ҶОМЕА
Ҷумъа 19 Апрел 2024 10:31
Тавре медонем, зиёда аз 70 фоизи аҳоли Тоҷикистон дар деҳот зиндагӣ мекунанд. Бесабаб нест, ки давлату ҳукумат ба масъалаи рушди деҳот аҳамияти аввалиндараҷа зоҳир менамоянд. Бо мақсади беҳбудӣ бахшидан ба рӯзгори имрӯзу фардои мардум, хосса рӯзгори аҳолии деҳот, солҳои 2019-2021 солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ эълон гардид.
Зодгоҳ макони муқаддас
Вақте деҳа мегӯем, қабл аз ҳама хонаҳои пастаки бомҳояшон лоин, деворҳояшон хасин ва пайроҳаҳои тангу каҷукилеб ва пурчангу ғубор пеши назар меояд. Бале, барои сокинони деҳа ин ҳама хеле азизу муқаддас аст. Ва бешак, агар аз кадом нафаре аз сокинони чунин деҳот пурсон шавӣ, ки оё метавонанд деҳаашонро ба шаҳри бузурге иваз кунанд, дарҳол ва бе ягон дудилагӣ рад мекунанд.
Барои саҳм гузоштан дар ободиву осудагии Ватани маҳбуб ҳамин кифоя аст, ки дасти ниёзманде бигирем ва ё кори хайре анҷом диҳем, ки барои ояндагон хизмат карда тавонад. Обод кардани як гӯшаи дурдасти диёр низ аз чунин амалҳои хайру савоб ва ибратбахш маҳсуб меёбад. Хушбахтона, имрӯз нафароне кам нестанд, ки бо истифода аз имконоти хеш дар рушд ва ободии зодгоҳи худ саҳм гузоштаанд. Агар нафаре боғе бунёд намуда бошад, дуюмӣ ба як гӯшаи санглох ва беҳосил об бароварда, онро шодоб гардонидааст. Сеюмӣ бошад, роҳеро мумфарш кардаасту чорумӣ дар бунёди бунгоҳи тиббӣ, боғча ва ё мактаб саҳм гузоштааст.
Қурбонов Ҳамза аз зумраи нафаронест, ки ҳеҷ омиле, ҳеҷ мушкилие, ҳеҷ ҳодисаву воқеоти замони пур аз тазоду таҳаввулот натавонистааст азму иродаашро ноустувор гардонаду қалбашро навмед, чун дилбастагӣ дорад ба деҳа ва зодгоҳ, дилбастагӣ дорад ба долу дарахтон, дашту ёлаҳои беканор, осмони нилгуни зодгоҳ, дӯст дорад ҳар зарра хокаш, ҳар гулу гиёҳаш, ҳар хору хасаш, мепарастаду пос медорад урфу одатҳояш, шеваву оҳанги гуфтору рафтори ҳар як сокинаш. Зодгоҳ чун як гӯшаи хоки диёр макони муқаддас ва роҳату оромиш аст барояш, танҳо дар домони ин макон метавонад бароҳату беҳарос ором бигирад чун дар домони поки модар, ишқу муҳаббат варзад ба долу дарахтонаш чун ба дилдодаи худ. Як нафаси тоза аз ҳавои софу беғубори деҳа болотар аз ҳама неъматҳои дигар аст барояш.
ОБОДКОРИҲО ДАР ФАТҲОБОД
Деҳаи Фатҳобод дар ҳудуди ҷамоати Қалъаи лаби оби ноҳияи Тоҷикобод, дар доманакӯҳҳои сарбафалаккашида, дар мавзеи хушбоду ҳаво ва офтобрӯе ҷойгир шудааст. Ин мавзеъ макони чашмасорону рӯдҳои кӯҳӣ ва обҳои поку мусаффо буда, бузургмардони асилро низ дар домони худ парваридааст.
Он як деҳаи муқаррарист. Деҳаест, ки хоб ва оромиши мардуми онро танҳо садои бонги хурусҳо, аккоси сагон ва шилдирроси обҳои мусаффо халалдор месозаду халос. Аммо ин садоҳо хеле роҳатбахшу гӯшнавозанд.
Ҳамза Қурбонов зодаи деҳаи Фатҳободи ноҳияи Тоҷикобод буда, чанд сол аст, ки ба фаъолияти соҳибкорӣ машғул аст. Ӯ аз соли 2001 инҷониб ҳамчун соҳибкори инфиродӣ фаъолият намуда, ҷаҳду талош менамояд, то барои ободии диёр, беҳбуд бахшидан ба рӯзгори мардуми деҳа ва ноҳияе, ки дар домони он ба воя расидаву соҳиби касбу кор гаштааст, саҳми худро гузорад. Ва муваффақ ҳам гаштааст.
- Вақте шахс дар назди худ мақсад мегузорад ва барои ба он ноил шудан кӯшиш менамояд, ҳатман муваффақ мегардад, - мегӯяд Ҳамза. – Ман дар даврае ба фаъолияти соҳибкорӣ шуруъ намудам, ки дар ҳама соҳаҳо мушкилу монеаҳо зиёд буданд. Мардум аз набудани шароити мусоиди кору рӯзгор танқисӣ мекашиданд. Корхонаҳои истеҳсолӣ як тараф истад, ҳатто дӯконҳои одии фурӯши маҳсулоти ниёзи мардум дар ноҳия низ ангуштшумор буданд. Мардум барои бароварда сохтани ниёзи худ овораву сарсон шуда, роҳҳои душвору мушкилгузари кӯҳистонро тай намуда, ба пойтахт мерафтанд...
Ана дар ҳамин давраи ҳассос Ҳамза Қурбонов тасмим гирифт, ки дар зодгоҳаш як корхонаи истеҳсоли маводи ниёзи мардум бунёд месозад ва паи амалисозии ин мақсади худ озими шаҳр шуд. Ӯ хоҳиши аксар ҳамсолонашро оид ба мусофират ба Русия рад намуда, бо маблағи пасандознамуда, гирифтани қарзҳои имтиёзнок ва бо кӯмаку дастгирии хешовандону наздикон як корхонаи хиштбарорӣ бунёд намуд, то сокинони на танҳо як деҳа, балки минтақаро бо маводи сохтмонӣ то қадри имкон таъмин кунад.
СОҲИБКОРИ МУВАФФАҚ ВА АМАЛҲОИ СОЗАНДА
Корхонаи хиштбарории Ҳамза Қурбонов, ки ягона корхонаи истеҳсолӣ дар ҳудуди чанд ҷамоат буд, аз соли 2001 то соли 2011 фаъолият намуд. Корхона бо истифода аз ашёи хоми маҳаллӣ - хоки кулолии деҳа фаъолияти худро ба роҳ монда, дар он 9 нафар кор мекарданд. Бояд қайд кард, ки дар бунёди аксар биноҳои маъмурию маишии ноҳия ва деҳаҳои атрофи он, инчунин биноҳои истиқоматӣ аз хишти истеҳсоли маҳаллӣ истифода шудааст, ки бо нархҳои дастрас ба сокинон расонда мешуд.
Баъдан бо ташаббус ва заҳматҳои бесобиқаи ин соҳибкори ҷавону муваффақ боз ду корхонаи муҳими истеҳсолӣ - яке корхонаи пахтатозакунӣ ва дигаре корхонаи кафшергарӣ ба фаъолият оғоз намуданд, ки айни ҳол ба аҳолии минтақа хизмат мерасонанд. Аз рӯзи ба фаъолият оғоз намудани ин ду иншооти ҳаётан муҳим сокинони деҳа ва мавзеъҳои атрофи он бо маҳсулоти истеҳсолии маҳаллӣ таъмин гардидаанд.
