ҶОМЕА
Шанбе 27 Июл 2024 05:08
Ба озмуни “РАИЯТПАРВАР”
Бибояд сириштан ба ҳам обу гил,
Муҳаббат ба гуфтору шавқат ба дил.
Накӯӣ, инсондӯстӣ, ҷавонмардӣ, раиятпарварӣ ва ғамхорӣ ба ятимону пирон, нафарони танҳо ва бекас аз оини инсондӯстӣ аст ва аз фарҳанги ғаниву суннати азалии мардуми тоҷик ибтидо мегирад. Гузаштагони соҳибфарҳанги миллати тоҷик дар осори пурғановати хеш дасти ёрӣ ба эҳтиёҷмандонро аз ҷумлаи рисолати ҷавонмардӣ шумурдаанд.
Хуш аст, ки аз вуҷуди шабонгоҳи зулмонӣ ахтари толеи миллат намоён гашт ва дили шабро шикофту субҳи умедро муҷалло намуд. Истиқлолияти комил ва ваҳдату иттиҳоди Тоҷикистони биҳиштосоро пурнур ва Парчами озодиро парафшон сохт. Истиқлолият шукӯҳу шаҳомати Тоҷикистонро афзуд. Суннату анъанаҳои наҷиби ниёгонро дубора эҳё кард. Ҳар як фарди Тоҷикистонро водор сохт, хештаншинос бошад ва бар пояи арзишҳои волои маънавии ниёгони сарсупурдаи хеш кохи давлатдории навини миллиро бунёд созад. Давлатдорие, ки шарафу озодии инсонро дар мадди аввал ниҳода, ҳаёти осоишта ва шоистаро кафолат медиҳад.
Бо такя бар пояи унсурҳои маънавӣ-ахлоқии гузаштагон инак бештар аз се даҳсола аст, ки дар Тоҷикистони соҳибистиқлол таваҷҷуҳ ба ҳаёти иқтисодӣ- иҷтимоии мардум, хусусан ғамхорӣ нисбат ба табақаи эҳтиёҷманди ҷомеа аз тарафи давлату Ҳукумат рӯз то рӯз меафзояд. Хусусан, ғамхориҳои пайвастаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки ҳамеша бо халқу миллатанд аз оғози соҳибистиқлолии мамлакат дар самти дастгирии ятимону бепарасторон, нафарони дорои имконияти маҳдуд ва пиронсолону эҳтиёҷмандон ба таври доимӣ зоҳир мегардад.
Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гуфтаанд: “Мо бояд ҳамеша босаб-ру таҳаммул бошем, ҳамдигарро дастгирӣ кунем, ба ятимону маъюбон ва оилаҳои камбизоат ғамхорӣ намоем, Ватанамонро сидқан дӯст дорем, фарзандонамонро дар ҳамин рӯҳия тарбия кунем...”.
Дар зиндагӣ муҳаббати волидонро нисбат ба фарзанд дигар кас дошта наметавонад. Зеро меҳру муҳаббат пайванди ирсист ва ба пайвандону фарзандон ҳиссиёти диловез мебахшад. Зиёд фазилатҳост, ки онро ба ҷуз падару модар дигар нафар доро нест. Ба ҷуз Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон! Сарвари раиятдӯсту ятимпарвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қалби бузург доранд. Тифлакони маъсум, ятимонро парастору ғамхоранд. Пуштибон ҳастанд. Бо онҳо самимона суҳбат меороянд, онҳоро навозиш мекунанд. Ба оғӯши пур аз меҳр, падарвор бӯсидани тифлакони маъсум, гӯш додан ба ҳарфи онҳо ва эҳдои туҳфаҳо ба онҳо, ҷилои ситораи муҳаббату меҳрро дар чашмони кӯдаконе, ки бо амри тақдир аз падару модар маҳрум мондаанд, дучанд меафзояд. Тифлакони маъсум, ятимакони шикастадил бо тамоми вуҷуд ҳис мекунанд, ки Пешвои миллат онҳоро ҳаргиз танҳо нахоҳанд гузошт.
“Ман ҳеҷ вақт, ягон ятими куллро дар нимароҳ намемонам. Меомӯзонам, тарбия мекунам ва ба ҳаёти мустақил гусел менамоям”.
Ин суханони ҷонбахшу руҳбаландкунандаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳар як ятим эътимод мебахшад. Зеро инсон бо меҳр камол хоҳад ёфт. Фарзанди инсон пайваста ба дилгармӣ ва муҳаббат ниёз дорад. Бахусус, нафари ятиммонда ва дур аз навозиши падару модар ба он бештар ниёз дорад.
Аз ин рӯ, барои тифлакони маъсум эҳсоси хуштаре нест, чун дастони пурмеҳри Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон болои сарашон ҳамчун падари мушфиқу меҳрубон соябон аст. Амалу гуфтори Сарвари давлат онҳоро хурсанду шод ва ба ояндаи нек хушбин месозад. Ба онҳо эътимод мебахшад. Нафари ятиммонда дар ҳаёт афсурдаву дилозурда ва беш аз ҳама ба пуштибонию муҳаббат ниёз дорад. Ин нуктаро Сарвари маҳбуби давлат борҳо дар суханрониҳои хеш бо эҳсосу ҳаяҷон баён доштаанд.
Мардуми тоҷик шоҳиданд, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳангоми сафарҳои корӣ ба минтақаҳои гуногуни Тоҷикистони соҳибистиқлол, ҳатман аз ҳоли ятимон, хонаи бачагону маъюбон хабардор мешаванд. Бо онҳо суҳбату вохӯриҳо анҷом медиҳанд. Ба онҳо сарулибос ва ашёи хониш туҳфа мекунанд. Хон ороста, канорашон менишинанд, суҳбати гарм меороянд. Сарвари давлат пайваста таъкид мекунанд, ки ҳар як нафар бояд ятимпарвар, халқпарвар ва раҳмдилу бошафқат бошад. Ин амал аз инсондӯстӣ, раиятпарварӣ ва дилсӯзии Сарвари давлат гувоҳӣ медиҳад.
Яке аз ташаббусҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар оғози давлатдории миллии навини тоҷикон таъсис, бунёд, эҳё ва обод кардани хона-интернат барои нафарони бебизоат, кӯдакистони маъюбон ва ятимхонаҳо дар мамлакат маҳсуб меёбад. Алҳол дар мамлакат 84 мактаб-интернат фаъолият мекунад, ки дар онҳо 10 ҳазор нафар кӯдак ба таълиму тарбия фаро гирифта шудаанд. Тибқи маълумот, ҳоло дар миқёси кишвар 3300 нафар ятими кулл, яъне онҳое, ки на падар ва на модар доранд, ба қайд гирифта шудаанд, ки аксарияти онҳо дар мактаб-интернатҳо ва як қисмашон таҳти сарпарастии пайвандон таълиму тарбия мегиранд. Умуман, бо мақсади таъмини ҳифзи иҷтимоии кӯдакони ятим, инчунин кӯдакони маъюб оид ба нигоҳубину парасторӣ, таҳсили ройгон, таъминот бо нафақа, хобгоҳ, ҷойи кор ва беҳтар намудани вазъи моддии онҳо бо ташаббусҳои инсондӯстонаи Сарвари давлат имконияти созгор фароҳам оварда шудааст. Таҳлилҳо нишон медиҳанд, ки дар баробари фароҳам овардани шароити мусоиди зист сатҳу сифати донишандӯзии хонандагон низ сол то сол беҳтар шуда, тарбиятгирандагони мактаб – интернатҳои ҷумҳурӣ бо дониши баланд, ҷаҳонбинии васеъ ва ҳисси баланди ватандӯстӣ дар озмунҳои ҷумҳуриявию байналмилалӣ фаъолона ширкат меварзанд ва барои баланд бардоштани обрӯву эътибори Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми арзанда мегузоранд.
Бо иқдом ва ҳидоятҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар давоми солҳои соҳибистиқлолӣ бо мақсади нигоҳубини ятимон ва дар шароити хонаводагӣ ба воя расонидани кӯдакону наврасон, садҳо нафар кӯдак аз ҷониби шахсони хайрхоҳ ба фарзандӣ қабул карда шудаанд.
Дар ҳаёти ибратбахш ва таълимоти пурарзиши гузаштагони соҳибтамаддуну хайрхоҳ ва башардӯсти миллати тоҷик хайру некӣ, атову бахшиш, эҳсону дастгирии ҳоҷатмандону бебизоатон, ятимону бепарасторон мавқеи хосса дошта, одоби баланди ҷавонмардӣ хонда мешавад. “Ҳар нафаре, ки ба дигарон хайру эҳсон мекунад, гӯё ки онро барои хеш мекунад”, гуфтаанд бузургони мардуми тоҷик. Яъне, ҳар хайру эҳсоне, ки ба дигарон мекунед, ба сӯятон боз хоҳад гашт, зеро одамон пайванди як пайкаранд ва дар як сайёра зиндагӣ мекунанд.
Аз оғози соҳибистиқлолии мамлакат то ба имрӯз Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бевосита худашон бо дастовезу туҳфаҳо ба аёдати ятимону маъюбону мардуми камбизоати мамлакат мераванд ва барои онҳо пайваста ғамхорӣ мекунанд. Беҳтарин туҳфа барои кӯдакони ятиму маъсум навозишҳои падаронаи Пешвои миллат аст, ки самимона онҳоро ба оғӯш мегиранд.
Бо ташаббуси бевоситаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади ба таҳсил фаро гирифтани донишҷӯдухтарони ятим ва аз оилаҳои камбизоати манотиқи дурдасти ҷумҳурӣ ва бо хобгоҳ таъмин намудани онҳо дар муддати таҳсил, тибқи қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 2008 дар назди Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Муассисаи давлатии Маркази таълимии “Чароғи ҳидоят” барои истиқомати 55-100 нафар ятимдухтар таъсис ёфт, ки дар самти дастгирии духтарони ятиму бепарастор таҷрибаи нодир аст. Воқеан, ҳамин Муассисаи таълимӣ имрӯз чун чароғи ҳидоят роҳи ояндаи ин гулдухтарони бо амри тақдир аз волидон маҳруммондаро равшан сохта, онҳоро ба ояндаи дурахшон раҳнамо месозад. Зеро муассисаи мазкур дар баробари сарпаноҳ будан, ҳамзамон мактаби бузурги таҷрибаи зиндагиандӯзӣ ва аз худ кардани нозукиҳои рӯзгордорӣ барои ҳар як донишҷӯдухтар маҳсуб меёбад.
Сарвари давлат таъкид мекунанд: “Мо минбаъд низ ҳамаи чораҳоро меандешем, ки ҳар як кӯдаки маъюб ва ниёзманд худро дар ҳимояи давлату Ҳукумат ва дар оғӯши гарми Ватан – Модар эҳсос намояд ва ба камол расад”. Ин нуктаро набояд фаромӯш бикунем, ки ҳама дар иҷрои ин дастуру мақсади нек чун қарзи инсонӣ бояд саҳми дурусту арзанда гузорем.
Айни ҳол дар ҷумҳурӣ 5 хона-интернати пиронсолон ва маъюбон, 2 хона-интернати беморони касалиҳои рӯҳӣ ва “Маркази миллии тавонбахшӣ барои кӯдакон ва нав-расони “Чорбоғ”, 6 маркази минтақавии хизматрасонӣ ба пиронсолону маъюбон, коргоҳи протезию ортопедӣ бо бахшҳояш дар шаҳрҳои Кӯлоб, Хоруғ ва Хуҷанд, Муассисаи давлатии “Пажӯҳишгоҳи ташхис ва барқарорсозии қобилияти кории маъюбон бо табобатгоҳ”, 4 муассисаи истироҳатию табобатӣ ва Муассисаи давлатии “Литсейи касбии махсуси маъюбон” фаъолият доранд.
Амалҳои накӯ ва иқдомҳои башардӯстонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар хотираи мардуми мамлакат боқӣ монда, дар саҳифаҳои таърихи миллат бо хати заррин сабт мегардад.
Масрур МЕЛИКЗОДА, рӯзноманигор
“Ҷавонони Тоҷикистон”
№45(9835), 09 ноябри соли 2023
Бибояд сириштан ба ҳам обу гил,
Муҳаббат ба гуфтору шавқат ба дил.
Накӯӣ, инсондӯстӣ, ҷавонмардӣ, раиятпарварӣ ва ғамхорӣ ба ятимону пирон, нафарони танҳо ва бекас аз оини инсондӯстӣ аст ва аз фарҳанги ғаниву суннати азалии мардуми тоҷик ибтидо мегирад. Гузаштагони соҳибфарҳанги миллати тоҷик дар осори пурғановати хеш дасти ёрӣ ба эҳтиёҷмандонро аз ҷумлаи рисолати ҷавонмардӣ шумурдаанд.
Хуш аст, ки аз вуҷуди шабонгоҳи зулмонӣ ахтари толеи миллат намоён гашт ва дили шабро шикофту субҳи умедро муҷалло намуд. Истиқлолияти комил ва ваҳдату иттиҳоди Тоҷикистони биҳиштосоро пурнур ва Парчами озодиро парафшон сохт. Истиқлолият шукӯҳу шаҳомати Тоҷикистонро афзуд. Суннату анъанаҳои наҷиби ниёгонро дубора эҳё кард. Ҳар як фарди Тоҷикистонро водор сохт, хештаншинос бошад ва бар пояи арзишҳои волои маънавии ниёгони сарсупурдаи хеш кохи давлатдории навини миллиро бунёд созад. Давлатдорие, ки шарафу озодии инсонро дар мадди аввал ниҳода, ҳаёти осоишта ва шоистаро кафолат медиҳад.
Бо такя бар пояи унсурҳои маънавӣ-ахлоқии гузаштагон инак бештар аз се даҳсола аст, ки дар Тоҷикистони соҳибистиқлол таваҷҷуҳ ба ҳаёти иқтисодӣ- иҷтимоии мардум, хусусан ғамхорӣ нисбат ба табақаи эҳтиёҷманди ҷомеа аз тарафи давлату Ҳукумат рӯз то рӯз меафзояд. Хусусан, ғамхориҳои пайвастаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки ҳамеша бо халқу миллатанд аз оғози соҳибистиқлолии мамлакат дар самти дастгирии ятимону бепарасторон, нафарони дорои имконияти маҳдуд ва пиронсолону эҳтиёҷмандон ба таври доимӣ зоҳир мегардад.
Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гуфтаанд: “Мо бояд ҳамеша босаб-ру таҳаммул бошем, ҳамдигарро дастгирӣ кунем, ба ятимону маъюбон ва оилаҳои камбизоат ғамхорӣ намоем, Ватанамонро сидқан дӯст дорем, фарзандонамонро дар ҳамин рӯҳия тарбия кунем...”.
Дар зиндагӣ муҳаббати волидонро нисбат ба фарзанд дигар кас дошта наметавонад. Зеро меҳру муҳаббат пайванди ирсист ва ба пайвандону фарзандон ҳиссиёти диловез мебахшад. Зиёд фазилатҳост, ки онро ба ҷуз падару модар дигар нафар доро нест. Ба ҷуз Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон! Сарвари раиятдӯсту ятимпарвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қалби бузург доранд. Тифлакони маъсум, ятимонро парастору ғамхоранд. Пуштибон ҳастанд. Бо онҳо самимона суҳбат меороянд, онҳоро навозиш мекунанд. Ба оғӯши пур аз меҳр, падарвор бӯсидани тифлакони маъсум, гӯш додан ба ҳарфи онҳо ва эҳдои туҳфаҳо ба онҳо, ҷилои ситораи муҳаббату меҳрро дар чашмони кӯдаконе, ки бо амри тақдир аз падару модар маҳрум мондаанд, дучанд меафзояд. Тифлакони маъсум, ятимакони шикастадил бо тамоми вуҷуд ҳис мекунанд, ки Пешвои миллат онҳоро ҳаргиз танҳо нахоҳанд гузошт.
“Ман ҳеҷ вақт, ягон ятими куллро дар нимароҳ намемонам. Меомӯзонам, тарбия мекунам ва ба ҳаёти мустақил гусел менамоям”.
