Ҳамасола 1-уми июн дар кишвар ҳамчун Рӯзи байналмилалии ҳифзи кӯдакон ҷашн гирифта мешавад. Имсол аз сабаби авҷгирии бемории коронавирус имконияти ҷашн гирифтани ин рӯзи нишот барои кӯдакону наврасон имконнопазир аст. Волидон фарзандони худро барои сайру гашт ба кӯча низ намебароранд. Бархе волидон мегӯянд, ки кӯдакон дар хона хеле нозу нуз намуда, ором наменишинанд. Оромӣ танҳо дар он лаҳза ҳукмфармо мешавад, ки агар дар дасти онҳо телефони мобилӣ бошад ё ба тамошои филмҳои кӯдакона банд гарданд, аммо ин ҳам он қадар давом намекунад.

Сулҳия Азизова, модари ду кӯдак дар суҳбат гуфт, ки барояш ором намудани кӯдаконаш хеле мушкил ва бо доду вой намехоҳад, асаби кӯдаконро хароб созад. Ин модар аз мураббиёни боғчаи кӯдакон ташаккур мекунад, ки то 40 кӯдакро тарбият ва назорат мекунанд. “Ман офарин ба кормандони боғчаҳо мегӯям, ки кӯдакони моро нигоҳубин мекунанд ва шикоят ҳам надоранд. Ростӣ агар лаҳзае ором бошанд, ин ҳам бо телефон машғули бозиянд. Мехоҳам бо онҳо дарс омода кунам, аммо наметовонам, зеро кори муаллимро иҷро кардан бароям душвор аст. Дар ин лаҳзаҳои ҳассос мо, падару модаронро лозим аст, ки ҳамеша ором бошем, зеро дар вақти ҷанг кардани кӯдак ба мафкураи ӯ зарари манфӣ мерасонем”.

Доир ба масъалаи дар давраи карантин ором нигоҳ доштани кӯдакон Алиаҳмад Ёраҳмадов, равоншинос гуфт: “Имрӯз, ки мо дар ҳолати карантин қарор дорем, барои ҳама мушкил аст, хусусан барои кӯдакон. Чӣ бояд кард, ки дар ин лаҳзаҳо кӯдак ором бошаду падару модар роҳат бинад? Он кӯдаконе, ки ҳамеша дар ҳаракатанду душвортарбия ҳастанд, бо онҳо бояд падару модар расмкашию китобхонӣ кунанд. Вақте ки дар якҷоягӣ расмро омода мекунанд, бояд ин расм аз ҷониби падару модар шаҳр дода шавад, то ки ҷалби кӯдак ба кораш зиёдтар шаваду ҳар рӯз ин амалро иҷро кунад. Ман фикр мекунам, ин амал ба шахсоне, ки дар биноҳои баландошёна зиндагӣ мекунанд, кори онҳоро осон мекунад. Дар мобайни расмкашию китобхонӣ метавонанд, филмҳои тасвириро якҷоя тамошо ва, вақти хоб онро барояшон нақл кунанд”.

Дар ҳолати мавҷуда баъзе волидон ба мураббияҳо занг зада, чи гуна машғул шудани худро бо кӯдаконашон пурсон гардидаанд.

Салима Судурова, сармураббии кӯдакистони №98 ноҳияи Сино дар суҳбат бо мо зикр намуд, ки баъди чанд лаҳзаи маҳдудият баъзе аз волидон занг зада гуфтанд, мо чӣ кор кунем, ки кӯдаконамон ором бошанд? Зеро ҳар саҳар мехоҳанд ба боғча раванд ва барои ин гиря мекунанду азоб мекашанд.

“Ҷавобан барояшон гуфтам, ки кор бо кӯдакон фориғболиро намеписандад. Ҳар лаҳза аз рафтору гуфтору амали онҳо бохабар бояд буд. Бозӣ дар рушди ҳаматарафаи кӯдак нақши муҳим бозида, яке аз намудҳои асосӣ ва муҳими фаъолияти онҳо мебошад. Дар ҷараёни бозӣ мағзи сари кӯдак машқ мекунад. Дар рафти бозӣ кӯдакон ба тозагӣ, ростқавлӣ ва зебоипарастӣ одат мекунанд. Бозӣ дар инкишофи ҷисмонӣ, обутобдиҳии бадан, тарбияи чусту чолокӣ, зиракӣ ва мушоҳидакории кӯдакон кумак мерасонад. Бозӣ бояд якрангу дилбазан нашавад. Мо рӯз ба рӯз бозиҳои мураккабтар фикр карда, кӯдакро ҳавасманд мекунем. Барои насли солим тарбия намудан, бояд муҳити муассисаи томактабӣ солим ва самимӣ бошад. Пас, имрӯз барои ҳамаи волидон зарур аст, ки чунин фаъолиятро дар хона анҷом диҳанд. Ин кори онҳоро осонтар мекунад. Кӯдакро ҷанг кардан лозим нест. Волидони азиз, шумо бояд тавре фаъолият намоед, ки кӯдак ӯро зуд қабул кунад. Дар рӯзи идашон хонаҳоро идона оро диҳед, ҳар гуна бозӣ ташкил кунед, то ки дилшикаста нагарданд. Ва ҳатто фикр накунанд, ки дар боғча нестанд”, - таъкид намуд, Салима Судурова.

Имсол бояд идашонро бе боғчаю мураббӣ дар хона бо хурсандӣ гузаронему барояшон ҳар гуна бозиҳои шавқовар ташкил намоем, то баҳрашон хотирмон бошад.