ҶОМЕА
Шанбе 27 Апрел 2024 04:24
Ё сафардидаҳо дар ҳошияи як озмуни “Ҷумҳурият”
Субҳи 24-уми сентябр саҳни бинои “Шарқи Озод” ба фарқ аз рӯзҳои қаблӣ серодам буд. Ин ҳам дар рӯзи якшанбе, ки истироҳатист. Шояд барои касе, ки аз наздикиҳои ин бино мегузашт, манзара барояш диққатҷалбкунанда буд. Аз дуртар назора кардан душвор набуд, ки одамон назди якчанд мошинҳо, аниқтараш микроавтобусҳо ҷамъ шуда буданд. Барои бинандаи манзара аниқ маълум мешуд, ки ин гурӯҳ азми сафар доранд. Қисмате аз одамон бо якдигар суҳбат мекунанду қисмати дигар дар такопуянд. Маълум, ки нафарони серташвиш масъулони сарҷамъии гурӯҳанд. Бинандаи манзара шояд фикр кунад, ки дар рӯзи истироҳат коллективи кормандони кадом коргоҳе барои тамошо ва фароғат берун аз шаҳр мераванд. Вале сарулибоси онҳо ҳар бинандаро сари андеша мебарад, ки модоме чунин аст, чаро ҳамагӣ либосҳои шинаму расмӣ ба бар намудаанд?
Ман ҳам ба онҳо наздик мешавам. Бо ҳамон манзарае рӯ ба рӯ шудам, ки аз дурӣ назора доштам. Фақат миёни гурӯҳи дар такопӯ нафаре зиёд серташвиш ва дар ҳаяҷон буд. Ӯ сардори гурӯҳи мутасаддӣ ва ё ба қавли дигар меҳмондори асосӣ - Қурбоналӣ Раҳмонзода буд. Вале назоратчӣ набуд. Аз коргарони одӣ серташвишу дар даводав. Ин ҳолат аз масъулияти баланд доштани ӯ дарак медод, ки ҷое ором нишаста наметавонист...
Дар гардани ҳама навиштаҷоте овезон буд. Ба ман ҳам доданд ва хоҳиши дар гардан овезон карданашро карданд. Чӣ ибораи зебое дар он овеза навишта шуда буд. Дуои модар! Телефонро гирифтаму ба модарам занг задам.
- Очаҷон, мо ба роҳ мебароем. Дар ҳаққамон дуо кунед...
- Роҳи сафеду сафари нек, бачаҷон. Соқ раведу саломат баргардед. Худованд нигаҳбонатон бошад... Рафта расидед, ҳатман огаҳам кунед, ки ором шавам.
ГУСЕЛИ ГУЛҲОВУ ИСТИҚБОЛИ КӮҲҲО
Қатори мошинҳои мо ба роҳ баромад. Табъи ҳамагӣ болида. Боду ҳавои саҳарӣ низ мисле ки илҳом гирифта аз мо. Насими субҳгоҳӣ, кӯчаҳои обпошидаю тоза, гулҳои шукуфтаи канори роҳ мисле ки ҷонибамон механданду бо табассум аз хиёбоне ба хиёбоне моро гусел мекунанд. Офтоб аз миёни ошёнаҳои баланди Душанбеи зебо нурпошӣ мекунад. Мо равонем ба сӯйи шаҳри Хуҷанд. Сабаби сафарамон иштирок дар маросими ҷамъбастии Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар” аст, ки аз ҷониби Нашрияи расмии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон – “Ҷумҳурият” дар якҷоягӣ бо Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд баргузор гардид, мебошад. Душанбеи гулпӯш моро гусел карду Варзоб бо кӯҳҳои сарбафалаккашидаву дарёи хурӯшонаш ба мо оғӯш кушод.
Субҳонаи мо дар ноҳияи Варзоб, ҳудуди навиштаҷоти маъруфи “Дуои модар”, саҳни тарабхонае дар фазои кушод буд. Иштирокчиёни озмунро меҳмонони фахрӣ Панҷшанбезода Муҳиддин - мушовири бахши Ёрдамчии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа, Дилшод Раҳмон - раиси Кумитаи Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба таъмини асосҳои конститутсионӣ, ҳуқуқу озодиҳои инсон, шаҳрванд ва қонуният, Адолат Раҳмонова, Рафиқа Мусоева, Абдулҳамид Самад, Кароматулло Олимов, Камол Насрулло, Ҳақназар Ғоиб ва дигарон ҳамсафар буданд. Субҳона ҳам зери замзамаи сурудҳо дар васфи модар буд.
ШУКРОНА АЗ ШОҲКОРИҲОЕ, КИ ПУШТИ ОН МАРДЕ БО ИРОДАИ ШИКАСТНОПАЗИР МЕИСТАД
Тибқи нақша истгоҳи баъдии қатори автомобилҳои мо шаҳри Истаравшан аст. Мо табиати нотакрори ноҳияи Айниро бо кӯҳҳои сарбафалакаш пушти сар намудем. Ҳамсафарони калонсоли мо ба насли ҷавон аз вазъи бади роҳҳо дар замони пеш ва азобу уқубати то ба Хуҷанд омадан, нақл мекарданду аз имкониятҳои фароҳамовардаи Ҳукумати кишвар шукрона менамуданд. Пушти ин ҳама шоҳкориҳо марде бо иродаи шикастнопазир ва сиёсати созанда меистад, ки ӯро ном Эмомалӣ Раҳмон аст. Аз суҳбати онҳо фаҳмидан душвор набуд, ки афсонаҳои замони ҷавонии худро имрӯзҳо бо чашми сар дида истодаанд...
Бо чунин мавзуи суҳбат мо ба шаҳри Истаравшан расидем. Меҳмононро роҳбарияти шаҳр бо нону намак ва карнаю сурнай, ки маншааш меҳмоннавозии миллати сарбаланди тоҷик аст, пешвоз гирифтанд. Тоҷикистони азизро ҳар гӯшааш диданист. Иштирокчиёни озмунро барои хӯроки нисфирӯзӣ дар бӯстонсарое ҷой намуданд, ки воқеан ҳам қобили тамошост. Ин ҷо ҳам мавзуи суруди сарояндагону суханрониҳои адибон ҳудуди якуним соат бузургии модар буд.
Баъди хӯроки нисфирӯзӣ иштирокчиёни озмун дар шаҳри Истаравшан аз Маҷмаи таърихӣ - фарҳангии Қалъаи Муғ дидан карданд. Роҳбалади маҷмаи мазкур аз таърихи қалъа қисса мекарду пайваста аз ташаббусҳои Пешвои миллат ёдовар шуда, таъкид мекард, ки ба шарофати эшон ин макони таърихӣ аз вартаи нестӣ раҳо шуду баъди навсозӣ дубора сайёҳони дохилию хориҷӣ аз он дидан мекунанд.
Қатори мошинҳои мо ҷониби шаҳри Хуҷанд раҳсипор шуд. Аз Истаравшан то Хуҷанд мо шоҳиди меҳнати деҳқонон будем. Аз ду ҷониби роҳ деҳқонон дар заминҳои корӣ машғули ҷамъоварии ҳосили картошка буданд. Махсусан халтаҳои сурхи ростистода диққати ҳар бинандаро ҷалб мекард.
“ШОМИ ДӮСТӢ” ВА ИЛҲОМ АЗ РАФИҚА МУСОЕВА
Дар шаҳри Хуҷанд ҳам меҳмононро бо расму русуми меҳмондории тоҷикона истиқбол гирифтанд. Шомгоҳӣ меҳмонон аз Боғи фарҳангӣ-фароғатии ба номи Камоли Хуҷандӣ, ки дар шафати рӯди Сир ҷойгир аст, дидан намуданд. Баъди акс гирифтан назди пайкараи Камоли Хуҷандӣ, меҳмононро роҳбарияти шаҳр дар тарабхонаи “Темурмалик” истиқбол кард. Дар ин ҷо иштирокчиёни дигари озмун аз вилояти Суғд ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон бо мо ҳамроҳ шуданд.
Бахши фарҳанги шаҳри Хуҷанд дар барномаи фароғатӣ, ки номи “Шоми дӯстӣ”-ро гирифта буд, консерти хуб нишон доданд. Барномаи консертиро суханрониҳои шоирону адибон дар васфи модар диданитар кард. Аз дигар зовия ин чорабинӣ гуфтугӯи ду насл буд. Собиқадорони соҳаи матбуот ба шарофати озмуни мазкур бо ҷавонони эҷодкор суҳбатҳои самимӣ доштанд. Аҷиб он буд, ки калонсолон ҷавонони дар чорабинӣ иштирокдоштаро эътироф мекарданд ва аз навиштаҳояшон ёдовар мешуданду ситоиш мекарданд, ки дар фазои эҷодӣ барои банда аз ҳама хурсандиовар буд. Десерти чорабинии “Шоми дӯстӣ” рақси зебои Рафиқа Мусоева буд, ки намешавад аз он нагуфт. Ин бонуи зебо дар баробари суханрониаш ва ёдовар шудан аз хизматҳои мондагори Пешвои миллат барои пойдории сулҳи тоҷикон, бо дили ҷавону рақси зебояш илҳомбахш барои рақсидани ҳатто ҷавонон шуд. Рақси зебои ин модар анҷомбахши як рӯзи хуби иштирокчиёни озмун буд.
ҚИБЛАИ УМЕД
Субҳи 25 сентябр қатори мошинҳои мо роҳ ҷониби Фурудгоҳи байналмилалии шаҳри Хуҷандро пеш гирифт. Чеҳраҳо болида, хандаҳои осмонкаф дар даруни нақлиёт нишона аз фазои солим миёни иштирокчиён буд. Мо ба фурудгоҳ расидем ва садои Зафар Нозим буд, ки иштирокчиёнро аз муҳити хандаву рақсу бозӣ ба муҳити андеша, ёд овардан аз хизматҳои фариштаи заминӣ ва меҳрубонтарин мавҷудоти олам овард. Садои марғуладори Зафар Нозим шунида мешуд, ки месуруд:
Боз омадам ба кӯи ту, эй қиблаи умед,
Эй модаре, ки соҳати ҷонам сарои туст.
Боз омадам, ки бӯса занам бар мазори ту,
Эй модаре, ки ҷону дили ман фидои туст.
Ба хотири эҳтиром ба зан-модар – олиҳаи ҳусну меҳрубонӣ ҳамаи иштирокчиён дар даст гул ҷониби пайкараи “Дуои модар” равон шудем. Андешаи ҳамагиро аз чеҳраашон фаҳмидан мумкин буд. Баъди гул гузоштан дар пояи муҷассама ва эҳтироми модарро ба ҷо овардан, иштирокчиён бо як иродаи қавӣ ва дили пур ҷониби Қасри Арбоб барои ҷамъбасти Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар” раҳсипор шуданд. Дили пуру иродаи қавии иштирокчиён аз он буд, ки дуои модарро гирифтем ва бо дуои модар маросими ҷамъбастии “Дуои модар”-ро оғоз кардем.
“ДУОИ МОДАР”
Дар маросими ҷамъбастии Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар”, ки аз ҷониби Нашрияи расмии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон – “Ҷумҳурият” дар ҳамкорӣ бо Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд баргузор гардид, Раҷаббой Аҳмадзода иштирок намуд. Баромади раиси вилоят ва намояндаи Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози чорабинӣ буд. Баъди суханҳои зиёд дар васфи зан –модар аз ҷониби меҳмонони фахрӣ, ҳамзамон аз ҷониби бахши фарҳанги вилоят консерти фарҳангӣ-фароғатӣ доир гардид, ки мавзуаш бузургии модар буд. Ин ҷо месазад ба ҳунари ҳунармандон аҳсан гуфт. Зеро тавонистанд дар ниҳоди тамошобин ҷой гиранд ва дар мавридҳои зурурӣ аксарро гир-ёнданду ҷои дигар маҷбур намуданд, ки ба ин отифаи меҳр эҳтиром намоянд.
Бо ҳамин як барномаи пур аз маънӣ озмуни “Дуои модар” ҷамъбаст гардиду ғолибон аз ҷониби дастандаркорон бо ҷоизаҳо қадр шуданд.
ОХИРСУХАН
Баъди хӯроки нисфирӯзии 25 сентябр иштирокчиёни озмун роҳ пеш гирифтем ҷониби пойтахт. Мардуми меҳмоннавози ноҳияи Айнӣ мизбони хӯроки шомгоҳӣ барои меҳмонон шуданд. Дар рӯзи якуми сафар офтоб дар ноҳияи Варзоб аз шонаи кӯҳҳо болои мо нурпошӣ мекард. Баргашт бошад, моҳтоби зебо болои сар ҳамсафар асту моро дунболгир. Мо ба назди бинои “Шарқи озод” расидем. Соат 21:40 дақиқаро нишон медиҳад. Телефони дас-тиямро баровардаму ба модарам занг задам: “Салом очаҷон. Ман саломат ба маконам расидам. Шумо роҳат бихобед”.
P/S: Дар замоне, ки қариб аст муоширати зинда аз байн равад, дар замоне, ки дар аксар манотиқи олам ибораҳои ҳурмату эҳтиром моли таърих шудааст, дар замоне, ки баъзе ҷавонон аз падару модари худ айёми пиронсолӣ даст мекашанду ба хонаи бепарасторон месупоранд, дар замоне, ки мо шоҳид шудем бо ташаббуси ифротиён дар Сурияву Ироқ фарзанд модарро барои напӯшидани латтапорае ба қатл расонид, дар Тоҷикистони азизи ман барои бузургии МОДАР мақолаву очерк ва повесту достон менависанд, ки аз мақоми баланд ва эҳтироми махсуси зан - модар дар сиёсати пешгирифтаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарак медиҳад.
Ба дастандаркорони
озмуни мазкур сипос!
Шодихони НАЗАР, “ҶТ”
(Душанбе - Хуҷанд - Бобоҷон Ғафуров - Душанбе )
Субҳи 24-уми сентябр саҳни бинои “Шарқи Озод” ба фарқ аз рӯзҳои қаблӣ серодам буд. Ин ҳам дар рӯзи якшанбе, ки истироҳатист. Шояд барои касе, ки аз наздикиҳои ин бино мегузашт, манзара барояш диққатҷалбкунанда буд. Аз дуртар назора кардан душвор набуд, ки одамон назди якчанд мошинҳо, аниқтараш микроавтобусҳо ҷамъ шуда буданд. Барои бинандаи манзара аниқ маълум мешуд, ки ин гурӯҳ азми сафар доранд. Қисмате аз одамон бо якдигар суҳбат мекунанду қисмати дигар дар такопуянд. Маълум, ки нафарони серташвиш масъулони сарҷамъии гурӯҳанд. Бинандаи манзара шояд фикр кунад, ки дар рӯзи истироҳат коллективи кормандони кадом коргоҳе барои тамошо ва фароғат берун аз шаҳр мераванд. Вале сарулибоси онҳо ҳар бинандаро сари андеша мебарад, ки модоме чунин аст, чаро ҳамагӣ либосҳои шинаму расмӣ ба бар намудаанд?
Ман ҳам ба онҳо наздик мешавам. Бо ҳамон манзарае рӯ ба рӯ шудам, ки аз дурӣ назора доштам. Фақат миёни гурӯҳи дар такопӯ нафаре зиёд серташвиш ва дар ҳаяҷон буд. Ӯ сардори гурӯҳи мутасаддӣ ва ё ба қавли дигар меҳмондори асосӣ - Қурбоналӣ Раҳмонзода буд. Вале назоратчӣ набуд. Аз коргарони одӣ серташвишу дар даводав. Ин ҳолат аз масъулияти баланд доштани ӯ дарак медод, ки ҷое ором нишаста наметавонист...
Дар гардани ҳама навиштаҷоте овезон буд. Ба ман ҳам доданд ва хоҳиши дар гардан овезон карданашро карданд. Чӣ ибораи зебое дар он овеза навишта шуда буд. Дуои модар! Телефонро гирифтаму ба модарам занг задам.
- Очаҷон, мо ба роҳ мебароем. Дар ҳаққамон дуо кунед...
- Роҳи сафеду сафари нек, бачаҷон. Соқ раведу саломат баргардед. Худованд нигаҳбонатон бошад... Рафта расидед, ҳатман огаҳам кунед, ки ором шавам.
ГУСЕЛИ ГУЛҲОВУ ИСТИҚБОЛИ КӮҲҲО
Қатори мошинҳои мо ба роҳ баромад. Табъи ҳамагӣ болида. Боду ҳавои саҳарӣ низ мисле ки илҳом гирифта аз мо. Насими субҳгоҳӣ, кӯчаҳои обпошидаю тоза, гулҳои шукуфтаи канори роҳ мисле ки ҷонибамон механданду бо табассум аз хиёбоне ба хиёбоне моро гусел мекунанд. Офтоб аз миёни ошёнаҳои баланди Душанбеи зебо нурпошӣ мекунад. Мо равонем ба сӯйи шаҳри Хуҷанд. Сабаби сафарамон иштирок дар маросими ҷамъбастии Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар” аст, ки аз ҷониби Нашрияи расмии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон – “Ҷумҳурият” дар якҷоягӣ бо Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд баргузор гардид, мебошад. Душанбеи гулпӯш моро гусел карду Варзоб бо кӯҳҳои сарбафалаккашидаву дарёи хурӯшонаш ба мо оғӯш кушод.
Субҳонаи мо дар ноҳияи Варзоб, ҳудуди навиштаҷоти маъруфи “Дуои модар”, саҳни тарабхонае дар фазои кушод буд. Иштирокчиёни озмунро меҳмонони фахрӣ Панҷшанбезода Муҳиддин - мушовири бахши Ёрдамчии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа, Дилшод Раҳмон - раиси Кумитаи Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба таъмини асосҳои конститутсионӣ, ҳуқуқу озодиҳои инсон, шаҳрванд ва қонуният, Адолат Раҳмонова, Рафиқа Мусоева, Абдулҳамид Самад, Кароматулло Олимов, Камол Насрулло, Ҳақназар Ғоиб ва дигарон ҳамсафар буданд. Субҳона ҳам зери замзамаи сурудҳо дар васфи модар буд.
ШУКРОНА АЗ ШОҲКОРИҲОЕ, КИ ПУШТИ ОН МАРДЕ БО ИРОДАИ ШИКАСТНОПАЗИР МЕИСТАД
Тибқи нақша истгоҳи баъдии қатори автомобилҳои мо шаҳри Истаравшан аст. Мо табиати нотакрори ноҳияи Айниро бо кӯҳҳои сарбафалакаш пушти сар намудем. Ҳамсафарони калонсоли мо ба насли ҷавон аз вазъи бади роҳҳо дар замони пеш ва азобу уқубати то ба Хуҷанд омадан, нақл мекарданду аз имкониятҳои фароҳамовардаи Ҳукумати кишвар шукрона менамуданд. Пушти ин ҳама шоҳкориҳо марде бо иродаи шикастнопазир ва сиёсати созанда меистад, ки ӯро ном Эмомалӣ Раҳмон аст. Аз суҳбати онҳо фаҳмидан душвор набуд, ки афсонаҳои замони ҷавонии худро имрӯзҳо бо чашми сар дида истодаанд...
Бо чунин мавзуи суҳбат мо ба шаҳри Истаравшан расидем. Меҳмононро роҳбарияти шаҳр бо нону намак ва карнаю сурнай, ки маншааш меҳмоннавозии миллати сарбаланди тоҷик аст, пешвоз гирифтанд. Тоҷикистони азизро ҳар гӯшааш диданист. Иштирокчиёни озмунро барои хӯроки нисфирӯзӣ дар бӯстонсарое ҷой намуданд, ки воқеан ҳам қобили тамошост. Ин ҷо ҳам мавзуи суруди сарояндагону суханрониҳои адибон ҳудуди якуним соат бузургии модар буд.
Баъди хӯроки нисфирӯзӣ иштирокчиёни озмун дар шаҳри Истаравшан аз Маҷмаи таърихӣ - фарҳангии Қалъаи Муғ дидан карданд. Роҳбалади маҷмаи мазкур аз таърихи қалъа қисса мекарду пайваста аз ташаббусҳои Пешвои миллат ёдовар шуда, таъкид мекард, ки ба шарофати эшон ин макони таърихӣ аз вартаи нестӣ раҳо шуду баъди навсозӣ дубора сайёҳони дохилию хориҷӣ аз он дидан мекунанд.
Қатори мошинҳои мо ҷониби шаҳри Хуҷанд раҳсипор шуд. Аз Истаравшан то Хуҷанд мо шоҳиди меҳнати деҳқонон будем. Аз ду ҷониби роҳ деҳқонон дар заминҳои корӣ машғули ҷамъоварии ҳосили картошка буданд. Махсусан халтаҳои сурхи ростистода диққати ҳар бинандаро ҷалб мекард.
“ШОМИ ДӮСТӢ” ВА ИЛҲОМ АЗ РАФИҚА МУСОЕВА
Дар шаҳри Хуҷанд ҳам меҳмононро бо расму русуми меҳмондории тоҷикона истиқбол гирифтанд. Шомгоҳӣ меҳмонон аз Боғи фарҳангӣ-фароғатии ба номи Камоли Хуҷандӣ, ки дар шафати рӯди Сир ҷойгир аст, дидан намуданд. Баъди акс гирифтан назди пайкараи Камоли Хуҷандӣ, меҳмононро роҳбарияти шаҳр дар тарабхонаи “Темурмалик” истиқбол кард. Дар ин ҷо иштирокчиёни дигари озмун аз вилояти Суғд ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон бо мо ҳамроҳ шуданд.
Бахши фарҳанги шаҳри Хуҷанд дар барномаи фароғатӣ, ки номи “Шоми дӯстӣ”-ро гирифта буд, консерти хуб нишон доданд. Барномаи консертиро суханрониҳои шоирону адибон дар васфи модар диданитар кард. Аз дигар зовия ин чорабинӣ гуфтугӯи ду насл буд. Собиқадорони соҳаи матбуот ба шарофати озмуни мазкур бо ҷавонони эҷодкор суҳбатҳои самимӣ доштанд. Аҷиб он буд, ки калонсолон ҷавонони дар чорабинӣ иштирокдоштаро эътироф мекарданд ва аз навиштаҳояшон ёдовар мешуданду ситоиш мекарданд, ки дар фазои эҷодӣ барои банда аз ҳама хурсандиовар буд. Десерти чорабинии “Шоми дӯстӣ” рақси зебои Рафиқа Мусоева буд, ки намешавад аз он нагуфт. Ин бонуи зебо дар баробари суханрониаш ва ёдовар шудан аз хизматҳои мондагори Пешвои миллат барои пойдории сулҳи тоҷикон, бо дили ҷавону рақси зебояш илҳомбахш барои рақсидани ҳатто ҷавонон шуд. Рақси зебои ин модар анҷомбахши як рӯзи хуби иштирокчиёни озмун буд.
ҚИБЛАИ УМЕД
Субҳи 25 сентябр қатори мошинҳои мо роҳ ҷониби Фурудгоҳи байналмилалии шаҳри Хуҷандро пеш гирифт. Чеҳраҳо болида, хандаҳои осмонкаф дар даруни нақлиёт нишона аз фазои солим миёни иштирокчиён буд. Мо ба фурудгоҳ расидем ва садои Зафар Нозим буд, ки иштирокчиёнро аз муҳити хандаву рақсу бозӣ ба муҳити андеша, ёд овардан аз хизматҳои фариштаи заминӣ ва меҳрубонтарин мавҷудоти олам овард. Садои марғуладори Зафар Нозим шунида мешуд, ки месуруд:
Боз омадам ба кӯи ту, эй қиблаи умед,
Эй модаре, ки соҳати ҷонам сарои туст.
Боз омадам, ки бӯса занам бар мазори ту,
Эй модаре, ки ҷону дили ман фидои туст.
Ба хотири эҳтиром ба зан-модар – олиҳаи ҳусну меҳрубонӣ ҳамаи иштирокчиён дар даст гул ҷониби пайкараи “Дуои модар” равон шудем. Андешаи ҳамагиро аз чеҳраашон фаҳмидан мумкин буд. Баъди гул гузоштан дар пояи муҷассама ва эҳтироми модарро ба ҷо овардан, иштирокчиён бо як иродаи қавӣ ва дили пур ҷониби Қасри Арбоб барои ҷамъбасти Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар” раҳсипор шуданд. Дили пуру иродаи қавии иштирокчиён аз он буд, ки дуои модарро гирифтем ва бо дуои модар маросими ҷамъбастии “Дуои модар”-ро оғоз кардем.
“ДУОИ МОДАР”
Дар маросими ҷамъбастии Озмуни ҷумҳуриявии “Дуои модар”, ки аз ҷониби Нашрияи расмии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон – “Ҷумҳурият” дар ҳамкорӣ бо Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд баргузор гардид, Раҷаббой Аҳмадзода иштирок намуд. Баромади раиси вилоят ва намояндаи Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози чорабинӣ буд. Баъди суханҳои зиёд дар васфи зан –модар аз ҷониби меҳмонони фахрӣ, ҳамзамон аз ҷониби бахши фарҳанги вилоят консерти фарҳангӣ-фароғатӣ доир гардид, ки мавзуаш бузургии модар буд. Ин ҷо месазад ба ҳунари ҳунармандон аҳсан гуфт. Зеро тавонистанд дар ниҳоди тамошобин ҷой гиранд ва дар мавридҳои зурурӣ аксарро гир-ёнданду ҷои дигар маҷбур намуданд, ки ба ин отифаи меҳр эҳтиром намоянд.
Бо ҳамин як барномаи пур аз маънӣ озмуни “Дуои модар” ҷамъбаст гардиду ғолибон аз ҷониби дастандаркорон бо ҷоизаҳо қадр шуданд.
ОХИРСУХАН
Баъди хӯроки нисфирӯзии 25 сентябр иштирокчиёни озмун роҳ пеш гирифтем ҷониби пойтахт. Мардуми меҳмоннавози ноҳияи Айнӣ мизбони хӯроки шомгоҳӣ барои меҳмонон шуданд. Дар рӯзи якуми сафар офтоб дар ноҳияи Варзоб аз шонаи кӯҳҳо болои мо нурпошӣ мекард. Баргашт бошад, моҳтоби зебо болои сар ҳамсафар асту моро дунболгир. Мо ба назди бинои “Шарқи озод” расидем. Соат 21:40 дақиқаро нишон медиҳад. Телефони дас-тиямро баровардаму ба модарам занг задам: “Салом очаҷон. Ман саломат ба маконам расидам. Шумо роҳат бихобед”.
P/S: Дар замоне, ки қариб аст муоширати зинда аз байн равад, дар замоне, ки дар аксар манотиқи олам ибораҳои ҳурмату эҳтиром моли таърих шудааст, дар замоне, ки баъзе ҷавонон аз падару модари худ айёми пиронсолӣ даст мекашанду ба хонаи бепарасторон месупоранд, дар замоне, ки мо шоҳид шудем бо ташаббуси ифротиён дар Сурияву Ироқ фарзанд модарро барои напӯшидани латтапорае ба қатл расонид, дар Тоҷикистони азизи ман барои бузургии МОДАР мақолаву очерк ва повесту достон менависанд, ки аз мақоми баланд ва эҳтироми махсуси зан - модар дар сиёсати пешгирифтаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарак медиҳад.
Ба дастандаркорони
озмуни мазкур сипос!
Шодихони НАЗАР, “ҶТ”
(Душанбе - Хуҷанд - Бобоҷон Ғафуров - Душанбе )
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед