ҶОМЕА
Панҷшанбе 18 Апрел 2024 11:11
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои аввали роҳбарии хеш мунтазам иброз менамуданд, ки ҷавонон ва неруи созандаи онҳо барои ояндаи миллат заруранд. Ёдовар мешавам, ки вохӯрии аввалини Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ҷавонони фаъоли ҷумҳурӣ моҳи феврали соли 1993 доир гардида буд.
Ба ҳама маълум аст, ки дар он давраҳо вазъи сиёсии кишвар ноором буд. Ва бештар дар ҷумҳурӣ, дар сатҳи маҳалҳо парокандагӣ ба назар мерасид. Албатта, ҷавонон дар он замон фаъолияти пурсамар доштанд, лекин муштоқи он буданд, ки як бор бо Сарвари давлат вохӯрда, мавқеи худро дар доираи фаъолияти оянда муайян намоянд. Ва онҳо ба мақсади худ расиданд.
Дар ин вохӯрӣ Ҷаноби Олӣ бештар минбарро ба ҷавонон пешниҳод карданд ва ҷавонони пешсаф фикру ақидаи худро доир ба пешрафти ҷумҳурӣ, ба эътидол омадани вазъият баён карданд.
Сарвари давлат зимни суханронии худ изҳор доштанд, ки дар эъмори ҷомеаи навин, рушди босуботи минбаъдаи кишвар метавон ба ин неруи бузургу қавӣ такя намуд. Ҳамин тариқ, 17 марти соли 1994 бо дастгирии бевоситаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахустин Анҷумани Иттифоқи ҷавонони Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор шуд. Дар он давра аъзои ин созмон бештар неруи ҳайати то 300-ҳазорнафара дар ҷумҳурӣ буд, ки аксар ҷавонони фаъол буданд. Ва аз ҳама муҳим он буд, ки ин созмон, ки дар гирудорҳои дохилӣ пароканда шуда буд, дигарбора сарҷамъ омад. Дар анҷуман бештар доир ба дигаргуниҳои сиёсӣ дар ҷумҳурӣ, ислоҳоти сиёсӣ, дар оянда муайян намудани раъйпурсӣ ва интихоби парлумон ва интихоби Президенти мамлакат, ҳамчунин муҳокимаи Сарқонун ақидаҳо баён гардиданд. Сарвари давлат бо қаноатмандӣ иброз намуданд, ки ҳама пешниҳод ва иқдомоти неки созандаи ҷавонони пешқадам ва Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистонро дастгирӣ мекунанд.
Бори аввал сарҷамъ шудани ҷавонон дар он шароити мураккаби баамаломада ин пеш аз ҳама ҳар як сокини кишвар, хосса ҷавононро водор менамуд, ки бештар атрофи Сарвари худ муттаҳид шуда, дар ободии кишвар саҳми арзанда гузоранд. Дар ин анҷуман ҳамчунин дар бораи гузаронидани раъйпурсӣ, интихоби Сарвари давлат ва муҳокимаи лоиҳаи нави Сарқонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон ибрози ақида карда шуд ва ҷавонон якдилона ҳама иқдомҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро дастгирӣ намуданд. Ва дар фаъ-олияти минбаъдаи худ атрофи лоиҳаи Сарқонуни нави Ҷумҳурии Тоҷикистон, интихоботи вакилони халқ ва президент дар маҳалҳо, дар сатҳи вазорату идораҳо, корхонаҳо, хоҷагиҳо мулоқотҳо доир намуда, иқдомоти созанда ва мавқеи ҳукуматро ба мардум фаҳмонданд. Натиҷаи ҳамин буд, ки 6 августи соли 1994 Анҷумани ғайринавбатии Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон баргузор гардид. Ва аввалин шуда дар ҷумҳурӣ Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон бо як маром номзадии Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод намуданд ва ин пешниҳод аз ҷониби худи ман садо дод. Шиори онвақтаи мо ҷавонон ин “Президенти мо – Эмомалӣ Раҳмон, “Асри 21 бо Эмомалӣ Раҳмон” буд ва минбаъд собит шуд, ки ҳама комёбӣ ва пешрафти мо ба шарофати дастгирӣ ва ғамхориҳои бевоситаи Пешвои миллат мебошад. Вақт исбот намуд, ки мо – ҷавонон ва тамоми мардуми равшанфикри Тоҷикистон ба мақсади худ расидем. Чун Сарвари давлатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бисёр иқдомҳои наҷиби ҷавононро дастгирӣ намуданд.
Мавриди зикр аст, ки он замон орзую омоли мо, ҷавонон дар сатҳи ҳукумат фаъолият намудани як сохтори давлатие буд, ки кору фаъолияти ҷавононро танзим намояд. Ин таклиф аз тарафи Ҷаноби Олӣ дастгирӣ шуд ва соли 1997 қарор доир ба таъсиси Кумитаи кор бо ҷавонон имзо шуд. Сипас вобаста ба фаъолияти пурсамари он ниҳод барномаҳои соҳавӣ, барномаҳои миллӣ таҳия ва амалӣ гардиданд.
Боиси хушнудист, ки Пешвои миллат аз рӯзи аввали фаъолияташон ба кадрҳои ҷавон боварӣ карданд ва ин аст, ки аз ҳамон вақт то инҷониб дар сатҳи маҳалҳо, корхонаҳо, ташкилотҳо, ҳукумати ҷумҳурӣ, вазорату идораҳо бештар ҷавонон фаъолият менамоянд. Бесабаб нест, ки роҳбари мамлакат дар бисёр мавридҳо такрор ба такрор ба ҷавонон муроҷиат карда мегӯянд, ки оянда аз они шумост, шумо барои оянда бояд худро омода кунед, бештар хонед, аз технологияи муосир бохабар бошед ва албатта ҷавонон низ дар навбати худ эҳсоси баланди масъулият намуда, бо ҳидоят ва роҳнамоиҳои Пешвои миллат дар ҳама соҳаҳо фаъолияти пурсамар доранд.
Қосим Роҳбар, раиси Кумитаи рушди маҳали назди Президенти
Ҷумҳурии Тоҷикистон (раиси ИҶ вилояти Ленинобод, солҳои 1992-1994)
Ба ҳама маълум аст, ки дар он давраҳо вазъи сиёсии кишвар ноором буд. Ва бештар дар ҷумҳурӣ, дар сатҳи маҳалҳо парокандагӣ ба назар мерасид. Албатта, ҷавонон дар он замон фаъолияти пурсамар доштанд, лекин муштоқи он буданд, ки як бор бо Сарвари давлат вохӯрда, мавқеи худро дар доираи фаъолияти оянда муайян намоянд. Ва онҳо ба мақсади худ расиданд.
Дар ин вохӯрӣ Ҷаноби Олӣ бештар минбарро ба ҷавонон пешниҳод карданд ва ҷавонони пешсаф фикру ақидаи худро доир ба пешрафти ҷумҳурӣ, ба эътидол омадани вазъият баён карданд.
Сарвари давлат зимни суханронии худ изҳор доштанд, ки дар эъмори ҷомеаи навин, рушди босуботи минбаъдаи кишвар метавон ба ин неруи бузургу қавӣ такя намуд. Ҳамин тариқ, 17 марти соли 1994 бо дастгирии бевоситаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахустин Анҷумани Иттифоқи ҷавонони Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор шуд. Дар он давра аъзои ин созмон бештар неруи ҳайати то 300-ҳазорнафара дар ҷумҳурӣ буд, ки аксар ҷавонони фаъол буданд. Ва аз ҳама муҳим он буд, ки ин созмон, ки дар гирудорҳои дохилӣ пароканда шуда буд, дигарбора сарҷамъ омад. Дар анҷуман бештар доир ба дигаргуниҳои сиёсӣ дар ҷумҳурӣ, ислоҳоти сиёсӣ, дар оянда муайян намудани раъйпурсӣ ва интихоби парлумон ва интихоби Президенти мамлакат, ҳамчунин муҳокимаи Сарқонун ақидаҳо баён гардиданд. Сарвари давлат бо қаноатмандӣ иброз намуданд, ки ҳама пешниҳод ва иқдомоти неки созандаи ҷавонони пешқадам ва Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистонро дастгирӣ мекунанд.
Бори аввал сарҷамъ шудани ҷавонон дар он шароити мураккаби баамаломада ин пеш аз ҳама ҳар як сокини кишвар, хосса ҷавононро водор менамуд, ки бештар атрофи Сарвари худ муттаҳид шуда, дар ободии кишвар саҳми арзанда гузоранд. Дар ин анҷуман ҳамчунин дар бораи гузаронидани раъйпурсӣ, интихоби Сарвари давлат ва муҳокимаи лоиҳаи нави Сарқонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон ибрози ақида карда шуд ва ҷавонон якдилона ҳама иқдомҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро дастгирӣ намуданд. Ва дар фаъ-олияти минбаъдаи худ атрофи лоиҳаи Сарқонуни нави Ҷумҳурии Тоҷикистон, интихоботи вакилони халқ ва президент дар маҳалҳо, дар сатҳи вазорату идораҳо, корхонаҳо, хоҷагиҳо мулоқотҳо доир намуда, иқдомоти созанда ва мавқеи ҳукуматро ба мардум фаҳмонданд. Натиҷаи ҳамин буд, ки 6 августи соли 1994 Анҷумани ғайринавбатии Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон баргузор гардид. Ва аввалин шуда дар ҷумҳурӣ Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон бо як маром номзадии Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод намуданд ва ин пешниҳод аз ҷониби худи ман садо дод. Шиори онвақтаи мо ҷавонон ин “Президенти мо – Эмомалӣ Раҳмон, “Асри 21 бо Эмомалӣ Раҳмон” буд ва минбаъд собит шуд, ки ҳама комёбӣ ва пешрафти мо ба шарофати дастгирӣ ва ғамхориҳои бевоситаи Пешвои миллат мебошад. Вақт исбот намуд, ки мо – ҷавонон ва тамоми мардуми равшанфикри Тоҷикистон ба мақсади худ расидем. Чун Сарвари давлатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бисёр иқдомҳои наҷиби ҷавононро дастгирӣ намуданд.
Мавриди зикр аст, ки он замон орзую омоли мо, ҷавонон дар сатҳи ҳукумат фаъолият намудани як сохтори давлатие буд, ки кору фаъолияти ҷавононро танзим намояд. Ин таклиф аз тарафи Ҷаноби Олӣ дастгирӣ шуд ва соли 1997 қарор доир ба таъсиси Кумитаи кор бо ҷавонон имзо шуд. Сипас вобаста ба фаъолияти пурсамари он ниҳод барномаҳои соҳавӣ, барномаҳои миллӣ таҳия ва амалӣ гардиданд.
Боиси хушнудист, ки Пешвои миллат аз рӯзи аввали фаъолияташон ба кадрҳои ҷавон боварӣ карданд ва ин аст, ки аз ҳамон вақт то инҷониб дар сатҳи маҳалҳо, корхонаҳо, ташкилотҳо, ҳукумати ҷумҳурӣ, вазорату идораҳо бештар ҷавонон фаъолият менамоянд. Бесабаб нест, ки роҳбари мамлакат дар бисёр мавридҳо такрор ба такрор ба ҷавонон муроҷиат карда мегӯянд, ки оянда аз они шумост, шумо барои оянда бояд худро омода кунед, бештар хонед, аз технологияи муосир бохабар бошед ва албатта ҷавонон низ дар навбати худ эҳсоси баланди масъулият намуда, бо ҳидоят ва роҳнамоиҳои Пешвои миллат дар ҳама соҳаҳо фаъолияти пурсамар доранд.
Қосим Роҳбар, раиси Кумитаи рушди маҳали назди Президенти
Ҷумҳурии Тоҷикистон (раиси ИҶ вилояти Ленинобод, солҳои 1992-1994)
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед