Ҳар амалу иқдоме, ки шоистаи пайравӣ ва сазовори дастгирист, зуд аст, ки миёни омма маҳбубият пайдо карда, ҷонибдорӣ меёбад. Таърихи башрият худ собиткунандаи он аст, ки ҳар чизе, ки ба мардум фоидаовару нафърасон аст, он зуд дастгирӣ меёбаду миёни ҷомеа тарафдори бештар пайдо мекунад. Ҳамин гуна як дигаргунии кулро дар зиндагии аксари мардуми кишвар Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бори танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” падид овард. Аксарияти мо шоҳиди ин ҳол ҳастем, ки маҳз дар давраи амалӣ гаштани қонуни мазкур, сар аз зиндагии хонаводагӣ то ба иқтисодиёти кишвар беҳбудию болоравӣ ба амал омад.

Пайравии кур-куронаву берун аз фарҳангу тамаддуни бегона баъзе мардуми кишвари моро то ба ҷое муътақид сохт, ки ин ҳама хурофоту анъанотро моли аслии хеш пиндошта, аз он даст кашиданӣ набуданд. Балки дар пайравӣ аз ҳам мекӯшиданд, ки бо қарз ва харҷи барзиёд ин “фарҳанг”- и таҳмилиро иҷро созанд. Маъракаҳои сею чил, сари сол, ҷумъагиву хотирҷамъӣ бо забҳи чорвои калон то ба ҳадде миёншикан шуда буданд, ки нафари аъзодорро даргири сад мушкилии иқтисодӣ менамуданд. Гузашта аз ин, дар маъракаҳои тӯй ва азодорӣ қабл аз қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бори танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” хурофотҳои зиёде мавҷуд буд, ки гузаронидани ҳар кадоми он аз соҳибмаърака маблағу саргардонии зиёдеро талаб мекард. Мисли зимни гузаронидани тӯйи ақди никоҳ маъракаи бодабдабаи хостгорӣ, ноншиканон, фотеҳа, сарупобарон, ордбезон, сарупобинон, чойгаштаки духтарон, нишастҳои дӯстони домод, ақди никоҳи давлатӣ, оши наҳор, тӯйи калон, рӯбинон, домодталбон, қудоталбон ва даҳҳои дигар дар ҳар минтақаи кишвар бо шаклу шеваи ба худ хос доир мегардиданд, ки оилаҳоро ба таҳлука меовард ва солу моҳи дароз сарсону саргардон менамуд. Ин ҳол ба ҷои оне, ки мазаммат шаваду аз байн бардошта шавад, баръакс мардуми одиро, ки на чандон зиндагии хуб доштанд, маҷбур месохт, ки нодортару қарздор шаванд. Ва воқеан шоистаи таҳсин ва дархӯри пайравист, ки дар чунин як вазъ маҳз бо ташаббуси Роҳбарияти олӣ ва равшанфикрону зиёиёни кишвар Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон" қабул гардид.

Аҳолии деҳоти ҷамоати Лангардараи ноҳияи Шамсиддин Шоҳин аз замони қабули қонуни мазкур онро дар сатҳи олӣ истиқбол намуда, кӯшиданд, то тамоми маъракаҳои худро дар доираи банду моддаҳои ин қонуни файзбор ба роҳ монанд. Дар 21 тӯйи домодию арӯсӣ, ки дар шаш моҳи соли ҷорӣ баргузор гардид, ягон қонуншиканӣ ба қайд гирифта нашуд. Ин аз он шаҳодат медиҳад, ки мардуми деҳоти ҷамоати Лангардара ба зудӣ дарк намуданд, ки Қонун "Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон" ба нафъи онҳо буда, дар хону хонадонашон файзу футӯҳ меорад. Ва ин далели ба пуррагӣ дарк намудани мақсаду моҳияти қонуни мазкур аз ҷониби аҳолии деҳоти ҷамоати зикргардида мебошад.

Дар миёни 4371 нафар аҳолии 24 деҳаи ҷамоати Лангардара як комиссия дар ҳудуди ҷамоат ва ду комиссияи ҷамъиятӣ фаъолият мекунад. Комиссияҳои мазкур дар доираи нақшаи пешбинишуда бо аҳолии деҳот вохӯрию суҳбатҳо гузаронида, моҳият ва мақсаду мароми қонуни мазкурро шарҳу тафсир намуда, барои дар доираи он гузаронидани тӯю маъракаҳо мардумро ҷалб менамоянд. Ва хушбахтона натиҷаи суҳбату вохӯриҳо нишон дод, ки аҳолӣ аз қабули чунин як қонун басо хушҳол буда, онро сабабгори нест шудани расму русуми бегона ва хурофот медонанд.

Фикру андешаи сокинони ин ҷамоати дурдасти ноҳия бозгӯи он аст, ки имрӯз ҳар фарди деҳоти ҷамоати Лангардара суханони Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро, ки қайд намуда буданд, “Бунёди ҷомеаи мутамаддин тақозо мекунад, ки расму оинҳоро аз зуҳуроти барои имрӯз ва ояндаи ҷамъият номатлуб тоза созем, онҳоро мутобиқи вазъи кунунии сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ танзим намоем”, сармашқи кори худ қарор дода, мекӯшанд, ки тамоми маъракаҳои худро камхарҷ ва орӣ аз ҳар гуна анъаноти ба мо бегона баргузор намоянд.

Таъкидан бояд гуфт, ки қонуни мазкур пеш аз ҳама баҳри рафъи мушкилоти зиндагии мардум таҳия гардида, мақсаду мароми он осон намудани рӯзғор, зиндагӣ, ҳимояи манфиатҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва маънавии халқи тоҷик мебошад. Аз ин рӯ, моро зарур аст, ки тамоми маъракаҳои худро дар доираи талаботи он гузаронем. Зеро он файзи дастархони мо ва беҳрӯзии хонадони мост.

Сайдамир НАЗАРОВ, сармутахассис оид ба корҳои дин, танзими анъана ва ҷашну маросимҳои ҷамоати деҳоти Лангардараи ноҳияи Ш. Шоҳин