Насли Борбади Марвазӣ Амрикоро тасхир мекунад

Амрико. Толори бузург ва пуршукӯҳ. Ҳазорон нафар дар он нишастаанд. Пешорӯ саҳнаи ҳунар. Саҳнае ки беҳтаринҳоро муаррифӣ ва рӯи даст мегирад. Рӯи саҳна торик аст. Толорро садои ҷаззобу диландези духтараке фарогир мешавад. Ҳозирин аз ин ово ба ваҷд меоянд ва ба якдигар чашми ҳайрат медӯзанд. Садои ин овозхони кӯчак ба авҷ мерасад. Ҳакамон ангушти ҳайрат мегазанд ва ду дасташонро ба боло мебаранд. Суруд ба поён мерасад. Мавҷи қарсакҳо баланд мешавад. Ҳамагӣ шигифтзадаву ҳайрон аз маҳорати духтараки 19-солаи тоҷик аз ҷой бармехезанд. Ҳамагӣ мехоҳанд донанд ӯ кист, аз куҷост, ки ин гуна садои расо ва маҳин дорад.

Ин орзуву омоли Сабрина Ҷалолова аст. Ӯ зодаи Душанбе - шаҳри ишқу муҳаббат, зебоӣ, оромӣ ва ормонҳост. Душанбее, ки саропояш оҳанг аст. Ҳар кӣ дар ин шаҳр ба дунё омадааст, табиатан оҳангсоз аст. Сабринаро низ ин шаҳр хунёгар намуд. Меҳри мусиқиро дар дилаш ҷо намуду садои ҷовидонияш бахшид. Ин садоро намешуд ношунида. Дилро ба дил раҳест ва ин садо ба умқи қалбҳои волидайн расид ва эшон ояндаи дурахшони духтари ноздонаашонро кашф карданд. Дар симояш ҳунарманди ояндадореро медиданд, ки фардо дар бузургтарин саҳнаҳои ҷаҳонии ҳунар овозхонӣ менамояду номи тоҷику Тоҷикистонро пуровоза месозад ва рӯзе ин садо соҳибномро ба минбарҳои баланд мебарад.

Волидайн Сабринаро ҳангоми дар синфи 2 таҳсил доштан, ба мактаби мусиқӣ гузоштанд. Ҳамакнун ӯ бо мусиқӣ ҳарф мегуфт, қадам мезад, роҳ мерафт ва зиндагӣ мекард. Рӯзгор барояш маънои нав касб кард, либоси тоза ба бар намуд ва армуғоне аз олами ғайб гардид. Ҳафт сол дар ин ҳунаркада машқи мусиқӣ кард. Ҳафт сол оҳангу тарона ба торупуди ӯ ҷо гирифт. Дар ин ҳафт сол ҳар ҳарфи ӯ сурудеро мемонд. Ҳафт соли ишқварзӣ ба мусиқӣ барои Сабрина чунон бигзашт, ки худ пай набурд. Дар ин ҳафт сол ӯ шефтаи оҳангҳои классикии фалак ва шашмақом гардид.

Дар ҷодаи фалаксароӣ варо устоди аввалин ва раҳнамои беназир ҳунарпешаи шоистаи Ҷумҳурии Тоҷикистон Исмоил Назрӣ буда. Устоди фалак дар симои ин духтараки ҳунарманд истеъдоди нодирро кашф намудаву ӯро ба шогирдӣ пазируфт. Кунун устод ба шогирд навои зиндагиро меомӯзонид ва садои ҷозибадори Сабринаи хурдсол маҳфилҳоро зеб медод.

Дар гоҳи мактабхонӣ мусиқии шашмақомро низ дӯст дошт, дил баст ва шайдои он гардид. Лола Азизова ва Сабоҳат Наҷмиддинова – ҳунарпешаҳои мардумии Тоҷикистон нозукиҳои ин оҳанги таърихиву ҷовидониро барои ин духтари ошиқи шайдои савту наво ёд дода, қадам ба қадам Сабринаро мақомхон мекарданд.
Таҳсил дар мактаби мусиқӣ барояш танҳо дарси сарояндагӣ набуд. Мекӯшид, навозад навои зиндагиро, садои ошиқиро, савти хубу ҷонафзоро ва менавохт фортепианову рубобу дуторро. Садои дилашро бо асбобҳои мусиқӣ ҳар гаҳе замзама мекард, месуруд, менавохт ва хотираш шод мешуд. Ӯ акнун дарк мекард, ки мусиқӣ ҷузъе аз зиндагияш аст, бе он зиста наметавонад ва ин асбобҳо таскинбахши рӯҳу равонаш гаштаанд.
Дувоздаҳсола ё сездаҳсола буд, ки шефтаву мафтуни ҳунари овозхонии сарояндагони сатҳи ҷаҳонӣ Бйонсе, Адел, Уитнӣ Хюстон ва Селин Дион гардид. Оҳангҳои онҳоро аз бар медонисту дар маҳфилу консертҳои мактабӣ ва базмҳои оилавӣ месуруд. Дар дили кӯчакаш орзуе мепарварид, ки рӯзе номи Сабрина Ҷалолова низ дар баробари ҳунармандони ҷаҳонӣ садо медиҳад. Ҳамон шабу рӯз буд, ки тасодуфан дар шабакаи интернет чашмаш ба шоу-барномаи истеъдодҳо – “America’s got talent” (“Амрико истеъдодҳоро меҷӯяд”) бархӯрд ва оташаки роҳ ёфтан ба ин озмуни бонуфузи эҷодӣ дар дилаш маъво гирифт.

Маҳз орзуву ормон буд, ки Сабринаро ба Амрико бурд ва кунун ӯ дар Коллеҷи “Metropolitan community college”-и иёлати Небраска илму дониш омухта, оғози шоу-барномаи орзуҳояшро бо тамоми вуҷуд интизорӣ мекашад. Талош дорад, дар ин озмун ҳунари на танҳо худ, балки тоҷику тоҷистониёнро ба намоиш гузорад. Тоҷике, ки тамаддунофарин аст. Мехоҳад собит созад, ки аз насли Борбади Марвазии ромишгар аст. Борбаде ки садояш аз дарозои таърих шунида мешавад. Ӯ бовар дорад, ки ҳунарнамоӣ дар ин шоу-барнома рӯзгори ӯро рақам хоҳад зад ва варо ба марҳилаи наву номи Сабринаву Тоҷикистонро дар сархати хабарҳои ҷаҳонӣ қарор хоҳад дод.

Итминон дорад, ки рӯзҳои наздик аз минбари баланд, барои Тоҷикистону мардуми шарафманди он ифтихор хоҳад офарид. Ифтихоре, ки насл ба насл қисса хоҳад шуду асло фаромӯш нахоҳад гашт.

Ардашери ПАЙВАНД,
коромӯзи “ҶТ”