Муҳаммадраҳим Сарахонов, варзишгари ҷавони тоҷик ҷоизадори дукаратаи мусобиқаҳои осиёӣ дар риштаи ҷудо мебошад. Инчунин, устоди дараҷаи байналмилалист. Перомуни фаъолияти варзишиаш бо ӯ суҳбате оростем.

- Аз аввалин рӯзҳои ба ҷодаи варзиш қадам ниҳодан чанд сухан мегуфтед?

- Аз хурдсолӣ орзу доштам, ки варзишгар шавам. Билохира ба орзуи кӯдакиям расидам. Шавқу ҳавасе, ки ба варзиш дош-там, ҳеҷ оромам намегузошт. Ҳамин буд, ки пайваста машқ мекардам. Дар мусобиқаҳои мактабу маҳаллаамон иштирок карда, маҳоратамро нишон медодам. Махсусан дар ҷашнҳои наврӯзӣ, ки ҳамасола бо як шукӯҳу шаҳомат ҷашн гирифта мешавад. Шавқу ҳавасамро падарам, ки худ дӯстдори варзиш аст, дида, ба варзиш роҳнамоиям кард.

- Ду сол аз майдони варзиш дур будед. Сабаб?

- Як хатои бузург кардам. Пеш аз он ки муҳориба бароям, маводи мамнӯъшуда истифода бурда будам. Ҳамин тавр, то ду сол аз ширкат аз мусобиқот дур будам.

- Ҳар ҷода душвориҳои худро дорост. Вақте равонаи роҳи ҷудо гардидед, бо чӣ гуна мушкилиҳо дучор гардидед ва ҳангоми дучор шудан ба он оё андешаи тарки ин пеша боре дар зеҳнатон пайдо шуд?

- Бале, ҳар соҳа душвориҳои худро дорад. Ман низ ба душвориҳои зиёд рӯ ба рӯ шудам. Чандин маротиба ҳам хос-там аз варзиш даст бикашам, аммо падарам иҷозат надод. Ӯ ҳамеша дилбардориям мекунаду шавқу шӯрро дар дилам дубора бедор месозад. Аз падарам миннатдорам, ки маро то ин зинаҳо оварда расонд ва хушбахтам, ки чунин падари хуб дорам.

- Дар 16-солагӣ дар яке аз мусобиқаҳое, ки дар шаҳри Тошканди Ҷумҳурии Ӯзбекистон баргузор гардид, соҳиби шоҳҷоиза шуда будед. Бароятон дар ин синну сол мушкил набуд, чун ҳарифон нисбататон хеле бузург буданд?

- Дуруст. Дар он мусобиқа соли 2017 ҳарифонам аз ҷиҳати синну сол бузург буданд. Аммо ман, ки бисёр мехостам ғолиби ин мусобиқа гардам, ба калонсолии онҳо аҳамият намедодам. Ҳадафам танҳо ғолибият буд. Тайёрии ҷиддӣ дида будам. Умед доштам, ки дар ин мусобиқа дастболо мегардам. Ва ҳамин тавр ҳам шуд.

- Ба назари шумо имрӯз варзишгарони мо чӣ мушкил доранд?

- Ҳар нафар хоҳ варзишгар аст, хоҳ муҳандису ва ғайра, дар куҷое, ки кору фаъолият мекунад, мушкил дорад. Ба назари ман имрӯз варзишгарони мо барои он ки хуб обутоб ёбанду дар мусобиқаҳо маҳорати хуб нишон диҳанд, бештар тамрин кунанд, хӯроки серғизо истеъмол намоянд. Баъдан маблағи хуб дошта бошанд. То онҳо мушкилиоти дар пеш истодаашонро ҳал карда тавонанду ба зинаҳои мурод расанд.

- Аз мусобиқаҳое, ки иштирок намуда ва ғолибият ба даст овардед, кадоминаш бароятон хотирмон буд?

- Бароям ҳар мусобиқае, ки ғолиб гардидаам, хотирмон аст. Инсон вақте муваффақ мешавад, он лаҳзаҳо барояш хотирмону фаромӯшношуданист. Барои лаҳзаҳои хуби хотирот бояд мубориза бурд. Барои муваффақ шудан, сахт талош бояд кард. Вақте Парчами кишварат байни садҳо парчам баланд бардошта мешавад, он лаҳза беҳтарин хотирот бароят мегардад.

- Ба ҷавонон ҷиҳати машғул шудан ба варзиш чӣ тавсия медиҳед?

- Ба ҷавононе, ки нав ба варзиш машғуланд, гуфтаниям, ки ҳамеша талошу кӯшиш намоянд. Чун бе талошу заҳмат ба ягон комёбӣ намерасанд. Фақат заҳмат кашанд, тамрини пайваста дошта бошанд. Гоҳо вақтҳое мешавад, ки бисёр тамрин мекунӣ, аммо муваффақ намешавӣ. Дар ин ҳолат набояд рӯҳафтода шуд. Баръакс, талош кардан даркор. Вақте ки муваффақ шудиву дастболо гардидӣ ва заҳматҳоят самар доданд, он вақт эҳсоси хушбахтӣ мекунӣ. Он вақт бо худ меболӣ. Мехоҳам варзишгарони кишварам доим муваффақу комгор бошанд.