Бо шарофати соҳибистиқлолии кишвар ва сулҳу субот дар мамлакат имсол мо 26 – умин солгарди Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон – Бахтномаи миллатро бо тантана ҷашн мегирем, ки он 6 ноябри соли 1994 бо роҳи райпурсии умумихалқӣ ҳамчун Конститутсияи давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон қабул гардид.

Воқеан Конститутсия санади олии мақомоти намояндагӣ ва қонунгузори Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳсуб ёфта, он сарчашмаи ягонаи тамоми қонунҳост. Конститутсия асосҳои сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ, фарҳангӣ, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрвандро ҳимоя намуда, қувваи олии юридикӣ дорад, ки дигар қонунҳо дар асоси он таҳия ва қабул мегарданд.

Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба фазилати волои мардум, мақому манзалат ва пойдории Бахтномаи миллати тоҷик чунин фармудааст:
«Халқе, ки дар замираш тухми бунёдкорӣ ва созандагӣ сабт шудааст, ба ояндаи нек умед баста метавонад. Конститутсияи кишвари мо аз замири халқ рӯидааст ва он моро ба ояндаи неку обод раҳнамоӣ мекунад».
Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон қабл аз ҳама Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон, истиқлолияти сиёсию иҷтимоии ҳар як шаҳрванди кишварамон мебошад, ки он чун як Қонунномаи кулли бошандагони Ҷумҳурии Тоҷикистон новобаста аз ирқу нажод, миллату мансубият, ҳуқуқи ҳар як шаҳрвандро дар чавкоти қонунҳои амалкунанда таъмин намуда, ба онҳо кафолати зиндагии осудаю бофароғат, саодат, хушрӯзию шукуфоиро муҳайё месозад.

Барои мардуми шарифи кишвар, хоса ҷавонони Тоҷикистон ифтихори бузург аст, ки иродаи онҳо дар пешгуфтори Конститутсияи кишвар бо хатти заррин сабт гардидааст:
«Мо халқи Тоҷикистон қисми ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳонӣ буда, худро дар назди наслҳои гузашта, ҳозира ва оянда масъул ва вазифадор дониста, таъмини соҳибихтиёрии давлати худ ва рушду камоли онро дарк намуда, озодӣ ва ҳуқуқи шахсро муқаддас шумурда, баробарҳуқуқӣ ва дӯстии тамоми миллату халқиятҳоро эътироф карда, бунёди ҷомеаи адолатпарварро вазифаи худ қарор дода, ҳамин Конститутсияро қабул ва эълон менамоем».

Бе муболиға метавон зикр намуд, ки маҳз иродаи волои хақл, ки дар пешгуфтори Конститутсияи кишвари азизамон асос меёбад, дар маъракаҳои муҳими сиёсӣ – интихоботи парлумонӣ ва Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки соли ҷорӣ дар ватани азизамон дар сатҳи баланди демократӣ ва эҳсоси баланди ватандӯстиву хештаншиносӣ баргузор гардида буд, бозгӯи олии ин суханҳо мебошад.

Интихоби озодона ва шаффофу демократии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки кафили ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, ҳомии ҳуқуқу озодиҳои инсон маҳсуб меёбад, арзишмандтарин дастоварди ҳокимияти халқро дар кишвар маҳз дар заминаи Констутитсияи имрӯзаи Тоҷикистони соҳибистиқлол инъикос менамояд.
Воқеан ҳамаи ин музаффарияту дастовардҳо маҳсули Конститутсияи кишвар ва меваи ширини Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонанд, ки зери иродаи Олии Пешвои муаззами миллат ҳамчун муқаддасоти миллӣ аз ҷониби кули мардуми шарифи Тоҷикистон гиромӣ ва арҷ гузошта мешаванд.

Бо итминон метавон гуфт, ки маҳз ҷавонони парвардаи даврони соҳибистиқлолӣ ба қадри ин арзиши муқаддаси милливу давлатиамон баръало расида, барои арҷ ва ҳимояи он ҳамеша дар сафи пеши соҳибватанон устуворона ба сӯи таъмини волоияти қонун қадам мегузоранд.

Рӯзи Бахтномаи миллат ба тамоми мардуми шарафманди Тоҷикистон муборак бошад.

Назарзода Ризо Шодӣ – муовини якуми раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон