Насим дар суҳбат орому ботамкин аст, мисли мардони озмуда ва собиқадор. Гӯё ҳар суханашро бармекашад. Яқин мекунам, ки аз озмоишҳои ҷиддии зиндагӣ гузаштааст. Ҳамин тавр ҳам ҳаст. Як моҳ пештар аз адои хизмати ҳарбӣ мураххасӣ шуд. Ва дар маҳалле хизмати Модар – Ватанро адо кард, ки нуктаи доғ ва марказии муноқишаҳои сарҳадӣ дониста мешуд: Ворухи Исфара.

Бо Насим суҳбат оростан мушкил аст. Аз хизмат ва шуҷоаташ ҳарфе намезанад. Аз моҷароҳое, ки дар марз рӯх додаанд низ. Ба ҷойи посух таббасуми малеҳ чеҳраи гандумгунашро зеб медиҳад ва сар ба зер меафканад.

Аз сардори дидбонгоҳи сарҳадӣ майор Манучеҳр Файзов аз хулқу хислати Насим маълумот меҷӯям. “Ҳангоми адои вазифа сержант Насим Темуров ҷиддӣ, боғайрат ва бемисл аст, – ба гап медарояд майор Файзов ва бе дудилагӣ аз ҷасорату шахсияти тобеъаш меафзояд. – Бо ҳамон тану туше, ки дорад, хеле вазнин ва бо ҳамхизматонаш чун бародар муносибат мекард. Супоришҳоро оид ба ҳифзи сарҳади давлатӣ бе каму кост ба иҷро мерасонд. Хеле сарбози огоҳ ва пухта мебошад.”

Аз низомиён гап гирифтан мушкил аст, ки ба кову шӯри Насим мепардозам. “Ягон духтари зеборо таги чашм кардаӣ? Шояд ба наздикӣ ...? Суол дар миёна, ки “Не! Вақт нашуд, – мегӯяд ва ба сухан медарояд. – Бо маслиҳати падарам ба коллеҷи тарбияи ҷисмонӣ дохил шудам. Курси 4 мехондам, ки ба сафи артиш омадам. Ҳоло бо падару модар ва ду бародару хоҳарам дар шаҳри Душанбе зиндагӣ дорем.”

Ҳини гуфтугӯ маълум шуд, ки Насим мактабро дар ноҳияи Ёвон хатм карда, бо сабаби ба варзиш майл доштанаш донишҷӯи коллеҷ мегардад. Воқеан, аз қаду баст ва китфу барзу боло гуштингир буданаш эҳсос мешавад. Дар машварате, ки бо падараш дошт, сари номус, бо хоҳиши худ тирамоҳи соли 2020 ба комиссариати ҳарбӣ омад. Падараш Муҳаммадалӣ Темуров, ки ҳиси баланди худшиносӣ дорад ва дар бунёди сохтмони аср НБО – Роғун ронанда аст, Насимҷонро аз райъаш нагардонд. Модараш апаи Насиба қарори мардони хонаро пазируфт. Насим Темуровро ба қисми ҳарбии неруҳои сарҳадӣ ба хизмат гирифтанд. Дар як муддати кутоҳ вобаста ба огоҳии сиёсӣ, чобукию чолокӣ қаҳрамони мо ба вазифаи дигари пурмасъул таъин шуд.
Ҳаёти сарбозӣ ва масъулияти ҳимояи марзу буми Ватан ӯ ва ҳамсафонашро ба огоҳии сиёсӣ, худшиносӣ ва далерию шуҷоат талқин мекард. Фарзандони маҳалҳои гуногун ҳамчун бародар муттакои ҳам буданд. Иғвои пайваста аз онҳо ҳушёрӣ ва зиракии сиёсиро тақозо мекард. Ҳар лаҳза метавонист иғво ба муноқиша ва ба задухӯрди мусаллаҳона табдил шавад. Чуноне 16 сентябри соли 2022 ҳамчунин фоҷеа рух дод. Гурӯҳи мусаллаҳи низомиёни қирғиз, ки борҳо марзро вайрон мекарданд, ин навбат ба дидбонгоҳи сарҳадӣ ҳуҷум оварданд. Марзбонони тоҷик сержант Н. Темуров ва сержанти хурд Б. Н. Абдуллозода таҳти роҳбарии муовини сардори дидбонгоҳ оид ба тайёрии ҷангӣ Ҷ. Эшназаров ба муқовимат бархос-танд. Шумораи сарҳадбонони рақиб бештар мешуд, чораи фаврӣ лозим буд. Дар ҳамин ҳангом сержант Темуров ҷасорату мардонагӣ нишон дода, шумораи муайяни хизматчиёни қирғизро безарар гардонида, бо ин ҳаракат руҳияи ҷангии ҳайати шахсиро баланд бардошт. Тири рақибоне, ки нияти ваҳм андохтан дар дили ҷавонони тоҷик доштанд, хок хурд.

