ҶОМЕА
Шанбе 20 Апрел 2024 12:58
23 феврали соли равон аз таъсиси Артиши миллиамон, ки зодаву ҳамқадами истиқлолияти давлатаст, 27 сол сипарӣ мегардад. 27 сол аст, ки Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар рисолати муқаддаси худро барои ҳимояи амнияти давлати соҳибистиқлоламон ва зиндагии орому осоиштаи мардуми Тоҷикистон бо устувориву фидокорӣ иҷро карда истодааст. Имрӯз ҷузъу томҳои Қувваҳои Мусаллаҳи кишвари соҳибистиқлоламон на танҳо ба як неруи бузурги иқтидори мудофиавии мамлакат, балки ба мактаби бузурги тарбияи ҳарбию ватандӯстӣ, далериву шуҷоат, ҷасорату матонат мубаддал гашта ва боиси сарфарозист, ки дар зарфи 27 сол Артиши миллии кишвар дар сафҳои худ даҳҳо ҳазор ҷавонони обутобёфтаро ба камол расонидааст. Ба ин муносибат бо муовини вазири мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, полковник Абдусаттор Шоҳиён суҳбате оростем, ки фишурдаи он манзури хонанда мегардад.
- Шумо дар самти корҳои тарбиявӣ дар мақомоти амниятиву низомӣ таҷрибаи кофӣ доред, барои боз ҳам таҳким бахшидани тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон ва умуман баланд бардоштани ҳисси худшиносиву ҷаҳонбинӣ, ифтихори милливу худогоҳии насли ҷавон чӣ корҳоро мебояд анҷом дод?
- Дар мавриди даъвати ҷавонон, сафарбарии муташаккилонаи онҳо ба хизмати ҳарбӣ, ҳамгон хуб медонем, ки Конститутсия ва дигар қонунҳои дахлдори амалкунандаи кишвар ба таври возеҳ муқаррар намудаанд, ки хизмати ҳарбӣ уҳдадории конститутсионии шаҳрвандони кишварамон мебошад. Хурсандибахш он аст, ки ин имрӯз қисмати бештари ҷавонони боору номуси кишвар муҳим будани хизмати ҳарбиро хуб дарк намудаву шарафи ҳарбиро муқаддас медонанд.
Ба таҳлили олимон таркиб, моҳият ва мазмуни андешаи миллиро маҳз муҳаббат ва садоқат ба Ватан, ифтихор аз гузашта, ҳифзи арзишҳои миллӣ ва дастовардҳои истиқлолият, бунёди ҷомеаи пешрафта, мутамаддини шаҳрвандӣ ва дар маҷмуъ ғояи асосии давлати миллиро ташкил медиҳад. Чунончи, китоби муқаддаси Авасто ҳар фарди бедордилу худогоҳро даъват намудааст: “Ватани худро муҳофизат намо, манзили худро нигоҳ дор ва халқи худро тарк накун!”. Ба ибораи дигар, имрӯзу ояндаи кишвар ва нуфузу эътибори давлати мо дар ҷомеаи ҷаҳонӣ аз ҷаҳонбинии солим, маърифати баланди сиёсӣ, дониши замонавӣ, омодагии касбӣ, соҳибмаърифативу соҳибфарҳангӣ ва эҳсоси гарми ватандӯстиву худшиносии ҷавонон вобаста аст.
Имрӯзҳо ташаккули ифтихор-мандӣ аз хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ дар ҷавонони боору номуси кишварамон баръало эҳсос мешавад. Натиҷа ҳамин аст, ки сол ба сол сафи ихтиёриён ба хизмати ҳарбӣ, яъне бо хоҳиши худ ба сафи Артиши миллӣ рафтани ҷавонон афзун гашта истодааст. Он анъанае, ки дар давраи шӯравӣ буд, имрӯз аз нав эҳё шудааст. Аз ҳама муҳим он аст, ки худи насли ҷавони кишвар моҳияти арзишҳои олӣ-ватандӯстиву ҳимояи Ватан-модарро дарк намудааст.
Дар баробари ин, имрӯз вазифаи сохторҳои дахлдор, волидайну омӯзгорон ва умуман тамоми ҷомеа низ аз он иборат аст, ки бо мақсади ташаккул ва рушди шуури баланди ватандӯстии насли наврас тамоми тадбирҳои заруриро амалӣ намоянд, то ки садоқат ба анъанаҳо ва ҳифзи ормонҳои олии Ватан ҳадафи ҳамешагии онҳо бошад.
- Борҳо тариқи расонаҳо огоҳ мегардем, ки шароити хизмат аз солҳои қаблӣ ба маротиб хуб шудааст. Мушаххасан мегуфтед, ки шароити хизмат ҳоло дар чӣ сатҳ қарор дорад?
- Тавре шоҳидем, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои беҳбуди шароити фаъолият ва рӯзгори хизматчиёни ҳарбӣ, баланд бардоштани сатҳи таълиму тарбия, интизом ва омодагии ҷангӣ дар ҷузъу томҳои Артиши миллиамон ғамхории ҳамешагӣ зоҳир менамоянд. Имрӯз баҳри шароити мусоиди хизмат сохторҳои дахлдор ташаккул ёфта истодааст.
Барои сарбозон тамоми шароитҳо муҳайё гаштаанд, то мушкилоте садди роҳи хизмати онҳо нагардад. Аз ҷумла, дар тамоми ҷузъу томҳои Вазорати мудофиа мавзеъҳои истироҳатӣ, китобхона ва дигар толорҳои фарҳангиву фароғатӣ амал мекунанд. Сарбозон ба китоб, рӯзномаву маҷаллаҳо дастрасӣ дошта, барномаҳои рангини телевизионӣ, филмҳои тарғибкунандаи ватандӯстӣ ва амсоли ин мунтазам манзури хизматчиёни ҳарбӣ гардонида мешаванд. Ташкилу баргузории маҳфилу озмунҳои фарҳангӣ ва мусобиқаҳои варзишӣ миёни сарбозон ба ҳукми анъана даромадааст.
- Ба андешаи Шумо дар мавриди тарбияи ҳарбию ватандӯстии ҷавонон, аз ҷумла сарбозон кадом сохторҳо метавонанд бештар саҳм дошта бошанд?
- Аслан тарбияи ҳарбию ватандӯстии насли ҷавон, ки як бахши муҳими сиёсати давлатии ҷавонон мебошад, бахши байнисоҳавӣ ва ё байниидоравӣ буда, барои он кулли сохторҳои давлатию ҷамъиятӣ масъуланд. Аз ҷумла, барои ташаккули ҳисси ватандӯстии ҷавонони синни даъват ва сарбозон дар баробари Вазорати мудофиа ва дигар сохторҳои низомиву қудратӣ вазорату кумитаҳо, сохтору мақомоти давлатӣ, ташкилотҳои ҷамъиятӣ, собиқадорон нақши калон доранд. Аз ҷумла, тавре аз таҷриба бармеояд, ҳамкориҳои мутақобилае, ки Вазорати мудофиа бо ниҳодҳои алоҳида дорад, бобати баланд бардоштани ҳисси ҳарбию ватандӯстии сарбозон натиҷаҳои хуб дода истодаанд. Чорабиниҳои зиёд миёни сарбозон, ба мисли фестивали ҷумҳуриявии “Сурудҳои ватандӯстона”, маҳфили “Ширу шакар” бо иштироки адибони маъруфи ҷумҳурӣ, чорабиниҳои даъватии “Рӯзи даъватшаванда”, “Муҳофизи Ватан”, “Ҷасорат”, “Даъватшаванда”, ба роҳ мондани фаъолияти маҳфилу клубҳои шавқовар ва дастаҳои худфаъолиятии бадеӣ, машғулиятҳо дар осорхонаҳо ва хонаҳои “Шуҳрати ҷангӣ” ва боз тадбирҳои зиёди дигар самараи хуб дода истодаанд. Илова ба ин, барои боз ҳам мустаҳкам намудани робитаи хизматчиёни ҳарбӣ бо аҳли ҷомеа пайваста дар қисму воҳидҳои низомӣ суҳбату вохӯрии сарбозон бо волидону толибилмони мактабҳои миёна, ҷавонони то синни даъватӣ, аҳли зиё ва шоирону адибон доир карда мешаванд. Ин тадбирҳоро албатта боз ҳам вусъат бахшидан зарур аст.
