(Дар ҳошияи Рӯзи байналмилалии ҷавонон)

Як ниҳол замоне хуб нашъу намо мекунад, ки ҷояш амну хокаш нарм бошад. Зимнан боғбони хубу соҳибтаҷриба лозим аст, ки онро аз баъзе газандҳо эмин нигоҳ дорад. Шоху навдаи зиёдатии онро қайчӣ кунад ва нагузорад, ки ба таври ваҳшиёна шохаҳояш шикаста шаванду дар айни навниҳолӣ аз самар доданд боз монад. Ҷавонро агар ба ҳамин ниҳол ташбеҳ диҳем, пас ҷои амн бояд давлате бошад, ки ӯ ҳаёт ба сар мебарад. Хоки нарм шароите бошад, ки ӯ хонад, илм омӯзад, савияи донишашро баланд бардорад ва дар ин замина ба сӯи мақсаду мароми созандааш қадам ниҳад. Боғбон бошад, роҳбарияти давлату ҳукумат мебошад. Роҳбарияте, ки таваҷҷуҳро ба ҷавонон чун боғбони соҳибтаҷриба ба ниҳолон ба роҳ монад. Оромию осудагиро баҳри рушд ва ояндаи ҷавонон таъмин намояд. Зеро ҳар хатаре, ки падид меояд, аввалин зарбаро ба ҷавонон мезанад. Ва бояд ҷаҳд кард, ки ин қишр ҳамеша эмин аз ҳама гуна хатар бошанд. Самараи хуб аз онҳо интизор шудан низ, дар ҳамин ҳол ба миён меояд.

Замони пуртаззод ва пур аз ҳодисаҳои қарни нав ҳар рӯз ҷавонони зиёдеро қурбони дасисаҳо мекунад. Бахусус баъзе аз мамолики Ховари Миёна ду даҳсолаи охир ба размгоҳе бадал шудааст, ки ҳамарӯза садҳо ҷавонро ба дасти қотилон медиҳад. Ҷавононеро, ки аз онҳо метавон дар ҳама самт мутахассис омода сохт. Бо қувваи бузурги онҳо харобазореро ба ободтарин макон табдил дод. Аммо барои ин зарур аст, ки роҳбарияти давлату ҳукумат онҳоро нигоҳубин кунад, шароит муҳайё созад, хононад, тинҷию оромиро барояшон таъмин кунад ва дар охир аз ин навниҳолон умеди боғеро кунад, ки аз он ҳамагӣ дар оянда метавонанд, меваи шаҳдбор чашанд. Агар бар хилофи ин бошад, умед бастан ба ояндаи дилхоҳ давлату миллат ғайри имкон аст.

Ҳукумату давлати Тоҷикистон дар аввалин қадамҳо, баъди ба даст овардани Истиқлолият ин нуктаро ба пуррагӣ дарку фаҳм намуд. Бо вуҷуди вазъи ноороми кишвар, ҳолати ноустувории сиёсивию иҷтимоӣ, дар давраи аввали соҳибистиқлолӣ, дар баробари дигар соҳот, сиёсати давлатии ҷавонон дар мадди аввал гузошта шуд. Президенти кишвар ҷавононро оянда ва созандаи давлату миллат муаррифӣ намуд ва баъди 6 моҳи ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ аз ҷониби Шӯрои Олӣ 13 марти соли 1992 “Қонун дар бораи сиёсати давлатии ҷавонон”, дар заминаи он “Консепсияи миллии сиёсати давлатии ҷавонон”, “Стратегияи сиёсати давлатии ҷавонон то соли 2020”, “Барномаи миллии рушди иҷтимоии ҷавонон барои солҳои 2013- 2015 ва 2016 -2018” қабул гардид, ки барои буду бош ва фаъолияти озодонаи ҷавонон дар ҳама самтҳо шароит муҳайё сохт.

Бешак, кишвари мо аз камтарин давлатҳоест, ки таваҷҷӯҳи асосиро ба ояндаи ҷавонон равона сохта, дар ин самт тамоми чораҳоро андешидааст. Ҳукумати кишвар барои рӯҳбаланд намудани ҷавонон, баланд бардоштани тафаккур ва мафкураи онҳо, ҷаҳонбинӣ, аз худ намудани донишҳои замонавӣ, пайваста талош варзида, барои ҷавонон иқдомҳои бесобиқаро ҳамасола роҳандозӣ намуда истодааст. Намунаи барҷастаи ин таваҷҷӯҳ ва иқдомҳо эълони “Соли ҷавонон” дар соли 2017 мебошад, ки дар соири давлатҳои дигар он ба назар намерасад. Ҳамчунин дар баробари ин ҳама иқдомот масъулини тамоми вазорату идораҳои кишвар қувваю имконияти худро баҳри тарбияи насли наврас, соҳибмаърифат ва боистеъдод намудани онҳо, омодаи мутахассисони баландпоя баҳри пешрафту шукуфоии Ватан равона сохтаанд.

