Ӯ дар хона танҳо буд. Нишаста. Сар бар замин. Шояд пиндоред хаста буд? Ошуфтаву озурда? Ё аз шиддати сахтии қисмат шикаста. На. Ӯ танҳо буд, вале банд ба кори худ. Дида медӯхт ба ороиши матои дасташ. Пур аз умед. Пур аз шӯр. Пурҳаяҷон. Пурталош. Аз хастагиҳо дур. Аз шавқ пур.

Хонааш ороёфта. Бо ҳунари дасташ. Дар як ҷониб овезон куртаҳои хуштарҳу хушдӯхт. Дар ҷониби дигар риштаҳо гузошта шуда. Рангоранг ва ҷилонок. Девори хонаро оро медиҳанд расмҳо. Аз ҷараёни иштирок дар фестивалҳо. Аз лаҳзаҳои воқеан хотирмон.

Ӯ ҷойе менишаст. Асбобҳои дӯзандагӣ дар наздаш гӯё моту мабҳути заҳматҳои ӯянд. Бо садояшон бонги авҷи маҳорату матонат мебароранд...

Рӯзи шанбе. Соат наздик ба 11. Вақти шиддати гармӣ. Ҳуҷуми баландии ҳарорат. Мардум аз исёни нурҳои хуршед фирорӣ. Берунбудаҳо ҳама беқарор. Ё мунтазири нафареву нақлиёте. Ё сӯе шитобон. Ё аз фурӯғи сӯзандаи офтоб лаҳзае пинҳон. Дар рӯи сабзазоре ё зери дарахтон.

Мо равон будем, ҷониби манзили Нигина Икромова. Расидан ба хона моро аз банди гармиҳо наҷот дод. Андешидем дар ин ҳаво каманд касоне, ки корро афзалтар аз истироҳат шуморанд. Гуфтем шояд халалдоркунанда ба истироҳати Нигина низ шавем. Бо каме нороҳатӣ дарро кӯфтем. Духтарчаи чеҳракушоде бо кушодани дар сӯи ӯ роҳнамоиямон кард.

Мо ин зани ҳунармандро пайдо кардем. Дар хона. Бо кори худ банд. Гӯё хастагӣ фишораш надода. Шояд аз шавқу шӯраш ҷуръат накарда. Чеҳра кушода. Табъ болида.

Нигина Икромова зодаи Душанбешаҳр аст. Тарроҳи соҳибсалиқа. Зани хушҳарф, хушқалб ва хушбин.
То синни сесолагӣ хеле тифли чолок буда. Атрофиён дар ҳайрат аз ин зиракии бармаҳал. Сипас зиёне мерасад ба ин чолокӣ. Гӯё чашми тақдир гирифта. Баъд аз эмгузаронӣ гирифтори чунин ҳолат мегардад. Аз беаҳамиятӣ ба қоидаҳои эмгузаронии духтурон.

Волидон дигар ҳамеша ҳамроҳ. Дастгираш. Ёвараш. Пуштибонаш. Таҳсилро чун дигар ҳамсолон оғоз мекунад.
То синфи чорум он ҷо мехонад. Мехост идома диҳад. Аммо зинаҳо баланд. Синфхонаҳо дар ошёнаҳои болоӣ. Омадану рафтан басо мушкил. Ӯ дигар дар хона монд. Ҳамроҳи модар. Аммо аз таҳсил дур не. Таваҷҷӯҳ мекард ба дӯхтанҳои модар. Ҳар рӯз шавқашро ин кор меафзуд. Азм кард то меомӯзад, медӯзад ва соҳибҳунар мегардад. Оҳанин будани иродаю азм исбот шуда аллакай. Зеро дар синни 20 - солагӣ табдил ёфта, ба дӯзандаи моҳир. Иҷрокунандаи дархостҳои мизоҷон.

Нигинаро танҳо соҳибҳунар будан қонеъ намекард. Мехост соҳибмаълумот низ бошад. Барои гирифтани шаҳодатномаи хатм шомили мактаби махсуси шабонае гардид. Акнун имкони идомаи таҳсил дар донишгоҳи олӣ фароҳам. Соли 2001 ба Донишгоҳи давлатии тиҷорати Тоҷикистон қабул шуд. Ғоибона таҳсил мекард. Аммо дур аз мушкилот набуд. Хусусан дар он замони бесарусомон. Бо вуҷуди ин ҳама анҷом дод таҳсилро.
Аз тарроҳӣ дур набуд дар ин муддат. Рушд медод ҳунарашро. Дидашро.

Соли 2011. Соли шурӯи фаъолияти ҷамъиятӣ. Нигинаро ба кор дар Созмони занони маъюб “Иштирок” даъват намуданд. Кор дар ин созмон имкон дод, то бо ҷомеа наздиктар гардад.

“Мо ҳангоми кор дар ин созмон дар муассисаҳои томактабӣ ва таълимӣ корҳои фаҳмондадиҳӣ мегузаронидем. Қайд мекардем, ки бояд онҳо кӯдакони маъюбиятдоштаро ба муассисаҳои хеш ҷалб кунанд. Дигар кӯдакон онҳоро бубинанд. Дарк кунанд, ки дар ҷомеа чунин нафарон ҳастанд ва дар оянда онҳоро ба манбаи масхараи хеш табдил надиҳанд”, - ӯ чунин шарҳ дод вазифаи хешро дар ин созмон.

Дар ин муддат бо чанд созмони дигар низ шартнома баст. Акнун Нигина Икромова имкон ёфт ҳунари худро омӯзонад, ба дигарон. Ба шахсони маъюбиятдошта ва аъзои оилаи онҳо.

Ҳамеша дар андешаи рушд додани ҳунар буд. Азми навбатӣ ташкил кардани намоиши либосҳо. Ба ин хоста ҳам расид. Иштирокчии чандин фестивалҳо буд. Ҳатто ин ҳадафро низ амалӣ кард. Иштирок дар ҳафтаи муди Душанберо.

Пур аз ғояҳои ҷолиб аст. Пур аз навгониҳо. Ҳам дар андеша. Ҳам дар кор.

Аз расмҳои девори хона ду расмро мушоҳида кардем. Нигина бо Сарвари кишвар, Пешвои ғамхор даст мефишорад. Аз ин фурсат пурсон шудем. Ҳолаташ пуршӯртар гардид. Аз ниҳоди заминиаш ифтихоре сар зад. Шукргӯёна иброз дошт, ки аз чунин нафарони хушбахтам. Аз он касоне, ки мушарраф мегарданд ба ин дидори муборак. Ҳатто ду бор.

Нигина Икромова пайваста дар талош аст. Пайи кумак намудан ба ин қишри ҷомеа. Ӯ ҳоло ташкилотеро ташкил намуда. Тасмим дорад дар назди он курсҳои омӯзишӣ барои шахсони маъюбиятдошта ва аъзои оилаи онҳоро боз намояд. Барои амалишавии ин нақша дар ҷустуҷӯи сарпарастест.

Имрӯзҳо машғули дӯхтан аст. Даргири сӯзану риштаю асбобҳо. Ӯ офаранда аст. Эҷодгари зебоӣ.
Аз суҳбат бо ӯ метавон омӯхт. Тарзи рафторро бо шахсони маъюбиятдошта. Нигина муқобили дилсӯзии зиёд нисбат ба онҳост. Аммо тарафдори ба назар нагирифтани имконоти онҳо низ нест. Яъне бо ин гуна афрод бояд меҳрубон буд. Вале зиёд не. Чун онҳо низ бояд зистанро омӯзанд. Аз эҳсосҳои муҳтоҷӣ дур бошанд. Худро бечора нашуморанд.

Ӯ зиёд усувор аст. Ноинсонгариро тоб намеоварад. Муносибати нохуше ё андешаи нохуберо нисбати худ намепазирад. Саривақт маҳкум мекунад. Ӯ намехоҳад каси маъюб бо нафари солим қиёс гардад. Ин дуро шомили як гуруҳ медонад. Нафарони солим.

Ӯ пеши зиндагӣ оҷиз нест. Бечоравор наменолад. Ӯ дигар шоҳсавореро мемонад, ки ром карда аспи масти зиндагиро.

Ҳоло яқинан таҳсинаш хондед. Арзанда аст. Аммо аз ӯ омӯхтани тарзи зистан муҳимтар. Омӯхтани арҷ гузоштан ба ҳар дақиқаи рӯзгор. Расидан ба қадри ҳаёт. Талошманд будан. Тан надодан ба заифиҳо. Ғулом набудан ба нотавониҳо. Мубориз будан. Шукргузорӣ кардан. Дӯст доштани зиндагӣ. Дӯст доштани ҳар лаҳзаи он.