ҶАВОНОН
Чоршанбе 08 Май 2024 10:46
4393
Меҳрона Ғайбуллоева! Духтарест аз диёри орзуҳо, ҷавонест бо қалби пур аз муҳаббату садоқат ба диёри хеш, ҳунармандест, ки садояш сарҳадҳоро убур кардаву, қалби ҳазорон мухлисони санъати асили мусиқиро тасхир намудааст, соҳибҳунарест чобуку чаққон, инсонест боғурур ва қавииродаву матин. Садояш, нигоҳаш, хиромиданаш, хандаҳояш, гиряҳояш розҳо доранд... Ва ифшогари ин розҳо ин ҳунари худододи ӯ, яъне сурудҳояш гаштаанд, ки аз минбарҳои баланд садо додаанд.

Имрӯзҳо номи ин тоҷикдухтари ҷавону боистеъдод, ки дар лоиҳаи мусиқии “Ты супер!” (“Ту беҳтаринӣ”) тариқи яке аз шабакаҳои телевизионии Русия НТВ баромад намуд, вирди забонҳост. Садои фораму дилнавозаш қалби миллионҳо нафар тамошобинони шабакаҳои телевизионии Русия ва дунёро тасхир намуд. Вақте суруди Меҳрона дар озмуни мусиқии телевизионии “Ту беҳтаринӣ!” садо дод, ҳамагон табли шодӣ задаву ба ҳунару маҳорати ин ҷавондухтари тоҷик аҳсан хонданд.

Ҳазорҳо шаҳрвандони Тоҷикистон, ки аз оғози ширкати ӯ дар лоиҳаи “Ту беҳтаринӣ!” барои тақдири минбаъдаи ин духтари боистеъдод бетараф набуданд, аз суҳбати ошкоро бо аъзои ҳакамон ва ҷасорату бебокии ӯ ба ваҷд омаданд.

Ва сару садоҳои зиёде атрофи ин мавзуъ миёни сокинон ва шабакаҳои иҷтимоӣ ба миён омад. Гурӯҳе ин вокуниши Меҳронаро маҳкум мекарданду гурӯҳи дигар ӯро ором кунонда мегуфтанд, ки бояд созгорӣ кунад, гурӯҳи сеюм ӯро тарафдорӣ намуда, ҳақ мешумориданд.

“Меҳрона бояд ин нокомии худро оромона таҳаммул мекард. Сахтгириҳо ва танқиди аъзои ҳакамон дуруст буданд”, - мегӯяд яке аз истифодабарандагони интернет Ҳаким.

“Меҳрона, рӯҳафтода нашав, бароят барор мехоҳем!”, - менависад Фахрия.

Ҳофиз, сокини дигари Тоҷикистон дар саҳифаи интернетии худ чунин менигорад: “Бо вуҷуди он ки ӯ хеле ҷавон аст, дарҳол хатои худро дарк намуд... Хуб шуд, ки ӯ бахшиш пурсид. Меҳрона, офарин ба ту, ояндаат дурахшон аст, вале ҳаргиз худситоӣ накун, бигзор туро дигарон тавсиф кунанду ба ҳунарат баҳо диҳанд...”

“Меҳрона, ту дар ҳақиқат ҳам беҳтаринӣ. Мо бо туем, ҳаргиз худро танҳо нашумор!. Интизори музаффариятҳои минбаъдаат ҳастем!”, - менависад Азиз, мухлиси дигари Меҳрона.

“Албатта Меҳрона ба дастгирӣ ниёз дорад, - мегӯяд Юсуф, ки ба тақдири ин духтари ҷасур бетараф буда наметавонад. – Охир, ӯ ягона тоҷикдухтаре буд, ки дар кишвари бегона бо забони ғайр баромад намуд. Аъзои ҳакамонро мебоист, ки ба ҷои танқид, ӯро дастгирӣ мекарданд. Меҳрона, ту ҳамеша беҳтаринӣ!”

Худойназар, сокини пойтахт матонати ин тоҷикдухтарро шоистаи таҳсину ситоиш мешуморад. “Ӯ ҷасорати мардона дорад. Ин хеле хуб аст. Бори аввал муваффақ нашуд, боке нест. Ҳоло ҳама чиз дар пеш аст!”

Меҳрона 17 сол дорад. Зодаи шаҳри Душанбе буда, дар курси якуми Коллеҷи санъати шаҳри Душанбе ба номи Аҳмад Бобоқулов таҳсил мекунад. Суҳбати мо бо Меҳрона сари ҳунару маҳорати сарояндагӣ ва баромади ӯ дар саҳнаи калони шабакаи телевизионии Русия ҷараён гирифт:

- Меҳрона, бори нахуст кай эҳсос намудед, ки маҳорати сурудхонӣ доред?

- Ҳанӯз аз хурдсолӣ, яъне аз 5-солагӣ суруд мехондам, ба мусиқӣ шавқу рағбати зиёд доштам. Бори нахуст дар синни 15-солагӣ бо суруди шогирдонае баромад намуда, ҳунару маҳорати хешро пешкаши ҳаводорони мусиқӣ намудам. Баъдан назди худ мақсад гузоштам, ки сарояндагиро пешаи ҳамешагии худ интихоб хоҳам кард.

- Мусиқӣ барои шумо чист: шавқу рағбат, шуҳрат, мақсад ё касб?

- Мусиқӣ дар зиндагии ман ҷойгоҳи хоссае дорад. Ман ҳаётамро бе он тасаввур карда наметавонам. Бо як ибора гуфта метавонам, ки мусиқӣ ин тамоми ҳастӣ ва зиндагии ман аст.

- Нозукиҳои касби сарояндагиро аз кӣ омӯхтед?

- Аз тамоми устодонам, ки ба ман дарси санъату мусиқӣ доданд, дарси хештаншиносӣ доданд, сабақи зиндагӣ омӯхтанд, миннатдорам. Аммо ман ҳини таълиму тадрис дар назди Ешеменко Наталя Николаевна аз аксар паҳлуҳои мураккаби ин ҳунари асил огаҳ гардидам. Бояд гуфт, ки қабл аз ҳама кӯшишу заҳмат ва сидқан дӯст доштани ҳунар ва пешаи интихобнамуда касро муваффақ мегардонад.

- Ҳангоми бори нахуст ҳунарнамоӣ намудан дар саҳнаи калон кадом ҳисссиёт шуморо фарогир шуда буд?

- Хеле ҳаяҷонзада будам, чун ин нахустин баромади ман берун аз кишвар буд. Аз миёни зиёда аз 700 нафар довталабон танҳо ман барои иштирок дар ин озмуни сатҳи баланд роҳхат гирифтам ва аз номи Тоҷикистон баромад кардам. Мухлисон сурудҳои маро бо кафкӯбӣ пазироӣ намуданд. Баъди гузаштан аз ду давр, аз даври ниманиҳоӣ ноком шудам.

- Меҳрона, мутаассифона, шумо дар ин озмун ба даври ниҳоӣ роҳ наёфтед. Магар ин шуморо рӯҳафтода накард?

- Ҳаргиз не. Чунки барои ман баромад кардан дар саҳнаи калон ва муаррифӣ намудани кишвари зебоям - Тоҷикистон мояи ифтихору шодмонӣ буд.

- Имрӯзҳо мавзӯи баромади шумо дар даври нимниҳоии лоиҳаи “Ту беҳтаринӣ” ва мубоҳисаи тезутунд бо оҳангсози рус Игор Крутой мавриди муҳокимаи доираи васеи истифодабарандагони шабакаи интернет қарор гирифтааст.

- Бале, ман каме ба эҳсосот дода шудам. Муддати якчанд моҳе, ки ман дар Маскав тамрин мекардам, дӯстони зиёде пайдо намудаму бо онҳо сахт унс гирифтам. Вақте ҳис кардам, ки бо хориҷ шудан аз ин лоиҳа дигар имкони дидор бо ин дӯстонамро надорам, якбора ашк аз дидагонам ҷорӣ шуд. Маро на мағлубият, балки дурӣ ва ҷудоӣ аз дӯстонам мутаассир намуд. Онҳоро хеле пазмон мешавам. Дар ин чор моҳи якҷоя тамрин намудан мо мисли як оилаи тифоқ бо ҳам муттаҳид шуда будем. Ин мағлубият маро аз дӯстонам ҷудо кард.

Видоъ бо дӯстонам бароям хеле гарон буд.
- Ба ҳамсолони худ чӣ таманниёт доред?

- Қабл аз ҳама гуфтан мехоҳам, ки дар ҳама гуна вазъият ҳаргиз ноумед набояд шуд ва барои ба мақсад расидан ҳамеша талош бояд кард. Ҳеҷ роҳе бе шебу фароз, бе мушкилӣ нест, бинобар ин, асло аз мушкилӣ наҳаросед. Дар зиндагӣ барору нобарориҳо ҳамеша паи ҳам меоянд. Касе, ки роҳи худро дуруст интихоб намуда, софдилона меҳнат мекунад, саъю кӯшиш дорад, мақсад мезузораду барои амалӣ шудани он сидқан талош меварзад, ҳатман муваффақ мешавад. Дӯст доштани Ватани азиз, дӯст доштани наздикону нафароне, ки дастгиру мададгорат ҳастанд, касро пирӯз мегардонад.



Бале, иродаи қавӣ ва руҳи шикастнопазире дорад ин духтар. Дар муқобили мушкилот бо ҷасорат истодан, ба оянда бо назари нек нигаристан, ифтихор аз Ватану миллат доштан ӯро ба назар ҳамсони Гурдофариди замон ҷилва медиҳад.

Бояд зикр намуд, ки аксари сокинони кишвар ва берун аз он ба ҳунару маҳорати ин духтари тоҷик баҳои мусбат дода, ӯро ифтихори Тоҷикистону тоҷикистониён мешуморанд. Гарчанде ӯ то даври ниҳоии озмуни мусиқӣ нарасид, вале мо ҳаргиз ӯро мағлуб намеҳисобем, балки баракс, ӯ ифтихори миллати мост. Чун ҳунари ӯ модарзодист ва албатта мағлубият дар як даври озмун ҳаргиз наметавонад иродаи ин ҳунарманди ҷавонро шикаставу ӯро рӯҳафтода созад. “Мо бо туем, Меҳрона, Ту беҳтарини беҳтаринҳоӣ!”, - мегӯянд бо як овоз мухлисони ин ҳунарманди ҷавон. - Бо чунин ҳунару маҳорати нотакрор, бо чунин ғуруру ҷасорат, бо чунин тавоноӣ ҳамеша ифтихори Тоҷикистон бош!”

Нақшаҳояш зиёданд. Орзу дорад, ки таҳсилашро дар Маскав идома дода, маҳорати хешро сайқал медиҳад.

Барояш дар ҷодаи ҳунар барору комёбиҳои беназир ва фатҳи қуллаҳои баландтарини орзуҳоро таманно мекунем.

Бигзор, ҳунарнамоии Меҳронаро аз саҳнаҳои баланди ҷаҳонӣ бубинему ашки ӯ на ашки ҳасрату надомат, балки ашки шодӣ бошад! Мо бо туем, Меҳрона! Ғолибият ҳамеша бо туст, чунки тамоми Тоҷикистон бо туст!

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм