СИРРИ НОГУФТА

- Солҳои 1994-1995 буд. Дар синфи 7-ум мехондам. Дар МТМУ №21-и ноҳияи Шоҳмансур, ки он замон дар шафати бинои меҳмонхонаи “Душанбе” воқеъ буд, таҳсил мекардам. Аз хурдӣ, ки ба варзиш машғул будам, миёни ҳамсинфон ба қавле “гапзан” будам. Чун истгоҳи роҳи оҳан ба мактаб наздик буд, ҳамарӯза ҳамроҳи дӯстону рафиқон дар вақтҳои холӣ ба он ҷо мерафтем. Давутоз, аз ин қатора ба он қатора ҷаҳидан, даруни утоқҳои азкормонда пушти ҳам давидану чангу хоки солҳо хобидаро ба осмон бардоштан ҳаловате дошт. Рафтан ба ин истгоҳ одати ҳамешагии мо – ҳамсинфон буд.

Рӯзе ду соати дарсиро хонда, интизори дарси сеюм менишастем. Чун ҳамешагӣ маро хумори бозии қатораҳои истгоҳи роҳи оҳан гирифт. Ман аз синфхона берун баромадам ва омада дар синф эълон кардам, ки устод ба дарс намеояд. Якбора ғавғои ҳамсинфон баланд гардид. Ман онҳоро аз пайи худ хондам ва ваъда додам, ки ба ҷои ҷолибу шавқоваре хоҳам бурд. Хомӯшона аз дарс гурехтем. Давоми чанд соат чунон саргарми бозӣ гардидем, ки ду соати дарси баъдӣ низ ба гӯшаи фаромӯшӣ рафт. Баъди бозии зиёд мактаб ба ёдамон расид. Ҳама тарсону ларзон ба мактаб баргаштем. Вале аллакай кор аз кор гузашта буд. Ҳамаи ҳамсинфон айбро ба ман бор карданд. Директори мактаб - Валентина Павловна, ки бисёр зани ҷиддӣ ва сахтгир буд, тасмим гирифт, ки маро аз мактаб хориҷ кунад. Ростӣ, бисёр тарсида будам. Аз муаллима хоҳиш кардам, ки аз ин кирдорам ба модарам шикоят набарад. Қавл додам, ки чунин амалҳо такрор нахоҳад шуд ва дар ваъдаам устувор мондам. Ин барои ман он солҳо сирре буд, ки аз модарам пинҳон монд.

Дилшод НАЗАРОВ, қаҳрамони Бозиҳои XXXI тобистонаи олимпии
Рио-де-Жанейро