ВАРЗИШ
Панҷшанбе 12 Декабр 2024 09:51
8147
Мегӯянд, агар устоди хубу барҷаста бошӣ, шогирдон бо ихлосмандии зиёд дунболгират мешаванд. Сухан аз нафаре меравад, ки ҳамакнун мураббии номвар асту маҳз ин пайроҳаи зиндагисозро аз устоди хеш мерос гирифтааст ва бо ин вазифаи сермасъулияташ шогирд мепарварад.

Ин нафар Азизулло Абдуллоев мебошад. Ӯ устоди дараҷаи 1, варзишгари парчамбардори кишвар буда, соли 1975 ба дунё омадааст. Дар оила бародараш варзишгар буду дар намуди гӯштини ҷудо баромад намуда, дар замони шӯравӣ борҳо ному шарафи Тоҷикистонро дар арсаи ҷаҳонӣ боло бардоштааст. Маҳз ғолибиятҳои бародар меҳри Азизуллоро ба соҳаи варзиш шӯълавар менамуд. Падар низ аз маҳорати варзишии фарзандон меболиду барои онҳо то қадри имкон шароит фароҳам меовард. Падар хост, ки Азизулло ба риштаи бокс машғул гардад ва соли 1987 ӯро ба мактаби бокси вилояти Қурғонтеппа (ҳоло Хатлон) раҳнамун месозад.
“Соли 1987 ба толори бокс рафтам ва саҳифаи ҳаёти варзишиамро оғоз намудам. Пас аз муддати машқу тамринҳо дари иштирок дар мусобиқаҳо бароям боз гардид. Соли 1989 дар мусобиқаи ҷумҳуриявии бокс миёни ҷавонону наврасон дар вазни 48 кило ҷои якумро ишғол намудам ва ин ғолибият баҳри идомаи роҳи интихобнамудаам, неруи дучанд бахшид”, - гуфт Азизулло Абдуллоев.

Ӯ бо сабаби баста шудани толорҳо муддате аз машқу тамрин дур мемонад. Соли 1994 пас аз ором шудани вазъияти кишвар толорҳои варзишӣ низ боз мегарданду Азизулло машқу тамрини хешро идома медиҳад. То соли 2011 ҳамчун варзишгари намунавии кишвар дар риштаи бокс ҳунарнамоӣ намуда, дар чандин мусобиқаҳои ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ иштирок ва натиҷаҳои назаррасеро ба даст меорад. Аз ҷумла, 5 маротиба чемпиони мусобиқаҳо оид ба бокс дар вилояти Хатлон ва 7 карат оид ба кикбоксинг, ҳамзамон 6 маротиба ҷоизадори мусобиқаи ҷумҳуриявӣ оид ба бокс гардидааст. Қаҳрамони мо дар давоми фаъолияти варзишиаш дар чандин мусобиқаҳои берун аз кишвар низ иштирок намуда, борҳо ному шарафи кишварро баланд бардоштааст. Ӯ соли 2006 дар мусобиқаи ҷаҳонӣ аз намуди бокс мақоми панҷум ва дар мусобиқаи Осиё мақоми сеюм ва соли 2011 дар мусобиқаи байналмилалии “Шоҳона” оид ба бокс ҷои сеюмро ишғол намудааст.

Азизулло Абдуллоев пас аз соҳиб шудан ба унвони Устоди варзиши Ҷумҳурии Тоҷикистон роҳи устоди аввалини худ Владимир Блахинро интихоб намуда, ба тарбияи ҳавасмандони риштаи бокс мепайвандад.
Толори варзишии шаҳри Леваканд бо шароити мусоиди варзишӣ ҳар рӯз дари умедҳояш боз асту дохили он устоди варзиш Азизуло Абдуллоев бо неруи тоза чун одати доимӣ пеш аз шогирдонаш ба толор ҳозир шуда, онҳоро пешвоз мегирад.

Заҳматҳо ва ба ҷо овардани вазифаи мураббигиаш буд, ки дастпарваронаш дар ҳамаи мусобиқаҳои дохили ҷумҳуриявӣ ба натиҷаҳои баланд ноил гардида, роҳхат ба мусобиқаҳои ҷаҳонӣ ва осиёӣ гирифтаанд. Мавсуф то соли 2015 шогирдони зиёдеро дар риштаи бокс тарбия намуда, аз соли 2015 инҷониб мураббии варзиш дар намуди ушуи чинӣ мебошад.

“Тӯли ин солҳо шогирдони ман ба дастовардҳои чашмрас ноил гардида, дар риштаи бокс 5 медали тилло, 7 нуқра ва 14 медали биринҷии мусобиқаҳои ҷумҳуриявиро ба даст оварданд. Дар риштаи ушу бошад, соли 2020 шогирдонам ба гирифтани 70 медал (29 тилло, 21 нуқра ва 20 биринҷӣ) дар се мусобиқаи ҷумҳуриявӣ мушарраф гардиданд. Моҳи июни соли ҷорӣ дар мусобиқаи ҷумҳуриявии ушу, ки дар шаҳри Хуҷанд доир гардид, дастпарварони мактаби варзишии мо 21 медал (11 тилло, 7 нуқра ва 3 биринҷӣ) ба шаҳри Леваканд оварданд”, - мегӯяд қаҳрамони мо.

Ӯ дар идома афзуд, ки чанде аз шогирдонаш ба Чемпионати Осиё, ки қарор аст то моҳи сентябри соли равон баргузор гардад, роҳхат гирифта, омодагии худро баҳри муаррифии давлату миллат ва парафшон намудани парчами муқаддасаш гирифта истодаанд.

Азизулло дар давоми фаъолияти устодиаш садҳо варзишгарро омода намудааст, ки аллакай аксари онҳо номзад ба устоди варзиш ва унвони устоди варзишро соҳиб шудаанд.

Қаҳрамони мо соҳиби се фарзанд буда, бо меҳри беандозаи падаронааш фарзандон низ аз овони хурдсолӣ бо завқу хоҳиши худ роҳи ӯро интихоб намудаанд. Онҳо дар риштаҳои гуногуни варзиш майл баста, дар чандин мусобиқаҳои ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ зафарёб гардида, номзад ба устоди варзиш шудаанд.

Азизулло аз дастовардҳои варзишии солҳои охир дар кишвар ифтихор намуда, варзиши кишварро дар замони имрӯз рушднамуда арзёбӣ мекунад.

Ӯ варзиши кишварро аз замони шӯравӣ то ҳозир муқоиса намуда, иброз медорад, ки дар замони шӯравӣ танҳо як нафар иштирокчии бозиҳои олимпӣ доштем, пас аз соҳибистиқлолӣ ин шумора ба якчанд нафар расид, ки ин албатта аз озодиву соҳибистиқлолии мамлакат шаҳодат медиҳад.

Шогирдон аз устоди хеш ифтихор мекунанду ба талошҳои бесобиқааш аҳсан мехонанд. Онҳо мегӯянд, ки устод Азизулло барояшон на танҳо дарси варзиш, балки дарси ҳаёту зиндагиро низ меомӯзонаду дар ҳама ҳолат дар канори шогирдон аст.

Азизулло Абдуллоев аз кори худ ва шогирдонаш қаноатманд буда, мехоҳад то охирон лаҳзаи ҳаёташ дар кори худ содиқ бимонаду баҳри ояндаи хуби фарзандон ва шогирдонаш талош варзад. Орзуи деринааш ин аст, ки шогирдонаш роҳхати бозиҳои олимпиро соҳиб шаванд.

Мо низ дар идомаи фаъолияташ барору муваффақиятҳои беназирро хоҳонем.

Исфандиёр АМАКҶОНОВ,
“ҶТ”

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм