ҶОМЕА
Ҷумъа 19 Апрел 2024 09:55
Ба озмуни "Ҷавонони Тоҷикистон"
Душанбе шаҳри ишқу шаҳри ормон,
Душанбе маҳзани илм асту ирфон.
Ва Душанбеи азизро чиҳил сол боз бо нигоҳи пур аз меҳру муҳаббат чунин мебинам. Оре, ҳамон Душанбее, ки ҳамагӣ ҳабдаҳ сол доштаму нахустгомҳои мустақиламро дар корзори донишандӯзӣ бар остони пурмеҳраш гузоштам. Ҳамон Душанбеи маърифатхезу маърифатрез. Ҳамон Душанбее, ки базлагӯии устоди зиндаёд шоири халқии Тоҷикистон Боқӣ Раҳимзода ҳама маҳфилҳои аҳли калом ва аҳли қаламу ҳунармандонашро бо лутфҳои намакинаш метафсонд. Ва ҳамон Душанбее, ки дар хиёбону гулгаштҳояш аз мақдами мубораки садри шуарои кишвар, пурнишонтарин нишони одамият раиси Кунгураи ҷаҳонии сулҳ, Арбоби шинохтаи илму маърифат. Қаҳрамони арсаи кору пайкори қаламрави овозадори мардумсолору фарҳангпарвари собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ устоди зиндаёд Мирзо Турсунзода ба гулҳои армони миллат накҳати тоза мебахшид. Ҳама родмардони Ватан дар сарои сухан ва аҳли қаламаш ҷоннисору пурнишот будем. Ва дар баҳои пурқиматтарин ганҷи ҳастӣ, ҷавонии ҷовидони эътиборашро харидаем. Аз ин болотар чизе наметавон гуфт. Душанбеи пурнишот, ки номаш сароғози ҳафта ва муждарасони субҳи умед ҳаст, барои мову манҳои ташнаи меҳр оғӯши гармашро боз намуда, моро канор гирифт. Ва нахли умеду орзуҳоямон дар ҳамин қаламрави биҳиштосо реша давонда, ниҳоли умрамон сабзид ва имрӯз бо дарахти беш аз панҷоҳсолаи хушбаргу бор табдил ёфта, ёдгоре аз замони пурнишоти ҷавониамон мебошад. Дар ҳар як шоху барги ин дарахт рӯзҳои гарму сарди рӯзгори мо сабт гардида, сарсабзиву хуррамиаш нишон аз имрӯзи хушрангу бӯи мост. Баъди соҳиби истиқлолияти давлатӣ гардиданамон то шеваи роҳ рафтанро дар қаламрави мухторият аз бар намудан бо мушкилиҳои зиёди рӯзгори каж дору марез рӯ ба рӯ гардидем. Вале бо ҳамаи сангиниҳои рӯзгори он замон нигоҳ накарда, мо ки миллати дар воқеъ соҳибтамаддун будаем бо мадади Худованди бахшандаи меҳрубон ва дастгирии рӯҳи поки гузаштагони пурифтихорамон ба рӯзгори мухторияти кишвар зери сарварии Пешвои муаззами миллат –Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти мардумӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сафои тозае бахшидем. Сафҳаи нави эҳёи миллат ва қаламрави аз абоямон Каёниён, Сосониён ва Сомониёни пурифтихори кишваркушо ба меросмондаро дар баҳои ҷону хонумонамон нигоҳ доштем. Қалбҳоро аз васвасаи шаётин ва аҳримантинатон, ки бар решаи беш аз садҳазорсолаи миллати қаҳрамони кишваркушоямон теша мезаданд, пок сохтем. Пешвои некбин, некраъй, нектинат ва нексириштамон дар мушкилтарин замон деворе барои дифои марзу бум ва иттиҳоду якпорчагӣ ва ҳамбастагиву ҳамзистӣ дар баҳои ҷони миллионҳо тоҷики аз ҷабри таърих бехонумон гашта, бино намуд. Девори нангу номуси миллат! Ва ҳазорон шукр Парвардигори бахшояндаву меҳрубонро, ки ин девори номусу шарафи ватандори моро наздик ба сӣ сол боз нигоҳбонӣ намуда, ниҳоли реша дар оби мухторияти кишварамон ба дарахти ҷавони хушбару бори сисола расида, дар сояи шоху барги он бо нишот умр ба сар мебарем. Душанбеи азиз ҷавонтарин пойтахт дар қаламрави собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ, ки наздик ба ҳафтод соли умрашро дар замони Шӯравӣ пушти сар намуда буд, дар сӣ соли истиқлолият сад сол пеш рафт. Имрӯз Душанбе пешгомтарин ва пурэътибортарин шаҳр дар қатори садҳо шаҳрҳои пешрафтаи ҷаҳон эътироф гардидааст. Мақдами файзрезу файзбахши шаҳрдори Душанбеи азиз Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Тоҷикистон муҳтарам Рустами Эмомалӣ бо нируву тавоноии ватанхоҳонааш бар ҷисму ҷони Душанбе тавони нав бахшид. Ин ҷавони покзоду нексиришт ва некбину некрой ба Душанбе ҷавонӣ, шодкомӣ шодрӯзӣ овард. Симои Душанбе чун симои поки шаҳрдор муҷаллову муаттар гардида, чун умри ҷавони ӯ сарсабзу хуррамтар гашт. Кӯчаву хиёбон ва гулгашту боғҳои муаттараш бар қалби садҳо ҳазор бошандагон ва соири қавму миллатҳои бумиву меҳмонони дуру наздик шодиву фараҳ оварда, рашки сад шаҳрҳои афсонавии олам гардидааст. Бинобар таъбири устоди зиндаёд Мирзо Турсунзода «Нозанин буд нозанинтар гашт». Ҳарчанд баъзе аз кӯрдил ин ҳамаро нодида гирифта, аз нотавонӣ дар хориҷи кишвар санг бар пои Пешвову хонадони поки ӯ мезананд. Имрӯз ҷавонони кишвар дар симои раиси пойтахти азизамон нируву тавоноии созандаеро мебинанд, ки ҷоннисори ватан ва миллати гурдзои соҳибтамаддуни тоҷик будаву ҳаст. Ҳамин нируи тозаи созанда ва покбину некрайъи раиси соҳибарҷу эҳтироми Душанбеи азиз буд, ки роҳбарияти олии кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил пойтахти Тоҷикистони азиз шаҳри пурнишот ва сарсабзу ҳамешабаҳори Душанберо пойтахти фарҳангии қаламрави ин иттиҳод пазируфтанд. Шаҳрдори ҷавони Душанбеи азиз тибқи иттилои як маркази таҳлилии иҷтимоӣ, ки дар моҳи март назарсанҷии хешро гузаронидааст, соҳиби баҳои хеле баланд гардида, боварии бошандагони Душанбе ба ӯ нисбати соли сипаришудаи 2020 сӣ дарсад боло рафтааст. Ин баҳои воқеӣ буда, эътибори раиси муҳтарами шаҳри Душанбе на танҳо дар шаҳр ва атрофи он балки дар Хатлону Хуҷанд ва Бадахшону Раштону Вахшон ва соири қаламрави Тоҷикистони азиз хеле баланд мебошад. Дастгирии ҳамаҷонибаи раиси шаҳр аз бенавоёну камбизоатҳо ва аҳли заҳмати шаҳри Душанбе ва додрасиаш ба мардум эътибори ӯро хеле баланд намудааст. Ҳама мақомоти идорӣ ва корхонаву коргоҳҳои шаҳр зери назорати қатъии ӯ қарор гирифта, ҳар як мушкилии пешомада сари вақт роҳи ислоҳи хешро меёбад. Иншооту сохтмонҳои иҷтимоӣ ва боғчаву таълимгоҳҳои мутаваситаи шаҳр таҳти назорати доимии ӯ қарор дошта, хиёбону гулгаштҳо рӯз аз рӯз ободу зеботар мегардад. Мардуми шаҳр ташрифи ӯро ба маҳаллаҳои хеш ҳангоми мавриди баҳрамандӣ қарор додани иншоотҳои хизматрасонии аввалӣ фоли нек дониста, чун Пешвои муаззам мақдамаш ободиву созандагӣ оварда, боварии онҳоро ба фардои нек зиёд менамояд. Имрӯзҳо ба истиқболи ҷашни пуршукӯҳи сисолагии Истиқлолияти давлатӣ ҷабҳаи корҳои созандагӣ дар шаҳр хеле пурҷӯшу хурӯш буда, пойтахти азизамон барои қабули меҳмон омодагии ҳамаҷониба дорад. Аҳли зиёи кишвар аз иқдомҳои созандаи шаҳрдори ҷавони Душанбеи азиз дар ҳамешагӣ пуштибонӣ намуда, дар вохуриҳо бо мардум ҳамраъйиашонро аз сиёсати фарҳангӣ ва маорифпарваронаву ватанхоҳонаи ӯ иброз намуда, мардумро ба иттиҳоду якпорчагӣ даъват менамоянд. Имрӯз Душанбе ошёни меҳр ва садоқати ватандорӣ буда, аҳли илму маориф ва фарҳанг ҷоннисори ин ормонҳои миллӣ мебошанд. Он чи ки маълуми ҳамагон аст, Душанбе маҳзани ақлҳо, донишҳо ва баландтарин суннатҳои миллӣ гардида, бинобар таъбири шоири шаҳири миллат устоди зиндаёд Гулназар, ки чиҳил сол пеш гуфта буд:
Душанбе тахти Сино шуд, муборак,
Зи нав манзури дунё шуд, муборак.
Агар чанде дилам доғи Бухорост,
Душанбе ҳам Бухоро шуд, муборак.
Ҳама донишмандон, бедордилон, равшанзамирони миллат аз тамоми гӯшаву канори Тоҷикистони азиз ин ҷо ҷамъ омадаанд. Душанбе резишгоҳи маънавиёти миллат, дар уқёнуси номусу шарафи ватандории шарёни Ориёии мо мебоошад. Дар Душанбе ҳама тоҷик буда, мансубияти маҳал ва ҳатто миллат вуҷуд надорад. Хатлонии ҳунарманд ва таҳамтани кишваркушои соҳибарҷу эҳтиром, хуҷандии соҳибфазлу пурэътибор, раштонии соҳибзавқу соҳибқирон, зарафшонии соҳибганҷу мардумнавоз, бадахшонии лаълрезу навобахши куҳистон, ҳисории шодмони рӯзирасон, вахшонии ганҷхезу ганҷрези Тоҷикистон ҳама дар Душанбе баргу бори миллатанд. Чашми ҳама аз чор сӯи Тоҷикистон сӯи Душанбе буда, дуои ҷони пайвандони хеш менамоянд. Ба ибораи шоири асилзодаи хатлонӣ Саидҷон Ҳакимзода:
Кӣ надорад ғамгусоре дар Душанбе?
Решаву пайванду ёре дар Душанбе?
Чашми баҳраш интизоре дар Душанбе?
Ё дили умедворе дар Душанбе?
Ҳаст дами ними ҷонам дар Душанбе,
Дилкашонам, дӯстонам дар Душанбе.
Ҳеҷ гаҳ ҳайрон намонам дар Душанбе,
Хешро меҳмон нахонам дар Душанбе.
Яъне Душанбе пойгоҳи поки миллат, гаҳвораи фарҳанг ва тамаддуни миллат, нишоне аз тоҷи Каёнии миллат, ибодатгоҳи ормонҳои миллат. Имрӯз ҳамин ҳозир Душанбеи азиз ҳамин гуна мақомро касб кардааст. Ҳама мақомдорону миллат ҳама аркони давлат, ҳама фозилон, уламову удабо ва гулҳои сари сабади миллат нависандагону шоирони соҳибқирони миллат маскуни Душанбе мебошад. Хеле бамаврид мебуд, агар Душанбеи соҳибтоҷ дар остонаи ҷашни сисолагии Истиқлолияти давлатӣ соҳиби баландтарин ҷоизаи замони истиқлолият мегардид. Ин анъана аз замони абоямон Каёниёни тоҷдори далеру тавонманд, Сосониёни кишваркушои давлатсоз, Сомониёни нигину ангуштарини дини мубини ислом идома доштаву дорад. Дар замони Шӯравӣ низ Душанбеи азиз соҳибтоҷу соҳибунвон буд. Соҳибтоҷии Душанбе соҳибтоҷии миллат мебошад.
Ҷ. ТЕМУРЗОДА
Душанбе шаҳри ишқу шаҳри ормон,
Душанбе маҳзани илм асту ирфон.
Ва Душанбеи азизро чиҳил сол боз бо нигоҳи пур аз меҳру муҳаббат чунин мебинам. Оре, ҳамон Душанбее, ки ҳамагӣ ҳабдаҳ сол доштаму нахустгомҳои мустақиламро дар корзори донишандӯзӣ бар остони пурмеҳраш гузоштам. Ҳамон Душанбеи маърифатхезу маърифатрез. Ҳамон Душанбее, ки базлагӯии устоди зиндаёд шоири халқии Тоҷикистон Боқӣ Раҳимзода ҳама маҳфилҳои аҳли калом ва аҳли қаламу ҳунармандонашро бо лутфҳои намакинаш метафсонд. Ва ҳамон Душанбее, ки дар хиёбону гулгаштҳояш аз мақдами мубораки садри шуарои кишвар, пурнишонтарин нишони одамият раиси Кунгураи ҷаҳонии сулҳ, Арбоби шинохтаи илму маърифат. Қаҳрамони арсаи кору пайкори қаламрави овозадори мардумсолору фарҳангпарвари собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ устоди зиндаёд Мирзо Турсунзода ба гулҳои армони миллат накҳати тоза мебахшид. Ҳама родмардони Ватан дар сарои сухан ва аҳли қаламаш ҷоннисору пурнишот будем. Ва дар баҳои пурқиматтарин ганҷи ҳастӣ, ҷавонии ҷовидони эътиборашро харидаем. Аз ин болотар чизе наметавон гуфт. Душанбеи пурнишот, ки номаш сароғози ҳафта ва муждарасони субҳи умед ҳаст, барои мову манҳои ташнаи меҳр оғӯши гармашро боз намуда, моро канор гирифт. Ва нахли умеду орзуҳоямон дар ҳамин қаламрави биҳиштосо реша давонда, ниҳоли умрамон сабзид ва имрӯз бо дарахти беш аз панҷоҳсолаи хушбаргу бор табдил ёфта, ёдгоре аз замони пурнишоти ҷавониамон мебошад. Дар ҳар як шоху барги ин дарахт рӯзҳои гарму сарди рӯзгори мо сабт гардида, сарсабзиву хуррамиаш нишон аз имрӯзи хушрангу бӯи мост. Баъди соҳиби истиқлолияти давлатӣ гардиданамон то шеваи роҳ рафтанро дар қаламрави мухторият аз бар намудан бо мушкилиҳои зиёди рӯзгори каж дору марез рӯ ба рӯ гардидем. Вале бо ҳамаи сангиниҳои рӯзгори он замон нигоҳ накарда, мо ки миллати дар воқеъ соҳибтамаддун будаем бо мадади Худованди бахшандаи меҳрубон ва дастгирии рӯҳи поки гузаштагони пурифтихорамон ба рӯзгори мухторияти кишвар зери сарварии Пешвои муаззами миллат –Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти мардумӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сафои тозае бахшидем. Сафҳаи нави эҳёи миллат ва қаламрави аз абоямон Каёниён, Сосониён ва Сомониёни пурифтихори кишваркушо ба меросмондаро дар баҳои ҷону хонумонамон нигоҳ доштем. Қалбҳоро аз васвасаи шаётин ва аҳримантинатон, ки бар решаи беш аз садҳазорсолаи миллати қаҳрамони кишваркушоямон теша мезаданд, пок сохтем. Пешвои некбин, некраъй, нектинат ва нексириштамон дар мушкилтарин замон деворе барои дифои марзу бум ва иттиҳоду якпорчагӣ ва ҳамбастагиву ҳамзистӣ дар баҳои ҷони миллионҳо тоҷики аз ҷабри таърих бехонумон гашта, бино намуд. Девори нангу номуси миллат! Ва ҳазорон шукр Парвардигори бахшояндаву меҳрубонро, ки ин девори номусу шарафи ватандори моро наздик ба сӣ сол боз нигоҳбонӣ намуда, ниҳоли реша дар оби мухторияти кишварамон ба дарахти ҷавони хушбару бори сисола расида, дар сояи шоху барги он бо нишот умр ба сар мебарем. Душанбеи азиз ҷавонтарин пойтахт дар қаламрави собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ, ки наздик ба ҳафтод соли умрашро дар замони Шӯравӣ пушти сар намуда буд, дар сӣ соли истиқлолият сад сол пеш рафт. Имрӯз Душанбе пешгомтарин ва пурэътибортарин шаҳр дар қатори садҳо шаҳрҳои