Ин суханони ҷонбахшу руҳбаландкунандаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳар як ятим эътимод мебахшад. Зеро инсон бо меҳр камол хоҳад ёфт. Фарзанди инсон пайваста ба дилгармӣ ва муҳаббат ниёз дорад. Бахусус, нафари ятиммонда ва дур аз навозиши падару модар ба он бештар ниёз дорад.
Аз ин рӯ, барои тифлакони маъсум эҳсоси хуштаре нест, чун дастони пурмеҳри Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон болои сарашон ҳамчун падари мушфиқу меҳрубон соябон аст. Амалу гуфтори Сарвари давлат онҳоро хурсанду шод ва ба ояндаи нек хушбин месозад. Ба онҳо эътимод мебахшад. Нафари ятиммонда дар ҳаёт афсурдаву дилозурда ва беш аз ҳама ба пуштибонию муҳаббат ниёз дорад. Ин нуктаро Сарвари маҳбуби давлат борҳо дар суханрониҳои хеш бо эҳсосу ҳаяҷон баён доштаанд.
Мардуми тоҷик шоҳиданд, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳангоми сафарҳои корӣ ба минтақаҳои гуногуни Тоҷикистони соҳибистиқлол, ҳатман аз ҳоли ятимон, хонаи бачагону маъюбон хабардор мешаванд. Бо онҳо суҳбату вохӯриҳо анҷом медиҳанд. Ба онҳо сарулибос ва ашёи хониш туҳфа мекунанд. Хон ороста, канорашон менишинанд, суҳбати гарм меороянд. Сарвари давлат пайваста таъкид мекунанд, ки ҳар як нафар бояд ятимпарвар, халқпарвар ва раҳмдилу бошафқат бошад. Ин амал аз инсондӯстӣ, раиятпарварӣ ва дилсӯзии Сарвари давлат гувоҳӣ медиҳад.
Яке аз ташаббусҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар оғози давлатдории миллии навини тоҷикон таъсис, бунёд, эҳё ва обод кардани хона-интернат барои нафарони бебизоат, кӯдакистони маъюбон ва ятимхонаҳо дар мамлакат маҳсуб меёбад. Алҳол дар мамлакат 84 мактаб-интернат фаъолият мекунад, ки дар онҳо 10 ҳазор нафар кӯдак ба таълиму тарбия фаро гирифта шудаанд. Тибқи маълумот, ҳоло дар миқёси кишвар 3300 нафар ятими кулл, яъне онҳое, ки на падар ва на модар доранд, ба қайд гирифта шудаанд, ки аксарияти онҳо дар мактаб-интернатҳо ва як қисмашон таҳти сарпарастии пайвандон таълиму тарбия мегиранд. Умуман, бо мақсади таъмини ҳифзи иҷтимоии кӯдакони ятим, инчунин кӯдакони маъюб оид ба нигоҳубину парасторӣ, таҳсили ройгон, таъминот бо нафақа, хобгоҳ, ҷойи кор ва беҳтар намудани вазъи моддии онҳо бо ташаббусҳои инсондӯстонаи Сарвари давлат имконияти созгор фароҳам оварда шудааст. Таҳлилҳо нишон медиҳанд, ки дар баробари фароҳам овардани шароити мусоиди зист сатҳу сифати донишандӯзии хонандагон низ сол то сол беҳтар шуда, тарбиятгирандагони мактаб – интернатҳои ҷумҳурӣ бо дониши баланд, ҷаҳонбинии васеъ ва ҳисси баланди ватандӯстӣ дар озмунҳои ҷумҳуриявию байналмилалӣ фаъолона ширкат меварзанд ва барои баланд бардоштани обрӯву эътибори Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми арзанда мегузоранд.
Бо иқдом ва ҳидоятҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар давоми солҳои соҳибистиқлолӣ бо мақсади нигоҳубини ятимон ва дар шароити хонаводагӣ ба воя расонидани кӯдакону наврасон, садҳо нафар кӯдак аз ҷониби шахсони хайрхоҳ ба фарзандӣ қабул карда шудаанд.
Дар ҳаёти ибратбахш ва таълимоти пурарзиши гузаштагони соҳибтамаддуну хайрхоҳ ва башардӯсти миллати тоҷик хайру некӣ, атову бахшиш, эҳсону дастгирии ҳоҷатмандону бебизоатон, ятимону бепарасторон мавқеи хосса дошта, одоби баланди ҷавонмардӣ хонда мешавад. “Ҳар нафаре, ки ба дигарон хайру эҳсон мекунад, гӯё ки онро барои хеш мекунад”, гуфтаанд бузургони мардуми тоҷик. Яъне, ҳар хайру эҳсоне, ки ба дигарон мекунед, ба сӯятон боз хоҳад гашт, зеро одамон пайванди як пайкаранд ва дар як сайёра зиндагӣ мекунанд.
Аз оғози соҳибистиқлолии мамлакат то ба имрӯз Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бевосита худашон бо дастовезу туҳфаҳо ба аёдати ятимону маъюбону мардуми камбизоати мамлакат мераванд ва барои онҳо пайваста ғамхорӣ мекунанд. Беҳтарин туҳфа барои кӯдакони ятиму маъсум навозишҳои падаронаи Пешвои миллат аст, ки самимона онҳоро ба оғӯш мегиранд.
Бо ташаббуси бевоситаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади ба таҳсил фаро гирифтани донишҷӯдухтарони ятим ва аз оилаҳои камбизоати манотиқи дурдасти ҷумҳурӣ ва бо хобгоҳ таъмин намудани онҳо дар муддати таҳсил, тибқи қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 2008 дар назди Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Муассисаи давлатии Маркази таълимии “Чароғи ҳидоят” барои истиқомати 55-100 нафар ятимдухтар таъсис ёфт, ки дар самти дастгирии духтарони ятиму бепарастор таҷрибаи нодир аст. Воқеан, ҳамин Муассисаи таълимӣ имрӯз чун чароғи ҳидоят роҳи ояндаи ин гулдухтарони бо амри тақдир аз волидон маҳруммондаро равшан сохта, онҳоро ба ояндаи дурахшон раҳнамо месозад. Зеро муассисаи мазкур дар баробари сарпаноҳ будан, ҳамзамон мактаби бузурги таҷрибаи зиндагиандӯзӣ ва аз худ кардани нозукиҳои рӯзгордорӣ барои ҳар як донишҷӯдухтар маҳсуб меёбад.
Сарвари давлат таъкид мекунанд: “Мо минбаъд низ ҳамаи чораҳоро меандешем, ки ҳар як кӯдаки маъюб ва ниёзманд худро дар ҳимояи давлату Ҳукумат ва дар оғӯши гарми Ватан – Модар эҳсос намояд ва ба камол расад”. Ин нуктаро набояд фаромӯш бикунем, ки ҳама дар иҷрои ин дастуру мақсади нек чун қарзи инсонӣ бояд саҳми дурусту арзанда гузорем.
Айни ҳол дар ҷумҳурӣ 5 хона-интернати пиронсолон ва маъюбон, 2 хона-интернати беморони касалиҳои рӯҳӣ ва “Маркази миллии тавонбахшӣ барои кӯдакон ва нав-расони “Чорбоғ”, 6 маркази минтақавии хизматрасонӣ ба пиронсолону маъюбон, коргоҳи протезию ортопедӣ бо бахшҳояш дар шаҳрҳои Кӯлоб, Хоруғ ва Хуҷанд, Муассисаи давлатии “Пажӯҳишгоҳи ташхис ва барқарорсозии қобилияти кории маъюбон бо табобатгоҳ”, 4 муассисаи истироҳатию табобатӣ ва Муассисаи давлатии “Литсейи касбии махсуси маъюбон” фаъолият доранд.
Амалҳои накӯ ва иқдомҳои башардӯстонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар хотираи мардуми мамлакат боқӣ монда, дар саҳифаҳои таърихи миллат бо хати заррин сабт мегардад.
Масрур МЕЛИКЗОДА, рӯзноманигор
“Ҷавонони Тоҷикистон”
№45(9835), 09 ноябри соли 2023
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед