Дар ҷомеаи имрӯз дар кору пешбурди соҳаҳои гуногуни иқтисоди миллӣ мавқеъи ҷавонон хеле муҳим ба назар мерасад. Ин қишри ҷомеа дорои афкори тозаю нерӯи пешбаранда буда, истифодаи технологияи муосирро дар истеҳсолоту дигар соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқ метавонанд ба роҳ монанд. Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки қисми зиёди аҳолиашро ҷавонон ташкил медиҳанд, Ҳукумати кишвар ба ин қишр таваҷҷуҳи хосса зоҳир менамояд. Махсусан, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ —Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастгирии ҷавонон ва таъмини онҳо бо ҷойҳои нави корӣ диққати махсус зоҳир намуда, пешниҳодҳои ҷавононро баҳри пешбурди соҳаҳои хоҷагии халқи Ватани азизамон ҳамеша дастгирӣ менамоянд ва шароити мусоидро барои онҳо фароҳам меоранд. Тавре ки Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид карда буданд: “Ҷавонон ояндаи давлату миллат ва пешбарандаи имрӯзу фардои ниёгони хеш мебошанд”. Дар Паёми навбатиашон ба Маҷлиси Олии кишвар, ки моҳи декабри соли 2016 ироа гардид, бори дигар қайд намуданд, ки ҷавонон бояд аз ҳама қишрҳои ҷомеа бештар фаъол бошанд, ташаббусҳои созанда пешниҳод намоянд, рамзҳои давлатӣ, муққадасоти миллӣ ва дастовардҳои Истиқлолиятро ҳифз намуда, дар ҳаёти сиёсиву иҷтимоии Тоҷикистон бо дасту дили гарм ва нерӯи бунёдгарона ширкат варзанд, амнияти давлат ва шарафу номуси ватандориро ҳимоя карда, худро аз ҳама хавфу хатарҳои номатлуби ҷаҳони муосир эмин нигоҳ доранд ва парчамбардори ин сарзамин, марзу бум ва кишвари муққадасамон бошанд.

Ин дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллатро ҷавонон бояд сармашқи кору пайкор ва фаъолияти ҳамарӯзаи худ донанд. Бо истифода аз ин дастуру супоришҳои Пешвои миллат, ҷавонон баҳри ҳифзи Ватани азизамон кӯшиш намуда, бар зидди ҳар гуна зуҳуроти номатлуб мубориза баранд.

Мавқеъи фаъоли ҷавононро дар рушди Тоҷикистон ба инобат гирифта, Пешвои миллат соли 2017-ро ҳамчун “Соли ҷавонон” эълон доштанд. Ҷавонони даврони Истиқлолият аз ин таваҷҷуҳи Пешвои миллат руҳу тавони тоза гирифта, ба Модар-Ватан хизмати содиқона намуда, марзу буми онро ҳимоя мекунанд. Дар ҳимояи давлату миллат ҳушёр буданро қарзи фарзандии худ медонанд.

Дар тӯли 25-соли Истиқлолият Тоҷикистон ба як қатор комёбиҳои назаррас ноил гардидааст. Ба вижа сохтану ба истифода додани як қатор иншооти замонавӣ бо тарҳи муосир бунёдгардида шаҳодат аз даврони Истиқлолият ва Ваҳдати комил аст. Ин ҳама пешравиҳо дар натиҷаи меҳнатҳои пурсамари Пешвои миллати тоҷикон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Ғамхориҳои Пешвои миллат ба ҷавонон рӯз аз рӯз зиёд гардида, шароитҳои беҳтару хубтар барои илмомӯзӣ дар донишгоҳу донишкадаҳои олии кишвар фароҳам оварда шудааст. Ҷавонон метавонанд, бидуни ҳеҷ як мушкил дар дилхоҳ донишгоҳи дохил ё хориҷи кишвар таҳсили илм намоянд. Аз ин рӯ, мо – ҷавононро мебояд, ки ба қадри ин ҳама сулҳу салоҳ, оромию осоиштагӣ ва Ваҳдати комил бирасем.

Ҷавонони соҳибистиқлол дар ҳама давру замон қувваи пешбарандаи ҷомеа буда, ояндаи давлату миллат ба онҳо вобаста аст. Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон низ барои тарбияи ҷавонон як зумра қонуну санадҳо қабул кардааст, ки барои фаъолияти озодонаи онҳо шароити васеъ фароҳам меорад. Воқеан, имрӯзҳо ҷавонони кишвар дар соҳаҳои гуногун - сиёсат, иқтисодиёту иҷтимоиёт, фарҳангу маориф, тандурустиву саноат саҳми арзанда доранд.

Мо - ҷавонон бахусус, ҷавонони даврони Истиқлолият, ифтихор аз он дорем, ки як давлати соҳибистиқлол ва як Сарвари дилсӯзу ғамхор дорем ва дар тӯли 25-соли Истиқлолият Тоҷикистон ба пешрафти азим ноил гардида, зиндагии мардуми тоҷик беҳтару хубтар шудааст. Мо – ҷавонон хушбахт аз он ҳастем, ки дар даврони Истиқлолият ба олами ҳастӣ чашм кушодем. Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар суханрониҳояшон таъкид менамоянд, ки созандагиву ободкории миллату давлат дар дасти ҷавонон аст ва ҷавонон ояндаи имрӯзу фардои давлату миллат мебошанд. Мо – ҷавонон дар назди худ бояд вазифа гузорем, ки ба қадри ин ҳама суханони Пешвои миллат расида, барои рушду нумӯи Ватанамон ҳамеша талош кунем.

Исломи РАҶАБАЛӢ, шаҳри Кӯлоб