Сол то сол мардум дарк карда истодаанд, ки хизмат қарзи шаҳрвандии ҳар як ҷавонмард ба ҳисоб меравад ва ҷавонписарон дар ин мактаби мардонагӣ танҳо модару оилаи худро муҳофизат мекунанд. Аммо ҳоло ҳам дар баробари зиёд гардидани ихтиёриён ба хизмати ҳарбӣ, сафи онҳое, ки аз хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ саркашӣ мекунанд, кам нестанд. Вобаста ба ин ки чаро ҷавонон аз хизмати ҳарбӣ саркашӣ мекунанд, миёни сарбозон назарпурсӣ анҷом додем:


Фахриддин НАҶМИДДИНОВ, 
сарбози қаторӣ;

- Баъзеҳо фикр мекунанд, ки гӯё онҳоро дар хизмат латукӯб мекунанд, лекин ҳоло дар тамоми қисмҳои ҳарбӣ камераҳои назоратӣ насб карда шудаасту ҳар як қадами сарбозону афсарон назорат мешавад. Командирон низ ҳамарӯза аз сарбозон ҳолпурсӣ мекунанд. Дар ин миён падару модарон ҳам сабабгори аз хизмат гурехтану саркашӣ кардани ҷавонон мегарданд, онҳо худ фарзандонро аз муҳофизати Ватан мегурезонанд. Ман яккаписарам, лекин бо хоҳиши худ омада хизмат карда истодаам. Падару модарам розӣ буданд, худам ариза навишта, ба хизмат омадам, чун хоҳиши зиёд доштам, волидонам низ розӣ шуданд. 


Фурқат НАИМОВ, сержант;
- Хизмати ҳарбӣ ин мактаби мардонагист ва фикр мекунам, ҳар як ҷавоне, ки ба модари худ, ба Ватани худ эҳтиром дорад, ҳатман бояд аз ин мактаби мардонагӣ сабақ гирад. Доир ба он ки баъзеҳо аз хизмати ҳарбӣ мегурезанд, ҳаминро гуфтанӣ ҳастам, ки онҳо аз шароите, ки имрӯз дар хизмат барои мо фароҳам оварда шудааст, огаҳӣ надоранд. Ба нафаре, ки худ хизмат накардааст, бовар мекунанд. Ҳол он ки он гапҳое, ки мешунаванд, воқеият надорад.   


Фарух САНГАКОВ, 
алоқачӣ;

- Хизмати ҳарбӣ дар баробари мактаби мардонагӣ, ҳамзамон ҷойи илмомӯзиву касбомӯзӣ низ ҳаст. Ман дар муддати 11 моҳ бисёр чизҳоро омӯхтаву аз бар кардам. Аз ҷумла, таъмири телефонҳо, ҳамчунин таъмини алоқаро низ аз худ кардам. Баъзеҳо 5 сол донишгоҳ хонда, як касбро низ пурра аз худ намекунанд, ман дар ин ҷо дар як муддати кӯтоҳ чандин касбро омӯхтам. Магар ин хуб нест? Донишгоҳ нахондаам. Баъд аз хатми мактаби миёна омада, адои хизмат мекунам. Гумон мекунам, нафаре, ки аз хизмат мегурезад, ӯ аз хизмат не, аз муҳофизат кардани падару модари худ ва бародару хоҳари худ гурехтааст.  


Файзиддин НАСРИДДИНОВ, ронанда;

 - Ман 16 моҳ мешавад, ки хизмати ҳарбиро ба ҳайси ронанда адо мекунам. Яке аз омилҳои саркашӣ кардани ҷавонписарон ба андешаи ман, ин аз ҳад зиёд воҳима кардани калонсолҳо нисбати хизмати ҳарбӣ дар назди хурдсолон мебошанд. Яке мегӯяд, хӯрок намедиҳанд, дигаре воҳима мекунад, ки хунукат мезанад. Ин гапҳоро он нафароне, ки ба хизмати ҳарбӣ рафтан мехоҳанд, шунида аз адои хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ дилсард мешаванд.  


Муҳаммад МИРЗОЕВ,
сержант;

 - Тӯли 11 моҳ аст, ки хизмати Ватан - Модарро адо карда истодаам. Ман дар хизмат одобу ахлоқ, ватандӯстӣ, ба қадри падару модар расиданро омӯхтам. Аз оне, ки ҷавонон кӯчагардӣ мекунанду ба ҷомеа зарар мерасонанд, беҳтар аст, ки омада қарзи шаҳрвандии худро адо намоянд. Ватанро мо барои он муҳофизат мекунем, ки нохалафе ба падару модари мо, ба хоҳару бародари мо зиёне нарасонад. Ба фикри ман ҷавоне, ки аз хизмати ҳарбӣ мегурезад ё аз ин чизҳо бехабар аст ё ин ки дарк намекунад. Чун мо бо хизмати софдилона дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ миллати худ, оилаи худро муҳофизат мекунем, на як бегона ва миллати ғайрро.