Бо дидани пешравӣ ва дастовардҳои Ватани азизамон – Тоҷикистон ҳар як фардро фараҳу шодӣ фаро мегирад. Албатта, мо мардуми тоҷик аз он сарбаландем, ки имрӯз соҳибватанем ва пайваста барои рушд ёфтани он қадамҳои устувор гузошта истодаем.

Имрӯз ободкориҳо дар тамоми самтҳо ба назар расида, кулли минтақаҳои кишвар рӯз то рӯз ободу зебо мегардад. Боиси ифтихор аст, ки Душанбешаҳр чун ганҷе дар қалби Осиё бо дастгириҳои бевоситаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон куллан симои хешро тағйир додааст.

Хусусан, баъди раиси шаҳри Душанбе таъин гардидани яке аз ҷавонони кордону ташаббускор муҳтарам Рустами Эмомалӣ пойтахтамон ба натиҷаҳои назаррас ноил гардид. Бо тарзи муосир сохта шудани кӯчаву хиёбонҳо, майдону гулгаштҳо, осорхонаҳои таърихию фарҳангӣ, бозору мағозаҳо ва ҷойҳои истироҳатию фароғатӣ дилхоҳ шахсро шефтаву мафтуни хеш месозад. Ба маънои том имрӯз шаҳри Душанбе ба калонтарин маркази илмӣ, фарҳангӣ, сиёсӣ, иқтисодӣ, саноатӣ ва маъмурии кишвар табдил ёфтааст.

Мавриди зикр аст, ки иқдоми наҷибу созанда, яъне ба “Шаҳри сабз” табдил додани пойтахти азизамон аз ҷониби Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ такони ҷиддие бахшид дар самти вусъат додани корҳои ободонӣ, кабудизоркунӣ, ниҳолшинонӣ ва ба ин васила ҳифз намудани муҳити зист, нигоҳубини гулгашту роҳравҳо, шинонидани дарахту буттаҳо ва гулҳои мавсимӣ.

Дар робита ба ин, пешниҳоде дорам. Агар ҳар як сокини пойтахт дар доираи ба “Шаҳри сабз” табдил додани шаҳри Душанбе ниҳоле шинонаду зери он номи худро сабт намояд, солҳо мегузарад ва наслҳои оянда аз он бохабар хоҳанд шуд, ки бузургонамон дар ободии диёр бо ҳисси баланди ватандорӣ саҳмгузорӣ намудаанд.
Хеле хуб аст, ки пойтахти азизамон бо ҷоизаҳои зиёде қадрдонӣ гардидааст. Аз ҷумла, соли 2004 аз ҷониби ЮНЕСКО ба шаҳри Душанбе ҷоизаи “Шаҳри сулҳ” барои таҳкими сулҳ ва арзишҳои башарӣ дода шуд. Ва такроран соли 2016 аз ҷониби “Бунёди роҳи абрешим” барои таъмини суботу оромӣ, амнияту ҳамзистии осоиштаи қишрҳои ҷомеаву адён ва рушди бомароми иқтисодию иҷтимоӣ бо ин ҷоиза сарфароз гардонида шуд. Инчунин, шаҳри Душанбе аз тарафи созмону нашрияҳои байналмилалӣ ҳамчун шаҳри барои сафари тирамоҳӣ ҷолибтарин ва амнтарин дар ҷаҳон эътироф шуда, соли 2017 дар қатори 20 шаҳри тамошобоби қитъаи Осиё ҳисобида шуд. Натиҷаи ҳамин буд, ки шаҳри Душанбе чун “Пойтахти фарҳангии ИДМ” дар соли 2021 эълон гардид.

Як нуктаи дигарро бояд зикр намуд, ки давоми солҳои соҳибистиқлолӣ шаҳри Душанбе новобаста аз ҷавонтарин пойтахт буданаш бо 20 шаҳр аз давлатҳои гуногуни дунё бародаршаҳр гардидааст. Чунин дастовардҳо дар ин сӣ сол монанд ба садсолаҳост. Ҳамаи ин боиси ифтихору сарбаландии ҳар як тоҷику тоҷикистонист.

Бояд иқрор шуд, ки имрӯзҳо кас наметавонад, чашми хешро аз тарҳи сохту зебоиҳои боғҳои “Парчами миллӣ”, “Нишони миллӣ”, “Ирам”, устод “Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ”, “Қасри миллат”, “Сомон”, “Куруши кабир”, “Умари Хайём”, “Аҳмади Дониш”, “Восеъ”, “Ҷавонон”, “Кӯли ҷавонон”, “Фирдавсӣ”, “С. Айнӣ”, “Дӯстӣ” ва дигар мавзеъҳои фарҳангии он ки дар чанд соли охир бунёд ёфтаанд, биканад.

Ҳар боре кас аз шафати пулҳои зебову дилчаспи пойтахт гузар месозад, хусусан дар шабонгаҳ бо дидани ҷилову равшании он худро дар шаҳри афсона ва ё шаҳри орзуҳо тасаввур мекунад. Биноҳои нави бо шоҳкориҳо сохташудаи Қасри миллат, “Кохи Наврӯз”, “Китобхонаи миллӣ”, “бозори Меҳргон”, бузургтарин масҷиди Осиёи Миёна, маҷмааҳои варзишӣ, Осорхонаи миллӣ ва даҳҳои дигар сокинон ва меҳмонони Душанбешаҳрро шефтаву мафтуни худ месозад.

Дар доираи ҷашни бузурги миллат, 30 – солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бошад, роҳҳои пойтахт - роҳҳои асосӣ ва дохилии он пурра таъмир ва асфалтпӯш шуда истодааст, ки рафтуомади шаҳрвандони дохил ва хориҷи кишвар хубтару беҳтар мегардад.

Воқеан, чунин пешравиҳо ва шароитҳои муҳайёшуда имконият фароҳам овард, ки даҳҳо маротиба чорабиниҳои сатҳи ҷаҳонӣ дар шаҳри Душанбе бо иштироки намояндагони баландпояи давлатҳои гуногун ташкил ва баргузор карда шаванд.

Вобаста ба ин, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни мулоқоташон бо ҷавонон санаи 21 – уми майи соли ҷорӣ ба маврид ёдрас шуданд, ки: “...ба кор оғоз кардани Қасри теннис ва маҷмааи варзиши обӣ дар пойтахти мамлакат – шаҳри Душанбе имкони баргузор намудани чорабиниҳои сатҳи байналмилалиро фароҳам сохт”. Дар ҳақиқат бо сохта шудани Қасри теннис ва маҷмааи варзиши обӣ дар пойтахт метавон чорабиниҳои сатҳи ҷаҳониро шукуҳмандона доир намуд. Дигар паҳлуи манфиатовар ин аст, ки чунин сохтмонҳои азиму замонавӣ сайёҳони хориҷиро бештар ба Тоҷикистон ҷалб намуда, ба иқтисодиёти мамлакат таъсири мусбии худро хоҳад расонид. Муҳимтар аз ҳама бо зиёд гардидани чунин сохтмонҳои муосир имконият фароҳам хоҳад омад, ки чорабиниҳои гуногуни варзишии сатҳи ҷаҳониро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ташкил ва баргузор намоем.

Умедворем, ки дар ояндаи наздик шаҳри Душанбе ва дар маҷмӯъ тамоми гӯшаву канори мамлакатамон аз ин дида зеботару шукуфонтар мегардад. Дар ин росто ҳар яки моро лозим аст, ки дар партави дастурҳои созандаи Роҳбари давлат муттаҳид шуда, дар ободии ин ватани аҷдодиамон саҳми худро гузошта бошем.

Фирӯз САЙМУМИНЗОДА,
муовини раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб