Соли 2018 баъди хатми мактаби миёна дар Маркази миллии тестӣ (ММТ) ҳуҷҷатҳоямро барои дохил шудан ба донишгоҳҳои кишвар супоридам. Пас аз супоридани имтиҳонҳои дохилшавии ММТ то рӯзи баромадани натиҷаҳояш дилам қарор надошт. Ягона орзуям ин буд, ки ба ягон донишгоҳ дохил шавам. Зеро агар рафту дохил нашавам, пеши падару модарам сар боло карда наметавонистам. Хушбахтона, моҳи августи ҳамон сол ба телефонам чунин паёмак омад, ки мазмунан чунин буд: “Шумо аз рӯи ихтисоси журналист-тарҷумон ба ДДБ ба номи Н. Хусрав роҳ ёфтед”.

Чун аз ноҳияи Шуғнони ВМКБ ҳастам, баробари хондани паёмак дарҳол ба фикр фурӯ рафтаму андешаи мазкур ба сарам омад: “Ман чӣ тавр дар он ҷойе, ки дуру одамонаш ношинос аст, таҳсил мекунам. Оё бо одамони он ҷо унс мегирифта бошам?”.

Аз мушоҳидаҳо бармеояд, ки дар бисёр маврид падару модарон барои хондани духтарҳояшон розигӣ намедиҳанд. Духтаронашонро ё ин ки тез ба шавҳар медиҳанд ва ё “духтар хонда, чӣ мешавад?” мегӯянд. Хеле хушбахтам, ки волидонам барои идома додани таҳсилам зид набаромаданду баръакс дастгириам намуданд. Падарам бароям гуфта буданд: “Ба дарки дақиқи гуфтаҳои “агар як мардро таҳсил додед, як нафарро босавод кардед, аммо агар як духтарро хонондед, пас як миллатро босавод кардаед” расидам. Барои ҳамин духтарам хон, бароят ҳама шароитҳоро фароҳам хоҳам овард”.

Бисёр мехостам, ки табиб шаваму чашмони падарамро, ки каме маризанд, бо дастони худам табобат намоям. Вале ин тавр нашуд. Аммо рӯзноманигорӣ ҳам касби хуб аст. Падарам мегӯянд: “На ҳар нафар рӯзноманигор шуда метавонад. Зеро рӯзноманигорӣ касби пурифтихору вазнин мебошад”.

Ҳамин тариқ, пас аз омадани паёмак аз ММТ ҳамроҳи падарам ба ДДБ ба номи Н. Хусрав омадем. Ин ҷо дар хонаи яке аз хешовандонамон истодем. Вақте ки бо мардуми ин минтақа шиносу ҳамсуҳбат шудам, худро бениҳоят шоду масрур эҳсос кардам. Ҳурмату эҳтиром нисбати якдигар ва бо самимият сухан рондани онҳо бароям лаҳзаҳои беҳтарин буданд. Чун боре ҳам бо одамони ин минтақа ҳамсуҳбат нашуда будам, шеваи сухангӯиашон писандам омад. Ҳаракат мекардам, ки бо лаҳҷаи онҳо гап занам. Шиносоӣ бо ҳамкурсон ва омӯзгорон ҳам лаҳзаҳои фаромӯшнашавандаанд. Бо ин гуна шахсони хуб шинос шудан, бароям ифтихору сарфарозист.

Дар ибтидо ҳарчанд дар шаҳри Бохтар хурсанд будам, вале дурӣ аз волидон ва ёру дӯстон каме вазнин буд. Дарҳол мехостам таътили тобистона шаваду ба зодгоҳам баргардам.
Дар таътили тобистона моҳҳои июн-июл вақти таҷрибаомӯзиамон буд. Аз донишгоҳ моро ба редаксияи “Хатлон” номнавис карданду бурданд. Ба рӯзнома ҳамроҳи ҳамкурсон рафтаму бо хабарнигорони он ошноӣ пайдо кардам. Кормандони он бо мо чунон суҳбати дӯстонае оростанд, ки гӯё мо бо ҳам чандин сол пеш шинос бошем. Аз ҳамон рӯз ба касби интихобкардаам боз ҳам бештар шавқу рағбат пайдо кардам.

Он рӯзҳо низ паси сар шуданду ман аз ДДБ ба Донишгоҳи давлатии Хоруғ (ДДХ) ба номи Моёншо Назаршоев гузариш кардам. ДДХ шароити хуби таҳсил карданро ба ин ихтисос надошт. Бо рӯзноманигороне, ки дар шаҳри Хоруғ шинос шудам, муносибаташон нисбат ба журналистони шаҳри Бохтар ба кулли фарқкунанда буд. Аз ин рӯ, бо волидонам маслиҳат кардам, ки ба ҷойи аввалаам, яъне ба ДДБ ба номи Н. Хусрав бармегардам. Чун фарзанди ягонаи хонадонам падарам ба ин пешниҳодам розӣ шуданд.

Хушбахтона, айни ҳол дар ДДБ ба номи Н. Хусрав аз рӯйи ихтисоси журналист-тарҷумон таҳсил дорам. Мақсади асосиам бо сари баланд хатм кардани донишгоҳ ва ба халқу ватану волидонам содиқона хизмат кардан мебошад.

Муҳаббат МАМАДАЁЗОВА,
донишҷӯи ДДБ ба номи Н. Хусрав