- Тавре маълум аст, дар ташкили мудофиаи давлат ва ҳимояи мусаллаҳонаи он ғайр аз заминаи кофии моддиву техникӣ ва иншооти муҷаҳҳаз, инчунин нақши кадрҳои соҳиб-ихтисосу бомаҳорати ҳарбӣ ва воқеан содиқу ватандӯст ниҳоят калон аст.
-Дар ҳама соҳаҳо кадрҳо қувваи асосӣ буда, бурду бохти ҳар соҳа аз сатҳи донишу малакаи онҳо вобаста аст. Дар ин замина, мақом ва обрӯю эътибори Қувваҳои Мусаллаҳ ва сатҳи омодабошии ҷангии ҳайати шахсӣ аз маърифати ҳуқуқӣ ва таълиму тарбияи хуби афсарону сарбозон, сайқал додани донишҳои сиёсиву низомӣ ва ба эҳсоси баланди ватандӯстиву садоқатмандии хизматчиёни ҳарбӣ вобастагии зиёд дорад.
Боиси хурсандист, ки сол ба сол сафи афсарони касбӣ аз ҳисоби ҷавонон зиёд мегардад. Бешубҳа, на ҳар ҷавон қудрат дорад, чун афсари хуб фаъолият намояд. Барои афсари хуб будан лаёқату зеҳну қобилият ва ҳамзамон ҷасорату неруи тавонову муҳимтар аз ҳама кӯшишу ғайрати хоса барои насли ҷавонон зарур аст. Боиси сарфарозист, ки имрӯз дар Донишкадаи ҳарбии Вазорати мудофиа, академияву омӯзишгоҳҳои ол-ии ҳарбии давлатҳои хориҷи дуру наздик ба таълим фаро гирифтани ҷавонони лаёқатманд зиёд мегардад. Ҳамасола муассисаҳои мазкурро садҳо нафар бомуваффақият хатм намуда, касби бошарафи афсариро пеша намуда истодаанд. Падидаи хурсандиовар он аст, ки новобаста ба синни солашон имрӯз бисёр ҷавонон дар вазифаҳои масъул дар Вазорати мудофиа ва дигар мақомоти низомию қудратӣ фаъолияти босамар доранд.
- Пешвои миллат хизматчиёни ҳарбиро пайваста вазифадор менамоянд, ки дар шароити мураккаб гаштани вазъи сайёра бобати таъмини амнияти давлат аз ҳарвақта бештар масъулият дошта бошанд.
- Ҳанӯз аз рӯзҳои аввали таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳ Асосгузори сулҳу Ваҳдати мил-лӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масъалаҳои мустаҳкам намудани иқтидори мудофиавии кишварро таҳти назорати доимии худ қарор додаанд. Ин, албатта бесабаб нест. Бо назардошти вазъи ҷаҳони муосир, шароити душвори рӯзафзуни авзои сиёсии ҷаҳон ҳифзи Тоҷикистони соҳибистиқлол, ваҳдати миллӣ ва амнияту суботи он ҳамчун вазифаи аввалиндараҷа ва масъалаи асосӣ боқӣ мемонад.
Ҳамин аст, ки дар Паёму суханрониҳояшон Пешвои миллат аз вазъи зудтағйирёбандаи ҷаҳони муосир ёдовар шуда, зиёд гардидани равияву ташкилотҳои тундрави террористиву экстремистиро чун зуҳуроти таҳдидовари хатарнок маънидод намуда, мунтазам таъкид менамоянд, ки сокинони кишвар зиракии сиёсӣ, омодагии доимӣ, эҳсоси баланди ватандӯстӣ, худогоҳӣ ва муқаддас доштану ҳифз намудани ҳама арзишҳои истиқлолияти давлати куҳанбунёдамонро аз даст надиҳанд. Яъне хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ вазифадоранд, ки барои ҳимояи марзу буми давлати соҳибистиқлоламон ва ҳифзи суботи сиёсӣ доимо омода бошанд. Дар баробари мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, дар шароити мураккаб шудани манфиатҳои иқтисодию сиёсии ҷаҳони имрӯз бояд ҳар як сокини кишвар низ бетараф набошанд.
- Ояндаи Қувваҳои мусаллаҳи кишварро чӣ гуна баҳо медиҳед?
Бо итминони комил метавон гуфт, ки Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар, минбаъд низ аз иҷрои уҳдадориҳои худ сарбаландона мебароянд. Дар интиҳо бо боварии комил иброз медорем, ки ҳайати шахсии ҷузъу томҳои Вазорати мудофиа чун дигар сокинони азизи кишварамон анъанаҳои хуби худро идома дода, бо интизоми қавӣ, донишу малакаи муосир, бархурдор будан аз технологияи муосир, руҳияи баланди ватандӯстӣ ва садоқат ба рисолати пуршарафу муқаддаси худ – ҳимояи Ватани маҳбубамон, ҳифзу таъмини зиндагии осоишта ва заҳмати созандаи халқи хешро сарбаландона иҷро менамоянд.
Мавлон ШАРИФОВ,
узви ИЖТ
- Шумо дар самти корҳои тарбиявӣ дар мақомоти амниятиву низомӣ таҷрибаи кофӣ доред, барои боз ҳам таҳким бахшидани тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон ва умуман баланд бардоштани ҳисси худшиносиву ҷаҳонбинӣ, ифтихори милливу худогоҳии насли ҷавон чӣ корҳоро мебояд анҷом дод?
- Дар мавриди даъвати ҷавонон, сафарбарии муташаккилонаи онҳо ба хизмати ҳарбӣ, ҳамгон хуб медонем, ки Конститутсия ва дигар қонунҳои дахлдори амалкунандаи кишвар ба таври возеҳ муқаррар намудаанд, ки хизмати ҳарбӣ уҳдадории конститутсионии шаҳрвандони кишварамон мебошад. Хурсандибахш он аст, ки ин имрӯз қисмати бештари ҷавонони боору номуси кишвар муҳим будани хизмати ҳарбиро хуб дарк намудаву шарафи ҳарбиро муқаддас медонанд.
Ба таҳлили олимон таркиб, моҳият ва мазмуни андешаи миллиро маҳз муҳаббат ва садоқат ба Ватан, ифтихор аз гузашта, ҳифзи арзишҳои миллӣ ва дастовардҳои истиқлолият, бунёди ҷомеаи пешрафта, мутамаддини шаҳрвандӣ ва дар маҷмуъ ғояи асосии давлати миллиро ташкил медиҳад. Чунончи, китоби муқаддаси Авасто ҳар фарди бедордилу худогоҳро даъват намудааст: “Ватани худро муҳофизат намо, манзили худро нигоҳ дор ва халқи худро тарк накун!”. Ба ибораи дигар, имрӯзу ояндаи кишвар ва нуфузу эътибори давлати мо дар ҷомеаи ҷаҳонӣ аз ҷаҳонбинии солим, маърифати баланди сиёсӣ, дониши замонавӣ, омодагии касбӣ, соҳибмаърифативу соҳибфарҳангӣ ва эҳсоси гарми ватандӯстиву худшиносии ҷавонон вобаста аст.
Имрӯзҳо ташаккули ифтихор-мандӣ аз хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ дар ҷавонони боору номуси кишварамон баръало эҳсос мешавад. Натиҷа ҳамин аст, ки сол ба сол сафи ихтиёриён ба хизмати ҳарбӣ, яъне бо хоҳиши худ ба сафи Артиши миллӣ рафтани ҷавонон афзун гашта истодааст. Он анъанае, ки дар давраи шӯравӣ буд, имрӯз аз нав эҳё шудааст. Аз ҳама муҳим он аст, ки худи насли ҷавони кишвар моҳияти арзишҳои олӣ-ватандӯстиву ҳимояи Ватан-модарро дарк намудааст.
Дар баробари ин, имрӯз вазифаи сохторҳои дахлдор, волидайну омӯзгорон ва умуман тамоми ҷомеа низ аз он иборат аст, ки бо мақсади ташаккул ва рушди шуури баланди ватандӯстии насли наврас тамоми тадбирҳои заруриро амалӣ намоянд, то ки садоқат ба анъанаҳо ва ҳифзи ормонҳои олии Ватан ҳадафи ҳамешагии онҳо бошад.
- Борҳо тариқи расонаҳо огоҳ мегардем, ки шароити хизмат аз солҳои қаблӣ ба маротиб хуб шудааст. Мушаххасан мегуфтед, ки шароити хизмат ҳоло дар чӣ сатҳ қарор дорад?
- Тавре шоҳидем, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои беҳбуди шароити фаъолият ва рӯзгори хизматчиёни ҳарбӣ, баланд бардоштани сатҳи таълиму тарбия, интизом ва омодагии ҷангӣ дар ҷузъу томҳои Артиши миллиамон ғамхории ҳамешагӣ зоҳир менамоянд. Имрӯз баҳри шароити мусоиди хизмат сохторҳои дахлдор ташаккул ёфта истодааст.
Барои сарбозон тамоми шароитҳо муҳайё гаштаанд, то мушкилоте садди роҳи хизмати онҳо нагардад. Аз ҷумла, дар тамоми ҷузъу томҳои Вазорати мудофиа мавзеъҳои истироҳатӣ, китобхона ва дигар толорҳои фарҳангиву фароғатӣ амал мекунанд. Сарбозон ба китоб, рӯзномаву маҷаллаҳо дастрасӣ дошта, барномаҳои рангини телевизионӣ, филмҳои тарғибкунандаи ватандӯстӣ ва амсоли ин мунтазам манзури хизматчиёни ҳарбӣ гардонида мешаванд. Ташкилу баргузории маҳфилу озмунҳои фарҳангӣ ва мусобиқаҳои варзишӣ миёни сарбозон ба ҳукми анъана даромадааст.
- Ба андешаи Шумо дар мавриди тарбияи ҳарбию ватандӯстии ҷавонон, аз ҷумла сарбозон кадом сохторҳо метавонанд бештар саҳм дошта бошанд?
- Аслан тарбияи ҳарбию ватандӯстии насли ҷавон, ки як бахши муҳими сиёсати давлатии ҷавонон мебошад, бахши байнисоҳавӣ ва ё байниидоравӣ буда, барои он кулли сохторҳои давлатию ҷамъиятӣ масъуланд. Аз ҷумла, барои ташаккули ҳисси ватандӯстии ҷавонони синни даъват ва сарбозон дар баробари Вазорати мудофиа ва дигар сохторҳои низомиву қудратӣ вазорату кумитаҳо, сохтору мақомоти давлатӣ, ташкилотҳои ҷамъиятӣ, собиқадорон нақши калон доранд. Аз ҷумла, тавре аз таҷриба бармеояд, ҳамкориҳои мутақобилае, ки Вазорати мудофиа бо ниҳодҳои алоҳида дорад, бобати баланд бардоштани ҳисси ҳарбию ватандӯстии сарбозон натиҷаҳои хуб дода истодаанд. Чорабиниҳои зиёд миёни сарбозон, ба мисли фестивали ҷумҳуриявии “Сурудҳои ватандӯстона”, маҳфили “Ширу шакар” бо иштироки адибони маъруфи ҷумҳурӣ, чорабиниҳои даъватии “Рӯзи даъватшаванда”, “Муҳофизи Ватан”, “Ҷасорат”, “Даъватшаванда”, ба роҳ мондани фаъолияти маҳфилу клубҳои шавқовар ва дастаҳои худфаъолиятии бадеӣ, машғулиятҳо дар осорхонаҳо ва хонаҳои “Шуҳрати ҷангӣ” ва боз тадбирҳои зиёди дигар самараи хуб дода истодаанд. Илова ба ин, барои боз ҳам мустаҳкам намудани робитаи хизматчиёни ҳарбӣ бо аҳли ҷомеа пайваста дар қисму воҳидҳои низомӣ суҳбату вохӯрии сарбозон бо волидону толибилмони мактабҳои миёна, ҷавонони то синни даъватӣ, аҳли зиё ва шоирону адибон доир карда мешаванд. Ин тадбирҳоро албатта боз ҳам вусъат бахшидан зарур аст.
- Тавре маълум аст, дар ташкили мудофиаи давлат ва ҳимояи мусаллаҳонаи он ғайр аз заминаи кофии моддиву техникӣ ва иншооти муҷаҳҳаз, инчунин нақши кадрҳои соҳиб-ихтисосу бомаҳорати ҳарбӣ ва воқеан содиқу ватандӯст ниҳоят калон аст.
-Дар ҳама соҳаҳо кадрҳо қувваи асосӣ буда, бурду бохти ҳар соҳа аз сатҳи донишу малакаи онҳо вобаста аст. Дар ин замина, мақом ва обрӯю эътибори Қувваҳои Мусаллаҳ ва сатҳи омодабошии ҷангии ҳайати шахсӣ аз маърифати ҳуқуқӣ ва таълиму тарбияи хуби афсарону сарбозон, сайқал додани донишҳои сиёсиву низомӣ ва ба эҳсоси баланди ватандӯстиву садоқатмандии хизматчиёни ҳарбӣ вобастагии зиёд дорад.
Боиси хурсандист, ки сол ба сол сафи афсарони касбӣ аз ҳисоби ҷавонон зиёд мегардад. Бешубҳа, на ҳар ҷавон қудрат дорад, чун афсари хуб фаъолият намояд. Барои афсари хуб будан лаёқату зеҳну қобилият ва ҳамзамон ҷасорату неруи тавонову муҳимтар аз ҳама кӯшишу ғайрати хоса барои насли ҷавонон зарур аст. Боиси сарфарозист, ки имрӯз дар Донишкадаи ҳарбии Вазорати мудофиа, академияву омӯзишгоҳҳои ол-ии ҳарбии давлатҳои хориҷи дуру наздик ба таълим фаро гирифтани ҷавонони лаёқатманд зиёд мегардад. Ҳамасола муассисаҳои мазкурро садҳо нафар бомуваффақият хатм намуда, касби бошарафи афсариро пеша намуда истодаанд. Падидаи хурсандиовар он аст, ки новобаста ба синни солашон имрӯз бисёр ҷавонон дар вазифаҳои масъул дар Вазорати мудофиа ва дигар мақомоти низомию қудратӣ фаъолияти босамар доранд.
- Пешвои миллат хизматчиёни ҳарбиро пайваста вазифадор менамоянд, ки дар шароити мураккаб гаштани вазъи сайёра бобати таъмини амнияти давлат аз ҳарвақта бештар масъулият дошта бошанд.
- Ҳанӯз аз рӯзҳои аввали таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳ Асосгузори сулҳу Ваҳдати мил-лӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масъалаҳои мустаҳкам намудани иқтидори мудофиавии кишварро таҳти назорати доимии худ қарор додаанд. Ин, албатта бесабаб нест. Бо назардошти вазъи ҷаҳони муосир, шароити душвори рӯзафзуни авзои сиёсии ҷаҳон ҳифзи Тоҷикистони соҳибистиқлол, ваҳдати миллӣ ва амнияту суботи он ҳамчун вазифаи аввалиндараҷа ва масъалаи асосӣ боқӣ мемонад.
Ҳамин аст, ки дар Паёму суханрониҳояшон Пешвои миллат аз вазъи зудтағйирёбандаи ҷаҳони муосир ёдовар шуда, зиёд гардидани равияву ташкилотҳои тундрави террористиву экстремистиро чун зуҳуроти таҳдидовари хатарнок маънидод намуда, мунтазам таъкид менамоянд, ки сокинони кишвар зиракии сиёсӣ, омодагии доимӣ, эҳсоси баланди ватандӯстӣ, худогоҳӣ ва муқаддас доштану ҳифз намудани ҳама арзишҳои истиқлолияти давлати куҳанбунёдамонро аз даст надиҳанд. Яъне хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ вазифадоранд, ки барои ҳимояи марзу буми давлати соҳибистиқлоламон ва ҳифзи суботи сиёсӣ доимо омода бошанд. Дар баробари мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, дар шароити мураккаб шудани манфиатҳои иқтисодию сиёсии ҷаҳони имрӯз бояд ҳар як сокини кишвар низ бетараф набошанд.
- Ояндаи Қувваҳои мусаллаҳи кишварро чӣ гуна баҳо медиҳед?
Бо итминони комил метавон гуфт, ки Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар, минбаъд низ аз иҷрои уҳдадориҳои худ сарбаландона мебароянд. Дар интиҳо бо боварии комил иброз медорем, ки ҳайати шахсии ҷузъу томҳои Вазорати мудофиа чун дигар сокинони азизи кишварамон анъанаҳои хуби худро идома дода, бо интизоми қавӣ, донишу малакаи муосир, бархурдор будан аз технологияи муосир, руҳияи баланди ватандӯстӣ ва садоқат ба рисолати пуршарафу муқаддаси худ – ҳимояи Ватани маҳбубамон, ҳифзу таъмини зиндагии осоишта ва заҳмати созандаи халқи хешро сарбаландона иҷро менамоянд.
Мавлон ШАРИФОВ,
узви ИЖТ
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед