Пас аз мутолиаи мусоҳибаи Муҳиддин Кабирӣ, раиси ҳизби мамнуъи наҳзати исломӣ бо хабарнигори нашрияи лаҳистонии “Правна” ба чунин хулоса омадам, ки ҳоло ҳам ин ҳизб умеде аз навмедиҳо дорад. Вале гумон мекунам, талоши Кабирӣ ва ҷамъи ёронаш бефоида аст. Дигар сокинони ваҳдатшиори кишвар паси дасисаҳо ва ваъдабозиҳо нахоҳанд рафт. Ҳанӯз замони расман фаъолият доштани ин ҳизб саркардаҳои он нақшаи барангехтани ҷангу нобасомониро доштанд, ки мо шоҳиди ҳол будем.

Ин манфиатхоҳон бо барангехтани тухми нифоқ мехостанд, кишвари моро ба харобазор мубаддал гардонанд. Баъди расидан ба Истиқлолияти давлатӣ васфу тараннуми Истиқлолият, шукронаи давлатдорӣ, ҳувияти миллӣ, худогоҳӣ, хештаншиносӣ, ифтихор аз гузаштаву фардои босаодат дар ҳар навиштаву гузоришҳои сокинони кишвар зуҳур мекунад.

Ҳукумати Тоҷикистон оғоз аз даврони Истиқлолият динро аз давлат ҷудо гузошта, барои тамоми сокинони кишвар баҳри иҷрои рукнҳои муқаддаси дини мубини Ислом, расидан ба донишҳои назариявӣ тамоми шароити мусоидро фароҳам овардааст. Мутаассифона, ҳизби мамнуъшудаи наҳзати ислом динро бо сиёсат омезиш дода, ба афкори мардум ақидаҳои ифротиро бор кард ва бо амалҳои нохудогоҳона ба сохтори конститутсионии давлат халал ворид сохт. Аламовар аст, ки аъзоёни ин ҳизб хама дастовардҳои иқтисодиву сиёсӣ ва фарҳангиву маънавиро, ки тӯли 25 соли Истиқлолияти давлатӣ ба даст омадааст, нодида гирифта, амалҳои ғоратгароёнаи худро бо ҳамдастии собиқ муовини вазири мудофиаи Тоҷикистон дар амал татбиқ намудан хостанд. Бо он ҳама дастгириҳои Ҳукумати кишвар нигоҳ накарда хостанд, дубора амнияти кишварро рахна намуда, нооромӣ ва бесарусомонӣ ба вуҷуд биёранд. Сад шукр, ки ин дафъа ҳам натавонистанд ба ҳадафҳои разилонаву ғоратгароёнаи худ бирасанд. Ҳукумат бо бартараф намудани амалҳои ифротгароёнаи хоинони миллат Ҳоҷиҳалим Назарзода ва Муҳиддин Кабирӣ бори дигар собит намуд, ки амнияти кишварро хеҷ як қувваи бадхоҳ наметавонад рахна созад.

Мо - сокинони Тоҷикистон ин ҳама талошҳои Кабирӣ ва дӯстони ӯро нодида нахоҳем гирифт. Балки ошкоро аз сокинони кишвар, хосса ҷавонон даъват ба амал меоварем, ки дар ин мавридҳо мавқеи устувор дошта бошанд. Инро ба хубӣ дарк созанд, ки ҷомеаи мо ба ягон сохтори дигар ниёз надорад. Барои мо тинҷиву амонӣ ва сулҳу осоиштагӣ болотар аз ҳама неъматҳост ва то абад ба хотири пойдории сулҳу субот ва Ваҳдати миллат талош хоҳем кард.

Шарифхон ТИЛЛОЕВ, сиёсатшиноси ҳарбии собиқ ИҶШС