ҶАВОНОН
Шанбе 20 Апрел 2024 11:03
Муроҷитаномаи иштирокчиёни ҳамоиши ҷавонони шаҳри Душанбе вобаста ба ҳамовозӣ аз суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолон ва аҳли ҷамоатчигии кишвар бахшида ба 10-солагии амали Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон”, ш.Душанбе, 17 – уми июли соли 2017
Боиси сарфарозии ҳар як ҷавони бонангу номуси кишвар, аз ҷумла ҷавонони пойтахти азизамон аст, ки 10 сол муқаддам бо ташаббуси бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо такя ба хиради волои сокинони кишвар Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” қабул гардад. Ин ташаббус дар марҳилаи давлатсозиву давлатдории мо – тоҷикон, заминаҳои муҳими зиндагии арзанда ва рушди босуботи созандагиву бунёдкориро барои расидан ба мақсаду маром ва ҳадафҳои стратегии кишвар ба бор оварда, ба ҳалли садҳо мушкилоти рӯ ба рӯи мо қарордошта роҳ кушод.
Тавре дар суханронии Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолон ва аҳли ҷамоатчигии кишвар бахшида ба 10-солагии амали Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” зикр гардид, “Имрӯз бо қаноатмандӣ метавон гуфт, ки қабули қонун ҳамчун яке аз иқдомоти муҳимтарин дар самти ҳифзи анъанаҳои мардумӣ боиси ҳалли бисёр мушкилоти ҳаётан муҳимми аҳли ҷомеа гардида, ҷашну маъракаҳо ва расму ойинҳоро дар кишвар ба низом даровард”.
Дар воқеъ, қонуни мазкур имрӯз тавонистааст, ки дар ҳалли масъалаҳои муҳими ҷомеа нақш гузорад. Бо дарназардошти ин, мо – ҷавонон, бо дарки масъулият назди миллат ва ҷомеаи кишвар, садоқат ба сиёсат ва ғояҳои созандаи Давлату Ҳукумати Тоҷикистон, ки тамоми тадбирҳои хешро бо такяву ибрати имрӯзу фардои ҷавонон тарҳрезӣ намудааст, кӯшиш ба харҷ медиҳем, тамоми қувва ва нерӯи хешро барои оромиву ободӣ, пешрафт шукуфоии Ватанӣ азизамон ва амалигардидани муқаррароти Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” равона созем. Аз ҷониби дигар, саъй менамоем, то сарфаву сариштакориро пеша намуда, барои ба низоми муайян даровардани баргузории маъракаҳо ҳиссагузор бошем.
Бо амалӣ гардидани қонун ва риоя шудани ҳамаи муқаррароти он, инчунин, бо камхарҷ гузаронидани маъракаҳову пасандоз намудани маблағҳои зарурӣ мо - сокинони пойтахт, аз ҷумла ҷавонон ба ҳалли бисёр мушкилоти рӯзгор, ба монанди таҳсилу забономӯзӣ, машғул ва комёб шудан ба дастовардҳои илмиву варзишӣ, аз худ кардани касбу ҳунар, дохил шудан ба муассисаҳои оливу касбии дохил ва хориҷи кишвар, шароити хуб барои рӯзгору истироҳат ва дастгириву саховат ба ниёзмандон ноил мегардем.
Ҳамзамон, мо - ҷавононро зарур аст, ки дар баробари ин, арзишҳои фарҳангии хешро ҳифз намоем ва аз тарғиботи зарарнок тавассути баъзе шабакаҳои интернет худро эмин нигоҳ дорем. Ҳамчунин, ҳамсолон, ҳамсоягон ва аҳли хонаводаамонро ба он водор намоем, ки аз зуҳуроти бегонапарастиву тақлид, таассубу зиёдаравӣ ҳангоми баргузории як қатор маросиму маъракаҳо, зоҳирпарастӣ бо пӯшидани либосҳои сиёҳу торик, ки арзишҳои фарҳанги миллии моро поймол ва фазои маънавии ҷомеаро тира сохтаистодаанд, даст кашанд. Зеро ин ҳама хатар ба забону фарҳанг, бахусус, расму оинҳои миллӣ ва ҳатто тарзи либоспӯшии мардуми мо дорад.
Ҷавонон ба ҳайси насли ояндасози Тоҷикистони соҳибистиқлол дар сиёсати имрӯзаи Хукумати мамлакат мавқеъ гирифта, дар паёмҳои ҳамасолаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ташаббусу иқдомҳои созандаи онҳо ба хубӣ истиқбол мегардад.
Мо - ҷавонон дар амалисозии ҳама гуна ташаббусҳои давлатӣ нақши пешсаф ва ибратбахш дорем. Ин навбат низ мо - ҷавонони Душанбешаҳр парчами ватандориву ибтикоротро дар роҳи расидан ба ҳадафҳои созанда баланд афрохта, ҷиҳати дар амал татбиқ намудани ҳамаи дастуру роҳнамоиҳои Пешвои муаззами миллатамон кӯшиш ба харҷ дода, баҳри ояндаи дурахшон, ки масъулияти он бар души мо вогузор аст, саҳм мегузорем.
Мо баҳри номуси Ватан ва Пешвои он аз қатра дарё ва чун Ватан хостори нанги мо аст, ба рағми ҳама мушкилиҳо тӯфон мешавем! Мо пайравони Пешвои муаззами миллатем!
Боиси сарфарозии ҳар як ҷавони бонангу номуси кишвар, аз ҷумла ҷавонони пойтахти азизамон аст, ки 10 сол муқаддам бо ташаббуси бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо такя ба хиради волои сокинони кишвар Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” қабул гардад. Ин ташаббус дар марҳилаи давлатсозиву давлатдории мо – тоҷикон, заминаҳои муҳими зиндагии арзанда ва рушди босуботи созандагиву бунёдкориро барои расидан ба мақсаду маром ва ҳадафҳои стратегии кишвар ба бор оварда, ба ҳалли садҳо мушкилоти рӯ ба рӯи мо қарордошта роҳ кушод.
Тавре дар суханронии Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолон ва аҳли ҷамоатчигии кишвар бахшида ба 10-солагии амали Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” зикр гардид, “Имрӯз бо қаноатмандӣ метавон гуфт, ки қабули қонун ҳамчун яке аз иқдомоти муҳимтарин дар самти ҳифзи анъанаҳои мардумӣ боиси ҳалли бисёр мушкилоти ҳаётан муҳимми аҳли ҷомеа гардида, ҷашну маъракаҳо ва расму ойинҳоро дар кишвар ба низом даровард”.
Дар воқеъ, қонуни мазкур имрӯз тавонистааст, ки дар ҳалли масъалаҳои муҳими ҷомеа нақш гузорад. Бо дарназардошти ин, мо – ҷавонон, бо дарки масъулият назди миллат ва ҷомеаи кишвар, садоқат ба сиёсат ва ғояҳои созандаи Давлату Ҳукумати Тоҷикистон, ки тамоми тадбирҳои хешро бо такяву ибрати имрӯзу фардои ҷавонон тарҳрезӣ намудааст, кӯшиш ба харҷ медиҳем, тамоми қувва ва нерӯи хешро барои оромиву ободӣ, пешрафт шукуфоии Ватанӣ азизамон ва амалигардидани муқаррароти Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” равона созем. Аз ҷониби дигар, саъй менамоем, то сарфаву сариштакориро пеша намуда, барои ба низоми муайян даровардани баргузории маъракаҳо ҳиссагузор бошем.
Бо амалӣ гардидани қонун ва риоя шудани ҳамаи муқаррароти он, инчунин, бо камхарҷ гузаронидани маъракаҳову пасандоз намудани маблағҳои зарурӣ мо - сокинони пойтахт, аз ҷумла ҷавонон ба ҳалли бисёр мушкилоти рӯзгор, ба монанди таҳсилу забономӯзӣ, машғул ва комёб шудан ба дастовардҳои илмиву варзишӣ, аз худ кардани касбу ҳунар, дохил шудан ба муассисаҳои оливу касбии дохил ва хориҷи кишвар, шароити хуб барои рӯзгору истироҳат ва дастгириву саховат ба ниёзмандон ноил мегардем.
Ҳамзамон, мо - ҷавононро зарур аст, ки дар баробари ин, арзишҳои фарҳангии хешро ҳифз намоем ва аз тарғиботи зарарнок тавассути баъзе шабакаҳои интернет худро эмин нигоҳ дорем. Ҳамчунин, ҳамсолон, ҳамсоягон ва аҳли хонаводаамонро ба он водор намоем, ки аз зуҳуроти бегонапарастиву тақлид, таассубу зиёдаравӣ ҳангоми баргузории як қатор маросиму маъракаҳо, зоҳирпарастӣ бо пӯшидани либосҳои сиёҳу торик, ки арзишҳои фарҳанги миллии моро поймол ва фазои маънавии ҷомеаро тира сохтаистодаанд, даст кашанд. Зеро ин ҳама хатар ба забону фарҳанг, бахусус, расму оинҳои миллӣ ва ҳатто тарзи либоспӯшии мардуми мо дорад.
Ҷавонон ба ҳайси насли ояндасози Тоҷикистони соҳибистиқлол дар сиёсати имрӯзаи Хукумати мамлакат мавқеъ гирифта, дар паёмҳои ҳамасолаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ташаббусу иқдомҳои созандаи онҳо ба хубӣ истиқбол мегардад.
Мо - ҷавонон дар амалисозии ҳама гуна ташаббусҳои давлатӣ нақши пешсаф ва ибратбахш дорем. Ин навбат низ мо - ҷавонони Душанбешаҳр парчами ватандориву ибтикоротро дар роҳи расидан ба ҳадафҳои созанда баланд афрохта, ҷиҳати дар амал татбиқ намудани ҳамаи дастуру роҳнамоиҳои Пешвои муаззами миллатамон кӯшиш ба харҷ дода, баҳри ояндаи дурахшон, ки масъулияти он бар души мо вогузор аст, саҳм мегузорем.
Мо баҳри номуси Ватан ва Пешвои он аз қатра дарё ва чун Ватан хостори нанги мо аст, ба рағми ҳама мушкилиҳо тӯфон мешавем! Мо пайравони Пешвои муаззами миллатем!
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед