Ё гарон шудани нархи роҳкирои шоҳроҳи Душанбе-Хуҷандро омил чист?

Шоҳроҳи Душанбе-Хуҷанд ягона роҳи мошингардест, ки шимоли кишварро бо ҷануб мепайвандад. Имрӯз дар муассисаҳои олие, ки дар шаҳри Душанбе мебошанд, баробари дигар минтақаҳо ҷавонон аз вилояти Суғд низ пайи таҳсиланд. Аз сабаби он ки аз Душанбе то ба вилояти Суғд 5-6 соата роҳ аст, аксар ҷавонони ин минтақа танҳо баъди ду се моҳ маротибае ба зодгоҳи хеш сафар мекунанду ба дидорбинии волидони хеш мераванд. Ин ҳам бошад, замоне бештар иттифоқ меафтад, ки донишҷӯён аз минтақа ба таътили зимистонаю тобистона мебароянд ва ё ҳангоми таҷлили ҷашнҳо ба зодгоҳ сафар мекунанд. Аммо дар ин ҳангом гӯё ба ронандагони хатсайри Душанбе – Хуҷанд Худо медиҳаду онҳо нахри роҳкироро ба таври чашмрас баланд мебардоранд.

Ин гуна баланд шудани нархи роҳкиро тӯли чанд муддат аст, ки мушоҳида мешавад ва он ҳар нафари аз ин хатсайр истифодакунандаро нигарон кардааст.

Дар ин шоҳроҳ хатсайри таксиҳои Душанбе - Хуҷанд, Душанбе - Истаравшан, Душанбе - Айнӣ ва Душанбе - Панҷакент ба мардум хизматрасонӣ мекунанд. Нархномаи хатсайри таксиҳои зерин 140 то 160 сомонӣ буд. Вале ин нархнома дар фасли зимистон ва чанд ҳолати дигар, ки дар боло зикрашон кардем, тағйир меёбад.

Донишҷӯёне, ки аз минтақаи шимоли мамлакат ҳастанд, баъди тамом шудани нимсолаи аввали соли хониш аз шаҳри Душанбе ба зодгоҳи худ мераванд. Дар ин вақт нархи хизмат-расонии таксиҳои хатсайри мазкур як маротиба афзуда, аз 160 сомонӣ ба 220 то 250 сомонӣ мерасад, ки ин боиси норозигии донишҷӯён мегардад. Ҳангоми суҳбат бо донишҷӯён маълум шуд, ки ронандагони таксӣ дар таътили зимистона дар айёми Наврӯз ва дар охири соли хониш нархро боло бардошта, дар дигар вақтҳо боз поён мефароранд ва ба боло рафтани нарх гарон шудани сӯзишвориро баҳона мекунанд.

Ҳангоми суҳбат яке аз ронандагони таксии шоҳроҳи мазкур иллати боло рафтани нахри роҳкироро гуногун арзёбӣ карда, яке аз сабабҳои онро ин набудани мизоҷ аз тарафи муқобил донист. Як донишҷӯ, ки ҳамроҳи мо ба ноҳияи Деваштич сафар мекард, нархҳои осмонии ронандаҳоро шунида ба онҳо гуфт: “Ба набудани мизоҷ аз он тараф магар мо гунаҳкорем? Чаро ин қадар нархро боло бардоштед? Мо маҷбур нестем, ки маблағи бозгашти шуморо пардохт намоем”. Ронанда бошад, дар ҷавоби ин сухани донишҷӯ “агар хоҳӣ ҳамин ва агар нахоҳӣ мо маҷбур намекунем” гуфта аз наздамон дур шуд.

Ин мушкилиест, ки дар ҳар мавсим мусофирони шоҳроҳи Душанбе – Хуҷанд ба он рӯ ба рӯ мешаванд ва аз ин хеле нигаронанд. Ин мусофирон бисёр мехоҳанд, ки нахрномаи давлатии хатсайри таксиҳои Хуҷанд- Душанбе, Истаравшан - Душанбе, Панҷакент- Душанбе ва Айнӣ – Душанбе муайян карда шаваду дар сурати худсарона баланд намудани нархи роҳкиро аз ҷониби ронандагони ин хатсайр онҳо ба ҷавобгарӣ кашида шаванд. Зеро ронандаҳои хатсайри мазкур имрӯзҳо чи нархе хоҳанд, гуфтан мегиранд ва мусофирон бо вуҷуди гаронии роҳкиро маҷбуранд, ки аз он истифода намоянд.

Анушервон БАҚОЗОДА,
коромӯзи “ҶТ”