Аз таваҷҷӯҳи бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст, ки зимни ҳар як мулоқоту вохӯрӣ бо зиёиён ва аҳолии кишвар дар масъалаи ҷавонон истодагарӣ намуда, даъват ба амал меоранд, ки масъалаи илмомӯзӣ ва касбомӯзии ҷавонон бояд ҳамеша дар назар гирифта шавад ва кормандони ҳама вазорату идораҳо, новобаста аз шакли кору фаъолият, ба тарбияи ҷавонон ҷиддан машғул шаванд. Ба эътимоди Сарвари давлат, “имрӯз тақдири ояндаи халқу давлат ба дӯши ҷавонон гузошта шудааст”. Ё дар ҷои дигар Пешвои миллат зимни яке аз суханрониҳои худ дар мавриди ҷавонон чунин таъкид намуда буданд: “Мо бояд ташаббус ва нерӯи созандаи ҷавононро ба манфиати рушди давлат равона созем. Кӯшиш намоем, ки ҷавонон дар ҷомеа мавқеи арзандаи худро соҳиб гарданд. Муҳити солими маънавиро дар байни ҷавонон фароҳам орем ва имкон диҳем, ки нерӯи эҷодӣ-илмии онҳо озодона густариш ёбад. Барои рушди иқтисодию иҷтимоии ҷавонон шароити мусоид фароҳам орем”. Ҳамин эътимод басанда аст, ки имрӯз ҷавонони кишвари мо худро дар сояи амну амонӣ дида, дар роҳи илмомӯзӣ ва ободонии Ватан тамоми нерӯи худро сарф намоянд.

Ҳукумати ҷумҳурӣ барои ташаккули ҷаҳонбинӣ ва аз худ намудани донишҳои нав баҳри таҳсили ҷавонон ҳамаҷониба мусоидат намуда, имрӯзҳо дар хориҷ ва дохили кишвар бо дастгириҳои моддию маънавӣ таҳсил намуда истодаанд. Хушбахтона, натиҷаи ҳамин дастгириҳо ва таваҷҷӯҳу ғамхориҳост, ки имрӯзҳо ҷавонони мо бо заковати баланд, дарки амиқи хештаншиносиву худогоҳӣ ва ватандӯстӣ дар пешрафти Тоҷикистони азиз нақши бориз гузошта, аз худ чун ояндагони Ватан дарак дода истодаанд. Ҷавонони мо имрӯз саҳми худро дар пешрафти ҳама самтҳо гузошта, дар соҳаҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ, фарҳангӣ, варзишӣ, сайёҳӣ ва дигар соҳаҳои марбут ба ҳаёти ҷомеа фаъолият намуда истодаанд.

Ба иттилои масъулини Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар замони Истиқлолият зиёда аз нуҳ ҳазор иншооти варзишӣ дар ихтиёри ҷавонону наврасон қарор дода шудааст. Аз ҷумла, мувофиқи маълумотҳои омории расмӣ ҳамагӣ 122 варзишгоҳ, 6619 майдончаи варзишӣ, 1702 толорҳои варзишӣ, 88 ҳавзҳои шиноварӣ ва 788 маҷмааҳо новобаста аз шакли моликияташон дар ҷумҳурӣ ба қайд гирифта шудааст. Имкониятҳои варзишии зикргардида ба ҷавонон имкон фароҳам овардааст, ки аз рӯи намудҳои гуногуни варзиш машқу тамрин намуда, дар мусобиқаҳои сатҳи дохилию байналмилалӣ иштирок ва ҷойҳои намоёнро ишғол намоянд. Варзишгарони мо, аз ҷумла Дилшод Назаров, Расул Боқиев, Мавзуна Чориева, Комроншоҳи Устопириён, Анвар Юнусов ва даҳҳои дигар дар олимпиадаҳои минтақавию байналмилалӣ дастболо шуда, Парчаи давлатии моро миёни садҳо давлатҳои дигар парафшон намуданд.

Дар зимн бояд гуфт, ки ҳамасола дар тамоми ҷаҳон 12 август ҳамчун Рӯзи байналмилалии ҷавонон ҷашн гирифта мешавад. Дар донишномаи озод - Википедия доир ба таърихи ин ҷашн чунин омадааст, ки ин рӯз ба ифтихори таъсиси Федератсияи умумиҷаҳонии демократии ҷавонон (ВФДМ) ба миён омада буд. Конфронси умумиҷаҳонии ҷавонон, ки соли 1945 аз 29 октябр то 10 ноябр дар пойтахти Англия шаҳри Лондон баргузор гардид, барои таъсиси ин рӯз сабаб шуд. Бо ҷашни Рӯзи байналмилалии ҷавонон ҳамасола давлатҳои алоҳида ва созмонҳои умумиҷаҳонӣ барои таъмини бехатарӣ ва эмини ҷавонон аз ҷангу низоъҳо тадбиру чораҳо меандешанд.

Хушбахтона, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон насли ҷавон дар партави сулҳу осоиштагӣ ҳаёт ба сар бурда, онҳоро ягон хатар таҳдид намекунад. Ва бо ин ҳама шароит метавон гуфт, ки ҷавонони мо солиму бардам, бо илму дониш ба воя расида, сол аз сол ба давлату миллат самараи хубу нек меоранд ва Тоҷикистонро ба ҷаҳониён муаррифӣ менамоянд.