Ман ҳамагӣ дар шаҳри Кӯлоб 16-рӯз раиси вилоят будам. Аз ҳамин нону намаки шумо, бо дуои бузургони гузаштаи ҳамин сарзамин, руҳи онҳо шод бошад, сесияи XVI рафтем. Дар рӯзҳои аз ҳама вазнин, рӯзҳои аз ҳама сахту сангин барои миллати тоҷик, ман доимо дар паҳлуи худ мардуми ғаюру далер ва шуҷои шаҳри Кӯлоби бостониро дидам. Эмомалӣ Раҳмон

Қудуми файзбори Пешво

Худ бевосита медонем, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳар шаҳру навоҳии кишвар, ки сафар кунанд, он ҷо ҳатман зебоии дигар ба худ касб мекунад. Бо қудуми пурфайзи Пешвои миллат вайронаҳо обод мешаванд, орзуҳо бароварда мегарданд, аҳолӣ дастгирӣ меёбад, ҷойҳои корӣ пайдо мегарданд. Агарчӣ ин равандро бо пайравӣ аз сиёсати дурбинонаи Пешвои миллат дар шаҳру маҳалҳо аҳолӣ пайгирӣ намоянд ҳам, вале бо қудуми файзрези Президенти кишвар он ба худ муҳтаво ва маънии тоза касб мекунад. Ҳамин аст, ки дар ҳар минтақаи кишвар Пешвои миллатро мардум бесаброна интизорӣ мекашанд.

Аз ҷумла яке аз сафарҳои Ҷаноби олӣ ба минтақаи Кӯлоб дар моҳи сентябри соли ҷорӣ гуфтаҳои моро тасдиқ мекунад. Дар ин сафари худ Пешвои миллат шаҳри Кӯлобро бо қудуми худ ба куллӣ қабои нав пӯшонид. Зимни ин сафар Сарвари миллат як қатор иншоотро ба истифода дода, барои сохтмони чандин иншооти дигар замина гузоштанд. Дар маҷмуъ бар 50 иншооти соҳаи илму маориф, тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, биноҳои баландошёнаи истиқоматӣ, маркази савдову хизматрасонӣ ва корхонаи паррандапарвариро бо муҳайё сохтани 500 ҷойи кории нав ифтитоҳ намуда, ба бунёду навсозии роҳҳои дохилишаҳрӣ ва дорои аҳамияти байналмилалӣ, аз ҷумла ба азнавсозии роҳи “Кӯлоб - Шамсиддин Шоҳин”, ба истифода додани бинои Маркази минтақавии перинаталӣ, оғози корҳои таъмиру барқарорсозии 21 километр роҳҳои дохилишаҳрӣ, ифтитоҳи қисми аввали бинои Муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии рақами 43, ифтитоҳи Маркази истироҳативу фароғатӣ, ба истифода додани гулгашти ба номи Сафар Амиршоев, ба истифода додани боғи фарҳангию фароғатии Хуталон, ифтитоҳи Фабрикаи парандапарварӣ, ифтитоҳи бинои Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон, ифтитоҳи биноҳои баландошёнаи истиқоматӣ, ба истифода додани Маркази хизматрасонии “Модар ва кӯдак”, ба истифода додани Муассисаи давлатии “Маркази вилоятии клиникии бемориҳои дил”, ифтитоҳи Коллеҷи ҷумҳуриявии санъати ба номи Кароматулло Қурбонов, ифтитоҳи Муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии рақами 45 ва ғайра оғози расмӣ бахшиданд. Илова бар ин Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳудуди шаҳри Кӯлоб чаҳор боғу гулгашт, ки барои истироҳату фароғати сокинон ва меҳмонони шаҳр сохта шудаанд, ба истифода доданд. Ин ҳама ободонию дигаргунӣ дар ду рӯзи сафар ба шаҳри Кӯлоб ва шодию нишоти сокинонаш шаҳодати он аст, ки маҳз бо ташриф ва қудуми пурфайзи Пешвои миллат ин макони кишвар тамоман ҳусни дигар ба худ гирифт.

Ӯ аз мардум ва бо мардум аст

Президенти маҳбуби кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳар куҷое сафар кунанд, расму русум, урфу одати он минтақаро ба ҷо меоранд, ки ин хислати эшон ӯро ба мардум боз ҳам наздику дӯстдоштанӣ гардонидааст. Пешвои миллат чун фарди огоҳу донишманд бо тафаккури инсонпарваронаи худ бо амалу рафтор ва кирдори хеш ба ҳама сокинони кишвар дарси хуби одаму одамгарӣ ва эҳтиром қоил будан нисбати ҳама арзишҳоро медиҳанд. Зиёрати мазору мақбараҳо, пирони хирад, номгузори кардани кӯчаву хиёбонҳо, боғу гулгаштҳо, китобхонаву муассисаҳо бо номи бузургону донишмандони шаҳру минтақаҳои кишвар ва бадин васила пос ва зинда нигоҳ доштани номи эшон аз хислатҳои волои Пешвои миллат ба ҳисоб мераванд. Аз ҷумла зимни сафаре, ки Сарвари давлат ба минтақаи Кӯлоб доштанд, пас аз ифтитоҳи иншооти гуногуни иҷтимоӣ ҳамчунин оромгоҳи шоир ва мутаффакир Мир Сайид Алӣ Ҳамадониро зиёрат намуданд. Пешвои миллат бо қироати оятҳо аз Қуръони Маҷид барои суботу оромии Ватани азиз ва садодатмандию сарбаландии мардуми шарифи Ватан дуою фотиҳаи нек карданд. Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни боздид ва шиносоӣ бо шароити мавҷуда дар ин макони таърихӣ ба масъулин ҷиҳати боз ҳам ободу зебо гардонидани атрофи оромгоҳ ва риояи суннату анъанаҳои хоси миллӣ ҳангоми ташрифу боздиди сайёҳону меҳмонон аз ин ҷо дастуру ҳидоятҳо доданд.

Пешвои миллат нафарест, ки аз миёни мардум бархостааст. Аз ин рӯ дар ҳама вазъу ҳолат бо мардум асту аз ҳолу аҳволашон огоҳ. Ҳамин хислатҳои мурдумӣ будани Пешвост, ки зимни ҳар сафар аз кору фаъолият ва боғу чорводории сокинон аз наздик ошно мегарданд. Аз камбуду беҳбуди онҳо огоҳ шуда, баҳри боз ҳам равнақи корашон дастуру ҳидоятҳо медиҳанд. Сокинон низ ҳар гуфтаи Пешвои миллатро ҳарф ба ҳарф дар ёд гирифта, онро чун роҳнамо дар пешбурди зиндагӣ татбиқ мекунанд.

Садоқату самимият ба Пешвои миллат

Аз фитрати инсон аст, ки ба хубӣ бо хубӣ ва ба бадӣ бо бадӣ ҷавоб мегӯяд. Оини зиндагӣ тавре ҳаст, ки ҳарки бо мо бархӯрди хубу нек дошта бошад, дӯсташ медорему кӯшиш мекунем, ки дар ҷавоб аз худ ҳамеша садоқату самимият нишон диҳем. Хислати азалии мардуми тоҷик низ ҳамин аст, ки некиро ҳамеша пос медоранду ба таъбире ҳеҷ гоҳ кӯрнамакӣ намекунанд. Хизмати арзандае, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри миллати тоҷик намуданд, ҳамин ҳисро дар дили мардум даҳчанд зиёд кардааст. Имрӯзҳо ба ҳар минтақае, ки Пешвои миллат сафар кунанд, ҳама орзуи суҳбат ва дидорашро мекунанд. Аз кӯдакони навсухан то пирони барно мекушанд, ки лаҳзае дар ҳузури Сарвари миллат бошанду меҳру ихлоси худро, ки холисонаву орӣ аз риёст, иброз доранд.

Сафари охири Сарвари кишвар ба вилояти Хатлон, хусусан ба шари Кӯлоб бори дигар нишон дод, ки мардуми ин сарзамин қадршиносу ба қадри заҳмат мерасанд. Аз фуруд омадани Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба фурудгоҳ мардуми шаҳри Кӯлоб бо дилгармию дасткушодӣ ба истиқболи Пешвои миллат шитофтанд. Ҳар як сокини ин шаҳри бостонӣ хуб медонанд, ки ба ҳар ҷое расидаанд, аз заҳмату талош ва таваҷҷуҳи рӯзафзуни Роҳбари давлат мебошад. Ободонии бебаҳо, ба куллӣ дигар намудани симо ва ба як макони дӯстдоштанӣ табдил додани шаҳри Кӯлоб дар хаёли сокинон танҳо орзу буду бас. Аз он ки яке аз нуқтаҳои гарми ҷанги шаҳрвандӣ шаҳри Кӯлоб ба ҳисоб мерафт, ин ҳис дар дили ҳама аҳолии шаҳр ҷо гирифта буд, ки ба ҳеҷ ваҷҳ мо ба сулҳу салоҳ намерасем. Аммо маҳз бо кӯшишу талошҳои Пешвои миллат ин ҳама бартараф гардиду оромию ободӣ дар Тоҷикистон ҳукмфармо шуд. Аҳолии Кӯлоб, ки ташнаи сулҳ буданд, тамъи онро беш аз дигарон ҳис карданд ва ҷонфидоии Пешвои миллатро аз дигарон зиёд дарк намуданд. Ҳамин аст, ки онҳо бо хислати азалии худ, бо меҳру садоқат ба Пешвои миллат тӯли солҳои соҳибистиқлолӣ ҳамеша самимият нишон дода, пайравони ҳақиқии сиёсати пешгирифтаи Ҷаноби Олӣ ба шумор рафтанд. Ҳаминро Сарвари давлат ба ҳисоб гирифта таъкид намуданд, ки: “Дар рӯзҳои аз ҳама вазнин, рӯзҳои аз ҳама сахту сангин барои миллати тоҷик, ман доимо дар паҳлуи худ мардуми ғаюру далер ва шуҷои шаҳри Кӯлоби бостониро дидам”.

Ва воқеан месазад, ки мо имрӯзҳо ҷоннисориҳои Президенти маҳбуби кишварро баҳри ободу зебогардонии ҳар порча хоки Ватан қадр созем. Аз худ самимияту садоқати бемарз нишон диҳему дар ҳама ҳолат дар бари Пешвои миллат бошед. Бешак кору пайкори ҳамарӯзаи Сарвари давлат худу бехуд ин садоқату самимиятро дар дили мардуми тоҷик зиёд месозад. Ба назар мерасад, ки имрӯзҳо ҳамин рафтор ба як одати доимӣ миёни аҳолии тоҷик бадал шудааст. Насли наве, ки тарбия ёфта истодааст, эҳтирому самимиятро нисбат ба Пешвои миллат чун мероси гаронқадр аз худ намуда истодааст. Чун ин ҳис аллакай дар ниҳоди онҳо ҳаст, ки Тоҷикистон маҳз бо шарофати ҳамин марди нек ба рӯзи беҳ расид.