Дидбонгоҳи “Бедак” аз ҳама нуктаи канории марзи Тоҷикистон буда, аз се самт дар иҳотаи дидбонгоҳҳо ва пости сарҳадии ҳамсоя мебошад. Сарбозони қирғиз бо дастурҳои қаблӣ, бо ҳар васила: суханҳои қабеҳ, сангпартоӣ, паст кардани шаъну шони миллат авзоро ноором мекарданд. Бо ташаббуси сержант Насимҷон Темуров борҳо пеши роҳи иғво гирифта шуд. Гоҳе бо сухан ва аксар ҳолат бо шуҷоати шахсӣ намунаи ибрати сарбозон буд.

Хосса муноқишае, ки дар дидбонгоҳи сарҳадии “Боғдорӣ” 29 апрели соли 2021 ба вуқуъ пайваст. Дар он марзбони тоҷик захм бардошт. Насим Темуров аскарони ҷузъу томи ба худаш вобастаро аз назари тактикӣ, техникӣ ва равонӣ омода намуда, ба муқовимат бархост. Марзбонони силаҳшӯри омодаи муноқиша ба паҳлуи дидбонгоҳи “Боғдорӣ” гузар доштани сарҳадбонони тоҷикро қатъиян мамнуъ медоштанд. Онҳо муддаъӣ буданд, ки замини паҳноваре, ки боғи бузург бунёд шудааст, ба бобоёни қирғиз тааллуқ дорад. Дар ҳамин авзо Насим Темуров бо ёрии харитаи соли 1927, ки дар даст дошт, марзи Тоҷикистон будани “Боғдорӣ” - ро дар 2 километраи Ворух, маҳалли Дусанга дайн кард. Марзбонҳои қирғиз ноилоҷ гирду навои дидбонгоҳро тарк намуданд. Дар ин моҷаро хосиятҳои шахсӣ ва диловарии марзбонони тоҷик нақши асосиро бозид.

Вале амну осудагӣ дар марз дер давом накард. Зеро қушунҳои тоза ба вилояти Бодканд кашонда ва сокинони марз мусаллаҳ мегардиданд. Задухӯрд ногузир буд. Ҳарчанд хосият ва хулқи мардуми тоҷик дар инсонгароӣ боло мегирифт, амалҳои бадқасдона ва нифоқангези ҳамсоягон меафзуд.

“Дар ҳамин вазъият мо чораи дигар надоштем ҷуз муқовимати мусаллаҳона. – қоил мешавад Насим Темуров ва илова мекунад. – Ва ҳамсоягони бадфеълу гургмиҷоз бори нахуст ба зарбаи ҷиддии саршикан ва далериву ҷасорати тоҷикон рӯ ба рӯ омада, силоҳҳои сабуку вазнини худро партофта, фирор карданд...”

Хонандаи азиз! Мо мухтасар аз рӯзгори ҷавони тоҷик, ки масъулияти ҳифзи марзу буми Ватанро бар дӯш дорад ҳикоя кардем. Ӯ аз зумрае онҳоест, ки ба таъкиди Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон “Бисту чор соат бедоранд ва шарафу нангу номус ва марзҳои Ватани азизамонро чун гавҳараки чашм ҳифз мекунанд.” Ҳар лаҳзаи зиндагиашон намунаи ибрат буда, дар таҳкими худшиносии миллӣ ва эҳсоси ватанпарастӣ нақши носутуданӣ мегузоранд.

Ҷонибеки АСРОРИЁН,
Одина МАЛИКОВ