ҶОМЕА
Панҷшанбе 02 Май 2024 06:43
БА ОЗМУНИ “РАИЯТПАРВАР”
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро чун як шахсияти миллӣ ва сиёсатмадор мешиносем ва инро ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳам эътироф кардааст. Роҳбаре, ки тамоми ҳастияшро барои пойдории давлату миллат мебахшад, шоистаи таҳсину ситоиш аст.
Қаҳрамони миллии Аф-ғонистон Аҳмадшоҳи Масъуд дар вақташ гуфта буд: “Шумо, тоҷикон, Эмомалӣ Раҳмон доред. Тасаввур кунед, мо зиёда аз сӣ сол боз барои сулҳ дар Афғонистон мубориза мебарем. Ин абармарди миллат барои шумо дар як сол сулҳи бебозгашт овард. Акнун тасаввур кунед, ки шумо чӣ гуна Пешвое доред. Ин гуна Пешворо ҳама хайрхоҳони ҷаҳон орзу мекунанд. Эмомалӣ Раҳмон дили бузурги инсонӣ доранд, ки дар он ҳама меғунҷад. Ӯ охирин тоҷикро ба ватан баргардонид. Магар ин тавоноию қудратмандии инсон нест? Эмомалӣ Раҳмонро на танҳо шумо, балки тамоми тоҷикони дунё дӯст медоранд. Худо шоҳид аст, ин мард бо ин ақлу заковате, ки дорад, дунёро тасхир мегардонад”.
Озода Раҳмон, номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ, роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, дастпарвари мактаби бузурги давлатдории Эмомалӣ Раҳмон гуфтааст: “Дар симои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таърих бори дигар собит сохт, ки наҷоти ҳар як давлату миллат дар лаҳзаҳои ҳассосу фоҷиабор ба зуҳури шахсияти бузурги миллӣ вобастагии зич дорад. Зеро маҳз шахсиятҳои бузург қодиранд инсонҳоро дар ҳалли масъалаҳои печидаву мураккаби иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ раҳнамоӣ карда, дар қалбу дидаи мардум шуълаи умедро ба ояндаи дурахшон барафрӯзанд”.
Дар бораи шахсият, шуҳрат ва санъати роҳбарии Пешвои маҳбуби миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сиёсатшиносону ҷомеашиносон ва аҳли зиё андешаронӣ кардаанд ва мо танҳо дар бораи шахсиятҳое ҳарф хоҳем зад, ки маҳз бо дастгирии Пешвои миллат ба саҳнаҳои ҷаҳон роҳ ёфтанду дар самти хизмати давлатӣ ба баландтарин рутбаҳо мушарраф гардидаанд.
Саидасрор Абдуллозода, генерал-майор, сардори Раёсати нозироти ҳарбии Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон:
“Саҳми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шахсан дар зиндагиву фаъолияти ман беназир аст. Ман дар синни 10-солагӣ аз падар ва дар синни 15-солагӣ аз модар маҳрум гаштам. Маҳз Пешвои миллат сабаб шуданд, ки дар донишгоҳи олии кишвар, Академияи умуми-қушунии хориҷи кишвар ва Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дохил шавам ва онҳоро бомуваф-фақият ба анҷом расонам. Инчунин, бо дастгирии ин шахсияти наҷиб оиладор шудам ва дар арафаи Ҷашни 30-солагии истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба рутбаи олии ҳарбӣ - генерал-майор сарфароз гардидам. Пас, ман чӣ гуна Сарвари давлатро эҳтиром накунаму имрӯз хизмат ба давлат накунам? То вақте зиндаам, ба Ватани худ, ба миллати худ, ба Сарвари давлат содиқ мемонам”.
Шуҳрат Сайнаков, овозхони Ансамбли давлатии “Фалак”:
“Вақте дар як чорабинии бузург бо иштироки Пешвои миллат иштирок кардам, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳунари маро бо як кафкӯбӣ истиқбол карданд. Ҳамон кафкӯбӣ маро муаррифӣ кард ва ман хушбахттарин ҳунарманд шудам. Имрӯз ҳамчун як ҳунарманд зиндагие, ки дорам, ин зиндагӣ ва ин давраро давраи шоҳӣ эълон кардаам. Ба ин рӯзе, ки расидам, ҳама аз дастгирии Пешвои миллат аст. Он замоне, ки бо он кас вохӯрдем ва ба ман маслиҳат дода буданд, он маслиҳат роҳнамо ва роҳкушоям шуд. Ин бароям қувваи бузург дод ва ба ин рӯзҳо расидам”.
Нигина Амонқулова, овозхони Ансамбли давлатии “Дарё”:
“Ҷаноби Олӣ дар ҳақиқат як инсони дурбин ва ҷавҳаршинос ҳастанд. Ҳамаи ҳунармандоне, ки имрӯз рӯи саҳна мебошанд, маҳз аз сиёсати фарҳангии он кас шаҳодат медиҳад. Имрӯз мо фаъолият мекунем ва ҳамчун ҳунарманд ҳама моро мешиносанд. Аз як ноҳияи дурдасте, ки ҳеҷ гас маро намешинохт, ҳеҷ кас намедонист, имрӯз маро на танҳо дар ватан, балки дар хориҷи кишвар низ мешиносанд”.
Матлуба Раҳимова, овозхони Ансамбли давлатии “Фалак”:
“Кулли мардуми шарифи Тоҷикистон шоҳид буданд, ки Пешвои миллат маро чи гуна дастгирӣ карданд. Забонам дар васфи Пешвои азизам оҷиз мемонад. 1 сентябри соли 2009 ба ман хона бо тамоми шароитҳояш туҳфа карданд. Калидашро шахсан Пешвои миллат ба дастам супориданд. Нахустин меҳмонам ҳам он кас буданд, дуои бахт, дуои хайр доданд, дуо карданд, дар ин хона хушбахт бошаму барои ватану миллатам сарбаландона хизмат намоям. Аз замин то осмон сипосгузорам. Шукри фазои ороми Тоҷикистону чунин Сарвари оқил”.
Нигора Холова, овозхони эстрадаи тоҷик:
“Ҳамчун падарвор барои ман хизмат кардаанд. На ҳар кас қудрати инро дорад. Ҳатто ҳолатҳое мешавад, ки падарон ҳам ба фарзанди худ чунин хизмат намекунанд. Ман бис-ёр хушбахт ҳастам, ки чунин падари бузург дорам. Маро дастгирӣ намуданду шифо ёфтам. Имрӯз хизмат карда истодаам, зиндагии худро пеш бурда истодаам. Ҳар қадар ба Пешвои миллат изҳори сипосгузорӣ кунам, ба назарам кам аст”.
Ба мисли чунин шахсиятҳо, ки ба камоли инсонӣ расиданду ба ҷомеа хизматгузоранд, ҳазорони дигаранд. Ҳаминро метавон гуфт, ки зуҳури шахсияти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дурахши истеъдоди нодире буд, ки аз миёни ин мардум ва ин марзу бум берун омад ва ҳадафҳои олии миллии мардумашро амалӣ кард.
Роҳи пешгирифтаи Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масири умедбахш ба сӯйи ормонҳои миллию якпорчагии Ватан буд ва раванди дигаргуниҳои куллии минбаъдаи ҳаёти мамлакат, якдилию ҳамбастагӣ ва эҳёи Тоҷикистон бо номи ин абармарди таърихӣ иртиботи ногусастанӣ пайдо намуд.
Пешвои миллат шояд ҳаргиз дар бораи байни мардум иззату эҳтиром доштан андеша накарда бошанд, ҳанӯз аз рӯзҳои аввали фаъолият чун сиёсатмадор, чун роҳбари кишвар пеш аз ҳама дар бораи наҷот додани миллат, нуқта гузоштан ба ҷанги харобиовару маргбори таҳмилӣ, баргардонидани гурезаҳои иҷборӣ ба ватан, аз вазъияти муташанниҷи иқтисодӣ, валангории ҳама соҳаву ҷодаҳои рӯзгор наҷот додани халқ фикр мекарданд.
Дар ҷаҳон бисёре аз миллатҳо орзу доранд, ки ба мисли мо роҳбари оқилу хирадманд дошта бошанд, то миллаташонро аз вартаи нобудӣ наҷот диҳанд.
Имрӯз мардуми Тоҷикистон ба муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на ҳамчун Сарвари давлат, балки ҳамчун як наҷотбахши давлат, сарҷамъкунандаи миллат, кафили сулҳу ваҳдат, эҳёгари фарҳанги миллӣ, бунёдгузори мактаби давлатдории муосири миллӣ ва дар маҷмӯъ, ҳамчун меъмори давлатдории навини тоҷикон ва Пешвои эътирофшудаи умумимиллӣ менигарад.
Сиришти мардумӣ, эҳсоси худӣ, иродаи қавӣ ва таҷрибаи бузурги Эмомалӣ Раҳмон қалби ҳар шаҳрвандро саршор аз ҳисси боварию эътимод ба фардо, ба ояндаи фарзандони худ ва ба дурнамои давлату миллат менамояд.
Дар партави сиёсати дурбинона ва хирадмандонаи Пешвои миллат давоми солҳои ахир фаъолон ва сокинони заҳматқарини ҷумҳурӣ ҷиҳати таъмини иҷрои ҳадафҳои стратегии давлату Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон содиқонаву софдилона меҳнат карда, ба иҷрои дурнамоҳои рушди иқтисодию иҷтимоӣ ноил гардида истодаанд.
Сайёра ЯТИМОВА, донишҷӯи соли
3-юми факултети
филологияи руси ДДК
ба номи А. Рӯдакӣ
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро чун як шахсияти миллӣ ва сиёсатмадор мешиносем ва инро ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳам эътироф кардааст. Роҳбаре, ки тамоми ҳастияшро барои пойдории давлату миллат мебахшад, шоистаи таҳсину ситоиш аст.
Қаҳрамони миллии Аф-ғонистон Аҳмадшоҳи Масъуд дар вақташ гуфта буд: “Шумо, тоҷикон, Эмомалӣ Раҳмон доред. Тасаввур кунед, мо зиёда аз сӣ сол боз барои сулҳ дар Афғонистон мубориза мебарем. Ин абармарди миллат барои шумо дар як сол сулҳи бебозгашт овард. Акнун тасаввур кунед, ки шумо чӣ гуна Пешвое доред. Ин гуна Пешворо ҳама хайрхоҳони ҷаҳон орзу мекунанд. Эмомалӣ Раҳмон дили бузурги инсонӣ доранд, ки дар он ҳама меғунҷад. Ӯ охирин тоҷикро ба ватан баргардонид. Магар ин тавоноию қудратмандии инсон нест? Эмомалӣ Раҳмонро на танҳо шумо, балки тамоми тоҷикони дунё дӯст медоранд. Худо шоҳид аст, ин мард бо ин ақлу заковате, ки дорад, дунёро тасхир мегардонад”.
Озода Раҳмон, номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ, роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, дастпарвари мактаби бузурги давлатдории Эмомалӣ Раҳмон гуфтааст: “Дар симои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таърих бори дигар собит сохт, ки наҷоти ҳар як давлату миллат дар лаҳзаҳои ҳассосу фоҷиабор ба зуҳури шахсияти бузурги миллӣ вобастагии зич дорад. Зеро маҳз шахсиятҳои бузург қодиранд инсонҳоро дар ҳалли масъалаҳои печидаву мураккаби иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ раҳнамоӣ карда, дар қалбу дидаи мардум шуълаи умедро ба ояндаи дурахшон барафрӯзанд”.
Дар бораи шахсият, шуҳрат ва санъати роҳбарии Пешвои маҳбуби миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сиёсатшиносону ҷомеашиносон ва аҳли зиё андешаронӣ кардаанд ва мо танҳо дар бораи шахсиятҳое ҳарф хоҳем зад, ки маҳз бо дастгирии Пешвои миллат ба саҳнаҳои ҷаҳон роҳ ёфтанду дар самти хизмати давлатӣ ба баландтарин рутбаҳо мушарраф гардидаанд.
Саидасрор Абдуллозода, генерал-майор, сардори Раёсати нозироти ҳарбии Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон:
“Саҳми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шахсан дар зиндагиву фаъолияти ман беназир аст. Ман дар синни 10-солагӣ аз падар ва дар синни 15-солагӣ аз модар маҳрум гаштам. Маҳз Пешвои миллат сабаб шуданд, ки дар донишгоҳи олии кишвар, Академияи умуми-қушунии хориҷи кишвар ва Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дохил шавам ва онҳоро бомуваф-фақият ба анҷом расонам. Инчунин, бо дастгирии ин шахсияти наҷиб оиладор шудам ва дар арафаи Ҷашни 30-солагии истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба рутбаи олии ҳарбӣ - генерал-майор сарфароз гардидам. Пас, ман чӣ гуна Сарвари давлатро эҳтиром накунаму имрӯз хизмат ба давлат накунам? То вақте зиндаам, ба Ватани худ, ба миллати худ, ба Сарвари давлат содиқ мемонам”.
Шуҳрат Сайнаков, овозхони Ансамбли давлатии “Фалак”:
“Вақте дар як чорабинии бузург бо иштироки Пешвои миллат иштирок кардам, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳунари маро бо як кафкӯбӣ истиқбол карданд. Ҳамон кафкӯбӣ маро муаррифӣ кард ва ман хушбахттарин ҳунарманд шудам. Имрӯз ҳамчун як ҳунарманд зиндагие, ки дорам, ин зиндагӣ ва ин давраро давраи шоҳӣ эълон кардаам. Ба ин рӯзе, ки расидам, ҳама аз дастгирии Пешвои миллат аст. Он замоне, ки бо он кас вохӯрдем ва ба ман маслиҳат дода буданд, он маслиҳат роҳнамо ва роҳкушоям шуд. Ин бароям қувваи бузург дод ва ба ин рӯзҳо расидам”.
Нигина Амонқулова, овозхони Ансамбли давлатии “Дарё”:
“Ҷаноби Олӣ дар ҳақиқат як инсони дурбин ва ҷавҳаршинос ҳастанд. Ҳамаи ҳунармандоне, ки имрӯз рӯи саҳна мебошанд, маҳз аз сиёсати фарҳангии он кас шаҳодат медиҳад. Имрӯз мо фаъолият мекунем ва ҳамчун ҳунарманд ҳама моро мешиносанд. Аз як ноҳияи дурдасте, ки ҳеҷ гас маро намешинохт, ҳеҷ кас намедонист, имрӯз маро на танҳо дар ватан, балки дар хориҷи кишвар низ мешиносанд”.
Матлуба Раҳимова, овозхони Ансамбли давлатии “Фалак”:
“Кулли мардуми шарифи Тоҷикистон шоҳид буданд, ки Пешвои миллат маро чи гуна дастгирӣ карданд. Забонам дар васфи Пешвои азизам оҷиз мемонад. 1 сентябри соли 2009 ба ман хона бо тамоми шароитҳояш туҳфа карданд. Калидашро шахсан Пешвои миллат ба дастам супориданд. Нахустин меҳмонам ҳам он кас буданд, дуои бахт, дуои хайр доданд, дуо карданд, дар ин хона хушбахт бошаму барои ватану миллатам сарбаландона хизмат намоям. Аз замин то осмон сипосгузорам. Шукри фазои ороми Тоҷикистону чунин Сарвари оқил”.
Нигора Холова, овозхони эстрадаи тоҷик:
“Ҳамчун падарвор барои ман хизмат кардаанд. На ҳар кас қудрати инро дорад. Ҳатто ҳолатҳое мешавад, ки падарон ҳам ба фарзанди худ чунин хизмат намекунанд. Ман бис-ёр хушбахт ҳастам, ки чунин падари бузург дорам. Маро дастгирӣ намуданду шифо ёфтам. Имрӯз хизмат карда истодаам, зиндагии худро пеш бурда истодаам. Ҳар қадар ба Пешвои миллат изҳори сипосгузорӣ кунам, ба назарам кам аст”.
Ба мисли чунин шахсиятҳо, ки ба камоли инсонӣ расиданду ба ҷомеа хизматгузоранд, ҳазорони дигаранд. Ҳаминро метавон гуфт, ки зуҳури шахсияти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дурахши истеъдоди нодире буд, ки аз миёни ин мардум ва ин марзу бум берун омад ва ҳадафҳои олии миллии мардумашро амалӣ кард.
Роҳи пешгирифтаи Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масири умедбахш ба сӯйи ормонҳои миллию якпорчагии Ватан буд ва раванди дигаргуниҳои куллии минбаъдаи ҳаёти мамлакат, якдилию ҳамбастагӣ ва эҳёи Тоҷикистон бо номи ин абармарди таърихӣ иртиботи ногусастанӣ пайдо намуд.
Пешвои миллат шояд ҳаргиз дар бораи байни мардум иззату эҳтиром доштан андеша накарда бошанд, ҳанӯз аз рӯзҳои аввали фаъолият чун сиёсатмадор, чун роҳбари кишвар пеш аз ҳама дар бораи наҷот додани миллат, нуқта гузоштан ба ҷанги харобиовару маргбори таҳмилӣ, баргардонидани гурезаҳои иҷборӣ ба ватан, аз вазъияти муташанниҷи иқтисодӣ, валангории ҳама соҳаву ҷодаҳои рӯзгор наҷот додани халқ фикр мекарданд.
Дар ҷаҳон бисёре аз миллатҳо орзу доранд, ки ба мисли мо роҳбари оқилу хирадманд дошта бошанд, то миллаташонро аз вартаи нобудӣ наҷот диҳанд.
Имрӯз мардуми Тоҷикистон ба муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на ҳамчун Сарвари давлат, балки ҳамчун як наҷотбахши давлат, сарҷамъкунандаи миллат, кафили сулҳу ваҳдат, эҳёгари фарҳанги миллӣ, бунёдгузори мактаби давлатдории муосири миллӣ ва дар маҷмӯъ, ҳамчун меъмори давлатдории навини тоҷикон ва Пешвои эътирофшудаи умумимиллӣ менигарад.
Сиришти мардумӣ, эҳсоси худӣ, иродаи қавӣ ва таҷрибаи бузурги Эмомалӣ Раҳмон қалби ҳар шаҳрвандро саршор аз ҳисси боварию эътимод ба фардо, ба ояндаи фарзандони худ ва ба дурнамои давлату миллат менамояд.
Дар партави сиёсати дурбинона ва хирадмандонаи Пешвои миллат давоми солҳои ахир фаъолон ва сокинони заҳматқарини ҷумҳурӣ ҷиҳати таъмини иҷрои ҳадафҳои стратегии давлату Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон содиқонаву софдилона меҳнат карда, ба иҷрои дурнамоҳои рушди иқтисодию иҷтимоӣ ноил гардида истодаанд.
Сайёра ЯТИМОВА, донишҷӯи соли
3-юми факултети
филологияи руси ДДК
ба номи А. Рӯдакӣ
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед