ҶОМЕА
Ҷумъа 29 Март 2024 12:12
Гашти бо низоми афсарону сарбозон. Муаддабона ва ба таври намунавӣ салому алайк кардан. Эҳтироми хосса миёни ҳамдигар. Тартиботи муқаррар ва тозагиву назофати муҳити атроф. Садҳо амалу рафтори намунавӣ, ки хос ба ин макон буд. Маконе, ки он ҷо аз мардию сарсупурдагӣ, иродаву матонат, ростию ростқавлӣ, шуҷоату далерӣ, қадри меҳру муҳаббат, эҳтироми атрофиён гап меравад. Ва ин ҷо қисми низомӣ буд.
Моро ҷиҳати ошноӣ пайдо кардан бо ҳаёту тарзи зиндагии як сарбоз Нурмуҳаммад Толибов ба қисми низомӣ овард. Нурмуҳаммад пас аз хатми мактаби миёна муваффақ нашуд, ки таҳсилашро дар ягон муассисаи олии кишвар давом диҳад. Ӯ ба сӯи муҳоҷират роҳ гирифт. Зиёда аз шаш сол бо таҳаммул кардани азобҳои алими муҳоҷирати меҳнатӣ дар кишвари Русия меҳнат мекарду ранҷ мекашид. Агарчанде пушти номи муҳоҷират садҳо балову офат ва нобарориҳо меистад, бо гумони ин ки мабодо дар ватан маҷбуран ба хизмат набарандаш, кӯшиш мекард, соле ҳамагӣ чанд рӯз назди падару модар ва наздикон бошаду халос. Бо ҳамин минвол ҳудудан 7 сол дар дарбадариву муҳоҷират қарор дошт.
Аз охирин сафараш ба Русия, ҳамкорону наздиконаш нақл мекунанд, пас аз якчанд моҳи омадан, ҳамеша мегуфт, ки ба ватан бармегардаду ба хизмати аскарӣ меравад. Ва ахиран ӯ кори худро кард. Соли 2019 дар мавсими даъват ба ба ватан баргашту пас аз ҳафтае озими хизмати ҳарбӣ шуд. Айни ҳол дар қисми низомие адои хизмати ҳарбӣ карда истодааст.
Нурмуҳаммад аз давраи то ба хизмат омаданаш нақл мекунад, ки ягона чизе, ки варо аз хизмати ҳарбӣ боз медошт, ин суханҳои ноҷои рафиқонаш дар бораи хизмат буд.
- Ҳангоми таҳсил дар мактаби миёна ва дар давраҳои муҳоҷират буданам аз забони бисёре аз рафиқонам мешунидам, ки хизмати ҳарбӣ макони зарбу лат ва шаллоқхӯрист. Он ҷо нони басериву гашти бароҳатро орзу мекунӣ. Ҳаддалимкон давоми як соли аввали хизмат ҳатман зердаст ва ғуломии “дед”-ҳову сарбозони аз худат пештаромада хоҳӣ буд. Ҳамин чизҳо маро намегузошт, ки дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ адои хизмат намоям,-мегӯяд мавсуф.
Ӯ мегӯяд то замоне, ки бародари хурдиаш бо хоҳиши худ ба хизмат наомаду пас аз адои хизмат дар ҳайати пропоршикҳо хизмати Модар – Ватанро идома надод, ҳеҷ дилгармие ба хизмати ҳарбӣ надошт: “Пас аз оне, ки додарам хизматчии ҳарбӣ шуд, ман ҳам тасмим гирифтам, ки ба хизмати аскарӣ меравам”,- ёдвар шуд, Нурмуҳаммад.
Дар илова Нурмуҳаммад гуфт, ки бар хилофи гуфтаҳои рафиқону ҳамсинфонам, дар давоми 3-4 моҳи хизмат ҳеҷ гуна амалҳои мегуфтаи онҳоро мушоҳида накардам. “Хизмати ҳарбиро чун мактаби тарбия, ҷасорату мардонагӣ ва дӯстию рафоқат дарёфтам. Ва ба чунин хулоса омадам, ки ҳар нафаре, ки ин мактабро пушти сар меку¬над, дар оянда инсони баркамолу муваффақе хоҳад шуд. Дар бобати “раҳнамо”-иҳои рафиқонам акнун, ба фаҳми як мақоли халқӣ расидам, ки мегуянд: “Савдои хона ба бозор намонад”. Воқеияти Артиши миллӣ аз боварҳои ман фосилаи хеле зиёд доштааст”,- гуфт ҳамсуҳбати мо.
Чигунае, ки ба мо низ аён гардид, дар қисми ҳарбӣ - низомӣ хизмат ба таври зарурӣ ба роҳ монда шудааст. Ҳамсуҳбати мо иброз дошт, ки “Ҳар як хизматчии қисми низомӣ кӯшиш ба харҷ медиҳад, ки та¬лаботи оинномавиро риоя намо¬яду хизмати Модар –Ватанро сарбаландона иҷро намояд. Риояи талабот, қабл аз ҳама, ба мустаҳкам гаштани интизом, иҷрои вазифаҳои дар пешистода мусоидат мекунад. Гузашта аз ин, мустаҳкам намудани руҳияи ни¬зомии сарбозон, ҳифзи арзишҳои ватандорӣ, эҳтироми муқаддасоти миллӣ дар меҳвари асосии кори афсарону командирон қарор дорад, ки барои мо, сарбозон заминаҳои хуби ташаккули худшиносиро фароҳам меорад.
Нурмуҳаммад фақат аз як чиз афсус мехӯрад, ки хеле дер ба хизмати ҳарбӣ омаду барои ба таври зарури ташаккул ёфтан каме танқисӣ мекашад. Ба қавли ӯ агар пас аз хатми мактаби миёна ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ шомил мегашту хизматро то кунун идома медод, шояд ҳоло каси дигар гашта буд.
Моро ҷиҳати ошноӣ пайдо кардан бо ҳаёту тарзи зиндагии як сарбоз Нурмуҳаммад Толибов ба қисми низомӣ овард. Нурмуҳаммад пас аз хатми мактаби миёна муваффақ нашуд, ки таҳсилашро дар ягон муассисаи олии кишвар давом диҳад. Ӯ ба сӯи муҳоҷират роҳ гирифт. Зиёда аз шаш сол бо таҳаммул кардани азобҳои алими муҳоҷирати меҳнатӣ дар кишвари Русия меҳнат мекарду ранҷ мекашид. Агарчанде пушти номи муҳоҷират садҳо балову офат ва нобарориҳо меистад, бо гумони ин ки мабодо дар ватан маҷбуран ба хизмат набарандаш, кӯшиш мекард, соле ҳамагӣ чанд рӯз назди падару модар ва наздикон бошаду халос. Бо ҳамин минвол ҳудудан 7 сол дар дарбадариву муҳоҷират қарор дошт.
Аз охирин сафараш ба Русия, ҳамкорону наздиконаш нақл мекунанд, пас аз якчанд моҳи омадан, ҳамеша мегуфт, ки ба ватан бармегардаду ба хизмати аскарӣ меравад. Ва ахиран ӯ кори худро кард. Соли 2019 дар мавсими даъват ба ба ватан баргашту пас аз ҳафтае озими хизмати ҳарбӣ шуд. Айни ҳол дар қисми низомие адои хизмати ҳарбӣ карда истодааст.
Нурмуҳаммад аз давраи то ба хизмат омаданаш нақл мекунад, ки ягона чизе, ки варо аз хизмати ҳарбӣ боз медошт, ин суханҳои ноҷои рафиқонаш дар бораи хизмат буд.
- Ҳангоми таҳсил дар мактаби миёна ва дар давраҳои муҳоҷират буданам аз забони бисёре аз рафиқонам мешунидам, ки хизмати ҳарбӣ макони зарбу лат ва шаллоқхӯрист. Он ҷо нони басериву гашти бароҳатро орзу мекунӣ. Ҳаддалимкон давоми як соли аввали хизмат ҳатман зердаст ва ғуломии “дед”-ҳову сарбозони аз худат пештаромада хоҳӣ буд. Ҳамин чизҳо маро намегузошт, ки дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ адои хизмат намоям,-мегӯяд мавсуф.
Ӯ мегӯяд то замоне, ки бародари хурдиаш бо хоҳиши худ ба хизмат наомаду пас аз адои хизмат дар ҳайати пропоршикҳо хизмати Модар – Ватанро идома надод, ҳеҷ дилгармие ба хизмати ҳарбӣ надошт: “Пас аз оне, ки додарам хизматчии ҳарбӣ шуд, ман ҳам тасмим гирифтам, ки ба хизмати аскарӣ меравам”,- ёдвар шуд, Нурмуҳаммад.
Дар илова Нурмуҳаммад гуфт, ки бар хилофи гуфтаҳои рафиқону ҳамсинфонам, дар давоми 3-4 моҳи хизмат ҳеҷ гуна амалҳои мегуфтаи онҳоро мушоҳида накардам. “Хизмати ҳарбиро чун мактаби тарбия, ҷасорату мардонагӣ ва дӯстию рафоқат дарёфтам. Ва ба чунин хулоса омадам, ки ҳар нафаре, ки ин мактабро пушти сар меку¬над, дар оянда инсони баркамолу муваффақе хоҳад шуд. Дар бобати “раҳнамо”-иҳои рафиқонам акнун, ба фаҳми як мақоли халқӣ расидам, ки мегуянд: “Савдои хона ба бозор намонад”. Воқеияти Артиши миллӣ аз боварҳои ман фосилаи хеле зиёд доштааст”,- гуфт ҳамсуҳбати мо.
Чигунае, ки ба мо низ аён гардид, дар қисми ҳарбӣ - низомӣ хизмат ба таври зарурӣ ба роҳ монда шудааст. Ҳамсуҳбати мо иброз дошт, ки “Ҳар як хизматчии қисми низомӣ кӯшиш ба харҷ медиҳад, ки та¬лаботи оинномавиро риоя намо¬яду хизмати Модар –Ватанро сарбаландона иҷро намояд. Риояи талабот, қабл аз ҳама, ба мустаҳкам гаштани интизом, иҷрои вазифаҳои дар пешистода мусоидат мекунад. Гузашта аз ин, мустаҳкам намудани руҳияи ни¬зомии сарбозон, ҳифзи арзишҳои ватандорӣ, эҳтироми муқаддасоти миллӣ дар меҳвари асосии кори афсарону командирон қарор дорад, ки барои мо, сарбозон заминаҳои хуби ташаккули худшиносиро фароҳам меорад.
Нурмуҳаммад фақат аз як чиз афсус мехӯрад, ки хеле дер ба хизмати ҳарбӣ омаду барои ба таври зарури ташаккул ёфтан каме танқисӣ мекашад. Ба қавли ӯ агар пас аз хатми мактаби миёна ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ шомил мегашту хизматро то кунун идома медод, шояд ҳоло каси дигар гашта буд.
Эзоҳи худро нависед