Чанде пеш дар шабакаҳои иҷтимоӣ як навори кӯтоҳе паҳн шуд, ки дар он зӯроварии як ҷавони бадахлоқ нисбати модараш дида мешуд. Ин ҳодиса ҷомеаро ба ташвиш оварда, нафарони зиёде онро маҳкум карданд. Корбарони шабакаҳои иҷтимоӣ дар шарҳҳо ва постҳои алоҳида аз мақомоти дахлдор талаб карданд, ки нисбати ин навор чораҷӯӣ кунанд ва шахсияти ҳам ҷавон ва ҳам модари ҷабрдидаро муайян намоянд. Зеро модар шахсест, ки фарзандашро бо заҳматҳо ва орзую умед ба воя мерасонад.

Дар натиҷаи корҳои ҷустуҷӯӣ - оперативӣ маълум гардид, ки ин ҳодисаи нохуш дар ноҳияи Варзоб рух додааст.

Ҳангоми тамошои навор маълум аст, ки ин ҷавон на фақат ба модар, балки нисбати хоҳари худ низ муносибати дағалонаро раво дида, бо суханҳои қабеҳ хоҳари худро мавриди таҳқир қарор медиҳад.

Мо зимни баррасии мавзӯъ аз шуъбаи ВКД дар ноҳияи Варзоб пурсон шудем, ки нисбати ин қазия кадом чораҳо андешида истодаанд.

Дилшод Саидмуродов, нозири минтақавӣ ба мо иттилоъ дод, ки дар натиҷаи тафтиш ва санҷишҳои ҳамаҷонибаи ҳодисаи мазкур нисбати ин ҷавон айни замон тибқи талаботи моддаи 460 (майдаавбошӣ)-и Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон парвандаи маъмурӣ тартиб дода шудааст. Ҳамчунин аз шуъбаи ВКД дар ноҳияи Варзоб гуфтанд, ки парванда дар баррасии суд қарор дорад.

КӢ ГУНАҲГОР?

Имрӯз мисли ин модар бисёр заноне ҳастанд, ки аз бадрафтории фарзандонашон азият мекашанд. Аксари онҳо дар тарбияи фарзандон худро гунаҳгор медонанду бад-рафтории фарзандонро натиҷаи бепарвоии худ меҳисобанд.

Гулистон як модари 50-сола, ки ба танҳоӣ се фарзандро тарбия кардааст, худро гунаҳгор ҳисобида, бо чашмони гирён гуфт, ки натавонистааст, ба таври бояд фарзандонро ба воя расонад.

- Писаронамро бе шавҳар тарбия карда натавонистам. Имрӯз яке дар маҳбасу дигаре бошад, ҳамарӯза нороҳатам мекунад.

Ин модар зимни суҳбат бо мо гуфт, намехоҳад доири бадкории фарзандаш ба ҳеҷ мақомоте муроҷиат кунад.

“Ҳар касе набошад, фарзанди худи ман аст. Модар то лаҳзаҳои охири зиндагии худ фарзандашро пуштибонӣ мекунад. Зеро ки модар ҳамеша сабр мекунад. Ин кор дуруст аст ё не, аммо ба ҳамаи ин тоқат мекунам”, - гуфт ин модар.

ИЛОҶИ ВОҚЕА ПЕШ АЗ ВУҚУЪ

Аммо дар ҳамин ҳол бисёре аз равшанфикрон ва фаъолони ҷомеа бар ин назаранд, ки бояд чунин модарон ба мақомоти дахлдор муроҷиат намуда, осуда зиндагӣ кунанд.
- Хеле аламовар аст, ки бархе аз ҷавонони мо нисбати калонсолон, бахусус падару модарони худ беҳурматӣ мекунанду онҳо муносибати бади фарзандонашонро рупӯш мекунанд. Саривақт роҳи онро гирифтан лозим аст. Дар зиндагӣ бисёр омилҳое ҳастанд, ки боиси сар задани ин гуна нохушиҳо мешаванд. Волидон бояд ҳар рафтори фарзандонро назорат созанд ва дар ҳама ҳолат зиракиро аз даст надиҳанд. Аз он навори чанд рӯз қабл паҳншуда бармеояд, ки бархе ҷавонон тамоми арзишҳоро пушти по мезананд. Дар ҳамин ҳолатҳо волидоне, ки аз рафтори фарзандашон бохабар ҳастанд, бояд дар якҷоягӣ бо фарзанди ҷавони худ ба мақомотҳо ва шахсони наздики худ муроҷиат кунанд, то ба онҳо маслиҳатҳои муфид диҳанд. Дар чунин ҳолатҳо кор то ба ин дараҷа намерасад, - гуфт як ҳамсуҳбати мо.

Аз ниҳодҳои дахлдор ҳам мегӯянд, ки модарон вобаста ба масъалаи мазкур муроҷиат намекунанд. Масъулини Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки ягона ниҳоди махсуси бонувон дар кишвар аст, гуфтанд, ки дар ин гуна масъалаҳо ҳеҷ модаре муроҷиат намекунад. Ҳатто баъди чунин наворҳое, ки дар шабакаҳои интернетӣ паҳн мешавад, модарон аз суҳбат кардан вобаста ба чунин мавзӯъҳо худдорӣ мекунанд.

Дар ҳамин ҳол метавон чунин хулосабарорӣ кард, ки дар сар задани чунин қазияҳо то ҷое худи калонсолон ҳам гунаҳгор мебошанд.

ТАРБИЯ

Равоншиносон бар инанд, ки сабаби асосии сар задани чунин ҳодисаҳо дар нодуруст тарбия ёфтан аст. Равоншинос Заррина Кенҷаева мегӯяд, вақте тарбия нодуруст асту фарзанд ба роҳи хато гом ниҳодааст, дар оянда аз ӯ ҳама корро интизор шудан мумкин аст.

- Вақте кор ба ин ҳад мерасад, дигар ҳурмати падару модарро ба ҷо намеоранд. Баръакс, тавре рафтор мекунанд, ки оқибати он хуб намешавад. Чунин ҷавононро бояд ба назди равоншиносон равона созанд ё ин ки ҳамеша бо онҳо суҳбат кунанду барои тарбияашон вақт ҷудо кунанд. Зеро ки фарзанд ҳамеша ба насиҳатҳои падару модар эҳтиёҷ дорад,- гуфт равоншинос.

Ин равоншинос мегӯяд, ки имрӯз байни баъзе волидон ва фарзандон як масофае пайдо шудааст. Гӯё масофест, ки волидон ба фарзандон наздик намешаванду онҳоро назорат карда наметавонанд.

- Сабаби асосии беназорат мондани ҷавонон маҳз ҳамин якдигарнофаҳмии наслҳо мебошад. Дар айни замон мо танҳо ҳамон фишорҳои калони иттилоотиро метавонем, ки пешгирӣ кунем. Тарс, воҳимаҳо ва асабонияте, ки дар ҷавонон дида мешавад, маҳз аз рӯи беаҳамиятии калонсолон ба миён меояд. Ва дигар чизе, ки мо аз он гузашт карда наметавонем, ин дағалрафтории ҷавонон ва пуштигирии кардани онҳо аз ҷониби волидайн мебошад. Қайд кардан зарур аст, ки волидайн бояд ҳамеша барои пешгирии ҳамаи амалҳои номатлуби фарзандашон саривақт хабар диҳанд, то ба чунин рӯзҳои сиёҳ рӯ ба рӯ нашаванд,- илова кард равоншинос.