Хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон қарзи имонию виҷдонии ҳар як ҷавонписари тоҷик мебошад. Ин амри муҳим аз ҳама ҷавонписарони тоҷик тақозо мекунад, ки муддати ду сол барои хизмати Ватан камар баста, оромию осудагии модару падар хоҳару бародарашро таъмин созад. Гузашта аз ин хизмати ҳар як ҷавон дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар фахри ҳар падару модар ва орзуи атрофиён аст. Духтарон низ хоҳиши онро доранд, ки шавҳари ояндаи онҳо аз ин мактаби ҳаёт гузашта бошаду дар зиндагӣ ба қадри оила ва зану фарзандаш бирасад. Барои маълумоти бештар бо чанде аз ҷавондухтарон бо саволи “Оё мехоҳед шавҳари ояндаатон хизмати Модар-Ватан карда бошад?” муроҷиат намудем.

Ҷонона ЛОИҚОВА, донишҷӯи ДАТ ба номи Ш. Шоҳтемур:

- Аз нигоҳи ман шавҳари оянда ҳатман хизмати Модар – Ватанро адо бояд кунад. Агар шавҳари ояндаи ман дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ хизмат карда бошад, ман онро бе ягон мамоният қабул дорам, чунки ба қадри Модар, Ватан ва оила мерасад. Ҳисси худшиносию ватандӯстияш зиёд мешавад. Дар ҳақиқат хизмат ба Ватан қарзи ҳар як шаҳрванд буда, далериву ҷасурӣ ва ҷавонмардии ҳар як шаҳрванди бо нангу номусро нишон медиҳад.

Зарнигор ИСОЕВА, донишҷӯи ДДХ ба номи Б. Ғафуров:

- Ҷавонони имрӯз аввал бояд Ватанро дӯст доранд, баъдан ҳурмати падару модарашонро ба ҷо оранд. Вақте ҷавон қарзи Ватанро адо накунад, пас он чи хел шаҳрванди Тоҷикистон аст? Бояд ҳар як ҷавон дар замири хеш ҳисси баланди ватандӯстӣ дошта бошад. Ҷавонписарон садоқатро на дар забон, балки дар амал бояд иҷро кунанд. Агар ҳар як ҷавони озодандеш, падару модар ва оилаашро ҳурмат намояд ва дӯст дорад, ба хизмати Ватан ҳатман меравад. Ӯ медонад, ки киро ҳимоя менамояд. Дар дохили Ватан кӣ зиндагонӣ мекунад? Оилаи ӯ. Албатта бо писари хизматкарда оила барпо кардан ин орзуи ман аст.

Марҷона ҲАКИМЗОДА, донишҷӯи ДИД назди Президенти ҶТ:

- Ҷавоне, ки ман мехоҳам оила барпо кунам, бояд дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар қарзи шаҳрвандиашро адо карда бошад. Ин фахри ҳар як тоҷикдухтар аст. Бо нафаре, ки оила барпо мекунад, мактаби ҳаётро гузашта бошад, чи хеле мегӯянд, хизмат кардан ин мактаби

ҳаётро гузаштан аст. Ҷавонписаре, ки хизмати Ватанро адо мекунад, муносибат ва рафтораш аз ҷавонони хизматнакарда фарқи калон дорад. Ҳар як марди баномус бояд қарзи шаҳрвандии хешро ба ҷо оварад. Ҳар ҷавонмард барои ҳифзи Ватан, оилааш бояд хизмат кунад. Писаре, ки хизмат мекунаду духтаре, ки бо чунин ҷавон оила барпо месозад, метавонанд хушбахтарин оиларо ташкил кунанд.

Ситора МАЛАКБОЗОВА, донишҷӯи ДДОТ ба номи С. Айнӣ:

- Доир ба ин мавзуъ ҳар як ҷавондухтар фикру андешаи худро дорад. Чи тавре ки калонсолон нақл мекунанд, солҳои пешин писаре, ки хонаи духтар хостгор мефиристод, аввал пурсон мешуданд, оё писари шумо хизмати Модар - Ватанро ба ҷо овардааст? Агар хизмат накарда бошад, ба ӯ ҳеҷ як оила духтар намедод. Ин як расми хуби тоҷикон ба шумор мерафт. Солҳои охир ин корҳоро он қадар аҳамият намедиҳад. Дар замони ҳозир бошад, баръакс духтароне ҳастанд, ки писари хизматкардаро намеписанданд. Намедонам бо кадом сабаб бошад. Шахсан ман мехоҳам бо писаре оила барпо кунам, ки дорои маълумоти олӣ бошаду дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар хизмати Модар- Ватанро ба ҷо оварда. Боз беҳтар мешавад, ки аз макони зисташ дуртар хизмат карда бошад. Чун ба қадри нони гарми модар ва хонаи падар мерасад. Ин гуна мардон мушкилии зиндагиро дар ҳаёт бардошт карда метавонанд.

Азиза РОЗИЕВА, корманди Бахши кор бо ҷавонон ва варзишӣ ноҳияи Нуробод:

- Орзуи аввалини ман ин бо ҷавони хизматкарда оила барпо кардан аст. Баъзе духтарон бар он назаранд, ки агар писар босавод бошад, хизмат намеравад, ба муҳоҷирати меҳнатӣ рафта камбудиҳои зиндагиашро бартарф мекунад, ки ин фикр комилан хато аст. Барои ҳар як ҷавон хизмат дар Артиши миллӣ ин қарзи имонию виҷдонӣ ба ҳисоб меравад. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид мекунанд, ки ҷавонон муҳофизатгари ва Ватан ҳастанд. Аз ин рӯ бояд ҷавонони мо кӯшиш ба харҷ диҳанд, ки ба ин боварии Пешвои муаззамамон сазовор гарданд. Ман барои он бо писари хизматкарда ба шавҳар баромаданиам, ки дилхоҳ ҷавон баъди хизмат бо рӯҳияи дигар, бо савияи дониши баланд, меҳру муҳаббат нисбати Ватану модар, эҳтироми арзишҳо, ҳисси баланди ватандӯстию меҳанпарастӣ ба хона бар мегардад.