пешрафтаи ҷаҳон эътироф гардидааст. Мақдами файзрезу файзбахши шаҳрдори Душанбеи азиз Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Тоҷикистон муҳтарам Рустами Эмомалӣ бо нируву тавоноии ватанхоҳонааш бар ҷисму ҷони Душанбе тавони нав бахшид. Ин ҷавони покзоду нексиришт ва некбину некрой ба Душанбе ҷавонӣ, шодкомӣ шодрӯзӣ овард. Симои Душанбе чун симои поки шаҳрдор муҷаллову муаттар гардида, чун умри ҷавони ӯ сарсабзу хуррамтар гашт. Кӯчаву хиёбон ва гулгашту боғҳои муаттараш бар қалби садҳо ҳазор бошандагон ва соири қавму миллатҳои бумиву меҳмонони дуру наздик шодиву фараҳ оварда, рашки сад шаҳрҳои афсонавии олам гардидааст. Бинобар таъбири устоди зиндаёд Мирзо Турсунзода «Нозанин буд нозанинтар гашт». Ҳарчанд баъзе аз кӯрдил ин ҳамаро нодида гирифта, аз нотавонӣ дар хориҷи кишвар санг бар пои Пешвову хонадони поки ӯ мезананд. Имрӯз ҷавонони кишвар дар симои раиси пойтахти азизамон нируву тавоноии созандаеро мебинанд, ки ҷоннисори ватан ва миллати гурдзои соҳибтамаддуни тоҷик будаву ҳаст. Ҳамин нируи тозаи созанда ва покбину некрайъи раиси соҳибарҷу эҳтироми Душанбеи азиз буд, ки роҳбарияти олии кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил пойтахти Тоҷикистони азиз шаҳри пурнишот ва сарсабзу ҳамешабаҳори Душанберо пойтахти фарҳангии қаламрави ин иттиҳод пазируфтанд. Шаҳрдори ҷавони Душанбеи азиз тибқи иттилои як маркази таҳлилии иҷтимоӣ, ки дар моҳи март назарсанҷии хешро гузаронидааст, соҳиби баҳои хеле баланд гардида, боварии бошандагони Душанбе ба ӯ нисбати соли сипаришудаи 2020 сӣ дарсад боло рафтааст. Ин баҳои воқеӣ буда, эътибори раиси муҳтарами шаҳри Душанбе на танҳо дар шаҳр ва атрофи он балки дар Хатлону Хуҷанд ва Бадахшону Раштону Вахшон ва соири қаламрави Тоҷикистони азиз хеле баланд мебошад. Дастгирии ҳамаҷонибаи раиси шаҳр аз бенавоёну камбизоатҳо ва аҳли заҳмати шаҳри Душанбе ва додрасиаш ба мардум эътибори ӯро хеле баланд намудааст. Ҳама мақомоти идорӣ ва корхонаву коргоҳҳои шаҳр зери назорати қатъии ӯ қарор гирифта, ҳар як мушкилии пешомада сари вақт роҳи ислоҳи хешро меёбад. Иншооту сохтмонҳои иҷтимоӣ ва боғчаву таълимгоҳҳои мутаваситаи шаҳр таҳти назорати доимии ӯ қарор дошта, хиёбону гулгаштҳо рӯз аз рӯз ободу зеботар мегардад. Мардуми шаҳр ташрифи ӯро ба маҳаллаҳои хеш ҳангоми мавриди баҳрамандӣ қарор додани иншоотҳои хизматрасонии аввалӣ фоли нек дониста, чун Пешвои муаззам мақдамаш ободиву созандагӣ оварда, боварии онҳоро ба фардои нек зиёд менамояд. Имрӯзҳо ба истиқболи ҷашни пуршукӯҳи сисолагии Истиқлолияти давлатӣ ҷабҳаи корҳои созандагӣ дар шаҳр хеле пурҷӯшу хурӯш буда, пойтахти азизамон барои қабули меҳмон омодагии ҳамаҷониба дорад. Аҳли зиёи кишвар аз иқдомҳои созандаи шаҳрдори ҷавони Душанбеи азиз дар ҳамешагӣ пуштибонӣ намуда, дар вохуриҳо бо мардум ҳамраъйиашонро аз сиёсати фарҳангӣ ва маорифпарваронаву ватанхоҳонаи ӯ иброз намуда, мардумро ба иттиҳоду якпорчагӣ даъват менамоянд. Имрӯз Душанбе ошёни меҳр ва садоқати ватандорӣ буда, аҳли илму маориф ва фарҳанг ҷоннисори ин ормонҳои миллӣ мебошанд. Он чи ки маълуми ҳамагон аст, Душанбе маҳзани ақлҳо, донишҳо ва баландтарин суннатҳои миллӣ гардида, бинобар таъбири шоири шаҳири миллат устоди зиндаёд Гулназар, ки чиҳил сол пеш гуфта буд:
Душанбе тахти Сино шуд, муборак,
Зи нав манзури дунё шуд, муборак.
Агар чанде дилам доғи Бухорост,
Душанбе ҳам Бухоро шуд, муборак.
Ҳама донишмандон, бедордилон, равшанзамирони миллат аз тамоми гӯшаву канори Тоҷикистони азиз ин ҷо ҷамъ омадаанд. Душанбе резишгоҳи маънавиёти миллат, дар уқёнуси номусу шарафи ватандории шарёни Ориёии мо мебоошад. Дар Душанбе ҳама тоҷик буда, мансубияти маҳал ва ҳатто миллат вуҷуд надорад. Хатлонии ҳунарманд ва таҳамтани кишваркушои соҳибарҷу эҳтиром, хуҷандии соҳибфазлу пурэътибор, раштонии соҳибзавқу соҳибқирон, зарафшонии соҳибганҷу мардумнавоз, бадахшонии лаълрезу навобахши куҳистон, ҳисории шодмони рӯзирасон, вахшонии ганҷхезу ганҷрези Тоҷикистон ҳама дар Душанбе баргу бори миллатанд. Чашми ҳама аз чор сӯи Тоҷикистон сӯи Душанбе буда, дуои ҷони пайвандони хеш менамоянд. Ба ибораи шоири асилзодаи хатлонӣ Саидҷон Ҳакимзода:
Кӣ надорад ғамгусоре дар Душанбе?
Решаву пайванду ёре дар Душанбе?
Чашми баҳраш интизоре дар Душанбе?
Ё дили умедворе дар Душанбе?
Ҳаст дами ними ҷонам дар Душанбе,
Дилкашонам, дӯстонам дар Душанбе.
Ҳеҷ гаҳ ҳайрон намонам дар Душанбе,
Хешро меҳмон нахонам дар Душанбе.
Яъне Душанбе пойгоҳи поки миллат, гаҳвораи фарҳанг ва тамаддуни миллат, нишоне аз тоҷи Каёнии миллат, ибодатгоҳи ормонҳои миллат. Имрӯз ҳамин ҳозир Душанбеи азиз ҳамин гуна мақомро касб кардааст. Ҳама мақомдорону миллат ҳама аркони давлат, ҳама фозилон, уламову удабо ва гулҳои сари сабади миллат нависандагону шоирони соҳибқирони миллат маскуни Душанбе мебошад. Хеле бамаврид мебуд, агар Душанбеи соҳибтоҷ дар остонаи ҷашни сисолагии Истиқлолияти давлатӣ соҳиби баландтарин ҷоизаи замони истиқлолият мегардид. Ин анъана аз замони абоямон Каёниёни тоҷдори далеру тавонманд, Сосониёни кишваркушои давлатсоз, Сомониёни нигину ангуштарини дини мубини ислом идома доштаву дорад. Дар замони Шӯравӣ низ Душанбеи азиз соҳибтоҷу соҳибунвон буд. Соҳибтоҷии Душанбе соҳибтоҷии миллат мебошад.
Ҷ. ТЕМУРЗОДА
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед