Мусаллам аст, ки имрӯзҳо тамоми кишварҳои ҷаҳон алайҳи паҳншавии коронавируси нав бо азму талоши қавӣ мубориза мебаранд. Гарчанде ин бемории марговар рӯз то рӯз тамоюли коҳишёбӣ дорад, вале боз ҳам созмонҳои байналмилалии даст ба кор аз оқибатҳои ногувори он ҳушдор додаву дар қатори даъвати мардум ба риояи ҳарчи бештари қоидаҳои беҳдоштӣ, онҳоро аз паҳлуҳои дигари нигаронкунандаи ин масъала, яъне хатари муфлисшавии иқтисодӣ огаҳ месозанд. Дар ин росто намояндагони созмонҳои бонуфузи ҷаҳонӣ сарони кишварҳоро ҳушдор медиҳанд, ки ғами фардоро аз имрӯз бояд хӯрд, чун паҳншавии COVID-19 фақр, қаҳтӣ ва гуруснагиро ба миён меорад. “Ҷаҳонро қаҳтӣ ва гуруснагии оммавӣ таҳдид мекунад, - гуфтааст Девид Бизли, директори Барномаи умумиҷаҳонии озуқаи СММ.- COVID-19 ин на танҳо хатар ба саломатии мардум дорад, балки он хатари хеле бузурги иқтисодӣ низ ба бор оварда метавонад”. Тибқи пешгӯии ин созмон фақру гуруснагӣ тақрибан 30 кишвари оламро фаро хоҳад гирифт.

Бояд гуфт, ки қаблан низ таҳлилгарони соҳаи иқтисоди ҷаҳон изҳор дошта буданд, ки чорабиниҳои пешгирикунандаи паҳншавии коронавирус метавонад, ба фақру гуруснагии оммавӣ дар ҷаҳон оварда расонад. Дар аксари кишварҳо аз сабаби паҳншавии коронавирус мардикорон, ки аз меҳнати онҳо ба таври васеъ истифода мешуд, аз ватани худ берун рафта наметавонанд ва ин боис мегардад, то ҳосилнокӣ паст шавад.

Антонио Гутерриш, Дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид зимни суханронии худ дар нишасти сарони кишварҳои ҷаҳон изҳор дошт, ки 1,6 миллиард нафар сокинони кураи замин мумкин аст барои харҷи зиндагии худро таъмин кардан қодир набошанд ва 60 миллион нафар ба рӯйхати фақирони комил шомиланд.

Дар нишасти мазкур қариб 50 нафар сарони давлатҳои ҷаҳон суханронӣ намуда, аз ин мушкили иқтисодии ҷаҳон изҳори нигаронӣ карданд.

Вале бояд зикр намуд, ки мушкили қаҳтӣ ва гуруснагӣ дар бархе аз кишварҳо мушкили ҷадид набуда, қаблан низ ҷой дошт. Масалан, дар Бразилия, Африка, Ироқ, Афғонистон ҳамасола миллионҳо одам аз нодорӣ ва гуруснагӣ азият мекашад.

Ҳукумати Тоҷикистон, ки аз ин мушкили оммавӣ – паҳншавии бемории коронавирус дар канор намондааст, дар ин вазъи ҳассос ба рушди соҳаҳои иҷтимоиву иқтисодии мамлакат беш аз пеш таваҷҷуҳ зоҳир намуда, барои расидан ба ҳадафи олии давлат – таъмини амнияти озуқаворӣ ва бо ин васила баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии мардум тамоми захираву имкониятҳоро сафарбар кардааст.

Корхонаҳои саноатии мамлакат ба қадри имкон кӯшиш ба харҷ дода истодаанд, то низоми коркарди ашёи хоми ватаниро пурзӯр намуда, истеҳсоли маҳсулоти кишоварзиро вусъат бахшанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни вохӯриву мулоқотҳои худ бо қишрҳои гуногуни ҷомеа мунтазам таъкид менамоянд, ки ҷиҳати расидан ба ҳадафи чоруми миллӣ, яъне саноатикунонии кишвар, тақвияти корҳо дар самти ба кор андохтани иқтидорҳои нави истеҳсолӣ ва таъсиси ҷойҳои нави корӣ аз тамоми захираву имкониятҳо бояд манфиатнок истифода шавад.

Ин аст, ки бунёди ҳарчи бештари корхонаҳои истеҳсолии нав ва бо иқтидори пурра ба кор даровардани корхонаҳои мавҷудаи саноатӣ, фароҳам овардани шароити мусоиди соҳибкориву сармоягузорӣ маҳаки асосии дастуру супоришҳои роҳбари давлатро ташкил медиҳад.

Таҳлилгарон мегӯянд, гарчанде дар шароити паҳншавии пандемияи коронавирус содироти молу маҳсулот ба хориҷи кишвар коҳиш ёфт, аммо талаботи кишварҳои шарики асосии тиҷоратии мамлакат ба сабзавоту меваи барвақтӣ, лимӯ ва дигар маҳсулоти кишоварзии аз ҷиҳати экологӣ тоза беш аз пеш афзуда истодааст. Бинобар ин, кишоварзони моро мебояд, ки ҷиҳати таъмини мунтазами бозори истеъмолӣ бо маҳсулоти тару тозаи ватанӣ саъю кӯшиши бештар ба харҷ диҳанд.

Президенти мамлакат дар яке аз суханрониҳои худ қайд намуданд, “Кишоварзони кишварро зарур аст, ки истифодаи самараноки заминҳоро таъмин ва барои ба гардиши кишоварзӣ ворид намудани заминҳои бекорхобида тадбирҳои заруриро роҳандозӣ карда, ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти кишоварзиро боз ҳам зиёдтар ва талаботи аҳолиро ба маҳсулоти ниёзи аввал таъмин намоянд.”

Ҳамзамон, сохторҳои марбутаи кишвар ва роҳбарони вилоят ва шаҳру ноҳияҳо вазифадор карда шудаанд, ки ҷиҳати пешгирӣ кардани ҳолатҳои ба таври сунъӣ баланд бардоштани нархҳо, махсусан, нархи маҳсулоти хӯрокворӣ ва муътадил нигоҳ доштани нархҳо дар бозори истеъмолӣ мунтазам чораҷӯӣ намоянд.

Албатта, ин ҳама тадбирҳо пеш аз ҳама бо мақсади таъмини самараноки аҳолӣ бо маводи озуқаворӣ ва рафъи мушкили иқтисодӣ дар даврони мураккаби паҳншавии бемории сироятӣ роҳандозӣ гардидаанд, ки метавонанд Тоҷикистонро дар радифи кишварҳои амну осуда ва аз лиҳози иқтисодӣ рушдкарда қарор диҳанд.

Воқеан, алҳол кишвари мо муборизаро бар зидди бемории коронавирус пурзӯр намуда, дар роҳи ба эътидол овардани вазъи беҳдоштиву тандурустии сокинон ба пешравиҳои назаррас ноил шуда истодааст. Ҳамарӯза ба мушоҳида мерасад, ки дар натиҷаи кӯшишҳои якҷояи Ҳукумат кишвар, сохторҳои давлатӣ ва дастгирии мардум шиддати паҳншавии вирус хеле паст гардидааст. Бо вуҷуди ин, моро мебояд, минбаъд низ қоидаҳои беҳдошти шахсиву ҷамъиятӣ, тозагӣ ва тавсияҳои табибонро риоя намуда, сарҷамъу муттаҳид кишвари худро аз ин вазъи мураккаб наҷот бахшем. Барои ин моро заҳмати аҳлона, ваҳдату якдилӣ, иродаи матин ва боварӣ ба ояндаи нек лозим аст.