- Корхонаи кафшергарӣ тибқи фармоиши мизоҷон маҳсулот истеҳсол мекунад, - мегӯяд Ҳамза Қурбонов – Айни ҳол дар ин коргоҳ 5 нафар сокинони таҳҷоӣ кор мекунанд. Музди меҳнати кормандон аз ҳаҷми кор вобастагӣ дошта, ҳам кормандон ва ҳам муштариён аз сифати кори мо розиву қаноатманданд. Маҳсулоти мо асосан барои бо оташдонҳои оҳанӣ ва мизу курсиҳо таъмин намудани мактабҳои таҳсилоти умумии ҳудуди ноҳия пешбинӣ шуда, дар миёни аҳолӣ низ талабгорон ва муштариёни зиёд дорад.
ХАЙРУ ЭҲСОНКОРӢ
Аз суҳбат бо ин ҷавони пуркору заҳматкаш ҳаминро дарёфтем, ки ӯ нисбат ба зисту зиндагии мардуми зодгоҳи худ, хешу пайвандон ва умуман ободии диёри азизаш бетараф набуда, пайваста баҳри некӯаҳволии мардуми ин диёр талош меварзад. Кӯмак расондан ба ниёзмандону оилаҳои бесаробонмонда, дасти ёрӣ дароз кардан ба маъюбону беморон ва ашхоси бепарастор аз иқдомоти неку хайрхоҳонаи дигари Ҳамза Қурбонов маҳсуб меёбад. Масалан, соли гузашта ӯ барои таъмир ва бо панҷараҳои оҳанин девор гирифтани атрофи мактаби деҳа маблағи муайяне ҷудо намуда, ба чандин нафар оилаҳои бесаробону ниёзманд оташдонҳои оҳанинро ройгон тақсим намуд. Бояд қайд намуд, ки зимистони кӯҳистон сахту тӯлонӣ буда, талабот бо чунин оташдонҳо ҳам дар корхонаву ташкилотҳои давлатию ғайридавлатӣ, ҳам дар миёни аҳолӣ хеле зиёд аст. Тамоми мизу курсиҳои макотиби таҳсилоти миёнаи ҳудуди ноҳия истеҳсоли корхонаи истеҳсолии Ҳамза Қурбонов мебошанд. Ӯ дар таъмир ва регу шағалпӯш намудани роҳҳои деҳа низ саҳми назаррас гузоштааст.
Мушкили дигари ҳалталаби деҳоти дурдаст ин бо ҷои кори доимӣ таъмин набудани аҳолӣ, хосса ҷовонони деҳ аст. Бо дарки ин масъала Ҳамза Қурбонов дар давоми фаъолияти кориаш зиёда аз 100 нафар ҷавонони бекорро бо ҷои кор таъмин намудааст, ки шоистаи таҳсин ва дастгирист.
- Агар деҳаи ман обод бошад, пас ноҳияи ман обод аст, Ватани ман ва дар маҷмуъ миллати ман обод аст,- мегӯяд Ҳамза.
Дар ҳақиқат ҳам ҷидду ҷаҳд ва азми қавӣ, иродаи мустаҳкаму руҳи шикастнопазир, амалҳои созанда ва бунёдкоронаи ин ҷавонмарди саховатпеша барои ҷавонони дигар, ки намедонанд бо чӣ коре машғул бошанд, намунаи ибрат ва мактаби хуби омӯзишӣ аст. Ӯ аз роҳбарияти ҳукумати ноҳия ва ҳамдеҳагон изҳори сипос мекунад, чун дар кору фаъолият дастгиру мададгораш ҳастанд.
РУШДИ ҲУНАРҲОИ МАРДУМӢ
Чанде қабл бо ташаббуси бевоситаи Ҳамза Қурбонов ва дастгирии Ҳукумати ноҳия дар деҳаи Фатҳобод нахустин корхонаи дӯзандагӣ бо номи “Баҳор” ба фаъолият шуруъ намуд. Роҳбарии корхонаи дӯзандагиро яке аз занҳои фаъоли деҳа Зайринисо Шамсиддинова ба уҳда дорад. Айни замон дар ин коргоҳ зиёда аз 9 нафар занону духтарони хонашин бо кори доимӣ фаро гирифта шудаанд. Маҳсулоти тайёрнамудаи онҳо асосан либосҳои занона ва мардона, ҷома, тоқӣ ва пироҳанҳои арӯсӣ, гулдӯзиву чакандӯзӣ, қарамадӯзӣ ва дигар навъҳои ҳунарҳои дастии мардумӣ мебошад, ки ҳам дар ҳудуди ноҳия ва ҳам берун аз он талабгорони зиёд доранд.
Дар назди корхонаҳои кафшергарӣ ва дӯзандагӣ бошад, курсҳои кутоҳмуддати тайёр намудани мутахассисони ин соҳаҳо кушода шудааст, ки хоҳишмандон метавонанд ба таври ройгон дар ин курсҳо таҳсил намуда, соҳиби касбу кор гарданд.
ШАВҚ АГАР РАҲБАР ШАВАД
- Нияту мақсадҳоям ҳоло зиёданд, - изҳор медорад Ҳамза Қурбонов. – Деҳаи мо гарчанде дар шафати ноҳия ҷойгир аст, аммо то ҳол кӯчаҳои марказиаш чароғон нест. Бинобар ин, тасмим гирифтаам, ки қисмати роҳи даромадгоҳи деҳаро ба масофаи тақрибан 500 метр чароғон кунам. Зеро агар хонаи худ, зодгоҳи худ, Ватани худро мо обод накунем, пас кӣ мекунад?
Дар ин росто барои ҷавонон танҳо шавқ лозим асту азму иродаи қавӣ. Чун ояндаи миллат дар дасти ҷавонон аст ва танҳо ҷавонони худогоҳу ватандӯст, содиқу вафодор ва матиниродаву заҳматталаб метавонанд алорағми ҳама мушкилот ба зинаҳои баланди камолот ва қуллаҳои мақсуд бирасанд, - гуфт дар анҷоми суҳбат Ҳамза Қурбонов.
Мо низ умед бар он мебандем, ки мақомоти иҷроияи ҳукуматҳои маҳаллӣ чунин иқдомоти созандаи ҷавонони деҳотро дастгирӣ карда, барои дар фаъолияти минбаъдаашон ворид намудани таҷрибаи пешқадами ҷаҳонӣ ва бо ин роҳ ба даст овардани манфиатҳои иқтисодӣ мусоидат менамоянд.
БА ҶОИ ОХИРСУХАН
Сарчашмаи ҳама ободиҳо деҳ аст, чун деҳаҳо барои рушду тараққиёти шаҳрҳои бузург минтақаҳои бузург, кишварҳои бузург ва ҷомеаи бузург замина фароҳам меоранд. Нахустин пояи рушди ҷамъияти инсонӣ аз рустоҳо маншаъ мегирад. Чун ба таърихи дилхоҳ шаҳру кишварҳои бузург назар афканем, онҳо дар натиҷаи рушду такмили инсонҳо, бо нерӯи зеҳниву ҷисмонии инсонҳо аз маҳалла ва рустоҳои хурду назарногир ба шаҳрҳои бузург табдил ёфтаанд.
Ва бешак, беҳтарин мардони майдон, беҳтарин нобиғаҳо ва алломаҳои давру замон зода ва парвардаи музофотҳоянд ва шаҳрҳои бузургро низ ҳамин деҳотиён ба ҳама мақому мартаба ва шаҳомату бузургӣ расонидаанд.
Аммо шарт нест, ки ҳама деҳаҳо ба шаҳр табдил дода шаванд, танҳо муҳим он аст, ки онҳо тавонанд ба талаботи рӯзмарраи сокинони хеш ҷавобгӯ бошанд. Илова бар оне ки табиати афсункор ба рустоҳои мо обу хоку сангу гиёҳҳои мухталиф ато намудааст, боз дасти инсонҳост, ки аз ин неъматҳои худодод барои худу атрофиён олоти роҳату оромиш ва зиндагии шоистаро муҳайё месозад. Беҳуда нест, ки дасти одамизод гул аст, мегӯянд. Яъне инсон метавонад бо истифода аз неъматҳои илоҳӣ, ки барояш хеле арзонӣ ато гардидаанд, барои худ ва наслҳои минбаъда асбоби роҳату оромиш ва зиндагии осударо таҳия кунад. Чун аз азал инсонҳо бо иродат ва нерӯи ҷисму бозу амалҳоеро анҷом додаанд, ки барои асрҳо ба ояндагон хизмати беподош намудаанд.
Зодгоҳ макони муқаддас
Вақте деҳа мегӯем, қабл аз ҳама хонаҳои пастаки бомҳояшон лоин, деворҳояшон хасин ва пайроҳаҳои тангу каҷукилеб ва пурчангу ғубор пеши назар меояд. Бале, барои сокинони деҳа ин ҳама хеле азизу муқаддас аст. Ва бешак, агар аз кадом нафаре аз сокинони чунин деҳот пурсон шавӣ, ки оё метавонанд деҳаашонро ба шаҳри бузурге иваз кунанд, дарҳол ва бе ягон дудилагӣ рад мекунанд.
Барои саҳм гузоштан дар ободиву осудагии Ватани маҳбуб ҳамин кифоя аст, ки дасти ниёзманде бигирем ва ё кори хайре анҷом диҳем, ки барои ояндагон хизмат карда тавонад. Обод кардани як гӯшаи дурдасти диёр низ аз чунин амалҳои хайру савоб ва ибратбахш маҳсуб меёбад. Хушбахтона, имрӯз нафароне кам нестанд, ки бо истифода аз имконоти хеш дар рушд ва ободии зодгоҳи худ саҳм гузоштаанд. Агар нафаре боғе бунёд намуда бошад, дуюмӣ ба як гӯшаи санглох ва беҳосил об бароварда, онро шодоб гардонидааст. Сеюмӣ бошад, роҳеро мумфарш кардаасту чорумӣ дар бунёди бунгоҳи тиббӣ, боғча ва ё мактаб саҳм гузоштааст.
Қурбонов Ҳамза аз зумраи нафаронест, ки ҳеҷ омиле, ҳеҷ мушкилие, ҳеҷ ҳодисаву воқеоти замони пур аз тазоду таҳаввулот натавонистааст азму иродаашро ноустувор гардонаду қалбашро навмед, чун дилбастагӣ дорад ба деҳа ва зодгоҳ, дилбастагӣ дорад ба долу дарахтон, дашту ёлаҳои беканор, осмони нилгуни зодгоҳ, дӯст дорад ҳар зарра хокаш, ҳар гулу гиёҳаш, ҳар хору хасаш, мепарастаду пос медорад урфу одатҳояш, шеваву оҳанги гуфтору рафтори ҳар як сокинаш. Зодгоҳ чун як гӯшаи хоки диёр макони муқаддас ва роҳату оромиш аст барояш, танҳо дар домони ин макон метавонад бароҳату беҳарос ором бигирад чун дар домони поки модар, ишқу муҳаббат варзад ба долу дарахтонаш чун ба дилдодаи худ. Як нафаси тоза аз ҳавои софу беғубори деҳа болотар аз ҳама неъматҳои дигар аст барояш.
ОБОДКОРИҲО ДАР ФАТҲОБОД
Деҳаи Фатҳобод дар ҳудуди ҷамоати Қалъаи лаби оби ноҳияи Тоҷикобод, дар доманакӯҳҳои сарбафалаккашида, дар мавзеи хушбоду ҳаво ва офтобрӯе ҷойгир шудааст. Ин мавзеъ макони чашмасорону рӯдҳои кӯҳӣ ва обҳои поку мусаффо буда, бузургмардони асилро низ дар домони худ парваридааст.
Он як деҳаи муқаррарист. Деҳаест, ки хоб ва оромиши мардуми онро танҳо садои бонги хурусҳо, аккоси сагон ва шилдирроси обҳои мусаффо халалдор месозаду халос. Аммо ин садоҳо хеле роҳатбахшу гӯшнавозанд.
Ҳамза Қурбонов зодаи деҳаи Фатҳободи ноҳияи Тоҷикобод буда, чанд сол аст, ки ба фаъолияти соҳибкорӣ машғул аст. Ӯ аз соли 2001 инҷониб ҳамчун соҳибкори инфиродӣ фаъолият намуда, ҷаҳду талош менамояд, то барои ободии диёр, беҳбуд бахшидан ба рӯзгори мардуми деҳа ва ноҳияе, ки дар домони он ба воя расидаву соҳиби касбу кор гаштааст, саҳми худро гузорад. Ва муваффақ ҳам гаштааст.
- Вақте шахс дар назди худ мақсад мегузорад ва барои ба он ноил шудан кӯшиш менамояд, ҳатман муваффақ мегардад, - мегӯяд Ҳамза. – Ман дар даврае ба фаъолияти соҳибкорӣ шуруъ намудам, ки дар ҳама соҳаҳо мушкилу монеаҳо зиёд буданд. Мардум аз набудани шароити мусоиди кору рӯзгор танқисӣ мекашиданд. Корхонаҳои истеҳсолӣ як тараф истад, ҳатто дӯконҳои одии фурӯши маҳсулоти ниёзи мардум дар ноҳия низ ангуштшумор буданд. Мардум барои бароварда сохтани ниёзи худ овораву сарсон шуда, роҳҳои душвору мушкилгузари кӯҳистонро тай намуда, ба пойтахт мерафтанд...
Ана дар ҳамин давраи ҳассос Ҳамза Қурбонов тасмим гирифт, ки дар зодгоҳаш як корхонаи истеҳсоли маводи ниёзи мардум бунёд месозад ва паи амалисозии ин мақсади худ озими шаҳр шуд. Ӯ хоҳиши аксар ҳамсолонашро оид ба мусофират ба Русия рад намуда, бо маблағи пасандознамуда, гирифтани қарзҳои имтиёзнок ва бо кӯмаку дастгирии хешовандону наздикон як корхонаи хиштбарорӣ бунёд намуд, то сокинони на танҳо як деҳа, балки минтақаро бо маводи сохтмонӣ то қадри имкон таъмин кунад.
СОҲИБКОРИ МУВАФФАҚ ВА АМАЛҲОИ СОЗАНДА
Корхонаи хиштбарории Ҳамза Қурбонов, ки ягона корхонаи истеҳсолӣ дар ҳудуди чанд ҷамоат буд, аз соли 2001 то соли 2011 фаъолият намуд. Корхона бо истифода аз ашёи хоми маҳаллӣ - хоки кулолии деҳа фаъолияти худро ба роҳ монда, дар он 9 нафар кор мекарданд. Бояд қайд кард, ки дар бунёди аксар биноҳои маъмурию маишии ноҳия ва деҳаҳои атрофи он, инчунин биноҳои истиқоматӣ аз хишти истеҳсоли маҳаллӣ истифода шудааст, ки бо нархҳои дастрас ба сокинон расонда мешуд.
Баъдан бо ташаббус ва заҳматҳои бесобиқаи ин соҳибкори ҷавону муваффақ боз ду корхонаи муҳими истеҳсолӣ - яке корхонаи пахтатозакунӣ ва дигаре корхонаи кафшергарӣ ба фаъолият оғоз намуданд, ки айни ҳол ба аҳолии минтақа хизмат мерасонанд. Аз рӯзи ба фаъолият оғоз намудани ин ду иншооти ҳаётан муҳим сокинони деҳа ва мавзеъҳои атрофи он бо маҳсулоти истеҳсолии маҳаллӣ таъмин гардидаанд.
- Корхонаи кафшергарӣ тибқи фармоиши мизоҷон маҳсулот истеҳсол мекунад, - мегӯяд Ҳамза Қурбонов – Айни ҳол дар ин коргоҳ 5 нафар сокинони таҳҷоӣ кор мекунанд. Музди меҳнати кормандон аз ҳаҷми кор вобастагӣ дошта, ҳам кормандон ва ҳам муштариён аз сифати кори мо розиву қаноатманданд. Маҳсулоти мо асосан барои бо оташдонҳои оҳанӣ ва мизу курсиҳо таъмин намудани мактабҳои таҳсилоти умумии ҳудуди ноҳия пешбинӣ шуда, дар миёни аҳолӣ низ талабгорон ва муштариёни зиёд дорад.
ХАЙРУ ЭҲСОНКОРӢ
Аз суҳбат бо ин ҷавони пуркору заҳматкаш ҳаминро дарёфтем, ки ӯ нисбат ба зисту зиндагии мардуми зодгоҳи худ, хешу пайвандон ва умуман ободии диёри азизаш бетараф набуда, пайваста баҳри некӯаҳволии мардуми ин диёр талош меварзад. Кӯмак расондан ба ниёзмандону оилаҳои бесаробонмонда, дасти ёрӣ дароз кардан ба маъюбону беморон ва ашхоси бепарастор аз иқдомоти неку хайрхоҳонаи дигари Ҳамза Қурбонов маҳсуб меёбад. Масалан, соли гузашта ӯ барои таъмир ва бо панҷараҳои оҳанин девор гирифтани атрофи мактаби деҳа маблағи муайяне ҷудо намуда, ба чандин нафар оилаҳои бесаробону ниёзманд оташдонҳои оҳанинро ройгон тақсим намуд. Бояд қайд намуд, ки зимистони кӯҳистон сахту тӯлонӣ буда, талабот бо чунин оташдонҳо ҳам дар корхонаву ташкилотҳои давлатию ғайридавлатӣ, ҳам дар миёни аҳолӣ хеле зиёд аст. Тамоми мизу курсиҳои макотиби таҳсилоти миёнаи ҳудуди ноҳия истеҳсоли корхонаи истеҳсолии Ҳамза Қурбонов мебошанд. Ӯ дар таъмир ва регу шағалпӯш намудани роҳҳои деҳа низ саҳми назаррас гузоштааст.
Мушкили дигари ҳалталаби деҳоти дурдаст ин бо ҷои кори доимӣ таъмин набудани аҳолӣ, хосса ҷовонони деҳ аст. Бо дарки ин масъала Ҳамза Қурбонов дар давоми фаъолияти кориаш зиёда аз 100 нафар ҷавонони бекорро бо ҷои кор таъмин намудааст, ки шоистаи таҳсин ва дастгирист.
- Агар деҳаи ман обод бошад, пас ноҳияи ман обод аст, Ватани ман ва дар маҷмуъ миллати ман обод аст,- мегӯяд Ҳамза.
Дар ҳақиқат ҳам ҷидду ҷаҳд ва азми қавӣ, иродаи мустаҳкаму руҳи шикастнопазир, амалҳои созанда ва бунёдкоронаи ин ҷавонмарди саховатпеша барои ҷавонони дигар, ки намедонанд бо чӣ коре машғул бошанд, намунаи ибрат ва мактаби хуби омӯзишӣ аст. Ӯ аз роҳбарияти ҳукумати ноҳия ва ҳамдеҳагон изҳори сипос мекунад, чун дар кору фаъолият дастгиру мададгораш ҳастанд.
РУШДИ ҲУНАРҲОИ МАРДУМӢ
Чанде қабл бо ташаббуси бевоситаи Ҳамза Қурбонов ва дастгирии Ҳукумати ноҳия дар деҳаи Фатҳобод нахустин корхонаи дӯзандагӣ бо номи “Баҳор” ба фаъолият шуруъ намуд. Роҳбарии корхонаи дӯзандагиро яке аз занҳои фаъоли деҳа Зайринисо Шамсиддинова ба уҳда дорад. Айни замон дар ин коргоҳ зиёда аз 9 нафар занону духтарони хонашин бо кори доимӣ фаро гирифта шудаанд. Маҳсулоти тайёрнамудаи онҳо асосан либосҳои занона ва мардона, ҷома, тоқӣ ва пироҳанҳои арӯсӣ, гулдӯзиву чакандӯзӣ, қарамадӯзӣ ва дигар навъҳои ҳунарҳои дастии мардумӣ мебошад, ки ҳам дар ҳудуди ноҳия ва ҳам берун аз он талабгорони зиёд доранд.
Дар назди корхонаҳои кафшергарӣ ва дӯзандагӣ бошад, курсҳои кутоҳмуддати тайёр намудани мутахассисони ин соҳаҳо кушода шудааст, ки хоҳишмандон метавонанд ба таври ройгон дар ин курсҳо таҳсил намуда, соҳиби касбу кор гарданд.
ШАВҚ АГАР РАҲБАР ШАВАД
- Нияту мақсадҳоям ҳоло зиёданд, - изҳор медорад Ҳамза Қурбонов. – Деҳаи мо гарчанде дар шафати ноҳия ҷойгир аст, аммо то ҳол кӯчаҳои марказиаш чароғон нест. Бинобар ин, тасмим гирифтаам, ки қисмати роҳи даромадгоҳи деҳаро ба масофаи тақрибан 500 метр чароғон кунам. Зеро агар хонаи худ, зодгоҳи худ, Ватани худро мо обод накунем, пас кӣ мекунад?
Дар ин росто барои ҷавонон танҳо шавқ лозим асту азму иродаи қавӣ. Чун ояндаи миллат дар дасти ҷавонон аст ва танҳо ҷавонони худогоҳу ватандӯст, содиқу вафодор ва матиниродаву заҳматталаб метавонанд алорағми ҳама мушкилот ба зинаҳои баланди камолот ва қуллаҳои мақсуд бирасанд, - гуфт дар анҷоми суҳбат Ҳамза Қурбонов.
Мо низ умед бар он мебандем, ки мақомоти иҷроияи ҳукуматҳои маҳаллӣ чунин иқдомоти созандаи ҷавонони деҳотро дастгирӣ карда, барои дар фаъолияти минбаъдаашон ворид намудани таҷрибаи пешқадами ҷаҳонӣ ва бо ин роҳ ба даст овардани манфиатҳои иқтисодӣ мусоидат менамоянд.
БА ҶОИ ОХИРСУХАН
Сарчашмаи ҳама ободиҳо деҳ аст, чун деҳаҳо барои рушду тараққиёти шаҳрҳои бузург минтақаҳои бузург, кишварҳои бузург ва ҷомеаи бузург замина фароҳам меоранд. Нахустин пояи рушди ҷамъияти инсонӣ аз рустоҳо маншаъ мегирад. Чун ба таърихи дилхоҳ шаҳру кишварҳои бузург назар афканем, онҳо дар натиҷаи рушду такмили инсонҳо, бо нерӯи зеҳниву ҷисмонии инсонҳо аз маҳалла ва рустоҳои хурду назарногир ба шаҳрҳои бузург табдил ёфтаанд.
Ва бешак, беҳтарин мардони майдон, беҳтарин нобиғаҳо ва алломаҳои давру замон зода ва парвардаи музофотҳоянд ва шаҳрҳои бузургро низ ҳамин деҳотиён ба ҳама мақому мартаба ва шаҳомату бузургӣ расонидаанд.
Аммо шарт нест, ки ҳама деҳаҳо ба шаҳр табдил дода шаванд, танҳо муҳим он аст, ки онҳо тавонанд ба талаботи рӯзмарраи сокинони хеш ҷавобгӯ бошанд. Илова бар оне ки табиати афсункор ба рустоҳои мо обу хоку сангу гиёҳҳои мухталиф ато намудааст, боз дасти инсонҳост, ки аз ин неъматҳои худодод барои худу атрофиён олоти роҳату оромиш ва зиндагии шоистаро муҳайё месозад. Беҳуда нест, ки дасти одамизод гул аст, мегӯянд. Яъне инсон метавонад бо истифода аз неъматҳои илоҳӣ, ки барояш хеле арзонӣ ато гардидаанд, барои худ ва наслҳои минбаъда асбоби роҳату оромиш ва зиндагии осударо таҳия кунад. Чун аз азал инсонҳо бо иродат ва нерӯи ҷисму бозу амалҳоеро анҷом додаанд, ки барои асрҳо ба ояндагон хизмати беподош намудаанд.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед