Ба озмуни "РАИЯТПАРВАР"

Хизматҳои шоиставу ибратомӯз ва таърихии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар зеҳну хотираи ҳар фарди соҳибдилу соҳибхиради мамлакат ба таври ҳамешагӣ таъсиргузору фаромӯшнопазир аст. Вақте перомуни фаъолияти Пешвои миллат андешаронӣ намуда, аз корнамоиҳои беназиру бесобиқаи ин марди хираду сиёсат мулоҳиза меронем, аён мегардад, ки ҳама рушду такомули соҳаҳои мухталифи кишвар, аз ҷумла маорифу тандурустӣ, иқтисоду иҷтимоиёт, ҷавонон ва фарҳанг, маҳз зери сиёсати хирадмандонаи ин марди раиятпарвар ривоҷу равнақи тоза пайдо намудааст.

Бо вуҷуди он ки дар нахустин солҳои ба даст овардани Истиқлоли давлатӣ ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ ва бесарусомониҳо ҳукмфармо гардида, фазои сулҳу осоиштаи кишвари тозаистиқлолро ғуборолуд сохт, маҳз ҷонфидоиву суботкорӣ ва таҳаммулпазириву дурандешии ин марди хирад боис гардид, ки дар муддати кӯтоҳе авроқи навини фараҳфизову ифтихорбахше дар китоби сарнавишти миллати тоҷик кушода шавад. Аз лаҳзаҳои аввалини ба сари қудрат омадани Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистон ба як қатор комёбиву музаффариятҳои беназир соҳиб гардида, бо сарварии Пешвои одилу тамаддунофар ва ташаббускори ҷаҳонӣ ба як кишвари биҳиштосои рӯйи замин табдил ёфт. Аз ин ҷост, ки имрӯз Тоҷикистон дар қатори беш аз 200 давлати дунё шинохта шуда, бо зиёда аз 170 давлат муносибати дипломатию ҳамкориҳои стратегиро ба роҳ мондааст.

Корномаҳои Президенти мамлакат боис гардидааст, ки ҳама мардуми сайёра орзуи дидору суҳбат бо ин марди шарифро мекунанд.

РАВЗАНАИ ОШНОӢ

Дар ҳақиқат, ҷавонӣ фасли гуворову дилфиребест, ки ҳар лаҳзаи он бо орзуву умедҳояш дар китоби зиндагӣ сафҳаҳои ҷолиберо сабт месозад. Ёди ин аёйм дар замири Баҳриддин Насриддинов басо фараҳфизо буда, ӯ асрори муваффақияти худро аз файзи суҳбати Пешвои миллат медонад.

Баҳриддин аз зумраи ҷавонони соҳибистеъдод ва соҳибэҳтироми зодгоҳи худ маҳсуб меёбад. Ӯ бо вуҷуди ҷавон буданаш вазифаи сарварии мактаби деҳаро бар дӯш дорад. Вақте аз омӯзгорону кормандони мактаб оид ба фаъолияти кории ӯ пурсон шудем, онҳо ташаббускорӣ ва фаъ-олияти пурсамари директори муассисаро тасдиқ карда, бо муҳаббату самимият дар борааш ҳарф мезаданд.

Баҳриддин Насриддинов 15 сентябри соли 1994 дар ноҳияи Дӯстӣ (собиқ Ҷиликӯл) дар оилаи деҳқон чашм ба олами ҳастӣ кушодааст. Ӯ ҳанӯз панҷсола буд, ки қиблагоҳаш дунёро падруд гуфт. Овони кӯдакиро паси сар кардан барои Баҳриддин пайраҳаи мушкилгузар буд, вале он лаҳзаҳои мушкил бо меҳру навозиши модар барояш таҳаммулпазир мегардид. Соли 2001 қадамҳои нахустини хешро ба мактаби №4-и зодгоҳаш гузошта, дар раванди таҳсил бо баҳои хубу аъло мехонд. Ба фанҳои забону адабиёти тоҷик ва забонҳои хориҷӣ шавқу рағбати хосса дошт. Омӯзгорон донишу малакаи ӯро дида, тавсияҳо медоданд, ки бештар забонҳои хориҷиро аз худ намояд ва дар мактаби деҳа омӯзгор шуда, фаъолият кунад. Баҳриддин андарзи ниёгонамон “Домани устод гиру шод шав”–ро сармашқи кори худ карда, баъди хатми мактаб соли 2012 ба Коллеҷи омӯзгории шаҳри Душанбе ба номи Хосият Махсумова дохил шуд. Баъди хатми бомуваффақияти коллеҷ дар мактаби №4–и ноҳия фаъолияти омӯзгориро оғоз кард. Чанде пас бо дастгирии устодон ба Донишгоҳи давлатии байналмилалии забонҳои Тоҷикистон ба номи Сотим Улуғзода дохил гардид.

Баҳриддин донандаи хуби забонҳои хориҷӣ, аз ҷумла русӣ ва англисӣ мебошад. Воқеан, ҷавони серталош аст. Истеъдоди худододи ровигӣ дорад. Ӯ дар чорабиниҳои сиёсӣ ва фарҳангиву фароғатии ноҳия ва берун аз он низ ҳамчун ровӣ даъват мешавад. Пайваста талош меварзад, то ба комёбиҳои навин сазовор бошад.

Ба ҳамагон маълум аст, ки ҳар фарди бедордилу бофарҳанги кишвар орзуи дидор ё суҳбат бо Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро мекунад. Баҳриддин низ бо ҳазорон ҳавасу орзуҳои деринтизор 17 августи соли 2017 дар суҳбати Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар маросими ифтитоҳи МТМУ №16–и ноҳияи Дӯстӣ суханронӣ намуд.

ОҒОЗИ СУБҲИ НАВ

“Ҳама субҳи ман бо дидани акси Пешвои миллат оғоз мегардад, яъне дидор ва чеҳраи нурбори ӯ баракату сафои зиндагиам мебошад”, - зикр менамояд Баҳриддин Насриддинов.

Ӯ ҳар субҳи босафои зиндагиашро маҳз бо дидани расми хотиравӣ бо Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шуруъ менамояд. Ҳар гоҳе ки ба акс менигарад, рӯзҳои беҳтарину хотирмон ва таърихии зиндагиашро ба ёд меорад. Оғози субҳи хуршедӣ бо амалу ниятҳои нек ва дуои падару модар файзу нусрати нек дорад. Баҳриддин низ ҳар субҳ аз модари бузургвор дуо гирифта, ба ҷойи кор меравад.

ЯК ХУШХАБАР

“Соат тахминан нуҳи шаб буд. Дар хона аз оинаи нилгун сафари Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба шаҳру навоҳии вилояти Хатлонро тамошо мекардам, ки ногоҳ устоди гиромиам Назардор Ғуломшоев занг зад. Бо хушнудӣ изҳор намуд, ки як хушхабар дорад: “Туро барои ширкату суханронӣ дар мулоқот бо Пешвои миллат пешниҳод намудем”, – гуфтанд устод. Ҳамон шабу рӯз мардуми ноҳия баҳри истиқболи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон омодагӣ доштанд”.

Устодонаш Назардор Ғуломшоев ва Ҳаётбегим Окимбекова барои ба орзуи деринтизораш расидан ба Баҳриддин мусоидат намуданд.

Ҳар вақте ки занги устодашро барои расонидани ин хушхабар ба хотир меорад, ӯро ҳаяҷон фаро гирифта, он лаҳзаҳоро беҳтарин дақиқаҳо дар тӯли умраш меҳисобад. Баҳриддин бо самимият иброз мекунад: “Ончунон вуҷудамро ҳаяҷон фаро гирифта буд, ки чӣ кор карданамро надонистам. Ҳеҷ боварам намеомад, ки банда рӯ ба рӯи Роҳбари тоҷикони ҷаҳон сухан мекунам. То ба субҳ аз хушнудии зиёд хоб накардам”.

“БИЁ, МАРДОНАВОР САЛОМ КУНЕМ...”

Орзуи деринтизори Баҳриддин бо Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз наздик суҳбат кардану ба дидори муборакаш мушарраф гаштан буд. Амалӣ гаштани ин орзуро дар зиндагии худ муваффақияти бузурге меҳисобад.

Вақте суҳбат бо Президенти мамлакат сурат гирифт, Баҳриддин ки дар назди баландгӯяк қарор дошт, дар бораи ифтитоҳи муассисаи таълимии №16-и ноҳияи Дӯстӣ, ки бо шароити муосир сохта ва таҷҳизонида шудааст, дастовардҳои дирӯзу имрӯзи даврони соҳибистиқлолӣ дар ноҳия, фаъолияти худ дар мактаб ва рушду такомул додани омӯзиши забонҳои хориҷӣ дар байни ҷавонон андешаронӣ намуд. Пешвои миллат Баҳриддинро ба назди худ хонда, гуфтанд, ки “Биё, мардонавор салом кунем”. Баҳриддин бо сарфарозӣ нақл мекунад: “Вақте ба минбар баромадам, Пешвои миллат маро ба оғӯш гирифтанд. Он лаҳза худро беҳтарин инсони рӯйи дунё эҳсос намудам, ки ҳеҷ гоҳ аз хотирам намеравад”.

ТУҲФАИ АРЗИШМАНД

Президенти мамлакат зимни вохӯрӣ ба муаллими ҷавон хомаеро туҳфа намуданд, ки то ба имрӯз дар утоқи кории Баҳридддин ҳамчун туҳфаи арзишманд нигоҳ дошта мешавад. Пешвои миллат ба Баҳриддин хитоб карда пурсиданд:

- Зан доред?

- Не, муҳтарам Ҷаноби Олӣ!

- Оиладор мешавед? Дӯстдошта доред?

“Лаҳзае, ки ин суханҳоро аз Президенти мамлакат шунидам, бисёр шарм кардам. Дар ҷавоб оҳиста гуфтам, ки “бале”. Пешвои миллат раиси собиқи ноҳия Раҷабзода Салоҳиддинро вазифадор карда, гуфтанд: “То ҷашни Истиқлолияти давлатӣ тӯйи ин ҷавонро ташкил кунед ва дар тӯяш маро низ даъват кунед”, - ба ёд меорад Баҳриддин.

Ин лаҳза дар таърихи зиндагии Баҳриддин як сафҳаи ҷолиби дигареро навишта кард. Баҳриддин, ки дар хурдӣ аз падар ятим монда буд, ин лаҳза ва туҳфаи ғайриоддиеро, ки Президенти мамлакат ба ӯ пешниҳод намуданд, ҳамчун ҳадя ва ғамхории падарона қабул намуд.

Муваффақият боиси болидахотирии ҳар як шахс гардида, аз ҷолибтарин лаҳзаҳои фаромӯшнопазири ҳаёти ӯ мегардад. Барои ба умқи орзуҳо расидан, мебояд мо ҳама роҳу ҷодаҳои пурталотумро сипарӣ кунем. Ба хотири амалӣ гардидани орзуҳои хеш ҳамеша ҳадафи ниҳоӣ бояд дошт. Ҳадафи ҳамешагии Баҳриддин ба дидору суҳбат бо Пешвои миллат мушарраф гардидан буд, ки он амалӣ шуд. Ӯ акнун худро муваффақтарин шахс меҳисобад. Дидори Пешвои миллат ба ҳаёти ӯ сафо бахшида, роҳи зиндагии ояндаашро мунаввар сохт. Зиндагияш ба маҷрои нав ворид гардида, хушбахтии беинтиҳои оилавӣ ӯро ба оғӯш гирифт.

Лозим ба ёдоварист, ки ҳар як достони шоирону адибон ва повесту романҳои нависандагону публитсистон қаҳрамони марказии худро дорад. Қаҳрамоне, ки дунёи маънавӣ ва зиндагии шахсии Баҳриддинро ба куллӣ тағйир дод ва ба роҳи муваффақиятҳои бузург раҳсипор сохт, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маҳсуб меёбад.

Рӯзгори Баҳриддин намунаест, ки аз пуштибонию дастгирӣ ва таваҷҷуҳи хоссаи Роҳбари давлат нисбат ба ҷавонон ва дигар табақоти ояндасози ҷомеа дарак медиҳад.

Акмал ҚУРБОН,
омӯзгор