- Ассалому алейкум, хуш омадӣ, - гуфта пешвоз гирифтанаш ҳайрати маро афзун кард. Чун медонистам, ки миллаташ тоҷик нест ва дар гумон аст, ки забони тоҷикиро донад.

- Фикр кардӣ, ки забони шуморо намедонам? – хандида гуфт ӯ, аз қиёфаам рамуз гирифта. - Охир ман дар ҳамин ҷо зода шудаам, дар ҳамин ҷо ба воя расидаам, чӣ хел надонам?

Табассум кардаму ӯ аз чашмонам мехонад, ки “чӣ хел, аз куҷо омӯхтӣ” гуфтаниам. -Китоб хондам, ҳам бо забони тоҷикӣ ва ҳам русӣ. Инчунин, бисёр ҳамсуҳбат шудам. Хулоса, ки мефаҳмам, аммо кам гап мезанам, метарсам, ки хато накунам, - мегӯяд ӯ.

МЕҲНАТҚАРИН

Екатерина Алиматоваро дар ноҳияи Бобоҷон Ғафуров хуб мешиносанд. Зеро ӯ яке аз собиқадорони Қасри фарҳанги ин ноҳия асту солиёни зиёд инҷо фаъолият намудааст. Инҷо касе ӯро бегона намеҳисобад, ҳарчанд ба гуфти худаш, аз немисҳои саратовӣ аст.

- Ман дар шаҳраки Адрасмон ба дунё омада, дар шаҳраки Палос ба камол расидаам. Баъдан оилаи мо ба совхози ба номи Мичурин кӯч баст ва бачагии ман онҷо гузашт. Давоми солҳои гуногун ба ҳайси муҳосиб ва мудири шуъбаи кадрҳо меҳнат кардам. Имрӯз низ бо вуҷуди нафақагир будан, ором намешинам, зеро оромиро намеписандам, - мегӯяд ӯ ва боз машғули ҳисоб кардани рақамҳову тахт кардани варақҳояш мешавад.

Воқеан, кори ӯ душвор аст, зеро қариб ҳамаро дастӣ - бидуни компютер анҷом медиҳад. - Компютер техника аст, ҳар лаҳза метавонад аз кор барояд ва хотирааш нобуд шавад. Аммо чизе, ки дар майнаи сари инсон аст, абадан нақш мебандад ва зудуда намешавад, - меафзояд ӯ ва бори дигар ҳуҷҷатҳоро месанҷад, ки мабодо ҷое хатоӣ нарафта бошад. Ин аз масъулиятшиносӣ ва дақиқкориаш дарак медиҳад, ки воқеан шоистаи таҳсин аст

СОҲИБВАТАН

- Тоҷикистон барои шумо чист? - мепурсам аз Екатерина Алиматова ва ӯ сукут мекунад. Чашмонаш пури об мешаванд ва бо гӯшаи қарси сафед ноаён ашкашро пок мекунад.

- Медонӣ, баъзан вақт аз ман мепурсанд, ки чаро ба ватани аҷдодиам барнамегардам. Охир инҷо ватани ман аст, ман ҳеҷ гоҳ ба ватанам хиёнат намекунам, - боз мегиряд ӯ.

- Дар ин ҷо ман оила барпо кардам, соҳиби се фарзанд шудам, ҳам нону ҳам ном ёфтам. Ба як қатор давлатҳо сафар кардам, аммо мисли Тоҷикистон кишвари дигаре надидам. Мо мардуми меҳмоннавозем, дари хонаамон ҳамеша боз, дастурхонамон кушода аст. Молу маҳсулотамон пур, чашми мардумамон сер, рӯзгорамон обод, хотирамон шод. Магар мешавад, ки ҳамаи инро нодида гирифта, ба дигар ҷо кӯч баст? Ҳаргиз! - мегӯяд ӯ.

Ӯ аз он меболад, ки робитааш бо пайвандони хориҷиаш қавист. Онҳо сари вақт аз аҳволаш хабар мегиранд ва ҳамеша ёвару мададгораш ҳастанд. Муҳим, асло ӯро бегона намеҳисобанд ва дар ҳама маврид интихобашро мепазиранд.

Екатерина Алиматова мегӯяд, ки муҳим ҳамеша инсон будан ва инсон мондан аст. Зеро мо новобаста аз боварҳову эътиқодҳоямон, аз як ҷуфти инсон ба вуҷуд омадаем. Вақте оғозу анҷоми ҳамаамон як аст, пас ҳеҷ ҷои ҷудоиандозиву бегонахонӣ нест.

- Ман ҳамеша таҳам-мулпазирам ва ба ҳар як падида бо назари нек менигарам. Масалан, шавҳарам аз миллати узбек аст, модари яке аз келинҳоям аз миллати тотор. Мо ҳама аҳлона зиндагӣ мекунем ва ба тафриқаандозӣ роҳ намедиҳем, - иброз дошт ӯ.


Амони МУҲАММАД, “ҶТ”