Темур Яқубови доктор. Ин номро аз хурд то бузурги деҳаи Ҳофизкадаи шаҳри Ҳисор медонанду мешиносанд. Зеро ҳар гоҳе саломатии сокинони ин деҳа нохуб мегардад, дарҳол сӯйи бунгоҳи тиббии деҳа мешитобанду барои бартараф сохтани ҳолати ба амал омадаву барқарор сохтани вазъи саломатии хеш аз Темур Яқубов тавсияҳо мегиранд. Тӯли солҳое, ки ӯ ба ҳайси духтури деҳа фаъолият дораду дар ҳифзи саломатии сокинони он саҳмгузор аст, ҳеҷ кас аз муносибату муомилааш бо беморон шикоят накардаву баръакс ӯро ҳамчун табиби хубу хушмуомила ва дорои маҳорати баланди касбӣ мешиносанду эҳтиромаш менамоянд.

Темур Яқубов 5-уми августи соли 1965 таваллуд шудааст. Орзуяш аз хурдӣ ҳамин буд, ки дар оянда табиб мегардаду дар ҳифзи солимии ҳаммеҳанонаш саҳми худро мегузорад. Ҳамин гуна нияти накӯяш буд, соли 1986 баъди хатми мактаби миёнаву адои хизмати ҳарбӣ муҳассили Коллеҷи тиббии шаҳри Ҳисор гардида, онро соли 1990 бо ихтисоси фелдшерӣ хатм намуда, аз соли 1991 то инҷониб дар соҳаи тиб кору фаъолияти назаррас дорад. Барои боз ҳам пурратар гардидани маҳорату малакааш соли 2010 тибби оилавиро низ хатм намудааст.

Фаъолияти ӯ ва чанд ҳамширае, ки дар бунгоҳи тиббии деҳаи Ҳофизкада дар роҳи нигаҳдошти солимии мардум пайи коранд, нисбат ба чанд моҳи пеш хеле зиёд гардидаву дар баъзе ҳолат ба таври шабонарӯзӣ барои ҳифзи саломатии мардуми деҳа пайи тадбиру табобатанд.

Бемории сироятии коронавирус фаъолияти ӯро дар роҳи ҳифзи саломатии сокинони деҳа дучанд кард. Зеро сокинони деҳаҳои Ҳофизкада ва Наврӯзии ҷамоати деҳоти Алмосӣ, ки ӯ дар ин деҳаҳо ба хизматрасонии тиббӣ машғул аст, назар ба рӯзҳои қаблӣ ба табиб бештар ниёз доштанд. Ӯ ва чанд ҳамшираи тиббии дигар шабу рӯз дар андешаи он буданд, то ба ҳар нафаре, ки бо нишонаҳои бемориҳои гуногун наздашон муроҷиат менамоянд, пайи табобаташ шитобанду баҳри тезтар шифо ёфтанашон кумак намоянд.

Аз ду деҳае, ки минтақаи фаъолияташ мебошаду ба мардум хизматрасонии тиббӣ менамояд, дар як ду моҳи ахир чандин нафар баъди ташхис бо нишонаҳои бемории сироятии коронавирус ба карантини хонагӣ гирифта шуда, ҳар замон аз ҳолашон хабардор мешаваду пайи табобаташон мебошад.

- Дар ду деҳае, ки ба хизматрасонии тиббӣ ба мардум 60 нафар баъди ташхиси маркази шаҳр бо аломатҳои бемории сироятии коронавирус дар хонаҳояшон ба карантини хонагӣ фаро гирифта шуда, худамон ба хонаҳояшон рафта, табобат менамудем. Хеле хушнудем, ки тамоми беморонамон, ки бо аломатҳои вируси нав ташхис гардида буданд, баъди табобат ба пуррагӣ шифо ёфта, ба ҳаёту зиндагии муқаррарии хеш баргаштанд, - иброз дошт Темур Яқубов.

Ӯ ба 2534 нафар сокинони ду деҳа хизматрасонии тиббӣ менамояду аз кори хеш розист. Ҳамин миқдори сокинонро чун панҷ панҷааш медонаду доим дар фикри саломатии эшон аст. Зеро рисолатеро, ки бар дӯш гирифтаасту қариб тӯли 30 соле, ки дар ин ҷодаи пурифтихор фаъолияти хуб намуда истодааст, ҳамеша талош менамояд, то онро ба дараҷаи зарурӣ иҷро намояду сазовори пешаи интихобнамудааш бошад.

Ӯ мегӯяд, муоширати хуби табиб бо бемор ҷузъи муҳими табобат аст: “Дар пешаи тиббӣ баробари касбият муоширати хуб хеле муҳиму зарурист. Дар раванди фаъолият бисёр ҳолатҳое шудаанд, ки вақте ба назди беморе меравем, ҳатман бо суханони хуб аз ҳолашон пурсон мешавему руҳан онҳоро табобат менамоем. Дар ҳама ҳолат сухани хуб ҷузъи муҳими табобат аст. Зеро вақте бо бемор муоширати хуб менамоеду аз беҳбудии саломатиашон сухан мегӯед, онҳо қувваю неруи тоза гирифта, тезтар шифо меёбанд”.

Чун аз лаҳзаҳои хотирмони фаъолияти қариб 30-солааш пурсон гардидем, гуфт: “Дар ин муддат лаҳзаҳои мондагори фаъолият хеле зиёданд. Агар ҳамин фаъолияти моҳҳои ахирро гирем, чандин хотироти нек вуҷуд доштанд, ки аз он худ низ хеле хушҳол гардидам. Махсусан, нафари 82 солае, ки бо аломатҳои COVID-19 бемор гардида буд, баъди табобат шифо ёфтанду барои кумакамон худу фарзандонаш хеле миннатдорӣ баён намуданд. Воқеан, ин лаҳзаҳо лаҳзаҳои мондагору хотирмонанд, ки бо ҷаҳди хеш тавонистем, саломатии нафареро барқарор намоему дар шодияшон шарик бошем”.

Дар замони хуруҷи коронавирус баъзе кормандони соҳаи тиб хостанд, тағйири касб намоянд. Аммо ин ҳолат ба қаҳрамони мо рабт надорад. Зеро рисолатеро, ки бар дӯш гирифтааст, дар ҳама ҳолат онро сидқан иҷро менамояду дар ҳифзи солимии мардум саҳми худро мегузорад.

- Шукри Офаридгор менамоям, ки чунин касби пуршарафро дорам, - мегӯяд Темур Яқубов. - Нафаре дар ҷодаи интихобнамудааш ба комёбиву муваффақият мерасад, ки лоиқи он бошад. Дар раванди фаъолияти дилхоҳ касбу соҳа душвориҳо вуҷуд доранд. Вале вақте касби худро дӯст медореду сидқан онро интихоб намудаед, ҳеҷ гоҳ аз душвориҳо намеҳароседу бо иродаи мустаҳкам пайи бартараф кардани он мешавед. Тӯли фаъолият чандин ҳолатҳои мушкил буданд, аммо виҷдонам нагузошт, ки тағйири пешаи дӯстдоштаам намоям. Хушҳолам, ки дар ҳифзи саломатии мардум саҳми худро гузошта истодаам.

Ӯ мегӯяд: “Вақте аҳолии хурду бузурги ду деҳа ба ман “доктор” гуфта муроҷиат менамоянд, худро хушбахт меҳисобам. Муҳаббати мардуми деҳа ҳамчун табиб бароям беҳтарин туҳфа аст. На ҳар кас сазовори чунин муҳаббат мегардад. Ҳамин меҳру муҳаббат маро ба соҳаам боз ҳам дилгарм месозад. Аз Офаридгор миннатдорам, ки маро ба ин касби пуршараф лоиқ донист ва то имрӯз сарбаландона кору фаъолият намуда истодаам. То замоне, ки неру дорам, баҳри солимии мардум саҳми худро мегузорам”.

Замоне, ки ҳамроҳаш суҳбат намудем, чандин бемор наздаш омаданду барои беҳтар гардонидани вазъи саломатиашон тавсияҳо гирифтанд ва бо хушнудӣ изҳори ташаккур намуданд. Ҳамин гуна муносибати хубу саҳми арзандааш дар соҳаи тиб аст, ки то имрӯз барои фаъолияти софдилонаву содиқонааш бо чандин сипосномаву ифтихорнома сарфароз гардидааст. Ӯ худ аз он хушҳол аст, ки сазовори муҳаббати мардум асту ин муҳаббатро беназиртарин қадрдонӣ медонад. Агар нафаре дар зиндагӣ аз ин муҳаббату самимият бархурдор аст, пас метавон гуфт, ки ӯ хушбахттарин нафари рӯйи дунёст.