Ё ифтихор аз доштани як лидер миёни милатҳои гуногун

Дар бораи қаҳрамониву ҷоннисориҳо ва хизматҳои беназири Пешвои миллат дар замони роҳбариашон бисёр навиштаанд. Ҳамарӯза дар матбуоти чи дохиливу чи хориҷӣ перомуни мавзӯи мазкур маводҳо нашр мегардаду аз шаҳрванди одӣ то олимону муҳаққиқон саҳми боризи ин абарамарди сиёсатро ба риштаи таҳлил мекашанду барои ҳар иқдомаш каф мекӯбанд. Аммо дар ин миён аз давраи ҷавонии Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон кам ёд карда мешавад. Ба хотири огаҳ шудан аз ҷавониҳои Пешвои миллат, хислатҳои ҷавонии эшон ва умуман чигуна гузаронидани давраи тиллоии умри Роҳбари давлат бо ҳамхизмати ӯ Одина Ҳалимов, ки се сол дар Флоти баҳрии Уқёнуси Ором паҳлуи ҳам хизмат кардаанд, ҳамсуҳбат шудем.

- Аввалин шинохти шумо аз Президент ва Пешвои ояндаи миллати тоҷик чӣ гуна буд?

- Ӯ як бачаи хушчақчақи деҳотӣ буд. Дар амалу рафтор ва гуфтораш ҳеҷ дугунагиро эҳсос намекардӣ. Ҳамеша ростгӯву ростқавл ва нисбат ба дигар ҳамсолон намуна буд. Муҳимтар аз ҳама хусусияти лидерӣ дошт, ки ҳамеша садрнишину дар назарҳо намоёнаш мекард.

- Ин ба чӣ далел аст? Дар замони хизмат кадом хусусиятҳои лидерии Эмомалӣ Раҳмонро мушоҳида карда будед?

- Ҳамеша мекӯшид, ки вазифаҳои бар дӯшаш гузошташударо сарбаландона иҷро кунад. Ҳамин буд, ки пас аз як муддати кӯтоҳ котиби комсомолии қисми ҳарбӣ интихоб шуд. Ин дар он замон кори андак набуд. Ҳатто худи фармондеҳони қисми ҳарбӣ ба котиби комсомолӣ будани як тоҷик розӣ набуданд, вале ҷоннисорӣ, садоқат дар кор ва муҳимтар аз ҳама ростқавлӣ Эмомалӣ Шариповичро зина ба зина боло мебурд. То он ҷое дар қисми ҳарбӣ нуфуз дошт, ки як дафъа ӯро барои овардани киштиҳои ҷангӣ ба шаҳри Керчи Украина фиристоданд. Давоми чор моҳ дар он ҷо буд ва ҳамроҳи гурӯҳи сарбозон киштиҳои ҷангиро ба уқёнуси Ором овард. Ин масъулияте буд, ки ҳатто ба командирон бовар намекарданд.

- Барои шумо – ҷавононе, ки дар минтақаи ба қавле офтобрӯя бузург шуда будед, хизмат дар уқёнуси Ором, ки комилан иқлими дигар аст, мушкил набуд?

- Замоне, ки мо ба хизмати ҳарбӣ сафарбар шудем, ба истиснои Флоти баҳрӣ дар тамоми қӯшунҳои Қувваҳои Мусаллаҳ хизмати ҳарбӣ ба муҳлати ду сол муқаррар шуда буд. Сарбозоне, ки ба Флоти баҳрӣ сафарбар мешуданд, бояд се соли комил хизмат мекарданд. Ва ба ин ҷо даъватшавандаҳоро тасодуфӣ не, балки гулчин карда, сафарбар менамуданд. Он сарбозоне ба ин минтақаҳои баҳрӣ сафарбар мешуданд, ки обутобёфта ва тобовар бошанд. Масалан, аз миёни 150 нафар даъватшаванда, ки ҳамроҳи мо аз Душанбе сафарбар шуда буданд, танҳо 4 нафар дар Флоти уқёнуси Ором хизмат кардем. Гумон мекунам, дар интихоби мо низ он давр хато накарда буданд. Бо вуҷуди он ки хизмати ҳарбӣ бе мушкилӣ намешавад, мо ба ин тобовар будем.

- То ҷое медонем, шумо ҳамроҳи Пешвои миллат тӯли се сол дар як кубрик (ҳуҷраи киштӣ) зиндагӣ кардаед. Боз чӣ хотираҳо аз ҳамхонаи лидери худ доред? Оё зиндагӣ кардан ҳамроҳи як сарбозе, ки аз командирҳо дида нуфузи бештар дошт, мушкил набуд?

- Як чизе, ки аз нахустин дидорам бо Эмомалӣ Раҳмон то имрӯз мушоҳида мекунам, ин аст, ки ӯ ҳеҷ гоҳ дигар нашуд. Дар муносибат бо дӯстону ҳамяроқон чи гунае, ки аз рӯзи аввал буд, ҳамон гуна монд. Дар муносибат ҳамеша аз эҳтиром кор мегирифту мекӯшид, ҳадди бародариро нигоҳ дошта бошад. Дар замони котиби комсомолӣ будани ӯ мо, ҳамхонагон ҳамеша фахр мекардем ва дар симои ӯ пуштибону мададрасони худро медидем. Чӣ гуна мешавад, ки ҳамватану ҳамхонаи ту дар мулки дур соҳибэҳтиром бошаду ту аз он ифтихор надошта бошӣ? Ман аз ӯ ифтихор мекардам.

- Дар мавриди хислатҳои ваҳдатофарӣ ва якдилии Пешвои миллат як ҳамхизмати ӯ чӣ мулоҳиза дорад?

- Ман гумон мекунам, хислати ҳамдиливу ваҳдатофарӣ доштанро бо хондану дониш андӯхтан намешавад аз бар кард. Ин хислатҳои фитрии ҳар як шахс аст, ки то охирин нафас ҳамроҳаш хоҳад буд. Ман дар замони хизмат бисёр ҳолатҳоеро шоҳид будам, ки Эмомалӣ Шарипович миёни сарбозон якдиливу бародариро талқин мекард. Сарбозони бадқаҳрро ба қавле ором менамуд ва то даме ки ду сарбози бо ҳам қаҳрӣ дасти якдигарро намефишурданд, ором намегирифт. Пойдор гаштани ваҳдату якдилиро дар Тоҷикистон танҳо як сабаб аст, ин ҳам хислати фитрии ваҳдатофарӣ доштани муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.

- Хизмати ҳарбӣ чӣ гуна поён ёфт ва дӯстии шумо то замоне, Эмомалӣ Раҳмон Раиси Шӯрои Олӣ интихоб шуданд, чӣ гуна ҷараён дошт?

- Бо дили пур метавонам гӯям, ки мо хизмати Модар – Ватанро сарбаландона иҷро кардем. Ҳангоме, ки ба Ватан бармегаштем, рӯи шонаҳоямонро баландтарин рутбаи сарбозӣ – старшина зеб медод.

Робитаи дӯстиамон бошад, аз рӯзи ба Ватан омадан то ҳол гусаста нагардидааст. То замоне, ки Эмомалӣ Раҳмон зимоми давлатдориро бар душ гирифту Раиси Шӯрои Олӣ интихоб гардид, мо пайваста дидорҳо доштем ва чун дӯстони қарин рафтуомад мекардем.

- Пас аз он муносибатҳоятон чӣ гуна ҷараён дошт? Баъди Раиси Шӯрои Олӣ интихоб гардидани Пешвои миллат ҳам бо ӯ дидор доштед?

- Соли 1993 Раиси Шӯрои Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахустин маротиба бо сафари корӣ ба ноҳияи Ёвон ташриф овард. Ман дар он вазъияти душвор пайи зиндагии худ будам ва аз ин ташриф умуман хабар надоштам. Як вақт аз ҳукумати ноҳия одам омад ва гуфтанд, ки маро Роҳбари давлат суроғ мекунад. Ростӣ, бароям аз як нигоҳ ҳам ногаҳонӣ буд ва ҳам аз нигоҳи дигар ба инсондӯстиву шарафмандии ин марди наҷиб бори дигар қоил шудам. Дар баробари он қадар мушкилоте, ки он солҳо домангири кишвар буд, суроғи дӯст кардан корест сутуданӣ. Бояд дигар худ баҳо диҳед, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон то чи андоза дӯстиро пос медоранду дӯстонро нури дида тоҷ бар сар мекунанд.

- Чаро шумо ба хизмати давлатӣ нарафтед? Дар ҳоле ки ҳамчун дӯсти Президент имкони бештар доштед ва дар бари ҳамхизмати худ шояд то мартабаҳои баланд мерасидед.

- Ростӣ, ман ин лаёқатро надош-там. Ман ҳеҷ гоҳ дар кори идорӣ муваффақ намешудам. Таклифҳо буданд, аммо рафтаву аз уҳдаи кор набаромадани ман шояд дар дараҷаи аввал ба номи Президент иснод меовард. Ман роҳи худро интихоб кардам. Бо Пешвои миллат дӯстии ман кифоя аст.

- Бисёриҳо аз он ки бо Президент қаробат доранд ё ҳаддалимкон бо ӯ кадом даврае шинос буданд, истифода мекунанд. Оё шумо ҳам аз ин дӯстиатон ба манфиати худ истифода кардаед?

- Ман дар як ҷо шоҳиди воқеаи аҷибе шуда будам. Дар як маҷлис ногаҳон рафтам ва шунидам, ки як марди ҳамсоли ман бо ифтихор нақл мекард, ки ман ҳамроҳи Пешвои миллат якҷо хизмат кардааму ҳамроҳи ӯ аз Душанбе то уқёнуси Ором дар як вагони қатора рафтаам. Ин дар ҳоле буд, ки мо то қисми ҳарбӣ бо ҳавопаймо сафар карда будем. Ин гуна ҳолатҳо бисёр мешаванд, аммо ин чиз камоли мардӣ нест.

Дар тамоми дидорбиниҳоям Пешвои миллат пайваста таъкид мекунад, ки ҳар мушкиле дорам, гӯям. Ва агар кадом мушкиле доштам, бевосита бо худи Президент гуфтаам, аммо аз номаш истифода накардаам.