Санаде, ки дар асоси он ояндаи кишвар сохта шавад.

6 ноябри соли 1994 - боз як рӯзи таърихӣ дар ин ватани мо аст. Маҳз дар ҳамин рӯзи тирамоҳ мардуми тоҷик бо умеду орзуҳои сабзу шукуфтанӣ дар раъйпурсии умумихалқӣ бахшида ба қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон иштирок намуд.

Баъди қабули ин санади муҳим мардуми мо шоҳид гардид ба суботкориҳо, пешрафту шукуфоиҳо. Шоҳид гардид ба савгандҳои садоқати асосгузори ободию ваҳдату сулҳ, оварандаи ин ҳама оромию осудаҳолӣ, Пешвои тоҷикону тоҷикистониён - Эмомалӣ Раҳмон. Зеро ҳар чӣ гуфта шуд, амалӣ гардид. Ҳар чӣ амалӣ шуд, дар доираи қонунҳояш буд. Ҳарчӣ дар доираи қонунҳост, албатта боис ба амнияту оромӣ аст.

Инак, 26 сол аст, ки ин Конститутсия ба халқи тоҷик кафолати озодию соҳибихтиёриро мебахшад. 26 сол аст, ки дар асоси муқаррароти дар он дарҷгардида муваззафони ҳуқуқ фаъолият мебаранд. Адолатро пойдор месозанд. 26 сол аст, ки ба воситаи он Тоҷикистонро ҷаҳониён ҳамчун давлати ҳуқуқӣ шинохтанд. Воқеан, доштани ин китоби муҳиму ин санади тақдирсоз арзанда аст ба шукргузорӣ. Шоиста аст ба ифтихормандӣ. Рӯзи қабулаш сазовор аст ба таҷлили бошукӯҳ ва риояаш мебарад ба саодатмандӣ.